Neem kinderliteratuur niet licht op.

In lijn met de algemene ontwikkelingstrend van het leven neemt de behoefte aan een spiritueel leven voor kinderen met de dag toe. Kinderliteratuur ontwikkelt zich echter niet zo sterk als voorheen en wordt zelfs beschouwd als "een vergeten land". Over dit onderwerp sprak een verslaggever van de krant Quang Tri onlangs met dichter NGUYEN HUU QUY, hoofd van de Vietnamese Schrijversvereniging van de provincie Quang Tri.

- Allereerst wil ik dichter Nguyen Huu Quy bedanken voor het accepteren van de uitnodiging voor een interview met de Quang Tri Newspaper. De laatste tijd wordt hij door veel lezers vaak genoemd vanwege zijn gedichten en essays voor kinderen. Hij publiceerde onlangs een essaybundel getiteld "Fluisterend Zand", die wordt beschouwd als een zeer heilzaam spiritueel voedsel voor kinderen. Kunt u de lezers van de Quang Tri Newspaper informeren over deze essaybundel?

- Het boek "Whispering Sand" is een verzameling van 19 van mijn essays, gedrukt en uitgegeven door Kim Dong Publishing House.

Dit boek gaat vooral over mijn onschuldige en zorgeloze jeugd. Net als mijn tijdgenoten kende mijn jeugd zowel oorlog als vrede , met vele onvergetelijke, gelukkige en verdrietige herinneringen. Die herinneringen drongen op natuurlijke en diepe wijze door in de literatuur, net als mijn liefde voor mijn vaderland, familie en leven. Ik wil niet over grote dingen schrijven, maar mijn gevoelens concentreren op de meest vertrouwde en meest nabije dingen, namelijk "Zand van het dorp"; de wind van "Ergens in het zuiden"; "Een hoekje van de maan op het platteland"; "Het oude huis en de "vrouw" van mijn jeugd"... Het is ook het moment waarop tranen vloeiden bij het schrijven van de letter O die niet op een kippenei leek ("Huilend om de letter O"). Het essayboek beschrijft ook op gewaagde wijze verhalen en spelletjes uit mijn jeugd, zoals "Onder het beeld van Jezus"; "Mijn bioscoopteam"; "Jongens kunnen niet anders dan voetballen"; "Kinderen hebben veel interessante verhalen"; "In bad gaan en een spook ontmoeten"...

Neem kinderliteratuur niet licht op.

De dichtbundels voor kinderen van dichter Nguyen Huu Quy worden gedrukt en uitgegeven door Kim Dong Publishing House - Foto: TL

Dat is een stukje kinderlijke rust dat tot uiting komt in het essay "Remembering Tet". En natuurlijk kan ik in het boek "Whispering Sand" niet nalaten de naaste familieleden te noemen via "Oma en zus"; "Papa en mama"... Naast de mooie herinneringen bevat het boek ook verdrietige verhalen, zoals het verhaal van mijn moeder die omkwam door Amerikaanse clusterbommen ("A Night of War") en het zeer korte leven van mijn jongere zusje ("Em Ha"). Daarnaast heb ik ook essays opgenomen over mijn leraar ("The Teacher's Gift") en mijn dochter ("Mid-Autumn Festival Away from My Child"; "Daughter and Cat")...

- Wat bracht u op het idee om deze essaybundel uit te geven?

- Voor mij is het verleden nooit verdwenen in het heden. Herinneringen verschijnen altijd in mij met een onuitwisbare schoonheid. Je zou kunnen zeggen dat ze deel uitmaken van mijn levensenergie. Daarom wil ik mijn jeugdherinneringen bewaren. Ik wil ook mijn kinderen, kleinkinderen en andere jonge lezers vertellen over de jaren die voorbij zijn gegaan. Ik hoop dat mijn schrijfsels zullen bijdragen aan het bevorderen van liefde voor het leven, liefde voor mensen en liefde voor de natuur bij mijn kinderen.

- Het is bekend dat u naast de essaybundel "Whispering Sand" ook vele andere gedichten en prozawerken voor kinderen hebt, waarvan sommige in schoolboeken zijn opgenomen. Kunt u iets vertellen over de "geesteskinderen" die u voor kinderen hebt gemaakt?

