Pierwsza wietnamska ekspertka ds. technologii w Google

Pani Nguyen Khanh Linh rozmawiała z PV Tien Phong o jej drodze do realizacji pasji do technologii i ambicji zbudowania społeczności kobiet działających w branży technologicznej w Wietnamie.

Zawsze „wrzucaj biegi” szybciej, gdy jesteś w zakręcie

Cześć Nguyen Khanh Linh! Jak się teraz czujesz, zostając ekspertką ds. technologii w Google?

Czuję się bardzo szczęśliwa i zmotywowana, będąc kobietą-ekspertką technologiczną docenioną przez Google. Właściwie nie jestem tym specjalnie zaskoczona, ponieważ zawsze wierzę w przyszłość technologii i wierzę w siebie, że każdego dnia wystarczy chcieć się uczyć i ciągle próbować.

Kiedy zdałeś sobie sprawę, że chcesz zostać inżynierem?

Od dziecka interesowały mnie filmy i wiadomości o science fiction i technologii. Wtedy komputery postrzegałem po prostu jako interesujące maszyny, które można eksplorować, bawić się nimi i grać w gry, dopóki nie przeczytałem historii o tym, jak technologia potrafi robić wiele rzeczy wykraczających poza ludzką wyobraźnię, a sztuczna inteligencja może zacząć inteligentniej wchodzić w interakcje.

Pierwszy raz programowałem w ósmej klasie, około 2004-2005 roku. Z każdą linijką kodu, każdym małym eksperymentem, stopniowo dostrzegałem siłę technologii w rozwiązywaniu interesujących problemów, a co ważniejsze, pobudzała ona moją nieskończoną ciekawość.

Za każdym razem, gdy napotykam trudny algorytm lub problem, czerpię z tego przyjemność, jakbym rozwiązywał łamigłówkę. Do tej pory, nie licząc samouczenia się w młodości, a jedynie pierwszy staż, mam ponad 14 lat doświadczenia, począwszy od pierwszych lat pracy w programowaniu, a następnie zwrócenia się ku uczeniu maszynowemu i sztucznej inteligencji.

Co Twoim zdaniem wyróżnia dobrego inżyniera AI? Czy są to solidne umiejętności techniczne, kreatywność, czy coś innego, o czym rzadko się mówi?

Myślę, że oprócz wszystkich formalności, takich jak solidna technika, dobra wiedza i szybkość, czasami trzeba też być trochę buntowniczym i zabawnym, bo jestem typem osoby, która nie zwraca zbytniej uwagi na rzeczy, które jej nie interesują.

W liceum nie byłem dobrym uczniem. Przez wszystkie trzy lata byłem zaawansowanym uczniem, ponieważ cały czas poświęcałem udziałowi w ogólnokrajowych i regionalnych konkursach informatycznych. Moi rodzice musieli nawet mówić: „Dziecko, jeśli nie uczysz się przedmiotów w szkole, jak możesz skończyć szkołę?”.

Stworzyłem też własną stronę internetową i ją sprzedałem. Zwłaszcza za każdym razem, gdy uruchamiam program bez żadnych błędów, czuję się niezwykle szczęśliwy, szczęśliwszy niż gdybym dostał 9 czy 10 w szkole. Ale z tego powodu zawsze czuję, że moja głowa „podskakuje” szybciej, gdy znajdę się w trudnej sytuacji, na przykład gdy mam mało czasu lub gdy robię coś, co jest niemożliwe dla moich rówieśników.

Pani Nguyen Khanh Linh została pierwszą Wietnamką wybraną na eksperta ds. technologii w sieci Google Developer Expert (GDE) firmy Google .

Czy pracując ze sztuczną inteligencją, kiedykolwiek zdarzyło się, że technologia „podważyła” Twoje początkowe założenia? Czy możesz nam opowiedzieć o takim zdarzeniu?

Wcześniej myślałem, że maszyny potrafią zrozumieć i nauczyć się tylko tego, co dostarczają ludzie, że ich wiedza zależy wyłącznie od danych wejściowych, które im aktywnie przekazujemy. Jednak wkraczając w „erę agentów AI”, wraz z postępem w modelach samouczących się, metodach samoprojektowania, a nawet samodobierających się narzędziach wsparcia, musiałem to przemyśleć.

Agent AI wykazał się pewną formą „samoadaptacji”, pozostając jednocześnie w granicach ludzkich reguł. Ta historia odzwierciedla również podejście do koncepcji AGI (sztucznej inteligencji ogólnej) – wizji, która nie jest już tylko teorią, lecz stopniowo staje się rzeczywistością.

Dzięki tym doświadczeniom zrozumiałem, że granica między uczeniem maszynowym a ludzkim przewodnictwem stała się znacznie bardziej niewyraźna. Zmusza to mnie i całą społeczność badawczą zajmującą się sztuczną inteligencją do ciągłego weryfikowania starych założeń, aktualizowania wiedzy i udoskonalania zarówno technicznych, jak i etycznych podejść, aby nie pozostawać w tyle za postępem technologicznym.

