Regisseur Trinh Lam Tung: Vietnamese volkscultuur opent de deur naar mijn creativiteit

- Foto 1.

Kun je je eerste herinneringen delen toen je begon met je reis in de animatie? Wat inspireerde je om dit pad te kiezen?

Ik ben al van jongs af aan dol op tekenen. Ik begon met het restje witte krijt van mijn moeder op de cementen vloer. Toen ik geen krijt meer had, pakte ik stukjes jonge bakstenen of stokjes om overal waar ik was op de grond te tekenen. Het geloof dat tekeningen verhalen kunnen vertellen en kunnen bewegen, hoe klein ook, heeft me mijn hele jeugd op dit pad gebracht. Pas toen ik mocht studeren en werken in de filmcrew van De avonturen van de gele bij - de eerste computeranimatieserie in Vietnam (gemaakt door mijn eerste leraar, People's Artist, regisseur Pham Minh Tri) - stapte ik echt de wereld van professionele animatie binnen.

De eerste dagen van mijn studie waren enorm zwaar. Iedereen moest een speciale tekentafel kopen, typisch voor een animator. Die tafel had een glazen oppervlak en een projector om door de lagen bewegende lijnen heen te kijken. Ik was toen net afgestudeerd en woonde in een klein huurhuisje, waar ik werkelijk alles miste. Op weg naar huis van mijn werk vroeg ik om een restje glas bij de aluminium- en glaswinkel aan het einde van de steeg, samen met een plastic wasbak en een zelfgemaakte gloeilamp, en zo had ik mijn eerste tekentafel. Die nacht was ik tot bijna zonsopgang verdiept in tekenen. De "wasbaktafel" was mijn beste vriend die me vele slapeloze nachten bijbleef en me hielp filmscènes af te maken en mijn eerste salaris te verdienen. Hij was zo rudimentair, maar hij bevatte een grote droom: professioneel animator worden.

- Foto 2.

Een scène uit de film The Bigger the Smaller, de met de Golden Kite Award bekroonde film uit 2012 van regisseur Trinh Lam Tung

Foto: Partijcomité

- Foto 3.

Welke memorabele keerpunten heb jij meegemaakt? Van een jongen die graag met krijt en stenen tekende, zoals je net vertelde, tot animatieregisseur?

Ik doe veel klusjes om de kost te verdienen, zoals het kopiëren van schilderijen in opdracht, reclame maken, zelfs grafstenen graveren, werken in een pho-restaurant..., maar voor mij is de passie voor animatie iets heiligs dat diep in mijn onderbewustzijn geworteld zit. Toen we nog vriendinnen waren, moedigde mijn vrouw me altijd aan om deze passie te volgen.

Kunstenaar zijn bij Vietnam Animation Studio is voor mij een groot geluk. Daar werk en studeer ik met de beste docenten in het vak, en doe ik ervaring op met veel getalenteerde regisseurs en artiesten.

Het leven was echter niet makkelijk. Toen we trouwden en in 2007 onze zoon werd geboren, waren er momenten dat we de huur betaalden en alleen nog maar genoeg geld over hadden om een pak melk voor ons kind te kopen. Ik moest vaak met honger naar mijn werk, en het maakte me verdrietig en bezorgd om mijn vrouw en kinderen zo te zien. Ik deed veel extra baantjes zoals bijles geven, boeken en kranten illustreren, muurschilderingen maken..., en werkte de hele nacht om geld te verdienen om voor mijn kleine gezin te zorgen. Er waren ook momenten dat ik bijna mijn baan opzegde omdat het leven te moeilijk was, het geloof dat ik van animatie mijn brood kon verdienen werd steeds brozer. Maar met doorzettingsvermogen en inspanning werden mijn werken geleidelijk erkend, kreeg ik meer contracten met passendere salarissen. Vooral toen ik veel verschillende filmgenres en talen leerde kennen en onderzoeken, probeerde ik mijn eigen pad te vinden. Het grootste keerpunt was waarschijnlijk toen ik ervoor koos om terug te keren naar de volkscultuur. Het was de Vietnamese volkscultuur, met zijn rijkdom en polysemie, die de deur naar creativiteit in mij opende.

- Foto 4.

Regisseur Trinh Lam Tung met verdienstelijke kunstenaar Chieu Xuan en gasten op het 3D-animatie-evenement Trang Quynh nhi: Legend of Kim Nguu

FOTO: NVCC

Wat zijn, na meer dan 20 jaar in het vak, de grootste moeilijkheden en uitdagingen waar je in de animatie-industrie in Vietnam mee te maken hebt gehad?

De grootste uitdaging is geloven in de intrinsieke waarde van Vietnamese animatie en Vietnamese cultuur, of die nu wel of niet een plek heeft in een markt die hevig concurreert met geïmporteerde producten. Vaak moet ik op alle mogelijke manieren proberen mijn partners ervan te overtuigen dat Vietnamese volksverhalen en animatie, mits op het juiste niveau geplaatst, aantrekkelijk genoeg zijn om de harten van een wereldwijd publiek te raken. Ik geloof dat elk beeld dat ik teken een stukje van de Vietnamese volkscultuur kan vastleggen.

Wat is het in de Vietnamese volkscultuur dat u ertoe aanzet dit te kiezen als hoofdmateriaal voor uw animatieproducten?

Volkscultuur is waar ik mezelf weer tegenkom, eenvoudig, vol metaforen en levendig. Ik exploiteer de materialen in de schat van de volkscultuur niet om te restaureren of passief en saai te beschrijven, maar 'vernieuw' ze zorgvuldig, want cultureel kapitaal heeft altijd de kenmerken van uitwisseling en aanpassing. Ik voel, leef erin om elke ademtocht te absorberen, door middel van vele werken, en belangrijker nog, ik vind er de eenvoud en eenvoud in die inherent zijn aan een veerkrachtige, vredelievende natie, maar niet minder aantrekkelijk en modern om de wereldwijde filmtrends bij te benen.

