Literatura wietnamska: wysiłki godne „kulturalnego fundamentu przemysłowego”

50 lat to długi okres, aby spojrzeć wstecz, spojrzeć bezpośrednio na osiągnięcia i obecną sytuację; na tej podstawie szukać skutecznych rozwiązań dla literatury wietnamskiej. Dlatego organizacja konferencji Stowarzyszenia Pisarzy Wietnamskich, podsumowującej literaturę wietnamską po 1975 roku w Ho Chi Minh City, a wkrótce także w Da Nang i Hanoi , przyczyniła się do nadania rozpędu kolejnemu etapowi rozwoju w sposób bardziej płynny, stabilny, profesjonalny i jakościowy.

CN3 tieu diem.jpg — Wietnamsko-koreańska wymiana literacka, coroczna działalność Stowarzyszenia Pisarzy Ho Chi Minh City od wielu lat

Literatura idzie ręka w rękę z życiem

Według pisarza Nguyena Quang Thieu, przewodniczącego Stowarzyszenia Pisarzy Wietnamskich , po 1975 roku, aż do dziś, ogólna sytuacja w kraju otworzyła przed pisarzami niezwykle bogate i różnorodne realia: powojenne, zjednoczenie narodowe, odrodzenie, pojednanie narodowe, walkę z korupcją… Te realia wystarczają pisarzom do tworzenia wielkich dzieł. Jednak obecna mapa literatury wietnamskiej wciąż nie jest do końca jasna.

Krytyk literacki, profesor nadzwyczajny dr Nguyen Dang Diep, przewodniczący Rady Teorii Literatury Stowarzyszenia Pisarzy Wietnamskich, zauważył, że w ciągu ostatnich 50 lat literatura wietnamska odniosła wiele sukcesów. Największym z nich jest to, że wciąż jest wierna życiu, wielkiej rzeczywistości kraju i ściśle związana z tradycją narodu. Wielu artystów wykazało się patriotyzmem, silnie wiążąc się z narodem, dokonując w ten sposób przełomów w myśleniu artystycznym, poszukując nowych tonów, nowych form wyrazu i stopniowo unowocześniając światową sztukę współczesną.

Wybitnym znakiem literatury wietnamskiej ostatnich 50 lat jest okres pierwszych lat odnowy, czyli lata 1986-1995, charakteryzujący się silnym rozwojem, wywołującym nieustanne i gorące debaty w opinii publicznej. W tym okresie istniały twarze, które poruszały świat literacki, takie jak Nguyen Huy Thiep, czy sezon 1991 Stowarzyszenia Pisarzy Wietnamskich z Bao Ninh, Duong Huongiem i Nguyen Khac Truongiem. Jednak później wietnamski świat literacki ucichł, brakowało zjawisk poruszających opinię publiczną. Najnowszym głośnym przypadkiem był Nguyen Ngoc Tu z Endless Field, który miał miejsce prawie 20 lat temu. Odnosząc się do tej kwestii, profesor nadzwyczajny dr Nguyen Dang Diep powiedział: To prawda, że w ostatnim okresie nasza literatura wydaje się cichsza. Jednak moim zdaniem literatura nadal się rozwija, po prostu kulminacja i emocje, które widzieliśmy we wczesnych latach odnowy, teraz przenikają głębiej i ciszej.

Patrząc na świat

Docent dr Tran Le Hoa Tranh z Uniwersytetu Nauk Społecznych i Humanistycznych Uniwersytetu Narodowego Ho Chi Minha ocenił, że od 1975 roku literatura wietnamska poczyniła znaczne postępy, ewoluując w różnorodnym i bogatym kierunku. W szczególności wymiana kulturowa i asymilacja kultur obcych nabrały rozmachu od okresu odnowy w 1986 roku, co jest wyraźnym znakiem rozpoznawczym literatury wietnamskiej. Przejawia się to w procesie uczenia się, tłumaczeniu dzieł literatury obcej, szkołach teoretycznych, teoriach badawczych itp., które są szeroko wprowadzane. Dzięki tej nauce twórczość pisarzy również zmieniła się w kierunku zbliżenia do literatury światowej. W przeciwnym kierunku, zwłaszcza w kontekście globalizacji, potrzebujemy strategii, aby wprowadzić literaturę wietnamską na świat. Mówiąc dokładniej, musi istnieć strategia tłumaczenia literatury wietnamskiej na silne języki obce, takie jak angielski, francuski, chiński..., czego żywym i inspirującym przykładem dla literatury wietnamskiej jest przypadek Han Kang (Korea). Docent dr Tran Le Hoa Tranh podkreślił: Współczesna literatura wietnamska musi wziąć na siebie odpowiedzialność ambasadora, który przybliży wietnamską kulturę światu.

W kontekście wkraczania kraju w nową erę, w której koncentruje się przemysł kulturalny, niezbędne jest obiektywne spojrzenie na obecną sytuację i rolę literatury. Poeta Le Thieu Nhon, przewodniczący Komitetu Młodych Pisarzy Stowarzyszenia Pisarzy Ho Chi Minh City, poruszył tę kwestię: Wiele krajów azjatyckich, takich jak Japonia, Chiny i Korea, utworzyło fundusze wspierające rozwój literatury, z których znaczna część budżetu jest przeznaczana na badania, krytykę i tłumaczenia poezji. Nie ma struktury przemysłu kulturalnego bez należytej uwagi poświęconej fundamentalnej formie sztuki, jaką jest literatura.

* Profesor nadzwyczajny, dr Nguyen Dang Diep

Przewodniczący Rady Teorii Literatury - Stowarzyszenie Pisarzy Wietnamskich:

Stwórzmy pisarzom warunki do uwolnienia energii twórczej, do swobodnego poszukiwania nowych form ekspresji, aby mogli w pełni wykorzystać swój talent. Z drugiej strony, wymaga to od pisarzy głębokiej siły kulturowej, prawdziwie głębokiego zrozumienia świata, aby tworzyć dzieła wykraczające poza granice narodowe. Ponadto powinniśmy mieć strategię promowania literatury wietnamskiej na świecie, tak jak zrobiły to Korea i Chiny. Myślę, że te doświadczenia należy wykorzystać, aby szybko wprowadzić literaturę wietnamską na światową mapę literacką.

HO SON

Źródło: https://www.sggp.org.vn/van-hoc-viet-nam-no-luc-xung-tam-nen-tang-cong-nghiep-van-hoa-post813973.html