Losowe myśli o hiacyncie wodnym

[reklama_1]

Zapożyczając obraz fioletowych kwiatów hiacyntu wodnego, symbolizujących lojalność, dziennikarz i poeta Nguyen Hong Vinh przywołał wspomnienie żołnierzy Wujka Ho i ich towarzyszy broni z czasów antyamerykańskiej wojny o ocalenie kraju. Gdy zapadła noc, odważnie wskoczyli do rwącej rzeki, przeciskając się między kępami hiacyntu wodnego, by ukryć się przed wrogiem. Wiele partyzantek czekało na drugim brzegu, by powitać wojska i za pomocą kraciastych szalików dawały im sygnał do okrążenia fortu, zniszczenia wroga i wyzwolenia kęp i wiosek spod jarzma obcych najeźdźców.

Kiedy pokój powrócił, weteran wciąż tęsknił za krajem przeszłości, jego serce przepełniała radość, gdy spotkał jedną z partyzantek, której włosy splamił czas, wciąż uśmiechającą się czule. Kobieta, niczym hiacynt wodny, wciąż była purpurowa z lojalności, dzieliła trudy, akceptowała ofiary i ciężko pracowała, by wspierać żołnierzy podczas wojny. Wiersz był prosty, ale pozostawił piękne i niezapomniane wspomnienie, sprawiając, że autor nie mógł powstrzymać emocji z powodu „niespodziewanego szczęścia!”.

Z szacunkiem przedstawiam ten wiersz czytelnikom:

WSPOMNIENIA O KWIATACH WODY HYACAN

Wróciłem do krainy Dziewięciu Smoków przez Vam Co

Wiecznie patrząc na unoszący się hiacynt wodny

Fioletowe kwiaty unoszące się na brzegu rzeki

Każdej nocy fajerwerki rozświetlają niebo!

Trzymając się hiacyntu wodnego, armia przekroczyła rzekę.

Zabierasz mnie do tajnego bunkra

Kraciasty szalik jest świętym znakiem

Poprowadź moich towarzyszy do ataku na fort i zniszczenia wroga.