แม่ตื่นแล้ว มาพร้อมอ่าง หม้อ และถังรองน้ำที่ไหลลงมาจากหลังคาสังกะสี ตอนนั้นเป็นฤดูร้อน แต่ฝนดันตกกระทันหัน ในห้อง พ่อก็ลุกขึ้นมาช่วยแม่คลุมห้องด้วย ห้องถูกคลุมด้วยผ้าเก่าๆ ที่เริ่มเปียกฝนเช่นกัน ฉันจำไม่ได้ว่ากี่ครั้ง กี่ครั้งที่ฝนตกกระทันหันแบบนี้ในความทรงจำของฉัน
พี่น้องเบียดเสียดกันอยู่ที่มุมหนึ่งของบ้านเพื่อหลบฝนที่รั่ว แม่หยิบผ้าห่มบางๆ ออกมาคลุมตัวฉันกับพี่น้อง แม่พันผ้าพันคอแล้วพูดว่า "ไปนอนกันเถอะ!" นี่แหละคือวิธีที่เรารอดมาได้ ด้วยความขยันหมั่นเพียรของพ่อกับแม่ที่ดูแลลูกๆ ทุกคน ในวันฝนตก แม่หาเงินไม่ได้เลยนอกจากขายผักต้ม แล้วเอาน้ำไปต้มทำซุป
พี่น้องทั้งสองอยากเติบโตอย่างรวดเร็ว ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร พวกเขาแค่อยากเติบโตอย่างรวดเร็วเพื่อช่วยแม่ตักน้ำที่ไหลลงมาจากหลังคาเล็กๆ นั่นคือฤดูร้อนที่ฝนตกกระทันหันในยามเที่ยงคืน ทันใดนั้นก็กลายเป็นความทรงจำที่ฝังแน่นอยู่ในจิตใต้สำนึก เมื่อเราโตขึ้น ทุกสิ่งต้องเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา บ้านเก่าไม่จำเป็นต้องสั่นคลอนอีกต่อไปหลังจากคืนที่ฝนตก ทำให้เราสะดุ้งตื่น แต่ทุกฤดูร้อนย่อมมีฝนตก ความกดอากาศต่ำ และพายุนอกชายฝั่งเสมอ มันทำให้ผู้คนหวนคิดถึงช่วงเวลาที่แม่ตื่นขึ้นมาและคว้าผ้าห่มบางๆ มาคลุมตัวโดยบังเอิญ พ่อของพวกเขาปิดประตูเพื่อไม่ให้ฝนกระเซ็นเข้าไปในบ้านกกที่เปราะบางก่อนฝนตกทุกคืน พื้นซีเมนต์ถูกน้ำท่วม พี่น้องทั้งสองนั่งยองๆ บนเตียงโยกเยกของแม่
น่าขันที่เมื่อคนเราเติบโตขึ้นมาอย่างที่ต้องการ พวกเขากลับอยากกลับไปใช้ชีวิตวัยเด็กอันแสนยากไร้ จมอยู่ในบ้านที่เปราะบาง พวกเขาอยากเห็นแม่ห่มผ้าห่มให้อบอุ่น พื้นซีเมนต์ที่เคยเป็นด่างก็กลายเป็นอดีตไปแล้ว พวกเขาต้องการค้นหาความรู้สึกในอดีต คืนฤดูร้อนที่ฝนตกกระหน่ำอย่างกะทันหันที่ผ่านเข้ามาและผ่านไปในความทรงจำวัยเด็ก ฝนที่ตกหนักและยาวนาน แม่ของพวกเขาเปียกโชกในชุดอาวบาบาข้างแผงขายปลา อ้างว้างไร้ผู้คนเพราะยอดขายที่หายไป
บางคนเมื่อโตขึ้นอาจลืมความทรงจำในวัยเด็กไปมากมาย แต่เพียงบังเอิญ สิ่งที่เราพบเจอกลับกลายเป็นเพียงมุมมืดมนในความทรงจำอันเลือนรางในตอนนั้น โหยหาที่จะตื่นขึ้นมากลางดึกเพื่อห่มผ้าห่มผืนเก่าที่ยังคงกลิ่นอายของอดีต โหยหาที่จะเอื้อมมือออกไปรับสายฝนที่ร่วงหล่นลงพื้น โหยหาความอบอุ่นจากพ่อแม่ โหยหาวันเวลาอันยากลำบากท่ามกลางสายฝน
ฝนฤดูร้อนที่ตกกะทันหันดูเหมือนจะไม่สามารถแตะต้องอดีตของใครได้เลย
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)