Akhbar Quang Nam: Saya berpendapat, itu bermakna saya wujud

(DS 21/6) - Sejak awal abad ke-20 hingga sekarang, setiap tempoh Quang Nam ( Quang Nam - Da Nang) mempunyai wartawan yang cemerlang dan cemerlang. Tetapi untuk mengelakkan "hujah" yang tidak perlu, di sini kami hanya akan menyebut beberapa orang senior yang telah meninggal dunia, yang mana kami akan cuba membincangkan asal usul keperibadian kewartawanan Quang Nam.

Wartawan akhbar Quang Nam yang bekerja di daerah Nong Son. Foto: VINH ANH

Cetakan dari separuh pertama abad ke-20

Jika anda sedang mencari wartawan dengan watak antarabangsa sejak kecil, Phan Chau Trinh adalah contoh biasa. Selama bertahun-tahun di luar negara, terutamanya di Perancis, artikel yang dia tulis atau diterbitkan di sana sini - walaupun tidak banyak, walaupun genrenya mungkin bukan kewartawanan semata-mata, tetapi merupakan suara kewartawanan yang penting. Artikel-artikel ini menyumbang kepada membuka ciri kewartawanan Quang Nam, yang merupakan visi makro, suka "membincangkan hal ehwal negara".

Semasa separuh pertama abad ke-20, ketika banyak akhbar dan majalah masih "berkembara di awan", ramai personaliti akhbar Quang Nam sibuk dengan perkara peringkat makro, dalam hal ehwal negara dan dunia. Oleh itu, terdapat bukan sedikit "kemalangan", malah kes pergi ke mahkamah dan masuk penjara kerana menulis artikel oleh akhbar Quang Nam.

Sebuah jalan dinamakan sempena gabungan banyak sumbangan, tetapi pastinya, akhbar juga merupakan aspek penting. Terdapat sebilangan kecil wartawan - selebriti asal Quang yang mempunyai jalan yang dinamakan sempena nama mereka, mungkin lebih daripada 30 orang, beberapa daripada mereka telah dinamakan sempena nama mereka di banyak wilayah dan bandar.

Majalah Nam Phong (1 Julai 1917 - Disember 1934) beribu pejabat di Hanoi, wujud selama 17 tahun, menerbitkan 210 isu. Ini adalah salah satu daripada beberapa majalah standard, kemuncak sejarah kewartawanan Vietnam. Menurut tinjauan oleh penyelidik Pham Hoang Quan, dua wartawan Quang, Nguyen Ba Trac dan Le Du, menulis hampir 1/3 daripada rencana Cina, dari bahasa, kesusasteraan kepada ekonomi, politik , falsafah, pendidikan...

Jika Pham Quynh ialah ketua pengarang dan ketua pengarang bahagian Quoc Ngu, maka Nguyen Ba Trac ialah ketua pengarang bahagian Han, dengan salah satu matlamatnya ialah hubungan luar, menulis untuk dibaca oleh China. Sesekali, majalah ini juga mencetak artikel dalam bahasa Perancis. Seorang wartawan Quang yang kerap bekerjasama dengan Nam Phong ialah penyair Nam Tran. Oleh itu, ada pendapat berseloroh bahawa Nam Phong boleh dipanggil "Quang Nam Phong".

Apatah lagi, Nam Phong juga mencetak banyak artikel oleh Phan Khoi, di bawah nama pena Chuong Dan, yang kebanyakannya membincangkan isu makro, menggunakan peristiwa semasa untuk bercakap secara umum. Melalui karya terbitan yang disusun dan diterbitkan oleh penyelidik Lai Nguyen An, dapat dipastikan bahawa Phan Khoi adalah wartawan yang paling suka menulis cerita makro di Quang Nam dan tipikal Vietnam pada separuh pertama abad ke-20.

Kisah ini bukan sahaja di Hanoi, tetapi juga di Saigon dan Hue, terdapat budaya Quang yang kuat dalam dunia kewartawanan. Luong Khac Ninh, seorang wartawan Quang, adalah editor pertama akhbar Quoc Ngu yang terkenal di Selatan, Empangan Nong Co Min (1901 - 1921): minum teh dan membincangkan pertanian dan perdagangan. Ini adalah akhbar Quoc Ngu ke-4 di Vietnam dan akhbar ekonomi pertama di Quoc Ngu.

Lajur yang paling penting dalam akhbar ini ialah "Perbincangan Komersial dan Purba", yang diketuai oleh Luong Khac Ninh, yang muncul sepanjang lebih daripada 100 keluaran, hanya berehat untuk 8 keluaran (dari isu 73 hingga keluaran 79), sehingga 1906 apabila ia dihentikan kerana perubahan dalam editor. Lajur ini sentiasa mengkritik ideologi "ulama, petani, pekerja dan saudagar", apabila meletakkan peniaga sebagai kurang penting; sentiasa mengemukakan pandangan inovatif tentang ekonomi dan perdagangan.

Tidak terhenti di situ, Nong Co Min Dam juga merupakan akhbar pertama yang menganjurkan pertandingan menulis novel di Vietnam; ia adalah akhbar pertama yang menerbitkan terjemahan cerita Cina ke dalam skrip Quoc Ngu di Selatan, bermula dengan Tam Quoc Chi Tuc Dich, diterjemahkan oleh Canavaggio, yang menurut beberapa penyelidikan juga ialah Luong Khac Ninh.

Seterusnya, Huynh Tinh Cua dan penterjemah lain menerbitkan Cao Si Truyen, Trang Tu, Chien Quoc Sach, Liao Zhai Zhi Yi, Kim Co Ky Quan, Bao Cong Ky An... Selain menterjemah dan mencetak cerita Cina, akhbar ini juga mencetak cerpen terjemahan daripada bahasa Inggeris, Perancis...

