Menjadikan Bahasa Inggeris sebagai Bahasa Kedua: Cita-cita Hebat, Cabaran Lebih Hebat

Demikian ulasan Timbalan Menteri Tetap Pendidikan dan Latihan Pham Ngoc Thuong pada mesyuarat untuk mendapatkan ulasan mengenai draf Projek "Menjadikan Bahasa Inggeris sebagai bahasa kedua di sekolah bagi tempoh 2025-2035, dengan wawasan 2045" (dirujuk sebagai Projek).

Menurut Kementerian Pendidikan dan Latihan, projek itu bertujuan untuk mengukuhkan dasar dan resolusi Parti dan Kerajaan mengenai inovasi asas dan komprehensif dalam pendidikan dan latihan, membangunkan sumber manusia berkualiti tinggi, dan memenuhi keperluan integrasi antarabangsa.

Projek ini bertujuan menjadikan bahasa Inggeris sebagai bahasa kedua dalam sistem pendidikan menjelang 2045, digunakan secara meluas dalam aktiviti pengajaran, pengurusan dan pendidikan. Pelan hala tuju pelaksanaan dibahagikan kepada tiga fasa (2025-2030, 2030-2040, 2040-2045) dengan set 7 kriteria penilaian bagi setiap peringkat pendidikan.

Tugas dan penyelesaian utama termasuk: meningkatkan kesedaran sosial; menyempurnakan mekanisme dan dasar; membangunkan tenaga pengajar; membina program dan bahan pembelajaran; menginovasi peperiksaan, ujian dan penilaian; menggunakan teknologi dan kecerdasan buatan; memperkukuh kerjasama dan sosialisasi antarabangsa; menggalakkan emulasi dan ganjaran.

Adakah mungkin?

Menurut Timbalan Menteri Pendidikan dan Latihan Pham Ngoc Thuong, projek itu dijangka dilaksanakan dalam keseluruhan sistem pendidikan dengan hampir 50,000 pertubuhan, kira-kira 30 juta pelajar dan 1 juta pegawai dan guru. Daripada jumlah itu, adalah perlu untuk menambah kira-kira 12,000 guru Bahasa Inggeris prasekolah, hampir 10,000 guru sekolah rendah, dan pada masa yang sama melatih sekurang-kurangnya 200,000 guru yang mampu mengajar dalam bahasa Inggeris menjelang 2030.

Sumber untuk pelaksanaan termasuk belanjawan negeri dan penyertaan serta sumbangan perniagaan, organisasi dan individu. Kementerian Pendidikan dan Latihan menegaskan bahawa kejayaan Projek memerlukan konsensus sosial dan pelaksanaan berterusan selama 20 tahun, untuk menyumbang kepada peningkatan daya saing negara dan integrasi antarabangsa yang mendalam.

Seorang guru di jabatan Bahasa Inggeris di sekolah antara peringkat berprestij di Hanoi berkata bahawa sekolah itu pada masa ini mempunyai 45 guru bahasa Inggeris, termasuk 5 guru mengajar Sains dalam bahasa Inggeris dan 2 guru mengajar Matematik dalam bahasa Inggeris. Mata pelajaran Sains Komputer baru tahun ini, tetapi pihak sekolah masih belum mengambil guru pengkhususan dalam bahasa Inggeris untuk mata pelajaran ini.

Sebagai pengurus dan orang yang telah membantu lembaga sekolah merekrut guru Bahasa Inggeris selama bertahun-tahun, guru ini juga berkata bahawa mengambil guru Bahasa Inggeris berkualiti yang memenuhi keperluan sekolah bukanlah mudah. Dasar gaji guru asing di sekolah sentiasa berubah. Dan apabila guru keluar, amat sukar bagi jabatan itu untuk mencari guru ganti.

Guru ini juga menekankan bahawa sekolah mempunyai pasukan perunding profesional untuk Matematik, Bahasa Inggeris, dan Sains, jadi mereka harus mempunyai jabatan latihan mereka sendiri kerana setiap subjek hanya mempunyai 2-5 orang dalam kumpulan Bahasa Inggeris, dan setiap subjek mempunyai ijazah khusus, jadi mereka harus dilatih semula secara sistematik.

