ນັກທ່ອງທ່ຽວເຟືອງຕາດາກອ່ານປຶ້ມທັງໝົດເພື່ອຮວບຮວມຄວາມຄິດ.

“ປະໂຫຍກ ຫຼື ປຶ້ມອ່ານຄັ້ງໜຶ່ງສາມາດປ່ຽນແປງຊີວິດການຄິດຂອງພວກເຮົາໄດ້”, ທ່ານ Thu Giang Nguyen Duy ສາມາດສະຫຼຸບຄຸນຄ່າຂອງປຶ້ມແບບນັ້ນໃນວຽກງານທີ່ຂ້າພະເຈົ້າສຶກສາດ້ວຍຕົນເອງ. ຫຼາຍຫຼືຫນ້ອຍ, ຄໍາເຫຼົ່ານັ້ນໃຊ້ກັບຄົນທີ່ມີຊື່ສຽງຫຼາຍຄົນ.

Báo Thanh niên•23/04/2025

Lang Nhan “ເສຍ” ຄວາມພະຍາຍາມ ແລະເວລາກັບປຶ້ມ

ຄວາມມັກໃນການອ່ານ ແລະ ຄວາມຊົງຈຳທີ່ດີໄດ້ຊ່ວຍ Lang Nhan Phung Tat Dac ໃນການເຮັດວຽກເປັນນັກຂ່າວ ແລະ ນັກຂຽນ. ຄວາມຮັກອັນເລິກເຊິ່ງຂອງລາວມີຕໍ່ປຶ້ມໄດ້ສະແດງອອກດ້ວຍຄວາມເຄົາລົບເມື່ອເພິ່ນກ່າວໃນວຽກງານກ່ອນໂຄມໄຟວ່າ: "ສຳລັບນັກວິຊາການຂົງຈື້, ການອ່ານໜັງສືບໍ່ພຽງແຕ່ເປັນວຽກທີ່ສະຫງ່າງາມເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງເປັນການກະທຳອັນສັກສິດຄື: ຊອກຫາທາງທີ່ຈະເຫັນອົກເຫັນໃຈຄົນຕາຍ."

ເດີນສວນສະໜາມຟຸ່ງຕາດແດກອ່ານປຶ້ມທັງໝົດເພື່ອຮວບຮວມຄວາມຄິດບາງຢ່າງ - ຮູບ 1.

ພໍ່ຂອງວຽກງານຜະຈົນໄພຂອງ Cricket - To Hoai ໄດ້ປະທັບໃຈໃນເລື່ອງຂອງ Vo Gia Dinh ໃນຕອນຍັງນ້ອຍ. ຮູບພາບ: NGUYEN DINH TOAN

ເມື່ອຂຽນກ່ຽວກັບ Lang Nhan ໃນວັນນະຄະດີ 10 ປະເພດ, Ta Ty ເນັ້ນໜັກເຖິງການດູແລໜັງສືຂອງ Lang Nhan: “Lang Nhan ໄດ້ໃຊ້ແຮງງານ ແລະ ໃຊ້ເວລາຫຼາຍກັບປຶ້ມ, ອ່ານໜັງສືທັງໝົດເພື່ອໃຫ້ມີຄວາມຄິດບາງຢ່າງໃຫ້ຕົນເອງ ແລະ ຈາກຄວາມຄິດຂອງ Lang Nhan ທີ່ກະກຽມໃຫ້ແກ່ອາຊີບວັນນະຄະດີ”; "Lang Nhan ມີຄວາມຊົງຈໍາພິເສດ, ເບິ່ງຄືວ່າສິ່ງຕ່າງໆທີ່ລາວໄດ້ຮຽນຮູ້ຫຼືອ່ານໄດ້ຖືກພິມຢູ່ໃນຈິດໃຕ້ສໍານຶກຂອງລາວ, ເມື່ອຕ້ອງການພວກມັນຈະປາກົດໃຫ້ພວກເຮົາໃຊ້ແລະພິຈາລະນາເປັນສິ່ງທີ່ພວກເຮົາມີ".

