Dziewicze piękno pasma górskiego Tay Con Linh.

Powrót do natury to chwila spokoju, w której można obserwować i doceniać jej dziewicze, dziewicze piękno. To piękno ma moc „odżywiania” duszy, o czym wspomniano kiedyś w japońskiej książce „Sztuka kąpieli leśnych” jako o formie sztuki.

Tam wszystkie ludzkie zmysły w pełni chłoną atmosferę gór i lasów, od bujnej zielonej roślinności i delikatnych warstw mgły po białą pianę tryskającą z chłodnych wodospadów.

Głęboko w dziewiczym paśmie górskim Tây Côn Lĩnh fotograf Hải Cao Lê miał szczęście doświadczyć „zanurzenia się w lesie” i opowiada o tym doświadczeniu, odwołując się do swojej mocnej strony: fotografii.

To mistyczny, prastary las położony na szczycie góry Tay Con Linh w Ha Giang . Liczący setki lat, z pniami tak ogromnymi, że potrzeba by 5-7 osób, by je objąć, dumnie wznosi się niczym gigantyczne dłonie, sięgające po światło słoneczne, by przetrwać. Zielony mech pokrywający pnie dodatkowo potęguje i tak już tajemniczą i surrealistyczną atmosferę.

W kulturze zamieszkującej te tereny grupy etnicznej La Chi, pasmo górskie Tay Con Linh to coś więcej niż tylko surrealistyczne miejsce. La Chi nazywają je „świętym pasmem górskim”, a jego najwyższy szczyt znajduje się w górnym biegu masywu rzeki Chay, w zachodniej części prowincji Ha Giang. Na wysokości 2431 m n.p.m., często nazywany jest „dachem północnego wschodu”.

Dla miłośników dziewiczego piękna natury, Tay Con Linh to idealne miejsce na trekking. Od września powietrze jest tu suche i chłodne w ciągu dnia, a temperatura spada w nocy i nad ranem, czyniąc to miejsce dość chłodnym. Szczególnie w taką pogodę, przy lekkim deszczu i spokojnym wietrze, przed oczami pojawi się morze chmur. To będzie niezapomniany, zapierający dech w piersiach moment i nagroda od Matki Natury dla jej powracających „dzieci”.

Magazyn Dziedzictwo