รักเวียดนาม

ในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2565 นายกรัฐมนตรี ได้ลงนามในมติหมายเลข 930/QD-TTg เพื่ออนุมัติโครงการ "วันเกียรติยศภาษาเวียดนามในชุมชนชาวเวียดนามในต่างประเทศสำหรับระยะเวลา พ.ศ. 2566-2573" และเลือกวันที่ 8 กันยายนของทุกปีเป็นวันเกียรติยศภาษาเวียดนาม

กิจกรรมนี้ถือเป็นก้าวสำคัญในชีวิตทางวัฒนธรรมและจิตวิญญาณของชาวเวียดนามในต่างแดน โครงการนี้มุ่งหวังที่จะสร้างความตระหนักรู้เกี่ยวกับภาษาเวียดนามให้แก่ชาวเวียดนามโพ้นทะเล เพื่อสนับสนุนการอนุรักษ์และส่งเสริมอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมของชาติ

ด้วยความปรารถนาที่จะมีส่วนร่วมในการอนุรักษ์และเผยแผ่ภาษาเวียดนามให้กับคนรุ่นต่อๆ ไปของชาวเวียดนามที่เกิดและเติบโตในต่างประเทศ และชาวต่างชาติที่รักภาษาเวียดนาม ครู อาสาสมัคร และชาวเวียดนามโพ้นทะเลจำนวนมากจึงได้พยายามสอนภาษาเวียดนามในต่างแดน

และต้นหนูเติงวี (เกิดปี พ.ศ. 2533 ที่นครโฮจิมินห์) ลูกหลานของพระเจ้ามินห์หม่าง ก็เป็นหนึ่งในบุคคลเหล่านั้น เติงวีเดินทางมาสหรัฐอเมริกาพร้อมกับ "ภารกิจ" สอนภาษาเวียดนามที่มหาวิทยาลัยนอร์ทแคโรไลนา - แชเปิลฮิลล์ (UNC) ในปีการศึกษา 2564-2565

เติง วี ถือเป็นบุคคลแรกที่เปิดหลักสูตรภาษาเวียดนามที่ UNC อีกครั้ง หลังจากหยุดไปนานถึง 15 ปี

นี่เป็นหลักสูตรภาษาเวียดนามแบบตัวต่อตัวครั้งแรกของโรงเรียนในรอบ 15 ปี เป็นเวลาหลายปีที่ UNC มีหลักสูตรภาษาเวียดนามที่สอนโดยอาจารย์

เดิมทีเขาสอนภาษาจีน แต่หลังจากเรียนภาษาเวียดนามและไปเยือนเวียดนามมาระยะหนึ่ง เขาต้องการให้ชาวอเมริกันเข้าใจประเทศที่สวยงามแห่งนี้มากขึ้น หลังจากศึกษาภาษาเวียดนามอย่างลึกซึ้งมากขึ้น ศาสตราจารย์ท่านนี้จึงเริ่มสอนภาษาเวียดนามที่มหาวิทยาลัยนอร์ธแคโรไลนา หลักสูตรภาษาเวียดนามนี้ดำเนินไปจนกระทั่งท่านเกษียณอายุ

เติง วี กล่าวว่า “หลังจากครูเกษียณอายุแล้ว โครงการก็ถูกระงับไปเป็นเวลานาน ขณะเดียวกัน จากการสำรวจของโรงเรียนพบว่าความต้องการเรียนภาษาเวียดนามของนักเรียนเพิ่มขึ้นในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา

เพราะตั้งแต่ปี พ.ศ. 2518 จนถึงปัจจุบัน ลูกหลานของผู้ที่อพยพออกจากเวียดนามไปใช้ชีวิตในสหรัฐอเมริกาหรือต่างประเทศต่างก็เข้าสู่วัยเรียนมหาวิทยาลัยแล้ว คนรุ่นนี้มีความต้องการที่จะเรียนภาษาเวียดนามอย่างมาก เพราะพวกเขาเริ่มตระหนักถึงรากเหง้าของตนเองมากขึ้น และมีแรงจูงใจที่จะเรียนภาษาเวียดนามเป็นภาษาต่างประเทศเพื่อเตรียมสอบเข้าศึกษาต่อ

จากข้อมูลของศูนย์เอเชียแคโรไลนา ภาษาเวียดนามเป็นภาษาที่ใช้พูดกันมากที่สุดเป็นอันดับหกในครัวเรือนของชาวนอร์ทแคโรไลนา อย่างไรก็ตาม UNC ยังไม่พบว่ามีครูสอนภาษาเวียดนามที่เหมาะสม ดังนั้น UNC จึงได้ร่วมมือกับมหาวิทยาลัย SOAS แห่งลอนดอนในสหราชอาณาจักร เพื่อจัดชั้นเรียนภาษาเวียดนามออนไลน์” วีกล่าวเสริม

