Zachowanie starego ducha w nowej formie młodej sztuki w Hanoi

W miejscu, gdzie nieustannie pojawiają się nowe trendy w sztuce, w Hanoi wciąż istnieje pokolenie młodych artystów, którzy powracają do dawnych wartości, a nawet wskrzeszają stopniowo zanikające techniki. W tej podróży nie tylko pielęgnują tradycję, ale także nawiązują z nią dialog, aby tworzyć nowe nurty twórcze w oparciu o dziedzictwo.

Dialog między dwoma pokoleniami

Latem 2023 roku w Świątyni Literatury – przestrzeni Quoc Tu Giam wystawa „Dialog z malarstwem ludowym Hang Trong” przyciągnęła w stolicy rzeszę miłośników sztuki.

Wystawa „Dialog z malarstwem ludowym Hang Trong” w Świątyni Literatury – Quoc Tu Giam. (Zdjęcie: Trang Nhung)

Na terenie dawnego kampusu 22 młodych artystów zaprezentowało 38 prac inspirowanych malarstwem ludowym z Hang Trong, umieszczonych obok 29 oryginalnych obrazów artysty Le Dinh Nghiena – ostatniej osoby, która w pełni zrozumiała proces powstawania obrazów z Hang Trong.

Znane obrazy, takie jak „Pięć tygrysów”, „Cztery pałace”, „Karp obserwujący księżyc”… zostały odtworzone przy użyciu lakieru, jedwabiu, papieru i współczesnych mediów. Niektóre prace zachowują ducha oryginału, inne przełamują tradycyjny układ, aby oddać perspektywę współczesnego pokolenia.

W ciągu ostatniej dekady malarstwo ludowe Hang Trong stało się trwałym źródłem inspiracji dla wielu pokoleń studentów Wietnamskiego Uniwersytetu Sztuk Pięknych.

Pod okiem artysty Nguyena The Son – kuratora wystawy, a zarazem „nauczyciela towarzyszącego” w projekcie „Od tradycji do tradycji” – młodzi artyści wytrwale zgłębiają wizualne i duchowe wartości dziedzictwa.

W ciągu trzech lat realizacji projekt nie tylko rozbudził miłość do sztuki ludowej, ale także otworzył przestrzeń dialogu między przeszłością a teraźniejszością. Młodzi artyści nauczyli się postrzegać, podchodzić do Hang Trong i odtwarzać go własnym językiem twórczym – zarówno odziedziczonym, jak i innowacyjnym.

W szczególności lekcje z artystą Le Dinh Nghienem, który poświęcił ponad 60 lat na pielęgnację i konserwację malowideł ludowych z Hang Trong, stały się podróżą do korzeni. Od technik rzeźbienia w drewnie, przez mieszanie kolorów, po opowieści o zawodzie, uczniowie są poruszeni duchem autentycznej i głębokiej pracy artystycznej.

Następnie przenoszą ten ludowy powiew do nowych materiałów: jedwabiu, papieru dó, lakieru, malarstwa olejnego, a nawet grafiki cyfrowej, współczesnego wzornictwa i instalacji. Dzięki temu dziedzictwo przestaje być odległym wspomnieniem, a staje się żywe w dzisiejszym twórczym życiu.

Kiedy dziedzictwo nie jest już przeszłością

Niewątpliwie Hanoi to wyjątkowy kraj dla eksperymentów w poszukiwaniu tradycyjnych wartości. Tutaj każdy róg ulicy, świątynia czy stary dom niosą ze sobą warstwę kulturowej pamięci, poruszając emocje młodych artystów.

25-letni Tran Trung Hieu z Hanoi wybrał dla siebie wyjątkową ścieżkę: zajął się rzemiosłem ręcznej introligatorni, które ma tysiącletnią historię, ale w Wietnamie stopniowo zanika.

Po ukończeniu studiów z zakresu architektury wnętrz, Hieu rozpoczął przygodę z ręcznym introligatorstwem dzięki samouczkom na YouTube, a następnie tak się nim zafascynował, że nauczył się sam i stworzył własne narzędzia. Bez nauczyciela, który by go poprowadził, czytał zagraniczne dokumenty, cierpliwie ucząc się każdej techniki: od szycia, klejenia, tłoczenia, po dekorowanie okładki.

Młody mężczyzna Tran Trung Hieu na zajęciach z ręcznej introligatorni. (Zdjęcie: NVCC)

Hieu założył firmę Sao Bac Bookbinding, w której wraz ze współpracownikami tworzy wysokiej jakości ręcznie robione publikacje artystyczne, przenosząc ducha starożytnego rzemiosła do współczesnego życia.

Dzieła takie jak „Michał Anioł: Sześć arcydzieł życia”, „Almanach – Cywilizacje świata”… są ręcznie oprawione, zszyte papirusem, pokryte kozią skórą i złocone złotem, inspirowane europejskimi książkami z XV-XIX wieku. Każda książka to unikatowe dzieło, zawierające zarówno emocje, jak i ślady czasu.

Hieu nie ogranicza się wyłącznie do osobistej kreatywności. Organizuje również warsztaty, na których uczy młodych ludzi, jak tworzyć książki w tradycyjnym francuskim stylu, przyczyniając się w ten sposób do szerzenia ducha rzemiosła w społeczności.

W 2024 roku był jednym z dwóch głównych prelegentów warsztatów introligatorskich na Targach Książki w Hanoi, a obecnie przygotowuje się do udziału w międzynarodowym konkursie sztuki introligatorskiej we Francji, mając nadzieję, że uda mu się przybliżyć światu wizerunek wietnamskich rzemieślników.