Pani Linh (w środku) jest obecnie szefową działu AI w firmie Obello.

Co robić, gdy sztuczna inteligencja rozwija się szybko?

Przy tak napiętym grafiku, w jaki sposób pielęgnujesz inne części siebie – na przykład swoją sztukę, relacje, duszę…?

To bardzo ciekawe pytanie, bo moi rodzice i mąż często pytają mnie: „Dlaczego ciągle siedzisz przy komputerze i kodujesz?”, a kiedy idę do kawiarni, zawsze czytam książki lub artykuły naukowe. Były chwile, kiedy pracowałam po 16-17 godzin dziennie i nagle moje zdrowie się pogorszyło, byłam bardzo zmartwiona.

Mam szczęście, że pochodzę z rodziny o bogatych tradycjach artystycznych, więc „odżywianie duszy” jest mi dobrze znane. Sam zawsze znajduję czas na aktywności niezwiązane bezpośrednio z technologią, ale pomagające zrelaksować umysł i zainspirować.

Ponadto czytanie książek – w tym książki o sztuce, artykuły naukowe, nowe dokumenty dotyczące sztucznej inteligencji – pozwalają mi również poznać wiele różnych perspektyw. Poznawanie sposobu myślenia, języka i ekspresji pisarzy, artystów i badaczy pomaga mi rozwinąć wyobraźnię i wzbogacić mój światopogląd .

Wietnamskie inżynierki techniczn. wniosły duży wkład w dziedzinę technologii pod względem naukowym.

Sztuczna inteligencja generatywna rozwija się bardzo szybko. Czy jest coś, co Cię w tym tempie niepokoi? Gdzie przebiega granica między innowacją a odpowiedzialnością w tworzeniu technologii?

Szczerze mówiąc, nie mogę zaprzeczyć, że zawrotne tempo rozwoju sztucznej inteligencji czasami sprawia, że zastanawiam się, czy przygotowaliśmy wystarczająco dużo podstaw technicznych, etycznych i prawnych.

W istocie sztuczna inteligencja to wciąż tylko maszyna, która uczy się na podstawie danych z przeszłości, a niektórzy twierdzą wręcz, że generatywna sztuczna inteligencja to po prostu „maszyna do przewidywania kolejnych słów”, więc trudno uniknąć „halucynacji”, udzielania błędnych odpowiedzi lub wykorzystywania danych bez odpowiedniego zezwolenia. To są kluczowe kwestie, którymi moim zdaniem należy zająć się wcześnie i systematycznie, ponieważ jeśli technologia będzie działać szybciej niż ramy odpowiedzialności i standardy, konsekwencje będą nieprzewidywalne.

Dla mnie granica między innowacją a odpowiedzialnością przebiega w tym, jak wykorzystujemy sztuczną inteligencję do automatyzacji i wdrażania pomysłów, ale jednocześnie nadal poważnie traktujemy etykę i przejrzystość w procesie rozwoju.

Staranne szkolenie sztucznej inteligencji, poszanowanie praw własności intelektualnej innych osób i stała obecność „człowieka w kontakcie”, który monitoruje wrażliwe sytuacje, to sposoby na utrzymanie tej granicy.

Gdybyś miał prawo zainwestować w jeden kierunek badań nad sztuczną inteligencją, aby służyć społeczności, co byś wybrał? Dlaczego jest to dla ciebie ważne?

Zdecydowanie zainwestowałbym w badania nad zgodnością AI i odpowiedzialnym rozwojem AI, ponieważ poprawa zarówno zgodności zewnętrznej (zapewnienia, że cele AI są rzeczywiście zgodne z wartościami ludzkimi), jak i zgodności wewnętrznej (zapewnienia, że AI nie obchodzi prawa ani nie optymalizuje celów w niewłaściwy sposób) stanowi podstawę, aby AI mogła bezpiecznie służyć dobru wspólnemu.

Czy kiedykolwiek myślałaś o stworzeniu społeczności lub programu przeznaczonego specjalnie dla kobiet w Wietnamie, które kochają technologię?

Gdybym mógł własnoręcznie zbudować nową społeczność w Wietnamie, chciałbym, aby nie ograniczała się ona jedynie do dzielenia się wiedzą czy umiejętnościami programistycznymi, ale skupiała się bardziej na aspekcie wszechstronnego rozwoju człowieka, w tym na umiejętnościach miękkich, zdrowiu psychicznym i spersonalizowanym wsparciu dla każdego członka.

Wierzę, że jeśli zapewnimy im możliwości, wiedzę i wsparcie duchowe, Wietnamki będą mogły śmiało błyszczeć i wnieść pozytywny wkład w ogólny rozwój branży technologicznej.

Source: https://tienphong.vn/nu-chuyen-gia-cong-nghe-nguoi-viet-dau-tien-cua-google-post1735926.tpo