Dan Pa - "Groen dorp" aan de voet van de vlaggenmast Lung Cu

Op de landtong van het Vaderland staat de hoge vlaggenmast Lung Cu, de rode vlag met gele ster wappert in de wind en bevestigt de heilige soevereiniteit van het land. Aan de voet van de vlaggenmast, genesteld naast het blauwe Drakenoogmeer, oogt het dorp Then Pa vredig met zijn eeuwenoude yin-yang pannendaken, met mos bedekte muren en een levensstijl die doordrenkt is van de identiteit van het Mong-volk.

Vanuit het arme dorp bij Dragon Eye Lake

Nog maar een paar jaar geleden was Then Pa nog een arm dorp. Het leven van de mensen was het hele jaar door gebonden aan maïsvelden en koeien, jongeren verlieten het dorp om te werken en kinderen droegen versleten kleren. Hoewel het dorp Lo Lo Chai, dat ernaast ligt, een beroemde toeristische trekpleister is geworden, ligt Then Pa nog steeds rustig verscholen op de berghelling, onbekend bij veel mensen.

Dan het toeristendorp Pa aan de voet van de vlaggenmast Lung Cu.

Het keerpunt kwam in 2021, toen de heer Vu Gia Dai – een jonge zakenman uit de laaglanden – voor het eerst bovenop de vlaggenmast stond, naar beneden keek en Then Pa zag als een "vergeten oud schilderij". Hij zei: "Ik zie dat deze plek een groot potentieel heeft, maar mensen denken alleen maar aan hoe ze genoeg te eten kunnen produceren. Ik wil met hen samenwerken om een ​​ander toerismemodel te ontwikkelen, waar de hele gemeenschap aan deelneemt en er samen van profiteert."

Meneer Dai overtuigde elk huishouden er voortdurend van om deel te nemen aan het toerisme. Koeienstallen werden afgebroken en lemen huizen werden gerenoveerd om gasten te verwelkomen, waarbij de traditionele architectuur behouden bleef, maar er minimale voorzieningen werden toegevoegd. Gasten moeten de Mong-gebruiken respecteren: mannen en vrouwen slapen apart, eten samen, werken samen en beleven hetzelfde als de lokale bevolking.

Dhr. Vang Mi Nhu, een van de pioniers, herinnert zich: "In het begin maakte ik me grote zorgen: hoe zou ik de kost verdienen als ik mijn koeien zou achterlaten? Dhr. Dai zei dat ik één gewas moest proberen en dat ik, als het niet zou lukken, gewoon koeien zou fokken. Onverwacht kwamen er steeds meer klanten en was de opbrengst vele malen hoger dan de verkoop van koeien. Nu fok ik ook paarden waarmee klanten door het dorp kunnen rijden."

Dan het Pa-centrumgebied met een unieke stenen ster als hoogtepunt.

Na slechts twee jaar had Then Pa 32 kamers met een capaciteit van minder dan 100 gasten. Twaalf huishoudens deden mee, elk met een eigen product: één huishouden maakte maïskoeken, één huishouden verwerkte buffelworst, één huishouden fokte paarden om gasten te bedienen, één huishouden verbouwde aardbeien. De steegjes waren schoon, bloementuinen vervingen maïsvelden, de dorpsruimte leek een nieuw jasje te hebben gekregen, helder en vol leven.

Mong-mensen hebben vertrouwen in toerisme

Niet alleen het landschap is veranderd, maar wat nog waardevoller is, is de verandering in perceptie. De Mong-meisjes, die vroeger gras bundelden en maïsmanden droegen, dragen nu kleurrijke, uitlopende rokken en begeleiden toeristen vol zelfvertrouwen bij het weven van linnen, het schilderen met was en het verven met indigo.

Vang Thi Say vertelde emotioneel: "Vroeger was mijn familie arm en maakten we ons het hele jaar door zorgen over eten. Nu weeft mijn moeder en bedienen mijn zussen en ik klanten. Ons inkomen is vele malen hoger geworden, we hebben de middelen om kleding en keukengerei te kopen en Vietnamees en Engels te leren om met toeristen te communiceren."

De Mong-meisjes schilderen hier uiterst nauwkeurig bijenwasschilderijen op linnen, een traditioneel handwerk, om aan toeristen te verkopen.

Voor Ho Thi Mai is toerisme ook een manier om traditioneel handwerk te behouden. In haar vrije tijd begeleidt ze toeristen bij het beschilderen met bijenwas en het verven met indigo – ambachten die al generaties lang worden doorgegeven. May zei trots: "Vroeger volgde ik alleen het voorbeeld van mijn moeder, maar nu begrijp ik de culturele waarde van dit handwerk. Ik hoop dat bezoekers die hier komen de traditionele schoonheid van de Mong-bevolking zullen waarderen en waarderen."