ຍ້ອນວ່າລາວອ່ານຫຼາຍແລະຮວບຮວມສະຕິປັນຍາຈາກທົ່ວໂລກ, Lang Nhan ໄດ້ເອົາຊະນະໜັງສືພິມທັງໝົດຈາກ ດົ່ງໄຕ ໄປຮອດທ໋າຍບ໋າວ, ດຶກເຕີນ, ຫາຍຟ່ອງ ລາຍອາທິດ, ອິກຮຸຍ, ວາລະສານດົ່ງເຢືອງ... ມີໜັງສືພິມ, ວາລະສານ, ຖັນແຖວທີ່ລາວຄຸ້ມຄອງນັ້ນກາຍເປັນເຄື່ອງໝາຍຂອງຕົນຄື “ກ່ອນແສງສະຫວ່າງ” ໃນເລື່ອງ Dong Tay, “ໃນນັ້ນ, ໃນວາລະສານດົ່ງເທ໋, ໄດ້ພິມຈຳໜ່າຍຫລາຍບົດ. ເມື່ອກ່ອນແສງສະຫວ່າງ, ເລື່ອງໂງ່, ເລື່ອງເລົ່າຂອງໝູ່ບ້ານຢ້າວ, ເລື່ອງກາເກ, ຊີວະປະຫວັດຂອງຜູ້ມີຊື່ສຽງ: ໂຕເທືອກເຍີດ (ນາມສະກຸນ ໂງເຍີນ)...

ການຖິ້ມປຶ້ມແມ່ນເຈັບປວດຄືກັບການສູນເສຍເນື້ອຫນັງ.

ຄວາມຮູ້ສຶກນັ້ນເປັນຂອງ ຫງວຽນຮົ່ງ, ກ່ອນຈະກາຍມາເປັນນັກປະພັນວັນເດັກ, ບິວໂວ, ກ່າບຽນ... ເມື່ອ ຫງວຽນຮົ່ງ ແລະ ແມ່ຍ້າຍໄປຢູ່ ຫາຍຟ່ອງ, ໃນຊ່ວງເວລາທີ່ຫຍຸ້ງຍາກລຳບາກນັ້ນ ບໍ່ມີວຽກເຮັດງານທຳຫາລ້ຽງຊີບ, ແມ່ ແລະ ລູກຊາຍຕິດໜີ້ຫ້ອງເຊົ່າ ແລະ ບໍ່ມີທາງຄຸ້ມຄອງ. ສິ່ງທີ່ມີຄ່າທີ່ສຸດທີ່ ຫງວຽນຮົ່ງມີໃນເວລານັ້ນແມ່ນກ່ອງປຶ້ມ ແລະ ໜັງສືພິມທີ່ມີມູນຄ່າ 2 ດົ່ງກັບວັດຈະນານຸກົມຝຣັ່ງ, ຜົນງານຂອງ Victor Hugo, Chateaubriand, Alphonse Daudet, Voltaire, Jean Jacques Rousseau, ໂດຍ The Lu, Luu Trong Lu... ປຶ້ມກ່ອງນັ້ນໄດ້ກາຍເປັນຕົວປະກັນ, ໜີ້ຄ່າເຊົ່າ, ເຮັດໃຫ້ ຫງວຽນຮົ່ງຫາຍສາບສູນ, ຖືກຕັດບັນທຶກ.

ຫວນຄືນເຟືອງທາດດາກອ່ານປຶ້ມທັງໝົດເພື່ອຮວບຮວມຄວາມຄິດບາງຢ່າງ - ຮູບທີ 2.

