“ประตูสู่นรก” ลึกลับในเติร์กเมนิสถาน

“ประตูสู่นรก” อยู่ห่างจากกรุงอัชกาบัต เมืองหลวงของเติร์กเมนิสถานไปทางเหนือประมาณสี่ชั่วโมง

อุบัติเหตุทางอุตสาหกรรมมักไม่เป็นที่รู้จักในฐานะแหล่ง ท่องเที่ยว หลัก แต่นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นกับหลุมก๊าซดาร์วาซาในเติร์กเมนิสถาน หลุมก๊าซนี้ซึ่งรู้จักกันในชื่อ "ประตูสู่นรก" หรือ "แสงสว่างแห่งคาราคุม" เผาไหม้มานานกว่า 50 ปี ทำให้เป็นหนึ่งในแหล่งท่องเที่ยวยอดนิยมของประเทศในเอเชียกลางแห่งนี้

หลุมก๊าซดาร์วาซาเกิดขึ้นในช่วงทศวรรษ 1970 ขณะที่คณะสำรวจของสหภาพโซเวียตกำลังขุดเจาะก๊าซธรรมชาติ อุบัติเหตุทำให้พื้นดินถล่มลงมา ก่อให้เกิดหลุมขนาดใหญ่ เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 70 เมตร และลึก 30 เมตร เพื่อป้องกันการปล่อยก๊าซมีเทนพิษ นักวิทยาศาสตร์ จึงตัดสินใจเผาก๊าซนี้ โดยหวังว่าไฟจะดับลงภายในไม่กี่สัปดาห์ แต่สุดท้ายก็ไม่เคยเกิดขึ้น หลุมก๊าซดาร์วาซาก็ยังคงลุกไหม้อย่างต่อเนื่องนับแต่นั้นมา กลายเป็นภาพที่งดงามและลึกลับ

เปลวไฟจากก๊าซมีเทนที่พุ่งออกมาจากปล่องตามผนังปล่องภูเขาไฟก่อให้เกิดความร้อนรุนแรงที่ผู้มาเยือนสัมผัสได้ขณะยืนอยู่รอบ ๆ ภาพจะยิ่งน่าประทับใจยิ่งขึ้นในยามค่ำคืน เมื่อ "ลิ้นไฟ" ลุกโชนใต้ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว ก่อเกิดเป็นภาพอันน่าขนลุกราวกับหลุดออกมาจากตำนาน

แม้จะตั้งอยู่ท่ามกลางเนินทรายและโขดหินของทะเลทรายคาราคุมอันห่างไกล แต่ “ประตูสู่นรก” แห่งนี้ก็ดึงดูดนักท่องเที่ยวหลายพันคนในแต่ละปี เดิมทีไม่มีบริการหรือสิ่งอำนวยความสะดวกใดๆ สำหรับนักท่องเที่ยว จึงต้องนำเสบียงมาเองหากต้องการพักค้างคืน ปัจจุบันมีค่ายพักแรมถาวรสามแห่งพร้อมเต็นท์สำหรับพักค้างคืน พร้อมอาหารและรถรับส่งสำหรับผู้ที่ไม่ต้องการเดินป่า

ต้นกำเนิดอันลึกลับ

ต้นกำเนิดของหลุมก๊าซดาร์วาซายังคงเป็นปริศนา รายงานจากยุคโซเวียตนั้นไม่สมบูรณ์หรือเป็นความลับ ทำให้ไม่มีใครทราบแน่ชัดว่าหลุมนี้เปิดขึ้นเมื่อใด ทฤษฎีที่ได้รับความนิยมมากที่สุดคือหลุมนี้ก่อตัวขึ้นในปี พ.ศ. 2514 และเริ่มลุกไหม้ไม่นานหลังจากนั้น อย่างไรก็ตาม นักธรณีวิทยาบางคนเชื่อว่าหลุมนี้เกิดขึ้นจริงในช่วงทศวรรษ 1960 และเริ่มลุกไหม้ในช่วงทศวรรษ 1980

สาเหตุของเพลิงไหม้ก็เป็นเรื่องเล่าขานเช่นกัน บางคนบอกว่าจุดไฟด้วยไม้ขีดไฟหรือแม้แต่ระเบิดมือ บางคนบอกว่าจุดไฟเพื่อป้องกันไม่ให้กลิ่นและก๊าซพิษเข้าหมู่บ้านใกล้เคียง ไม่ว่าไฟจะมาจากสาเหตุใด ไฟจากปากปล่องภูเขาไฟก็ลุกไหม้มานานหลายทศวรรษแล้ว

หลุมก๊าซดาร์วาซากลายเป็นแหล่งท่องเที่ยว

แรงดึงดูดแปลกๆ และอนาคตที่ไม่แน่นอน

หลุมก๊าซดาร์วาซาไม่เพียงแต่ดึงดูดนักท่องเที่ยวเท่านั้น แต่ยังดึงดูดนักวิทยาศาสตร์และนักสำรวจอีกด้วย จอร์จ คูรูนิส นักสำรวจชาวแคนาดา เป็นบุคคลเดียวที่ทราบกันว่าได้ลงไปถึงก้นหลุมในปี 2013 ในภารกิจทางวิทยาศาสตร์ เขาได้เก็บตัวอย่างดินเพื่อศึกษาสิ่งมีชีวิตที่มีลักษณะเฉพาะที่สามารถอยู่รอดได้ในสภาวะสุดขั้วเช่นนี้ ซึ่งให้เบาะแสเกี่ยวกับความเป็นไปได้ที่จะมีสิ่งมีชีวิตบนดาวเคราะห์ดวงอื่น

แม้ประตูสู่นรกจะน่าดึงดูดใจ แต่อนาคตของ “ประตูสู่นรก” ก็ตกอยู่ในความเสี่ยง รัฐบาล เติร์กเมนิสถานได้แสดงเจตจำนงหลายครั้งที่จะดับไฟ โดยอ้างถึงความกังวลเกี่ยวกับผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม สุขภาพ และการสูญเสียทรัพยากร อย่างไรก็ตาม ยังไม่มีการตัดสินใจอย่างเป็นทางการ ชาวบ้านซึ่งคุ้นเคยกับการหลั่งไหลเข้ามาของนักท่องเที่ยวเพื่อชื่นชมความมหัศจรรย์นี้ ต่างกังวลเกี่ยวกับการสูญเสียรายได้ที่อาจเกิดขึ้น

ปัจจุบัน หลุมก๊าซดาร์วาซายังคงลุกไหม้อยู่ ทำหน้าที่เป็นสัญลักษณ์อันโดดเด่นที่แสดงถึงความเชื่อมโยงระหว่างธรรมชาติและภัยพิบัติที่มนุษย์สร้างขึ้น ภาพนี้ไม่เพียงแต่งดงามตระการตาเท่านั้น แต่ยังเป็นเครื่องเตือนใจอันทรงพลังถึงพลังของธรรมชาติและความลึกลับที่ยังไม่ได้รับการแก้ไขของโลกรอบตัวเรา ด้วยความงดงามที่ “น่าสะพรึงกลัวและน่าขนลุก” “ประตูสู่นรก” ของเติร์กเมนิสถานจะยังคงดึงดูดและดึงดูดนักท่องเที่ยวจากทั่วโลก อย่างน้อยก็จนกว่าไฟจะดับลง

สำนักงานใหญ่ (ตามหนังสือพิมพ์ Tin Tuc)

ที่มา: https://baohaiduong.vn/cong-dia-nguc-ruc-lua-bi-an-o-turkmenistan-391933.html