ต่อมา UNC เห็นว่าจำนวนนักเรียนที่สมัครเข้าเรียนเพิ่มขึ้น จึงตัดสินใจให้ครูสอนภาษาเวียดนามโดยตรงที่โรงเรียน และวี เด็กหญิงผู้ซึ่งเดินทางไปแล้ว 38 ประเทศและดินแดน กลายเป็นบุคคลแรกที่กลับมาเปิดหลักสูตรภาษาเวียดนามที่ UNC อีกครั้ง หลังจากหยุดไปนานถึง 15 ปี

หลักสูตรนี้เหมาะสำหรับนักศึกษาตั้งแต่ชั้นปีที่ 1 ของมหาวิทยาลัยไปจนถึงระดับปริญญาเอก นักศึกษาส่วนใหญ่ในหลักสูตรของ Vy เป็นชาวอเมริกันเชื้อสายเวียดนาม ส่วนที่เหลือเป็นชาวคอเคเชียน พวกเขามาเรียนหลักสูตรนี้เพราะรักชาวเวียดนามเป็นพิเศษ

มีนักเรียนบางคนตัดสินใจเรียนภาษาเวียดนาม เพราะภาษาเวียดนามเปรียบเสมือนสะพาน เป็นหน้าต่างที่ให้พวกเขามองย้อนกลับไปในอดีต เพื่อตอบคำถามว่าทำไมพวกเขาถึงมาอยู่ที่นี่

คนอื่นๆ เรียนรู้ที่จะเข้าใจว่าทำไมเมื่อพวกเขายังเด็ก พ่อแม่ของพวกเขาจึงพยายามพูดภาษาสำเนียงหนึ่งกับพวกเขาเสมอแทนที่จะใช้ภาษาอังกฤษเมื่อพวกเขาออกไปทำงาน ทำไมพวกเขาจึงทำและเตรียมอาหารกลางวัน "แปลกๆ" ให้พวกเขาเอาไปโรงเรียน

ภูมิใจ

ในขณะเดียวกัน นักเรียนผิวขาวก็เรียนภาษาเวียดนามเพราะพวกเขามีความผูกพันกับคนเวียดนามหรือเคยไปเวียดนามมาก่อน คนเหล่านี้ก็อยากไปเวียดนามมากเช่นกัน และมองว่าการเรียนภาษาเวียดนามเป็นโอกาสที่จะเข้าใจประเทศนี้มากขึ้น

เติง วี เล่าว่า “ที่มหาวิทยาลัยนอร์ทแคโรไลนา (UNC) วิชาเวียดนามเป็นวิชาเลือก ดังนั้น เมื่อเลือกเรียนวิชานี้ นักศึกษาทุกคนมีเหตุผล ความสนใจเฉพาะ และการเรียนอย่างมีความรับผิดชอบเป็นของตนเอง”

ปัจจุบัน เติง วี ยังคงสอนภาษาเวียดนามให้กับนักเรียนต่างชาติที่เดินทางมาศึกษาและวิจัยในเวียดนาม

อย่างไรก็ตาม กรณีที่ฉันจำได้มากที่สุดคือกรณีของนักเรียนชาวอเมริกันคนหนึ่งที่มีคุณยายเป็นชาวเวียดนาม เธอเล่าให้ฉันฟังว่าตอนที่เธอยังมีชีวิตอยู่ คุณยายมักจะพูดภาษาเวียดนามกับเธอเสมอ แต่เธอไม่เข้าใจภาษาเวียดนามเลย แต่เธอก็รู้ว่าคุณยายอยากคุยกับเธอมาก

ตอนเด็กๆ จนกระทั่งได้เรียนภาษาเวียดนาม ฉันจำได้แค่คำว่า "คุณยาย" สองคำเท่านั้น พอท่านเสียไป ฉันเลยตัดสินใจเรียนภาษาเวียดนาม และฉันก็ตั้งใจเรียนมาก

การสอนภาษาเวียดนามในต่างประเทศเป็นครั้งแรก เติง วี เริ่มต้นจากศูนย์ เติง วี ต้องหาหนังสือและสื่อการสอนของตนเองเพื่อเตรียมหลักสูตร เนื่องจากไม่มีสื่อการสอนหรือครูผู้สอน เติง วี ยังได้เรียนรู้จากครูผู้สอนท่านอื่นๆ ทั้งในเวียดนามและสหรัฐอเมริกาอย่างกระตือรือร้นอีกด้วย