- Eigenlijk schrijf ik al heel lang voor kinderen. Eerder won ik een prijs van Kim Dong Publishing House voor mijn manuscript van de dichtbundel "The Ram Village Football Team". Met deze dichtbundel won ik ook een prijs in de schrijfcampagne voor kinderen, georganiseerd door de Vietnam Writers Association in samenwerking met het Committee for Child Care and Protection en UNICEF in Vietnam. Zelf heb ik drie dichtbundels voor kinderen laten uitgeven door Kim Dong Publishing House, waaronder: "Huong Rung Thoi Deserted Hill" (24.168 exemplaren), "Trong Loi Me Lullaby" (24.184 exemplaren) en "Nu Chung Ta Co Mieu Me" (15.824 exemplaren). Onlangs heb ik ook het manuscript voor de schrijfcampagne voor kinderen van Kim Dong Publishing House voltooid met de dichtbundel "Bong Hoan Than Superman". Ik ben erg blij dat mijn gedicht "Xon Xa Summer" is geselecteerd voor het Vietnamese leerboek voor groep 4, de "Creative Horizon"-serie. Die kleine successen hebben mij grote vreugde gebracht: de vreugde van het schrijven voor kinderen.

- Welke moeilijkheden ervaart u volgens uw eigen ervaring bij het schrijven voor kinderen?

- Schrijven voor kinderen is niet makkelijk. Wie denkt dat schrijven voor kinderen makkelijker is dan schrijven voor volwassenen, heeft het mis. Schrijven voor kinderen moet ze eerst goed begrijpen. De schrijver moet zich echt dicht bij de wereld van de kindertijd bevinden, zo niet er helemaal in opgaan, om te kunnen schrijven. Kinderen zijn onschuldig en puur, niet naïef of dwaas. We mogen het begrip van kinderen vandaag de dag niet onderschatten. Werken die voor kinderen geschreven zijn, vereisen grote creativiteit. Ik denk dat als het schrijven niet uniek of nieuw is, het zeker niet in staat zal zijn om kinderen aan te spreken. Elke schrijver die goede werken voor kinderen wil laten schrijven, moet daaraan voldoen. Kinderen zijn namelijk vaak "kieskeuriger eters" dan volwassenen. Hetzelfde geldt voor "spiritueel voedsel", we moeten er voldoende moeite voor doen om ze het lekker te laten vinden. Dat is de moeilijkheid van schrijven voor kinderen. Dit is ook een van de redenen waarom niet veel schrijvers en dichters zich richten op schrijven voor kinderen. De laatste tijd hebben we het gevoel dat kinderliteratuur een "vergeten land" is.

- Wat moeten we volgens de dichter doen om dit "land" dat als "vergeten" wordt beschouwd, te ploegen?

We zeggen vaak tegen elkaar: "Laten we kinderen het beste geven." Dus in de literatuur moeten we kinderen ook het beste geven. Elke goede pagina literatuur, elk goed gedicht is zeer nuttig voor kinderen. Er zijn gedichten die ik meer dan een halve eeuw geleden heb geleerd, maar die tot op de dag van vandaag nog steeds in mijn ziel schitteren. Daarom denk ik dat we het creëren van literatuur voor kinderen nooit lichtvaardig moeten opvatten. We moeten goed investeren in kinderliteratuur, vanuit het schrijversteam, het uitgeversnetwerk, het royaltysysteem, de prijzen... Ten eerste moet de maatschappij het belang van kinderliteratuur erkennen om de juiste ontwikkelingsstrategie te hanteren, wat tot grote efficiëntie leidt. Daarnaast mogen we de coördinatie tussen maatschappij, scholen en gezinnen niet vergeten om een passie voor lezen bij kinderen te creëren. Dit is ook een probleem nu de leescultuur in ons land achteruitgaat.

Ik denk dat we kinderen weer naar boeken moeten brengen, inclusief e-books. Goede en mooie boeken zullen waardevolle metgezellen zijn voor de kindertijd. Het kan niet anders gezegd worden: dat is het geluk van schrijvers die gespecialiseerd zijn in schrijven voor kinderen.

Bedankt dichter!

Tay Long (uitgevoerd)

Bron