Zbieranie odrobiny słońca w moim wnętrzu: Głęboko odczuwana miłość do ziemi i jej mieszkańców.

W kwietniu 1975 roku Południe rozbrzmiewało odgłosami strzelaniny, armia wyzwoleńcza atakowała jak burza, reżim w Sajgonie chylił się ku upadkowi, nadeszły jego ostatnie, krwawe dni. W tym czasie, nad brzegiem kanału Nguyen Van Tiep (My Tho), stacjonował oddział armii wyzwoleńczej, dowodzony przez młodego mężczyznę o bladej, pomalowanej malarią twarzy, poważnego i doświadczonego, lecz wciąż zachowującego nutę naukowego uroku.

Tej nocy była piękna, księżycowa noc. Po tej stronie kanału armia wyzwoleńcza utrzymała swoją pozycję. W wiosce i dalej, miasto wciąż było pełne cieni wroga, ale już pogrążone w chaosie i rozpaczy. Niewielu wiedziało, że nawet w tych burzliwych dniach młody dowódca pisał wiersze:

Księżyc całą noc jasno świecił nad polem bitwy.

Słuchanie szeptu śpiewu Nguyena Van Tiepa

Artyleria w Tan Hiep i Tan An już nie wyje.

Batalion komandosów uciekł z Cu Chi Road.

Dziś wieczorem nasza łódź bezpiecznie dostarczy zaopatrzenie.

…Linie frontu na rzece i brzegu ulegają zmianie.

Słuchanie szumu fal delikatnie porusza moje serce.

( Księżycowa noc na polu bitwy - Le Lien)

Po wojnie młody dowódca pozostał w wojsku przez jakiś czas, następnie piastował różne stanowiska sztabowe i kierownicze, ale zawsze pielęgnował swoją poetycką duszę. „Gathering a Little Sunshine” (Wydawnictwo Stowarzyszenia Pisarzy Wietnamskich, 2025) to jego czwarty tomik poezji – autor Le Lien, który niedawno się ukazał.

Zbiór poezji dzieli się na dwie części: The Half Moon Shines i A Message of Love.

Nawiedzany przez chwalebną i bohaterską przeszłość.

Opuszczając ojczyznę, by walczyć w wieku 18 lat, przekraczając góry Truong Son, by walczyć na polu bitwy na południowym wschodzie, a po przywróceniu pokoju, pozostał, by pracować i uważał Dong Nai za swój drugi dom. Le Lien rozumie, ceni i jest dumny z bogatej historii i kultury kraju, w którym mieszka: „Tutaj pozostaje Tran Bien/ Odgłos końskich kopyt, szczęk mieczy/ Ludzie, którzy niegdyś otworzyli tę ziemię…/ Donośny dźwięk kamiennego ksylofonu Binh Da/ Melodyjny dźwięk dzwonu starożytnej świątyni Buu Phong/ Tętniące życiem nadrzeczne ulice ze gromadzącymi się łodziami i statkami/ Rozległa jesień dawnej wojny oporu”.

Le Lien poświęciła tu najlepsze lata swojego życia: „Na zawsze wspominając czas strefy wojny D / Wiosnę na strefie wojny, młodość żołnierza”; „Towarzysze przeprawiający się przez rzekę, z nagimi torsami i przemarznięci / Atakujący lotnisko, leżeli tam i nigdy nie wrócili”...

Pióro Le Liena jest pełne entuzjazmu i radości, gdy chwali historię pełną zwycięstw wczorajszych i dzisiejszych, a także wychwala odważne walki i bohaterskie poświęcenia ludu i ich towarzyszy: „Słysząc donośne echa z wysokich gór / Grzmiące okrzyki: «Wracajcie, towarzysze!» / Z dawnego pola bitwy pod Vi Xuyen / Ha Giang stoi na baczność / Białe chmury poruszają serca ludzi / Zdejmijmy kapelusze i pochylmy głowy / Tysiące nieśmiertelnych dusz / Zmieszajmy się z migoczącymi kolorami flagi Lung Cu…”

Jego serce było przepełnione młodzieńczą energią, ambicją, pewnością siebie i nadzieją na sukcesy w budowaniu i tworzeniu zamożnej i cywilizowanej ojczyzny w Bien Hoa - Dong Nai: „Księżyc nad Bien Hoa / od dawna dąsał się / z powodu elektrowni Tri An / świecącej jasno / czas się uspokaja / Nowy most Ghenh / An Hao po obu brzegach / przechylony, półksiężyc świeci… / Twoja zielona sukienka śpiewa / tętniąc porą integracji / miasto kipi życiem / miasto jasno świeci”...