Profesor Nguyen Quy Thanh, Pengetua Universiti Pendidikan (Universiti Kebangsaan Vietnam, Hanoi)

Dari perspektif unit latihan guru, Profesor Nguyen Quy Thanh, Pengetua Universiti Pendidikan (Universiti Kebangsaan Hanoi) berkata bahawa latihan bahasa Inggeris sebagai bahasa kedua mesti dikaitkan dengan pemikiran latihan, keupayaan untuk menerima dan merenung budaya, dan pada masa yang sama digabungkan dengan pemikiran rasional untuk mencipta perubahan sebenar. Selain itu, tempoh 4-7 tahun adalah "tempoh emas" untuk mempelajari bahasa, tetapi jika kanak-kanak belajar bahasa Inggeris terlalu awal, ia boleh menjejaskan keupayaan mereka untuk menguasai bahasa ibunda mereka dan menerima budaya Vietnam.

Cik Tran Thi Huyen, Pemangku Pengarah Jabatan Pendidikan dan Latihan Can Tho, berkata pihak sekolah sangat teruja apabila Kesimpulan No. 91-KL/TW dan Resolusi No. 71-NQ/TW Biro Polit kedua-duanya bertekad menjadikan bahasa Inggeris sebagai bahasa kedua. Walau bagaimanapun, pelaksanaannya masih mempunyai banyak kebimbangan mengenai kapasiti guru dan keadaan infrastruktur. Dengan realiti bahawa sebilangan besar pelajar adalah kanak-kanak etnik minoriti, yang kebanyakannya masih belum mahir dalam bahasa Vietnam, perlu ada pelan hala tuju yang sesuai untuk setiap lokaliti bagi memastikan pelaksanaan yang segerak dan berkesan.

Encik Nguyen Tran Binh An, calon sarjana dalam Linguistik Gunaan untuk masa depan di University of York (UK), menegaskan bahawa pada masa ini, sistem pendidikan Vietnam mempunyai kira-kira 30 universiti latihan dalam pedagogi Inggeris. Khususnya, beberapa institusi telah melaksanakan program latihan untuk guru mata pelajaran lain dalam bahasa Inggeris (seperti Universiti Pedagogi Hanoi), dengan kuota berasingan untuk prasekolah dan sekolah rendah.

Selain itu, banyak sekolah juga meluaskan peluang melalui program ijazah kedua atau sarjana, mewujudkan syarat bagi mereka yang mempunyai latar belakang bahasa asing atau yang ingin menukar kerjaya untuk menyertai tenaga pengajar. Selain sistem latihan awam, organisasi antarabangsa seperti Apollo atau British Council juga menyumbang kepada latihan dan pengeluaran sijil profesional antarabangsa seperti CELTA atau TESOL.

Walaupun matlamat membangunkan guru Bahasa Inggeris secara teorinya boleh dilaksanakan, proses pelaksanaan masih menghadapi banyak cabaran.

Menurut En. Binh, salah satu isu teras adalah untuk memastikan sumber pelajar mempunyai penguasaan bahasa Inggeris yang mencukupi dan motivasi untuk belajar pedagogi. Jika sasaran latihan ditetapkan tetapi kuantiti dan kualiti input tidak menepati keperluan, matlamat akan sukar dicapai.

Encik Nguyen Tran Binh An, calon sarjana dalam Linguistik Gunaan untuk masa depan di Universiti York (UK). Foto: NVCC

Apakah penyelesaiannya?

Encik Nguyen Tran Binh An, calon sarjana dalam Linguistik Gunaan untuk masa depan di University of York (UK), berkata bahawa dalam beberapa tahun kebelakangan ini, Negara telah membuat langkah penting dalam melabur dan menambah baik insentif untuk menarik pelajar pedagogi, dan pada masa yang sama mengeluarkan Resolusi No. 71/NQ-TW mengenai kejayaan dalam pembangunan pendidikan dan latihan.

Walau bagaimanapun, menurut Encik Binh, untuk memaksimumkan keberkesanan, perlu ada sumber belanjawan yang konsisten dari Negeri serta dasar khusus untuk memastikan standard output pelajar pedagogi, serta mempromosikan pendidikan Bahasa Inggeris sejak mereka berada di sekolah, dengan itu mengekalkan dan meningkatkan kelayakan profesional guru masa depan.

Dapat dilihat perkembangan tenaga pengajar adalah satu bulatan yang sistematik dan mempunyai hubungan sebab-akibat yang rapat. Program latihan yang baik, dengan standard input dan output yang ketat (terutamanya dalam penguasaan bahasa asing), akan mewujudkan generasi guru yang berkualiti tinggi.