ຜົນງານເລື່ອງນິທານນິນທາ (ສະບັບປີ 1993) ໂດຍ Lang Nhan. ຮູບພາບ: TRAN DINH BA

ເທົ່າກັບຄວາມເຈັບປວດ ແລະ ການສູນເສຍສ່ວນໜຶ່ງຂອງຈິດວິນຍານກໍຍ້ອນກ່ອງປື້ມທີ່ຮັກແພງຖືກແຍກອອກ, ຄວາມຮູ້ສຶກຂອງຄວາມສຸກ ແລະ ຄວາມສຸກເມື່ອໄດ້ໄຖ່ມັນ, ກໍເພີ່ມຂຶ້ນຫລາຍເທື່ອ. ຫລັງຈາກໄດ້ເງິນຈາກຄ່າສອນແລ້ວ, ຫງວຽນຮົ່ງກໍເອົາໄປໃຫ້ແມ່ຂອງຕົນເພື່ອແລກເອົາຕົວປະກັນ, ຫລັງຈາກຍ່າງໄປມາ, ເມື່ອຍລ້າ “ຄືຝັນຢາກນອນຢູ່ບ່ອນໃດບ່ອນໜຶ່ງ, ແຕ່ເມື່ອຂ້ອຍກັບເມືອເຮືອນ ແລະເຫັນໄຟເປີດ, ຕູ້ປື້ມຢູ່ກາງໂຕະ, ແມ່ຂອງຂ້ອຍນອນຢູ່ກາງໂຕະ, ແລະແມ່ຂອງຂ້ອຍນອນຢູ່ ແລະໂທຫາຂ້ອຍຢ່າງງຶດງໍ້, ຂ້ອຍຕື່ນນອນໝົດແລ້ວ, ຈັບເອົາປຶ້ມ. rummaged ຜ່ານມັນ, ຮ້ອງອອກມາ."

ກ່ອນນັ້ນ, ຕອນຍັງນ້ອຍ, ນັກປະພັນ Bi Vo Tuoi Thieu Nhi ເຄີຍຕິດຕໍ່ກັບວັນນະຄະດີ, ອ່ານນະວະນິຍາຍ Qua Dua Do (ກອງໝາກໂມ) (ຫງວຽນຈູງທ້ວນ), Tay Du Ky ເຖິງແມ່ຕູ້ ແລະ ພໍ່ຂອງລາວ ແລະ ຝັງໃຈໃນຜົນງານເຫຼົ່ານັ້ນ. ບໍ່ແມ່ນທັງໝົດ, ຢູ່ໃນເຮືອນ, ຍັງມີປຶ້ມຈາກຕາເວັນອອກ ແລະ ຕາເວັນຕົກ ເຊັ່ນ Tam Quoc Chi (Romance of the Three Kingdoms), Dong Chau Liet Quoc (The Tales of a Chinese Studio), Lu Binh Son Phieu Luu Ky (ການຜະຈົນໄພຂອງສະຕູດິໂອຈີນ), Tel Mac Phieu Luu Ky (ການຜະຈົນໄພຂອງສະຕູດິໂອຈີນ)... ນອກຈາກນັ້ນ, ບັນດາຕົວລະຄອນທີ່ຍັງໃຫ້ຂ້ອຍອ່ານນັ້ນ, ບັນດາຕົວລະຄອນ Hong ຍັງໄດ້ໃຫ້ຜູ້ຟັງຕື່ມອີກ.

ຄວາມຄຸ້ນເຄີຍໃນຕົ້ນໆແລະອິດທິພົນຈາກວຽກງານວັນນະຄະດີແລະຫນັງສືເບິ່ງຄືວ່າເປັນຕົວຫານທົ່ວໄປໃນນັກຂຽນແລະນັກກະວີຫຼາຍຄົນ. To Hoai ແມ່ນບໍ່ມີຂໍ້ຍົກເວັ້ນເມື່ອທຽບໃສ່ກັບເພື່ອນຮ່ວມງານຂອງລາວ. ຮູ້ຈັກອ່ານຂຽນ, ເດັກນ້ອຍ Sen (ຊື່ໂຕຮ່ວາຍ) ໄດ້ພົບເຫັນປື້ມຫົວຂອງພໍ່ເປັນຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍທີ່ມີຫົວເລື່ອງອ່ານດ້ວຍ ຈິ້ງເຕ້ຍ, ທາມຮ່ານາມດົ່ງ, ລູ້ວັນຕຽນ, ບ່າຈ່າບາ… ແລະຈາກນັ້ນ “ຕະຫຼອດມື້, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຝັງຫົວໄວ້ບ່ອນທີ່ພິເສດເພື່ອອ່ານ. ແລະຢູ່ທີ່ນີ້, ຮູບພາບຂອງຜູ້ມີຄວາມຫຼົງໄຫຼກັບປຶ້ມ, ຫຼົບໜີຈາກຄວາມເປັນຈິງ “ວາງປຶ້ມ, ໃບໜ້າຂອງຂ້າພະເຈົ້າຈືດຈາງ”, ໂຕຮວ່າຍໄດ້ເລົ່າຄືນໃນປ່າຫຍ້າຄືແນວນັ້ນ.