Poetycki obiektyw Le Liena uchwycił i odbił światło i piękno wielu krain, które odwiedził – od Tam Dao, „Porannych chmur, delikatnego wiosennego wiatru / Ciepłego południowego słońca, wieczornej letniej mgły”; Dien Bien, wspaniałego zwycięstwa minionych lat, obecnie „Harmonizującego złoty sezon / Rozległego Muong Thanh / Ludzi radujących się w porze żniw / Ziemi obfitującej w porze płodności”... po najdalej na południe wysunięty kraniec Ca Mau, „Morze nieustannie rozkwita / Urzekający zachód słońca urzeka ludzkie serca” ... Szczególnie zawsze pamiętał swoje miejsce urodzenia, gdzie się urodził i wychował: „Piętrzące się góry / wirujące chmury / zielone pola kukurydzy / złote pola ryżowe przepełnione wodą / oczy duszy ojczyzny / przebijające się przez czas / wędrujące przez ludzki świat / Ninh Binh promieniejące Hoa Lu”...

Empatia i miłość

Spotykamy wiele wierszy Le Liena o miłości, przyjaźni i czułych troskach ludzkości. Le Lien zwierzył się kiedyś: Przez całe życie osobą, którą kochał i której zawdzięczał najwięcej, była jego oddana żona.

„Ile miłości wystarczy? ” – tytuł wiersza nie mógł być bardziej trafny, odzwierciedlając uczucie, jakim darzył ukochaną żonę. Wiadomo, że niewinna wiejska dziewczyna, którą poznał po powrocie z pola bitwy, dzięki zaaranżowanemu przez ich rodziny małżeństwu, miała wtedy zaledwie dwadzieścia lat, sześć lat młodsza od niego. Jednak w tym wierszu dedykowanym żonie, Lê Liên zapożycza dwa wersy od wielkiego poety Hồ Dzếnha jako pierwsze:

Jestem zarówno starszą, jak i młodszą siostrą.

Serce matki, serce partnera życiowego...

Być może, biorąc pod uwagę ich okoliczności i prawdziwe uczucia, nic nie mogłoby wyrazić tego lepiej niż dwa powyższe wersy poezji. Wyrażają one miłość i uznanie, a w tej miłości kryje się wdzięczność i szacunek dla poświęceń, szlachetnego traktowania i wzorowego postępowania żony wobec męża i jego rodziny.

„Sto lat na ustalenie idealnego koła”.

Kiedy dzieci są daleko, a mąż nieobecny, czuję się zmęczona i samotna.

...Szanując cnotę i ceniąc lojalność

Skromny strzechowy dach zachowuje duszę wsi.

Niosąc ciężar gór i strumieni na obu ramionach

Pełni żalu i smutku, pracując dniem i nocą…

Współczesne życie zniszczyło wiele cennych tradycyjnych wartości moralnych, ale można wierzyć, że piękne wartości nadal zachowały się w tym związku, w tej rodzinie i w wielu innych związkach i rodzinach.

Pośród ogromnego natłoku myśli i refleksji, byłoby to jednostronne i niekompletne, nie wspominając o niepokojących lękach po drugiej stronie pełni: „Siedząc w medytacji, wszystko jest w nieładzie / Gdzie są brzemię ludzkiego cierpienia? / ...To, co wydawało się złotem, zmienia się w mosiądz / Poszukując prawdy, napotykając oszustwo / Poszukując zieleni, napotykając biel / Poszukując bliskości, napotykając niezliczone odległości...”

Badania i eksperymenty

Choć nie wcześnie zajął się poezją, doświadczenie i dojrzałość Le Liena zaowocowały sukcesem. Zdobył główną nagrodę w Konkursie Poetyckim upamiętniającym 310. rocznicę powstania Bien Hoa – Dong Nai (2008). W tym czwartym zbiorze wierszy nadal wykazuje postęp i udoskonalenie w zakresie emocji i języka poetyckiego. Tematyka i przestrzeń jego poezji uległy rozszerzeniu. W wielu jego utworach przestrzeń asocjacyjna wykracza poza tradycyjne ścieżki; wersy posiadają filozoficzną głębię, przepływ emocjonalny jest bogaty, a język nabiera nowych niuansów.

Dam Chu Van

Source: https://baodongnai.com.vn/dong-nai-cuoi-tuan/202507/gom-chut-nang-trong-sau-lang-tinh-dat-tinh-nguoi-4301f98/