กก ดอกไม้ป่าจากหญ้าป่าที่กระจัดกระจายอยู่ริมฝั่งแม่น้ำในสายลมหนาวต้นฤดู ทำไมจึงงดงามนัก?

เมื่อลมหนาวพัดมา เราตระหนักได้ว่าฤดูลมแรงอีกฤดูหนึ่งได้ผ่านพ้นไปแล้วในชีวิตของเรา เมื่อมองดูต้นกกที่ผลิบานและปลิวไสวไปตามลมเหนืออันแรงกล้า ความทรงจำอันเลือนรางก็ผุดขึ้นมาในทันที

หมู่บ้านเล็กๆ คดเคี้ยวซ่อนตัวอยู่หลังแถวต้นไม้เก่าแก่ ต้นไม้เรียงรายเงียบสงัดใช้ชีวิตทั้งชีวิตสะท้อนถึงบ้านเกิด เราเดินไปตามถนนชนบทที่คุ้นเคย ท่ามกลางควันไฟจากทุ่งนาที่ลุกไหม้ กลิ่นหอมแรงของข้าวที่ปนมากับสายลม และเสียงหัวเราะของเด็กๆ ในชนบท

บนถนนสายนั้น แม่มักจะจับมือฉันไว้ตลอดช่วงวัยเด็กอันยาวนาน ทุกเช้าบนเส้นทางนั้น แม่ยังคงถือตะกร้าใบเล็กไว้บนศีรษะ ภายในมีผักป่าสองสามกำ ไข่ไก่หนึ่งรัง และปลานิลอีกสองสามตัว พาฉันไปโรงเรียนบนถนนที่ปกคลุมไปด้วยหมอกยามเช้า

ฉันเดินเข้าห้องเรียน แม่นั่งอยู่ริมถนน โชว์สินค้าขาย บางวันฉันขายอะไรไม่ได้เลย มัวแต่มองผักเหี่ยวๆ ปลาแห้ง ไข่ที่ร้อนจนจับไม่ได้เพราะแดด

ตอนนั้นฉันไม่กล้าสบตาลึกเข้าไปในแววตาเศร้าสร้อยของแม่ ฉันเติบโตมากับความประหยัดอันเงียบงัน จากห่อผัก ปลา และรังไข่ในชนบท ดังนั้นทุกครั้งที่ฉันจากไปไกล หัวใจของฉันจะโหยหาความทรงจำในถิ่นเก่า

บนถนนสายนั้น ในช่วงบ่ายที่มีแดดร้อนจัด แม่ของฉันให้ฉันนั่งบนจักรยานเก่าของเธอและเดินในขณะที่หลังของฉันเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ

ฉันจับอานม้าไว้แน่น แกว่งขาและมองออกไปยังทุ่งหญ้าเขียวขจี นกกระสาเกาะอย่างแผ่วเบาบนเขาควาย ฟังเสียงเจื้อยแจ้วของนกที่ซ่อนตัวอยู่ในพุ่มไม้

ฉันเงยหน้ามองท้องฟ้าสีคราม มองเมฆลอยหายไป รถจอดอยู่หน้าบ้าน แอบเสียดายที่ทางกลับบ้านสั้นนัก แต่ไม่รู้เลยว่าขาของแม่เริ่มเมื่อยล้าและปวดตุบๆ จากการเดินทางที่ผ่านมา

ดอกกก ภาพประกอบ

และบนถนนสายนั้น ทุกบ่ายที่ลมแรง แม่ของฉันก็กอดห่อกกไว้แนบกายแน่น ฉันวิ่งและกระโดดขึ้นคันดิน ปีนต้นไม้ เก็บผลไม้ และไล่จับแมลงปอ ต้นกกเล็กๆ ปลิวไสวไปตามลม ซ่อนตัวอยู่ในผมสีเงินของแม่

แสงอาทิตย์ยามบ่ายสาดส่องลงมาบนบ่าของเธอ ร่างเล็กของเธอซ่อนตัวอยู่ใต้ต้นกกสีขาวกว้างใหญ่ เธอนั่งลงข้างขอบหน้าต่าง ถือต้นกกที่สานเป็นไม้กวาดอย่างอ่อนโยน ฉันนั่งอยู่ข้างหลังเธอ ถอนผมหงอกของเธอ และเส้นผมหงอกก็ร่วงหล่นลงพื้นทีละเส้น

ทันใดนั้น ฉันก็ตระหนักได้ทันทีว่ากาลเวลาช่างโหดร้ายเพียงใด น้ำตาไหลพรากลงมาอย่างกะทันหันโดยที่ฉันไม่รู้ตัว ไม้กวาดที่ถักทออย่างประณีตถูกแขวนไว้อย่างประณีตโดยแม่ของฉันที่มุมบ้าน รอเช้าวันที่ท่านจะนำมันไปขายที่ตลาด ไม้กวาดกกของแม่ส่องสว่างราวกับดินแดนแห่งเทพนิยายอันบริสุทธิ์

ชายฝั่งเก่าปกคลุมไปด้วยต้นกกสีขาว แม่นั่งลงอย่างเศร้าสร้อย พลางดีดลิ้นเป็นครั้งคราว “ฝั่งต้นกกนั่น ห่อด้วยไม้กวาดมากกว่าสิบอัน” ฉันมองเงายาวของแม่ที่ธรณีประตู กาลเวลาราวกับถูกสลักไว้ในห้วงลึกของดวงตา ฉันเดินไปกับแม่บนถนนสายเก่าอีกครั้งในฤดูลมแรง

แม่พูดถึงอดีตมากมาย เรื่องราวเหล่านั้นไม่เคยเลือนหายไปไหน ริมถนนเก่าที่แม่เคยขายผัก ตอนนี้กลายเป็นปั๊มน้ำมันไปแล้ว มุมตลาดเก่าที่แม่เคยจ้องมองรออยู่ ตอนนี้กลายเป็นตึกสูงเสียดฟ้า

ถนนที่คดเคี้ยวและขรุขระในอดีตบัดนี้กลับกว้างและตรงเสียแล้ว แต่ทำไมฉันถึงคิดถึงถนนสายเก่านัก คิดถึงต้นไม้เรียงรายริมทาง คิดถึงฝูงควายแก่ที่เดินเตร็ดเตร่ในทุ่งนา และกลิ่นอายของสายลมยามเช้า

บนถนนสายนั้น ทุกๆ วัน ยังมีภาพของแม่และลูกที่คอยเก็บเอาความทรงจำแต่ละชิ้นไว้ในใจตลอดไป

ฤดูลมแรงมาถึงอีกครั้งแล้ว เด็กผู้หญิงข้างบ้านก็กำลังหัดทำไม้กวาดเหมือนกัน และไกลออกไป เราเห็นเด็กชายตัวน้อยเอื้อมมือออกไปเด็ดต้นอ้อต้นแรก

พรุ่งนี้เช้าเมื่อฉันพาแม่ไปตลาด ฉันจะเห็นไม้กวาดที่ทำด้วยกกแขวนอยู่ในร้านแห่งหนึ่ง

ใต้ระเบียงบ้านในชนบท ฉันนั่งอยู่กับแม่อีกครั้ง มองดูต้นกกที่ปกคลุมท้องฟ้า กิ่งแล้วกิ่งเล่าเบ่งบานอยู่บนตัวฉัน เต็มไปด้วยความทรงจำ...

ที่มา: https://danviet.vn/bong-say-thu-hoa-dai-cua-co-hoang-va-vat-trien-song-trong-gio-lanh-dau-mua-sao-lai-dep-den-the-20241219134755466.htm