คำไม่กี่คำเกี่ยวกับความอดทน

ชีวิตทางสังคมมีเหตุการณ์ การกระทำ สถานการณ์ และสถานการณ์ต่างๆ มากมายเกิดขึ้น มีการทำความดีมากมาย อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่เรื่องแปลกที่การกระทำจะทำให้ผู้ที่เรามีความสัมพันธ์หรือทำธุรกรรมด้วยไม่พอใจ เมื่อเผชิญกับสิ่งที่ไม่น่าพอใจเช่นนี้ ในหลายกรณี ผู้คนก็แสดงความอดทนอดกลั้น

การแสดงออกถึงความอดทนบางประการ

โดยทั่วไปแล้ว ความอดทนมักหมายถึงการให้อภัยผู้ที่ทำผิดพลาด ในครอบครัวเดียวกัน บางครั้งลูกๆ ก็ทำผิดพลาดร้ายแรง หรือบางครั้งก็มีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมในครอบครัว ในสถานการณ์เช่นนี้ พ่อแม่จะให้คำแนะนำเพื่อป้องกันไม่ให้เหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นอีก

ที่โรงเรียน นักเรียนมีปฏิสัมพันธ์และเรียนรู้กับครูตลอดปีการศึกษา มีบางครั้งที่นักเรียนทำผิดพลาด ครูหลายคนมีความรักในอาชีพและความรักที่มีต่อนักเรียน จึงยอมให้นักเรียนทำผิดพลาด บางครั้งความผิดพลาดเหล่านั้นเกิดขึ้นกับเพื่อน หรือบางครั้งความผิดพลาดเหล่านั้นเกิดจากนักเรียนทำผิดพลาดต่อครูผู้สอน การตักเตือนด้วยอารมณ์และเหตุผลจากครูจึงเข้ามาแทนที่การลงโทษ ในบางกรณี สิ่งนี้นำมาซึ่งผลดีใน การให้ความรู้แก่ นักเรียน นอกจากนี้ อาจมีนักเรียนที่คำพูดและท่าทางทำให้ครูไม่พอใจ หรืออาจเป็นเพราะความสามารถและทักษะการเรียนรู้ที่จำกัด นักเรียนบางคนจึงไม่สามารถทำตามข้อกำหนดและแบบฝึกหัดที่ครูกำหนดได้สำเร็จ ครูบางคนมีปฏิกิริยาตอบสนองและไม่พอใจ แทนที่จะเข้าใจเหตุผลของนักเรียนอย่างถ่องแท้ ครูบางคนกลับใช้คำพูดที่รุนแรงและมีทัศนคติที่ไม่น่าพอใจต่อนักเรียนในชั้นเรียน ความไม่ยอมรับของครูบางครั้งกลับทิ้งรอยด่างพร้อยในความสัมพันธ์ระหว่างครูกับนักเรียน ซึ่งส่งผลกระทบต่อการเรียนรู้ของนักเรียน

ในสังคมมีสถานการณ์ต่างๆ เกิดขึ้นมากมายในความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล

ในบางสำนักงาน ผู้นำต้องปฏิบัติตามคำสั่งของผู้ใต้บังคับบัญชา ในระหว่างกระบวนการปฏิบัติ พนักงานบางคนไม่ปฏิบัติตามคำสั่งที่ร้องขอ ทำให้เกิดความไม่พอใจภายในสำนักงาน ผู้นำหน่วยงานจึงได้ให้คำแนะนำอย่างเคร่งครัดแก่พนักงาน โดยยึดมั่นในเจตนารมณ์ที่จะไม่รุนแรงเกินไป แต่จะไม่ปล่อยให้การกระทำผิดซ้ำอีก