ເມື່ອມີຄວາມຮັກແລະຕິດຫນັງສື, ມັນເປັນໄປບໍ່ໄດ້ທີ່ຈະຢຸດ. ໄປໃສ, ເຮັດຫຍັງ, ຖ້າພົບປຶ້ມ, ຈະບໍ່ຕ່າງຫຍັງກັບຄົນຕິດຢາເສບຕິດ. ຄວາມແຕກຕ່າງພຽງແຕ່ວ່າສິ່ງເສບຕິດໃນປື້ມແມ່ນປັບປຸງ, ສຸພາບ, ຖືກຕ້ອງ, ແລະຖືກກົດຫມາຍ. ມັນຍັງແມ່ນ To Hoai ໃນເວລາທີ່ເຂົາຕ້ອງຢູ່ເຮືອນຂອງພໍ່ທີ່ຮູ້ຈັກຂອງຕົນ. ນ້ອຍ Sen ທັນໃດພົບຄູ່ຈິດວິນຍານ. ເມື່ອມາຮອດເຮືອນ, ລາວໄດ້ເຫັນ “ປື້ມໜັງສືທັງໃຫຍ່ທັງນ້ອຍວາງໄວ້ທຸກບ່ອນ”. ຢູ່ທີ່ນີ້, Sen ໄດ້ປ່ອຍໃຫ້ຈິດວິນຍານຂອງນາງຫວັ່ນໄຫວ, “ເມົາມົວກັບເດັກຊາຍຈາກເວລາທີ່ລາວອອກຈາກບ້ານໄປຕາມຜູ້ເຖົ້າເຮັດວົງຕະກຸນ” ໃນວຽກງານ “ບໍ່ມີຄອບຄົວ” ຂອງ Hector Malot ແປໂດຍ ຫງວຽນໂດມູກ, ເຖິງວ່າປຶ້ມເກົ່າແກ່ແລະເສື່ອມໂຊມ, ແຕ່ໃນບໍ່ເທົ່າໃດໜ້າທີ່ຜ່ານມາໄດ້ຈືດຈາງ. ເຊນຖືວ່າປຶ້ມເກົ່າແລະຂາດເຂີນນັ້ນເປັນໝູ່ທີ່ມີຄ່າ, ເຊື່ອງມັນໄວ້ໃຕ້ຕຽງ, ຢ້ານວ່າຄົນຈະລັກມັນ. ຕໍ່ມາ, ເມື່ອແມ່ຕູ້ຂອງລາວມາເອົາ, ກ່ອນຈະອອກໄປ, ເດັກນ້ອຍກໍໂສກເສົ້າຍ້ອນ “ບໍ່ມີທາງທີ່ຈະລັກປຶ້ມ “ບໍ່ມີຄອບຄົວ”, ດັ່ງນັ້ນຂ້າພະເຈົ້າຈຶ່ງປະຖິ້ມມັນໄວ້ຢູ່ໜ້າໂຕະ, ເໝືອນດັ່ງກຳປັ່ນທີ່ໄປລີ້ໄພຢູ່ທີ່ນັ້ນ”. (ຕໍ່)

ທີ່ມາ: https://thanhnien.vn/lang-nhan-phung-tat-dac-doc-ca-xe-sach-de-gom-ve-vai-suy-nghi-185250422223808658.htm