ในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2497 เพื่อตอบสนองต่อข้อเรียกร้องของการปฏิวัติระหว่างประเทศ กรมการเมือง (โปลิตบูโร) ได้ตัดสินใจจัดตั้งหน่วยปฏิบัติการพิเศษ CP35 ขึ้นภายใต้กรมการเมืองและสำนักเลขาธิการ โดยมีภารกิจช่วยเหลือการปฏิวัติลาวและประเทศพันธมิตรบางประเทศ ในวันที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2506 หน่วย CP35 ได้เปลี่ยนชื่อเป็นหน่วย 95 ในปี พ.ศ. 2509 เนื่องจากข้อกำหนดของภารกิจทางทหารในลาว หน่วย 95 จึงถูกโอนไปยังคณะกรรมาธิการทหารกลางและ กระทรวงกลาโหม
ตลอดระยะเวลา 22 ปีแห่งการดำเนินงาน กลุ่ม 95 ได้คุ้มครองและขนส่งกำลังพลปฏิวัติลาวเกือบ 7,500 นายผ่านเส้นทางยุทธศาสตร์อย่างปลอดภัย มีส่วนร่วมในการสร้างฐานปฏิบัติการปฏิวัติ การให้การศึกษา ทางการเมือง และการฝึกทหารแก่กำลังพลและทหารลาว เปิดเส้นทางยุทธศาสตร์ ขนส่งอาวุธและสินค้าหลายร้อยตันเพื่อช่วยเหลือประเทศเพื่อนบ้านในการปฏิวัติ... ในปี พ.ศ. 2519 เมื่อประเทศรวมเป็นหนึ่ง กลุ่ม 95 ก็ได้บรรลุภารกิจทางประวัติศาสตร์เช่นกัน ในปี พ.ศ. 2553 กลุ่ม 95 ได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์วีรบุรุษแห่งกองทัพประชาชน และเหรียญอิสริยาภรณ์เอกราชชั้นหนึ่ง
ที่เมืองเซินลา คณะกรรมการประสานงานกลุ่มที่ 95 ก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2546 และปัจจุบันมีสมาชิก 36 คน แม้ว่าสงครามจะยุติลงนานแล้ว แต่ความทรงจำเกี่ยวกับช่วงเวลาแห่งการแบ่งปันความยากลำบากยังคงฝังแน่นอยู่ในใจของอดีตทหารผ่านศึก
เมื่อรำลึกถึงหลายปีแห่งการปฏิบัติภารกิจในดินแดนมิตร นาย Tran Van Phuc ผู้มากประสบการณ์ซึ่งปัจจุบันเป็นหัวหน้าคณะกรรมการประสานงานกลุ่มที่ 95 ใน Son La ซึ่งปัจจุบันอาศัยอยู่ในกลุ่มที่ 8 เขต To Hieu กล่าวว่า การปฏิบัติตามแนวทางของส่วนกลาง ด้วยจิตวิญญาณที่ไม่กลัวความยากลำบาก พร้อมที่จะอุทิศเยาวชนให้กับภารกิจระหว่างประเทศอันสูงส่ง เจ้าหน้าที่และทหารของกลุ่มที่ 95 ทั้งหมดได้รับการฝึกฝนอย่างละเอียดถี่ถ้วนก่อนออกเดินทาง ส่งผลให้ภารกิจที่พรรคและรัฐมอบหมายสำเร็จลุล่วงไปอย่างยอดเยี่ยม
ในชีวิตประจำวัน ทหารกองพันทหารราบที่ 95 ไม่เพียงแต่เป็นทหารเท่านั้น แต่ยังเป็นเพื่อนของชาวลาวอีกด้วย พวกเขาปลูกพืชผลและเลี้ยงปศุสัตว์ร่วมกับประชาชน ทหารเหล่านี้ยังเป็นครู เปิดชั้นเรียนเพื่อขจัดความไม่รู้หนังสือ พัฒนาชีวิตทางวัฒนธรรมและจิตวิญญาณของประชาชน ชาวลาวถือว่าผู้บังคับบัญชาและทหารเป็นเหมือนสมาชิกในครอบครัว พวกเขายินดีแบ่งปันอาหาร เสื้อผ้า ดูแล และรับเลี้ยงทหารที่บาดเจ็บ เปรียบเสมือนกำลังหนุนหลังทหารอาสาสมัครชาวเวียดนาม
