Zbierz trochę słońca w: Głębokiej miłości do ziemi i ludzi

W kwietniu 1975 roku Południe rozbrzmiewało odgłosami strzelaniny, armia wyzwoleńcza atakowała jak burza, reżim w Sajgonie znajdował się w agonii, w ostatnich dniach swojej zaciekłości. W tym czasie, nad brzegiem kanału Nguyen Van Tiep (My Tho), stacjonował oddział armii wyzwoleńczej, dowodzony przez młodego mężczyznę o twarzy bladej od malarii, poważnej, doświadczonej, ale wciąż z nutą uczonego w spojrzeniu.

Tej nocy była piękna, księżycowa noc. Po tej stronie kanału stacjonowała armia wyzwoleńcza. W wiosce i daleko stąd, miasto wciąż było pełne cieni wroga, ale już wyczerpane i spanikowane. Niewielu ludzi wiedziało, że w tych burzliwych dniach młody dowódca napisał wiersz:

Księżyc świeci całą noc na polu bitwy

Posłuchaj mruczącej sutry Nguyena Van Tiepa

Armaty Tan Hiep i Tan An już nie ryczą.

Batalion komandosów uciekł z drogi Cu Chi.

Dziś wieczorem nasza łódź bezpiecznie dostarczyła zaopatrzenie.

…Pola bitew pod rzeką i na brzegu zmieniają się.

Słuchając bicia fal, moje serce zaczyna bić szybciej

( Księżycowa noc na polu bitwy - Le Lien)

Po wojnie młody dowódca pozostał w wojsku jeszcze przez jakiś czas, a następnie pełnił inne funkcje sztabowe i kierownicze, ale zawsze zachował poetycką duszę. „Gathering some sunshine in” (Wydawnictwo Stowarzyszenia Pisarzy 2025) to jego czwarty zbiór wierszy autorstwa Le Lien, który właśnie się ukazał.

Zbiór poezji dzieli się na dwie części: Half Moon's Tilt i Message of Love.

Niespokojny z powodu chwały i bohaterstwa przeszłości

Opuszczając ojczyznę, by walczyć w wieku 18 lat, przekraczając Truong Son, by walczyć na polu bitwy na południowym wschodzie, pozostając, by pracować w pokoju i traktując Dong Nai jako swoje drugie rodzinne miasto, Le Lien rozumie, szanuje i jest dumny z bogatej historii i kultury ziemi, w której żyje: „Tutaj wciąż panuje Tran Bien / Odgłos kopyt koni, szczęk mieczy / Ludzie, którzy kiedyś otworzyli tę ziemię... / Echo kamiennej cytry Binh Da / Dźwięk dzwonu starożytnej świątyni Buu Phong / Tętniące życiem ulice nad rzeką, zbiegające się łodzie i kajaki / Olbrzymia jesień wojny oporu lata temu”.

Tutaj Le Lien poświęcił najpiękniejsze lata swojego życia: „Zawsze tęsknię za dniami Strefy Wojennej D/ Wiosną na strefie wojny, młodością żołnierzy”; „Towarzysze przeprawili się przez rzekę, z gołymi, zimnymi piersiami/ Zaatakowali lotnisko, zostali i nigdy nie wrócili”...

Pióro Le Liena jest pełne emocji i wzniosłości, gdy wychwala historię pełną zwycięstw wczorajszych i dzisiejszych, chwali odważną walkę i bohaterskie poświęcenie ludu i towarzyszy: „Słysząc grzmiące góry/ Drżące krzyki: «Wracajcie, towarzysze!»/ Z frontu Vi Xuyen przeszłości/ Ha Giang przepadł/ Białe chmury dręczą ludzkie serca/ Proszę, zdejmijcie kapelusze i pochylcie głowy/ Tysiące nieśmiertelnych dusz/ Zmieszajcie się z migoczącymi kolorami flagi Lung Cu”...

Jego serce przepełniała młodość, dążenie, zaufanie i nadzieja na sukcesy w budowaniu i tworzeniu zamożnej i cywilizowanej ojczyzny w Bien Hoa - Dong Nai: „Księżyc Bien Hoa/ od dawna się dąsał/ ponieważ pałac Tri An/ świeci jasno/ czas się uspokaja/ most Ghenh ma nowy rytm/ An Hao po obu brzegach/ połowa księżyca pochyla się, by świecić.../ Twoja zielona koszula śpiewa/ tętniąc sezonem integracji/ miasto tętni/ miasto promienieje”...