- Foto 5.

Een scène uit de film Little Trang Quynh: Legend of the Taurus

Foto: Partijcomité

- Foto 6.

- Foto 7.

Hoe zal de Vietnamese animatie zich volgens jou in de toekomst ontwikkelen?

De opkomst van bioscoopfilms en binnenlandse studio's die fors investeren in goede content gebaseerd op kernwaarden en die de Vietnamese cultuur uitbuiten, is een zeer bemoedigend teken. Het publiek begint weer vertrouwen te krijgen in Vietnamese animatie, investeerders zijn ook meer geïnteresseerd en de leiders in de industrie hebben ons min of meer begeleid en gesteund. Het belangrijkste is dat we al jaren geen goede producten meer hebben gehad om het publiek te veroveren, ondanks de vele beperkingen. Maar ik hoop dat deze ontwikkeling niet zal worden "gestuurd" door het najagen van kortetermijnsmaken. Een sterkere spreiding van het publiek met een gevoel van verantwoordelijkheid van iedereen zal bijdragen aan het behoud en de promotie van de eeuwige waarden van het land.

- Foto 8.

Regisseur Trinh Lam Tung als kunstenaar

FOTO: NVCC

De laatste tijd hebben veel Vietnamese entertainment- en cultuurproducten ook gebruikgemaakt van volks- en traditioneel cultureel materiaal; maar als ze hun eigen unieke kwaliteiten niet creëren, zullen ze niet succesvol zijn. Dus hoe vind je in het creatieve proces de balans tussen het behouden van de oorspronkelijke geest van de volkscultuur en het innoveren om aan te sluiten bij het moderne publiek?

Het was geen gemakkelijke taak. We moesten met een enorme hoeveelheid kennis vele malen door de scriptpagina's bladeren, anders zouden we gemakkelijk in een doolhof terechtkomen. Het combineren van verhalen met veel verschillende kleuren en tegelijkertijd de consistentie van een lang animatiefilmscript garanderen, was een moeilijke taak, maar we hebben het overwonnen om een compleet verhaal te vertellen in Trang Quynh nhi: Truyen thuy Kim Nguu . Ik heb niet geprobeerd het precies te vertellen, want dat zou betekenisloos zijn en veel andere genrepublicaties hebben dat wel gedaan. Ik heb het gedistilleerd, de meest kernachtige geest behouden, de meest symbolische, en vervolgens een moderne benadering gevonden, een eenvoudige manier van vertellen, die dichter bij de gevoelens van het publiek van vandaag staat. Het was alsof ik een schilderij schilderde met nieuwe patronen op een oude papieren achtergrond.

- Foto 9.

Een scène uit de film Little Trang Quynh: Legend of the Taurus

Foto: Partijcomité

Kunt u ons meer vertellen over het proces van het onderzoeken en exploiteren van volkscultuurelementen in de film Trang Quynh nhi: Kim Nguu legend ?

We onderzoeken en combineren talloze verhalen uit de mondelinge cultuur, legendes, mythen, geschiedenis, folklore of legenden... Het is echt een proces dat veel moeite kost en zorgvuldig gefilterd moet worden. We moeten dus kneden om de strikt technische aspecten van het creëren van een filmscript te garanderen, de meest specifieke elementen van het 3D-animatiegenre promoten, samen met marktonderzoek en demografie... De volksculturele elementen worden zorgvuldig geselecteerd op vele vlakken: muziek , verhaal, landschap, architectuur, kostuums, keuken, dialogen, dialect... Al deze ingrediënten worden op een natuurlijke manier verweven om de sfeer van de film te creëren, maar we mogen daarbij de ontvangstproblemen van het hedendaagse publiek niet vergeten.

- Foto 10.

Vietnamese animatie is een "moeilijk" vakgebied qua commerciële factoren. Maar je blijft volharden in deze speeltuin die al meer dan 20 jaar geen geld oplevert. Als je zegt dat je het puur uit passie doet, is dat een beetje onrealistisch, toch?

Ik denk dat passie alleen in elk beroep niet voldoende is; het is een proces van voortdurende inspanning om te leren en te werken. Bij animatie zijn doorzettingsvermogen en het testen van mensen misschien nog wel belangrijker, omdat professionele volwassenheid een lange tijd in beslag neemt. Er is geen beroep dat geld oplevert; alles moet worden verhandeld en betaald in tijd, moeite of geld; animatie is daarop geen uitzondering. Dankzij recente marktanalyses en de explosieve groei van de technologie heeft de productie van animatiefilms echter niet weinig succes opgeleverd en zelfs een "enorme" bron van inkomsten gecreëerd in de beroepen waar jongeren van houden.

- Foto 11.

Een scène uit de film "Children's Lion Dance" (een serie films over Trang Quynh in zijn jeugd)

Foto: HANIFF

Het lijkt erop dat Vietnamese animatie veel jongeren aantrekt?

De aard van animatie is dat bij het creëren en produceren ervan diverse, complexe kennis nodig is, een mix van veel andere kunstvormen zoals schilderkunst, muziek, fotografie, grafische vormgeving, film... Daarom worden zowel de werkomgeving als de creativiteit altijd sterk gestimuleerd en worden jonge mensen aangetrokken.

Jongeren zijn zeer getalenteerd, ze kunnen nieuwe software heel snel leren en zich veel beter aanpassen dan onze generatie. Ze erven een beschaving van digitale technologie, de wereld is plat, waardoor ze gemakkelijk, volledig en snel toegang hebben tot nieuwe kennis.

- Foto 12.