ทหารผ่านศึกเหงียน วัน ไทย สมาชิกกลุ่ม 95 ซึ่งปัจจุบันอาศัยอยู่ในตำบลเชียงมุง ได้แบ่งปันความรู้สึกอันซาบซึ้งใจว่า “ภารกิจของผมเมื่อทำงานที่กลุ่ม 95 ในลาวคือการระดมพล ในช่วงเวลานั้น ผมมีความทรงจำมากมาย แต่ความทรงจำที่น่าจดจำที่สุดคือช่วงปี พ.ศ. 2517-2518 ตอนที่ผมตกลงไปในหุบเหวขณะกำลังเดินเข้าป่า โชคดีที่ชาวลาวช่วยเหลือผมได้อย่างรวดเร็วและดูแลผมเป็นอย่างดี ผมจะจดจำและรู้สึกขอบคุณในความเมตตาของพวกเขาตลอดไป
ในฐานะทหารผ่านศึกกรมทหารราบที่ 95 ผู้ซึ่งเข้าร่วมการรบโดยตรงและปฏิบัติภารกิจปกป้องเหล่าทหารกล้าในประเทศมิตร ทหารผ่านศึก ฮวง เวียด ทัง ซึ่งปัจจุบันพำนักอยู่ในเขตโต ฮิ่ว จังหวัดเซินลา จำได้อย่างแม่นยำถึงวันเวลาที่ต้องเดินทัพร่วมกับสหายผ่านขุนเขาและผืนป่าอันทุรกันดาร กินข้าวป่า นอนในกระท่อมไม้ไผ่ ฝ่าสายฝนระเบิดและกระสุนปืน ด้วยความรักใคร่อย่างลึกซึ้ง ท่านจึงได้เขียนบันทึกความทรงจำชื่อ "วันแห่งการกลับมา" หนังสือเล่มนี้เต็มไปด้วยอารมณ์ความรู้สึก สะท้อนภาพความทรงจำในสมรภูมิลาวอย่างสมจริง ซึ่งเขาและสหายได้ร่วมรบเคียงบ่าเคียงไหล่ ฝ่าฟันความยากลำบากมากมาย และเสียสละเพื่อภารกิจอันทรงเกียรติระดับนานาชาติ
Hoang Viet Thang ทหารผ่านศึก ได้เล่าถึงผลงานของเขาว่า “ผมเขียนบันทึกความทรงจำชื่อ “วันแห่งการกลับมา” เพื่อส่งไปยังหนังสือพิมพ์กองทัพประชาชน เพื่อถ่ายทอดความรู้สึกขอบคุณและจิตวิญญาณอันสูงส่งระหว่างประเทศระหว่างทหารเวียดนามและชาวลาวที่ร่วมทางและแบ่งปันกันตลอดช่วงเวลาแห่งการสู้รบอันยากลำบากให้กับคนรุ่นต่อไป รวมถึงเรื่องราวของแม่ชาวลาวที่คอยดูแลและช่วยเหลือเจ้าหน้าที่และทหารของกลุ่ม 95 อย่างสุดหัวใจเมื่อพวกเธอได้รับบาดเจ็บในสนามรบ
แม้สงครามจะสิ้นสุดลงไปนานแล้ว แต่ความทรงจำของวันเวลาแห่งการร่วมรบเคียงบ่าเคียงไหล่บนผืนแผ่นดินลาวยังคงฝังแน่นอยู่ในความทรงจำของเหล่าทหารในอดีต ความทรงจำอันเรียบง่ายแต่ซาบซึ้งใจของเหล่าทหารในกรมทหารราบที่ 95 เหล่านี้เอง ที่ทำให้มิตรภาพเวียดนาม-ลาวยังคงได้รับการทะนุบำรุง บ่มเพาะ และเผยแพร่ต่อไป ดุจดังเปลวเพลิงศักดิ์สิทธิ์ที่ส่องประกายบนเส้นทางแห่งสันติภาพ เอกราช และมิตรภาพอันพิเศษระหว่างสองประเทศ
ที่มา: https://baosonla.vn/van-hoa-xa-hoi/ky-uc-nhung-nguoi-linh-doan-95-ivsoOelNg.html
การแสดงความคิดเห็น (0)