Nam Phong - episod 210 - bahasa kebangsaan.

Patriot Huynh Thuc Khang mengiktiraf peranan besar akhbar dalam usaha menyelamatkan rakyat dan negara, maka beliau mengasaskan bersama, kemudian menjadi ketua pengarang dan ketua pengarang Tieng Dan - akhbar pertama di Quoc Ngu di Vietnam Tengah. Sepanjang 16 tahun kewujudannya (1927 - 1943), Tieng Dan sentiasa berada di barisan hadapan dalam mempromosikan usaha menyelamatkan rakyat dan negara melalui artikel yang bersifat makro dan strategik.

Le Dinh Tham mengasaskan Vien Am (1933) - akhbar Buddha pertama di Vietnam Tengah, dicetak dalam skrip Quoc Ngu. Bukan sahaja berperanan menyebarkan Dharma, malah akhbar ini juga mahu mendekati agama Buddha dalam banyak aspek lain, termasuk perubatan, dengan metodologi saintifik Barat.

Bui The My datang ke Saigon dari Quang Nam pada tahun 1923, bekerja sebagai guru, penulis, tetapi paling menonjol sebagai wartawan. Dia adalah ketua pengarang Dong Phap Thoi Bao yang terkenal, kemudian ketua pengarang Trung Lap, Tan The Ky, Than Chung, Dan Bao... Bercakap dalam bahasa hari ini, dia sentiasa mengambil kesempatan daripada halaman akhbar untuk membincangkan sejarah sastera Vietnam, teori sastera, tujuan seni...

Terdapat banyak yang pertama atau yang luar biasa seperti ini dalam akhbar Quang Nam, sukar untuk menyebut semuanya dalam artikel pendek. Tetapi satu ciri yang menonjol ialah akhbar Quang Nam sering berhujah, malah kerana berdebat, banyak gerakan hebat dibuka seperti membaca Tan Thu, Duy Tan, Trung Ky Dan Bien, Tho Moi, Tu Luc Van Doan...

Akhbar Quang Nam suka berdebat, kenapa?

Menganalisis watak Nom untuk perkataan "cai" (唤), penyelidik Nguyen Tien Van menulis: "Nom menggunakan aksara Cina hoan (唤) untuk dibaca sebagai tranh. Cai diungkapkan oleh khau radikal (口: pertuturan) dan watak mien (免: untuk membuang, meninggalkan). Ia bermaksud menggunakan kata-kata dan hujah untuk mempertahankan, memadam, berhujah sesuatu.

Berhujah adalah asas pertama untuk mewujudkan persamaan mendatar, iaitu, bukan susunan hierarki mahkamah feudal, patriarki. Melintasi pas Hai Van, dipisahkan dari mahkamah, orang Quang tinggal di sempadan, jadi pelik jika mereka tidak berdebat.

Orang Quang (termasuk Quang Nam - Da Nang) sering menggunakan frasa "berdebat sampai mati" untuk bercakap tentang keperibadian mereka. Dalam mesyuarat persatuan rakyat Quang, selain berkongsi tentang pendidikan, kampung halaman, gotong-royong, ada satu "keistimewaan" yang tidak pernah kurang iaitu.. berbalah. Ia adalah perkara biasa untuk melihat orang yang membuak-buak, orang membelalakkan matanya, kerana semua orang ingin menyampaikan kebenaran mereka.

Kadang-kadang mereka hanya bertengkar tentang perkataan, idea, sebutan, pepatah. Orang Quang juga sering menggunakan pepatah "Mengutuk ayah tidaklah seburuk memalsukan loghat" sebagai kebenaran untuk mengkritik sebutan yang aneh. Malangnya, walaupun tanah Quang sangat kecil, terdapat banyak sebutan yang berbeza, apatah lagi perbezaan gunung dan laut, tetapi kadang-kadang dua kampung berjiran pun berbeza. Di kaki gunung Hon Tau (komun Que Hiep, Que Son), kebanyakan penduduk kampung Loc Dai bercakap dengan loghat Saigon. Jadi apabila pergi ke kampung lain, komune lain, pelik jika tidak berbalah.

Bagaimana untuk mengehadkan hujah dengan cara yang aman dan bahagia? Banyak kampung di Quang Nam menggunakan istilah "ban han" untuk menunjukkan sempadan antara dua rumah, dua kampung, dua komune. Menurut penulis Cung Tich Bien, hampir tiada wilayah di Vietnam menggunakan istilah "ban han" dalam cara orang Quang Nam.

"Had kawan" ialah had persahabatan, melintasi had ini ialah pencerobohan, konflik dan berakhirnya persahabatan. Orang Quang "berdebat sampai mati" seperti itu, tetapi mereka juga sentiasa memikirkan "had kawan", jadi tanah ini agak bersatu. Bukan secara kebetulan bahawa persatuan rakan senegara Quang berada di mana-mana, sangat aktif, dan memberikan sokongan tepat pada masanya semasa kejadian dan kesukaran.

Walau bagaimanapun, "Orang Quang berkata dan melakukan", menerima pengembaraan (memanjat Hai Van pas), menerima perbezaan (hidup bersama orang Cham), menerima cabaran (menyertai Can Vuong, membuat pemberontakan Vietnam Tengah...), menerima inovasi (membuat gerakan Duy Tan; Phan Khoi membuka gerakan Puisi Baharu), menerima tesis, mendidik (Tu "tekan Van Doan dengan jelas melakukan ini). Oleh itu, dengan akhbar Quang, saya berpendapat, itu bermakna saya wujud.

Sumber