นานแล้วที่ไม่ได้เสียงนกร้อง

ส

ฝูงนกมาเกาะบนต้นไม้ของฉัน ไม่น่าแปลกใจเลยที่ฉันได้ยินเสียงกรอบแกรบในสนามหญ้าตอนกลางคืน ใช่แล้ว เป็นเวลานานแล้วที่วันนี้เราเห็นนกกระจอกปีกบินกลับหมู่บ้าน พบสถานที่อันสงบแล้วหรือยัง? เมื่อมีกับดักอยู่เต็มไปหมด มันช่วยอะไรไม่ได้เลยเหรอ?

เมื่อมองดูนกที่ยังไม่บินหนีแต่ยังคงกระโดดจากกิ่งหนึ่งไปยังอีกกิ่งหนึ่งด้วยความหลงใหล เราก็ตระหนักทันทีว่าชีวิตดูเหมือนจะสูญเสียสิ่งเรียบง่าย คุ้นเคย และมีค่าที่เราไม่รู้จักไป ในวัยเด็กของฉันที่ชนบท ภาพฝูงนกไม่เคยเป็นเรื่องแปลกเลย ทำไมตอนนี้ฉันถึงรู้สึกเสียใจล่ะ?

จะไม่เสียใจได้อย่างไรที่หลังจากผ่านมานานตั้งแต่ชนบทเริ่มเปลี่ยนแปลงไปในยุคอุตสาหกรรมและความทันสมัย ​​เสียงร้องของนกก็หายไปจากหมู่บ้านอันสงบสุขอย่างสิ้นเชิง ชนบทที่สงบสุขไม่สงบสุขด้วยนกอีกต่อไปหรือ?

ภาพประกอบ : ทรามี

ชนบทเปลี่ยนแปลงไป การเกษตร ในยุค 4.0 ไม่ใช่แค่กิจกรรมประจำวันอีกต่อไป แต่เพื่อผลกำไร ผู้คนกลับเต็มใจที่จะใช้ยาฆ่าแมลงมากเกินไป ส่งผลให้แหล่งอาหารตามธรรมชาติของนก เช่น ตั๊กแตน ตั๊กแตน แมลงปอ กุ้ง และแมลงต่างๆ หมดไป ผู้คนเปลี่ยนแปลงไปจากความต้องการกินอาหารดีๆ และสวมใส่เสื้อผ้าที่อบอุ่น มาเป็นความต้องการเพลิดเพลินกับอาหารอร่อยและเสื้อผ้าสวยๆ นกป่าและปลาในน้ำจืดกลายมาเป็นอาหารพิเศษบนโต๊ะเลี้ยงหรูหราในร้านอาหารต่างๆ ทั้งในตัวเมืองและในชนบท มีฝูงนกที่ไม่ต้องการไปไกลหรือคิดถึงถิ่นเก่าและกลับมา แต่กลับตกลงไปในกับดักที่รออยู่ตั้งแต่ทุ่งนาไปจนถึงสระน้ำและสวน เสียงนกต่างๆ เช่น นกกระสา นกกระจอก นกกระจอกเทศ ฯลฯ ที่ดังออกมาจากลำโพงเล็กๆ ก้องไปทั่วทุกแห่ง การล่อลวงด้วยอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์สมัยใหม่ของนักล่าในยุคเทคโนโลยีทำให้เกิดผลกระทบอย่างใหญ่หลวงเมื่อฝูงนกทั้งฝูงตกลงไปในตาข่ายและกับดักพลาสติกเหนียวๆ

นกป่าค่อยๆ หายากขึ้นและมีการซื้อขายกันในราคาสูงเป็นงานอดิเรก ซึ่งถือเป็นเทรนด์ใหม่ของคนรวย นกเลี้ยงถูกขังอยู่ในกรงสวยงามแต่คับแคบไม่มีพื้นที่ให้กระโดดไปมา พวกมันนอนเศร้าคิดถึงท้องฟ้าอันว่างเปล่า บางครั้งก็คันคอและร้องเพลงเสียงแหบเพราะไม่มีความกลมกลืนกับมนุษย์และธรรมชาติ เสียดายท้องฟ้าที่ว่างอยู่ข้างนอก

เมื่อมองดูนกกระโดดจากกิ่งหนึ่งไปยังอีกกิ่งหนึ่งและบินสูงขึ้นไปในท้องฟ้า ทั้งพ่อและลูกต่างก็มีความสุขอย่างยิ่ง ฉันมั่นใจว่ามันจะกลับมาที่นี่อีกในตอนเย็นเมื่อไม่พบภัยคุกคามใดๆ เราคิดอย่างมีความสุขว่าดินที่ดีจะดึงดูดนกได้ ธรรมชาติจะปกป้องผู้คนเมื่อสอดคล้องกับธรรมชาติ เมื่อคิดเช่นนี้ ฉันก็เห็นว่าวันใหม่กำลังเริ่มต้นอย่างสวยงาม สวยงามเป็นเพียงความสุขเล็กๆ น้อยๆ ที่เพียงพอที่จะนำความสงบมาสู่จิตวิญญาณ เมื่อคิดดูแล้ว ฉันหวังว่าจะได้ยินเสียงนกร้องเจื้อยแจ้วในท้องฟ้าตลอดเวลา ไม่ใช่เห็นนกร้องเสียงแหบๆ ในกรงแคบๆ เพราะความสุขที่โหดร้ายของมนุษย์ คิดไปเรื่อยเปื่อย แล้วหวังว่าจะได้ฟังเสียงนกร้องเพื่อสงบใจในชีวิตที่วุ่นวายอยู่แล้ว...

ที่มา: https://baodaklak.vn/van-hoa-du-lich-van-hoc-nghe-thuat/van-hoc-nghe-thuat/202504/lau-roi-thua-vang-tieng-chim-db00605/