Guru yang berkualiti ini akan menyampaikan pengetahuan dan kaedah pengajaran lanjutan, membantu generasi pelajar seterusnya menjadi lebih baik dalam bahasa Inggeris dan mempunyai kebolehan yang lebih komprehensif. Mereka akan menjadi sumber yang berpotensi dan berkualiti untuk menjadi guru masa depan yang cemerlang, mengekalkan dan meningkatkan tahap profesional industri.

Dari segi kepakaran, sasaran 200,000 guru yang mampu mengajar mata pelajaran lain dalam bahasa Inggeris menjelang 2030 (bersamaan dengan kira-kira 50,000 guru setahun) menunjukkan program latihan semasa tidak mencukupi.

Pada masa ini, terdapat hanya beberapa sekolah yang menawarkan program latihan ini dengan enrolmen terhad. Sebagai contoh, program Pendidikan Matematik (diajar dalam bahasa Inggeris) tahun lepas hanya mempunyai 60 orang pelajar, program Pendidikan Fizik dalam bahasa Inggeris mempunyai 20 pelajar, dan program Kimia mempunyai 20 pelajar.

Bagi mengatasi jurang ini, Encik Binh berkata, selain menambah kuota bagi mata pelajaran latihan dalam bahasa Inggeris, menggalakkan latihan secara aktif dalam kaedah pengajaran CLIL (Content-Language Integrated Teaching) adalah sangat diperlukan.

Borang ini harus disepadukan dengan kukuh walaupun dalam jurusan pedagogi Bahasa Inggeris supaya graduan boleh menjadi guru bukan sahaja dalam Bahasa Inggeris tetapi juga dalam mata pelajaran lain dalam Bahasa Inggeris.

Pada masa ini, pengajaran CLIL belum lagi menjadi keutamaan di beberapa sekolah latihan guru Bahasa Inggeris di Vietnam, memberi laluan kepada pendekatan lain. Pelarasan fokus ini akan membantu program latihan menjadi lebih konsisten dengan matlamat strategik Negeri.

Di samping itu, universiti boleh meningkatkan kuota latihan, bersama-sama dengan menyepadukan teknologi dan platform dalam talian untuk memastikan kemudahan fizikal dipenuhi.

Mungkin cabaran terbesar bagi Projek ini ialah perbezaan kelayakan dan syarat pendidikan antara wilayah. Mencapai bilangan guru adalah satu perkara, tetapi untuk mempopularkan penggunaan bahasa Inggeris dalam pendidikan memerlukan dasar yang konsisten dan fleksibel dari peringkat pengurusan. Di banyak kawasan terpencil, keadaan sangat terhad sehingga akses kepada bahasa Inggeris, walaupun bahasa ibunda, masih sukar. Oleh itu, mempopularkan bahasa Inggeris sebagai bahasa kedua akan mengambil masa yang lama untuk mengecilkan jurang ini.

Apabila kurikulum (termasuk pengajaran dalam bahasa Inggeris) tidak dapat dilaksanakan secara sekata, Kementerian Pendidikan dan Latihan akan menghadapi cabaran besar dalam menyeragamkan kandungan pembelajaran dan khususnya peperiksaan kebangsaan. Menggunakan set kriteria yang sama untuk seluruh negara adalah tidak adil dan tidak akan mencerminkan kapasiti sebenar pelajar, menyebabkan kesukaran besar untuk proses kemasukan universiti nanti.

Penyelesaian sokongan ialah peta jalan pelaksanaan berperingkat yang sesuai dengan keperluan dan realiti pembangunan setiap wilayah. Di samping itu, Negeri boleh memanfaatkan bentuk latihan jarak jauh dan latihan CLIL untuk memastikan guru di semua wilayah mendapat akses kepada kaedah pengajaran moden. Walau bagaimanapun, ini hanyalah penyelesaian sementara dan sokongan sementara menunggu dasar insentif berkuat kuasa.

Di samping itu, sistem ujian, penilaian kualiti dan kemasukan universiti perlu direka bentuk secara fleksibel, dan boleh dibahagikan kepada kumpulan sasaran untuk memenuhi keperluan kedua-dua pelajar yang mempelajari program intensif/bersepadu Bahasa Inggeris dan pelajar yang mengikuti program semasa di kawasan yang mempunyai syarat terhad. Ini akan memastikan keadilan dan konsistensi dalam menilai keupayaan akademik dan kemasukan.