Poetycki obiektyw Le Liena uchwycił i odbił światło i piękno wielu krain, w których postawił stopę, od Tam Dao „Poranne chmury są świeże, a wiosenny wiatr delikatny/ Słońce grzeje w południe, mgła rozprzestrzenia się letnim popołudniem”; Dien Bien, chwalebne zwycięstwo przeszłości, jest teraz „Kolor złotej pory roku jest harmonijny/ ogromny Muong Thanh/ Ludzie cieszą się w porze żniw/ Ziemia jest zadowolona z sezonu wzrostu”... aż po czubek przylądka Ca Mau „Morze rośnie intensywnie/ Zachód słońca jest urzekający i trzyma ludzi za stopy” ... Szczególnie w kontekście ojczyzny, w której się urodził, wychował i dojrzał, zawsze głęboko pamięta: „Góry się nakładają/ wirują chmury/ zielone pola kukurydzy/ złote pola, woda wzbiera/ oczy duszy ojczyzny/ przenikają czas/ wędrują po świecie ludzi/ Ninh Binh promienna Hoa Lu”...

Współczująca miłość

Natrafiamy na wiele wierszy Le Liena o miłości, przyjaźni i ludzkich troskach. Le Lien zwierzył się kiedyś: W tym życiu kochał i był najbardziej winien swojej żonie.

Ile miłości wystarczy – tytuł wiersza nie mógłby bardziej odbiegać od uczuć, jakie żywi do ukochanej żony. Wiadomo, że ta czysta, wiejska dziewczyna z przeszłości, gdy młody oficer powrócił z pola bitwy, by odnaleźć ją dzięki swatowi i przedstawieniu jej rodziny, miała zaledwie dwadzieścia lat, czyli sześć lat mniej od niego. Jednak w wierszu dedykowanym żonie Le Lien zapożyczył jako wstęp dwa wersy wielkiego poety Ho DZenha:

Jestem starszą siostrą i młodszym bratem

Serce matki, serce partnera...

Być może w tym przypadku, biorąc pod uwagę rzeczywistą sytuację i uczucia dwojga ludzi, nic nie wyrazi ich lepiej niż dwa powyższe wersety. To miłość, szacunek, w miłości jest też wdzięczność, szacunek dla poświęcenia, szlachetne, wzorowe traktowanie żony wobec męża i jego rodziny:

„Sto lat na obliczenie kwadratowego i okrągłego życia”

Dzieci daleko, mąż nieobecny, zmęczony i samotny

…cnota handlowa, szacunek, szczerość

Biedny strzechowy dach zachowuje duszę wsi

Dwa ramiona niosą ciężar gór i strumieni

Żal i smutek, ciężka praca dniem i nocą...

Współczesne życie utraciło wiele cennych tradycyjnych wartości moralnych, ale można wierzyć, że piękne wartości nadal zachowały się w tej miłości, w tej rodzinie i w wielu innych miłościach, innych rodzinach.

Pośród rozległych myśli, które się tam pojawiają, byłoby jednostronne i niekompletne, gdybyśmy nie wspomnieli o zmartwieniach po drugiej stronie pełni: „Medytacja jest ułożona w plątaninie/ Gdzie jest ciężar wielu ludzkich zmartwień/ ...Myśl zamieniła się ze złota w mosiądz/ Szukając prawdy, spotkała kolor kłamstw/ Szukając zielonych drzew, spotkała białe góry/ Szukając bliskości, spotkała tysiąc odległości...”.

Badania i eksperymenty

Chociaż Le Lien nie zajął się poezją wcześnie, jego doświadczenie i dojrzałość pomogły mu osiągnąć sukces. Autor Le Lien zdobył główną nagrodę w Konkursie Poetyckim upamiętniającym 310-lecie Bien Hoa – Dong Nai (2008). W tym czwartym zbiorze wierszy kontynuuje on swój postęp i dojrzałość w zakresie poetyckich emocji i języka. Poszerza on poetyckie tematy i przestrzenie. W wielu jego utworach przestrzeń skojarzeń wykracza poza tradycyjne ścieżki, wersy poetyckie charakteryzują się filozoficzną głębią, bogatym przepływem emocjonalnym, a język nabiera nowych niuansów.

Dam Chu Van

Source: https://baodongnai.com.vn/dong-nai-cuoi-tuan/202507/gom-chut-nang-trong-sau-lang-tinh-dat-tinh-nguoi-4301f98/