Dla Hieu introligatorstwo to nie tylko zawód, ale i sztuka rąk – gdzie każdy ścieg, każdy stempel to sposób na uhonorowanie wiedzy i czasu. W książkach, które tworzy, ludzie dostrzegają nie tylko jego pomysłowość, ale także głęboką miłość do dziedzictwa kulturowego i ducha ochrony ludzkiej wiedzy.

Kreatywność ze źródła

Hanoi, tysiącletnie miasto, urzeka nie tylko swoim starożytnym pięknem, ale także muzyką – gdzie wspomnienia i teraźniejszość łączą się w rytm. Wśród nowoczesnych ulic muzyka Hanoi wciąż rozbrzmiewa melodiami noszącymi piętno dziedzictwa, od ca tru, hat xam po młodzieńcze i pełne życia utwory.

Mówiąc o muzyce Hanoi, mamy na myśli śpiew Xam – gatunek, który niegdyś rozbrzmiewał na targowiskach i przybrzeżnych stacjach. Po okresie upadku, śpiew Xam odżył na macie do śpiewu w Dong Xuan, przyciągając rzesze słuchaczy, od mieszkańców starego miasta po zagranicznych turystów.

W tej niewielkiej przestrzeni rozbrzmiewają dźwięki klaskaczy i głosy śpiewaczek, przywodząc na myśl starożytne, eleganckie i głębokie Hanoi. Artyści Ca Tru nie tylko występują, ale także dyskretnie nauczają, podtrzymując to dziedzictwo we współczesnym życiu.

Piosenkarka Ha Myo. (Zdjęcie: NVCC)

W tych starożytnych wartościach wielu młodych artystów w Hanoi odnalazło nową twórczą inspirację. Typowym przykładem jest Ha Myo (Nguyen Thi Ngoc Ha) – pionierska piosenkarka, która połączyła śpiew Xam z popem i EDM.

Jej teledysk Xam Ha Noi wywołał spore poruszenie, nie tylko ze względu na odważne eksperymenty, ale także z powodu ducha dialogu z tradycją, który wyciągnął muzykę folkową poza stare ramy i pozwolił jej dotrzeć do młodszego pokolenia.

Podobnie, artysta Nguyen Hoang Anh (dzielnica Hoang Mai, Hanoi), któremu bliska jest pasja do kultury tradycyjnej, zbadał i stworzył ręcznie robione wyjątkowe lalki, ubrane w tradycyjne stroje 54 grup etnicznych.

Urodzony w starożytnej wiosce Duong Lam, Nguyen Hoang Anh dorastał wśród porośniętych mchem dachówek i spokojnego tempa życia w starej dzielnicy Hanoi. Od najmłodszych lat fascynowały go wartości kultury ludowej i zawsze niepokoił go fakt, że tradycyjne pamiątki stopniowo popadały w zapomnienie, zwłaszcza zakurzone lalki na straganach.

Od tamtej pory pielęgnował marzenie o tworzeniu lalek z wietnamską duszą – nie tylko do celów wystawowych, ale także jako pomostu mającego na celu przybliżenie wszystkim kultury narodowej.

Hoang Anh postanowił odtworzyć tradycyjne stroje 54 wietnamskich grup etnicznych na małych lalkach. Spędził dużo czasu wędrując po górskich wioskach, poznając życie, zwyczaje, wzory i unikalne materiały odzieżowe każdej grupy etnicznej.

Każdy produkt jest dziełem sztuki, pieczołowicie przez niego wykonanym: począwszy od kompozytowego wykroju, twarzy, figury aż po każdy mały szczegół stroju, taki jak szalik, naszyjnik, sandały, koszyk czy gong.

Hoang Anh, mimo że nie miała żadnego zawodowego przeszkolenia w zakresie projektowania mody, nauczyła się haftu i doboru kolorów od malarza, dzięki czemu każda jej miniaturowa sukienka jest jednocześnie autentyczna i estetycznie harmonijna.

Dla niego tworzenie lalek to nie tylko praca ręczna, ale także połączenie sztuki i kultury. Każdy ścieg opowiada historię o ludziach i ziemi Wietnamu.

Pan Nguyen Hoang Anh tworzy etniczne lalki. (Zdjęcie: Kieu Trang)

Dzięki kreatywności i oddaniu Hoang Anha kolekcja „Lalek 54 wietnamskich grup etnicznych” stała się darem dyplomatycznym wybranym przez Zgromadzenie Narodowe, przyczyniającym się do promowania kultury wietnamskiej na świecie.

Lalki te można obecnie zobaczyć na lotniskach, w atrakcjach turystycznych i na Starym Mieście w Hanoi. Zagraniczni turyści uwielbiają je jako delikatny symbol Wietnamu.

Hoang Anh pragnie uzupełnić kolekcję 54 grup etnicznych i stworzyć linię podwójnych lalek w etnicznych strojach ślubnych. Wierzy, że każda lalka będzie „ambasadorem kultury”, niosącym piękno, historię i dumę wietnamskiej tożsamości w drodze do globalnej integracji.

***

Tradycyjne dziedzictwo, gdy młodzi ludzie dotykają go emocjami tamtych czasów, zyskuje nowe życie. Stolica Hanoi jest dziś świadkiem pokolenia młodych artystów, którzy tworzą trend zwalniania tempa, poszukiwania głębi w poszukiwaniu piękna, które nigdy się nie starzeje. To potwierdzenie, że kochają tę ziemię na swój własny sposób – poprzez sztukę, wspomnienia i pragnienie kontynuowania tradycji.

Source: https://baoquocte.vn/giu-hon-xua-trong-hinh-hai-moi-cua-nghe-thuat-tre-ha-noi-332050.html