Vy เปิดโอกาสให้นักเรียนทำโครงงานภาษาเวียดนามตามหัวข้อที่นักเรียนเลือก ส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์และใช้ประโยชน์จากความสนใจและทักษะที่มีอยู่ของผู้เรียนแต่ละคน นักเรียนทุกคนจะได้เรียนรู้แง่มุมที่ลึกซึ้งมากมายเกี่ยวกับเวียดนามและครอบครัวของพวกเขาเมื่อทำโครงงาน

นอกจากนี้ เติงวียังดำเนินกิจกรรมนอกหลักสูตร โดยให้เด็กๆ ชมและพูดคุยเกี่ยวกับภาพยนตร์เวียดนาม ร้องคาราโอเกะ จัดกิจกรรมและเกมในหัวข้อต่างๆ เช่น เทศกาลตรุษจีน วันวาเลนไทน์ การเรียนรู้กลางแจ้ง และอื่นๆ อีกมากมาย

เวลาสอนมีจำกัด วีและนักเรียนจึงได้เชื่อมโยงและแบ่งปันกันนอกห้องเรียนด้วยการเขียนไดอารี่ ทุกวันศุกร์ นักเรียนจะส่งไดอารี่ให้วี เพื่อที่เมื่อสิ้นสุดสัปดาห์ วีจะได้ตอบคำถามและข้อสงสัยต่างๆ ในไดอารี่ของตนเอง

ด้วยเหตุนี้ วีจึงเข้าใจชีวิตและความคิดของนักเรียนมากขึ้น และให้การสนับสนุนอย่างทันท่วงที วิธีการนี้ยังช่วยให้วีตระหนักว่าเธอยังคงไม่เข้าใจภาษาเวียดนามอย่างถ่องแท้

วีกล่าวว่า “นักเรียนมักจะถามคำถามดีๆ เกี่ยวกับภาษาเวียดนามอยู่เสมอ ปรากฏว่าผมก็ยังไม่เข้าใจภาษาแม่ของตัวเองเท่าไหร่ ผมแค่พูดและเขียนตามนิสัยโดยไม่สามารถอธิบายเหตุผลได้

จากนั้น ฉันได้ปรึกษาแหล่งข้อมูลและอาจารย์ผู้มีประสบการณ์มากมาย เพื่อที่จะตอบคำถามนักเรียนได้ ฉันชื่นชมคุณมาก เพราะด้วยความรักในเวียดนามอย่างแท้จริงและทัศนคติที่ก้าวหน้า คุณจึงจะสามารถศึกษาอย่างลึกซึ้งและทุ่มเทความพยายามในการเรียนรู้ได้

หลังจากสอนมา 9 เดือน ตวง วี สังเกตเห็นว่านักเรียนของเธอเก่งขึ้นมากทั้งการฟัง พูด อ่าน และเขียนภาษาเวียดนาม อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้เธอมีความสุขมากขึ้นคือการที่นักเรียนของเธอมีความผูกพันกับครอบครัวและอัตลักษณ์ความเป็นเวียดนามมากขึ้น

หลังจากจบหลักสูตรการสอนภาษาเวียดนามในสหรัฐอเมริกา ตวง วี กลับมายังเวียดนาม ที่นครโฮจิมินห์ 9X ยังคงสอนภาษาเวียดนามให้กับนักเรียนต่างชาติที่เดินทางมาเวียดนามเพื่อศึกษาและวิจัยภายใต้โครงการแลกเปลี่ยนระหว่างประเทศของสถาบัน School for International Training

นอกจากนี้ เธอยังติดต่อและต้อนรับอดีตนักศึกษาจาก UNC บางส่วนให้มาเยี่ยมเวียดนามกับครอบครัวของพวกเขาอีกด้วย เติง วี เล่าให้ฟังว่า “กระบวนการสอนภาษาเวียดนามทั้งในและต่างประเทศทำให้ฉันประทับใจมาก ฉันตระหนักว่าปัจจุบันชาวเวียดนามในต่างประเทศมีความต้องการเรียนภาษาเวียดนามสูงมาก

นอกจากนี้ ฉันยังสังเกตเห็นว่าชาวเวียดนามในต่างประเทศ แม้แต่ชาวต่างชาติก็รักภาษาเวียดนาม สิ่งที่ทำให้ฉันมีความสุขและภูมิใจที่สุดคือการที่ลูกศิษย์ของฉัน แม้จะยังอายุน้อย แต่ก็แสดงให้เห็นว่าพวกเขาจะอนุรักษ์และสอนภาษาเวียดนามให้กับลูกหลานต่อไปในอนาคต

Vietnamnet.vn