เคยมีกรณีที่เพื่อนร่วมงานอิจฉากันในที่ทำงาน คนที่อิจฉาเขียนจดหมายปลอม พูดจาใส่ร้ายเพื่อนร่วมงานด้วยถ้อยคำรุนแรง หัวหน้าจึงส่งคนไปตรวจสอบ จดหมายฉบับนั้นเป็นเท็จ สิ่งนี้สร้างความประทับใจไม่รู้ลืมให้กับผู้ถูกใส่ร้าย ต่อมาผู้แอบอ้างก็ค่อยๆ เปิดเผยตัวตน ผู้ถูกใส่ร้ายค่อยๆ สงบลงเมื่อเวลาผ่านไป ค่อยๆ ละทิ้งเรื่องนั้นไปเพื่อบรรเทาภาระ ขณะกำลังขับรถอยู่ มีคนเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์โดยไม่ได้ตั้งใจ คำขอโทษอย่างจริงใจและอ่อนโยนทำให้ผู้ถูกใส่ร้ายรู้สึกพึงพอใจ ไม่ก่อให้เกิดความตึงเครียดทั้งสองฝ่าย

ในความสัมพันธ์ทางสังคมก็มีหลายกรณีที่ผู้พูดใช้ถ้อยคำหยาบคายและไม่เหมาะสมพูดกับฝ่ายตรงข้าม ผู้ที่ได้ยินถ้อยคำเหล่านั้น ลึกๆ ในใจจะรู้สึกเหมือนมีมีดกรีดผิวหนังและเนื้อของตนเอง ผู้ฟังโกรธจัด คิดว่าทนไม่ไหว แต่แล้วผู้ฟังก็สงบลงและลืมมันไป เขารู้เพียงว่าหลังจากนั้น เขาไม่อยากเจอคนที่เคยใช้ถ้อยคำหยาบคายและไร้มารยาทกับเขาอีก

อีกสถานการณ์หนึ่งในชีวิต: ญาติคนหนึ่งซ่อนตัวอยู่ในพุ่มกล้วยเพื่อฟังอาการป่วยของญาติ แทนที่จะเข้าไปช่วยดูแลผู้ป่วย หลังจากช่วงเวลาที่ยากลำบากนั้น อาการป่วยก็ทุเลาลง ญาติที่ป่วยก็เลิกพูดถึงเรื่องในอดีต ไม่อยากพูดถึงเรื่องในอดีต เพราะการแอบฟังไม่ใช่เรื่องดี!

ความอดทนนั้นมาจากความดีงามในจิตใจของแต่ละคน และผู้คนก็อดทนต่อสิ่งเลวร้ายที่ผู้อื่นทำกับพวกเขาเพื่อให้รู้สึกดีขึ้น

สิ่งที่แตกต่างจากความอดทน

การเพิกเฉยต่อความผิดพลาดของผู้อื่นคือการช่วยให้ผู้ที่ทำผิดหันกลับมามอง แก้ไข และเปลี่ยนแปลง อย่างไรก็ตาม บางครั้งความผิดพลาดก็อาจเกิดขึ้นซ้ำอีก และระดับความเสียหายและอิทธิพลต่อผู้อื่นจะรุนแรงขึ้น การให้อภัยในเวลานี้อาจทำให้เกิดกรณีอื่นๆ ตามมา ดังนั้น จำเป็นต้องสร้างสมดุลระหว่างความเข้มงวดในการจัดการและความอดทนในสถานการณ์ที่อาจเกิดขึ้น ความเข้มงวดในการจัดการคือการป้องกันไม่ให้ความผิดพลาดครั้งใหญ่เกิดขึ้นอีก เพื่อให้ครอบครัวมีระเบียบ โรงเรียนมีลำดับชั้น และสังคมมีวินัย

การให้อภัยผู้ที่ทำผิดพลาด ทำสิ่งไม่ดี หรือสร้างความเจ็บปวดให้กับคุณ จะช่วยให้คุณมีความกังวลน้อยลง การให้อภัยจะช่วยให้คุณมีจิตใจและจิตใจที่สงบสุขมากขึ้น มีเวลาทำสิ่งอื่นๆ ที่เป็นประโยชน์ต่อชีวิตจิตวิญญาณของคุณมากขึ้น ความอดทนและความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่จะช่วยให้คุณค้นพบความสงบสุขในจิตใจอย่างต่อเนื่อง

แหล่งที่มา