Niet alleen vrouwen, maar ook mannen in het dorp zijn veranderd. Meneer Vang Sinh Lung is nu een professionele "paardenmenner" geworden en neemt bezoekers mee door het dorp. Hij vertelde enthousiast: "Vroeger wist ik alleen hoe ik maïs moest verbouwen, nu is mijn inkomen verdubbeld en zijn mijn kinderen volledig opgeleid. En belangrijker nog, ik ben er trots op dat mijn dorp bekend is bij bezoekers van overal."

Dhr. Vu Gia Dai, de initiatiefnemer van het community tourism-model, merkte op: "Wanneer mensen zelf gasten bedienen, voelen ze zich gerespecteerd in hun dorp. Toerisme genereert niet alleen inkomsten, maar wekt ook trots op, waardoor kinderen van etnische minderheden hier verbonden blijven met hun thuisland."

Bezoekers kunnen samen met het Mongmeisje aan de slag met bijenwasschilderen.

Now, Then Pa is niet alleen een incheckpunt aan de voet van de vlaggenmast, maar ook een plek waar bezoekers zich kunnen verdiepen in het leven van het Mong-volk: genieten van korenwijn gemaakt van bladeren, luisteren naar de melodieuze klanken van de panfluit, meedoen met het ritme van traditionele dansen en het rustieke ritme van het leven in het verre noorden voelen.

Op weg naar een model voor groen toerisme in het Arctisch gebied

Sinds begin 2025 heeft de gemeente Lung Cu meer dan 200.000 toeristen verwelkomd, waarvan Then Pa een populaire bestemming is. Veel huishoudens die in een gastgezin verblijven, hebben een stabiel inkomen, worden welgesteld en het armoedepercentage is aanzienlijk gedaald.

Help toeristen met het dragen van traditionele Mong-kostuums.

De heer Duong Ngoc Duc, secretaris van het partijcomité van de gemeente Lung Cu, bevestigde: "In de komende termijn zullen we toerisme aanwijzen als een belangrijke economische sector, met landbouw als de kern. Vervolgens zullen Pa en de culturele dorpen van de gemeenschap de kern vormen en bijdragen aan het feit dat Lung Cu in 2030 een toeristisch centrum van het Dong Van-steenplateau is. De ontwikkeling van toerisme moet hand in hand gaan met het behoud van de culturele identiteit en de bescherming van het milieu om duurzaamheid te creëren."

Volgens het plan zal de gemeente Lung Cu zich richten op het voltooien van de infrastructuur, het verbeteren van de kwaliteit van de dienstverlening en het in gebruik nemen van verbindingspunten zoals het cluster van spirituele culturele werken, het oude huis van Ha Sung en het heilige noordelijkste punt. Wanneer deze werken op elkaar worden afgestemd, zal Then Pa niet alleen zichzelf veranderen, maar ook een belangrijke schakel worden in de ontdekkingsreis van de hele regio. Het politieke rapport van het eerste uitvoerende comité van het partijcomité van de gemeente Lung Cu, voor de periode 2025-2030, stelde als doel om 1 miljoen toeristen te verwelkomen in 2030, duurzame banen te creëren, het inkomen te verhogen en het armoedecijfer met gemiddeld 5-6% per jaar te verlagen... Dit zijn cijfers die de langetermijnvisie en de sterke vastberadenheid van de gemeente aantonen.

Mongmeisjes beleven ervaringen met toeristen in het toeristendorp Then Pa.

Mevrouw Nguyen Bao Ngoc, een toerist uit Ho Chi Minhstad, vertelde na een ervaring met bijenwasschilderen en linnenweven: "Majestueuze landschappen, frisse lucht en bovenal de onderdompeling in de unieke cultuur van de Mong-bevolking. Ik kom terug en stel ze aan mijn vrienden voor, want naast het prachtige landschap heb ik ook het gevoel dat ik een bijdrage lever aan de ontwikkeling van de mensen hier."

Van een arm dorp aan Dragon Eye Lake is Then Pa uitgegroeid tot een lichtpuntje voor groen toerisme. Deze reis brengt niet alleen welvaart voor de mensen, maar verspreidt ook de boodschap van verandering door middel van duurzaam toerisme – een verhaal waaraan elke toerist bijdraagt ​​door de lokale cultuur te vergezellen en te waarderen.

Met de nieuwe oriëntatie is Then Pa niet alleen de trots van het Mong-volk in het meest noordelijke deel van het vaderland, maar ook een bewijs van de ambitie om op te staan ​​en de positie te bevestigen van een land dat rijk is aan identiteit, potentieel en gastvrijheid.

Artikel en foto's: Duc Quy

Bron: https://baotuyenquang.com.vn/van-hoa/du-lich/202509/then-pa-ngoi-lang-xanh-duoi-chan-cot-co-lung-cu-fba7cc3/