ตามคำฟ้องของสำนักงานอัยการจังหวัด ตั้งแต่ปี 2565 ถึง 2566 เมื่อทราบว่ามีคู่สามีภรรยาที่มีบุตรไม่ได้จำนวนมาก มีคน (พ่อเลี้ยงเดี่ยว แม่เลี้ยงเดี่ยว) ที่ต้องการมีลูก และผู้หญิงจำนวนมากที่ต้องการเป็นแม่อุ้มบุญเพื่อหารายได้ TTTTr. จึงมีความคิดที่จะจัดการอุ้มบุญเพื่อจุดประสงค์ในการแสวงหากำไรที่ผิดกฎหมาย

ท. ได้ใช้บัญชี Facebook จำนวนมากเข้าร่วมกลุ่มและสมาคมต่างๆ เพื่อค้นหาและติดต่อผู้ที่ต้องการจ้างแม่อุ้มบุญและผู้หญิงที่รับอุ้มบุญ จากนั้นจึงเจรจาต่อรองราคาค่าอุ้มบุญเพื่อแลกกับเงินส่วนต่าง คอยแนะนำคู่รักที่ต้องการมีบุตรให้เข้ารับขั้นตอนการตรวจร่างกาย การรักษาภาวะมีบุตรยาก และการสร้างตัวอ่อนที่โรงพยาบาล

เมื่อผู้หญิงยอมรับที่จะเป็นแม่อุ้มบุญ ทรร. จะแนะนำให้ผู้หญิงเหล่านี้เข้ารับการตรวจสุขภาพอนามัยเจริญพันธุ์และดำเนินขั้นตอนการฝังตัวของตัวอ่อนในฐานะแม่เลี้ยงเดี่ยวที่ยื่นขอตัวอ่อน นอกจากนี้ ทรร. ยังให้เช่าบ้าน จัดหาผู้ดูแล โภชนาการ การติดตามสุขภาพ และการตรวจสุขภาพก่อนคลอด... ให้กับผู้หญิงที่อุ้มบุญจนกว่าจะคลอด

คู่สามีภรรยาที่ไม่สามารถมีบุตรได้และต้องการมีลูกจะต้องจ่ายเงินให้คนอื่นมาเป็นแม่อุ้มบุญ โดยแม่อุ้มบุญจะได้รับค่าธรรมเนียมในการอุ้มบุญ ส่วน Tr. เองและผู้สมรู้ร่วมคิดจะได้รับส่วนต่าง (ในระหว่างที่ก่ออาชญากรรม Tr. ได้ว่าจ้าง TVTh. เพื่อช่วย Tr. ทำงานบางอย่างเพื่อจัดการเรื่องการอุ้มบุญ)

ในระหว่างการสอบสวน สำนักงานสอบสวนตำรวจภูธรจังหวัดพบว่า ตร. และ ตร. ได้ร่วมกันจัดทำคดีอุ้มบุญ 3 คดี คดีที่ 1: แม่อุ้มบุญเป็นผู้หญิงที่เกิดในปี พ.ศ. 2538 อาศัยอยู่ในตำบลฟานรีกวา อำเภอตุยฟอง จังหวัด บิ่ญถ่วน และผู้ที่จ้างแม่อุ้มบุญเป็นชายหนุ่มที่เกิดในปี พ.ศ. 2535 อาศัยอยู่ในเขต 8 เขต 5 นครโฮจิมินห์

เนื่องจากเขาต้องการเป็นพ่อเลี้ยงเดี่ยว ชายหนุ่มคนดังกล่าวจึงติดต่อ Tr. ผ่านเครือข่ายโซเชียล Facebook เพื่อหารือเรื่องการจ้าง Tr. เพื่อหาแม่อุ้มบุญ Tr. ตกลงและตกลงราคาทั้งหมด 1 พันล้านดอง ซึ่งรวมค่าอาหาร ค่าตรวจ ค่าตรวจสุขภาพสำหรับแม่อุ้มบุญ ค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องกับการฝังตัวของตัวอ่อน และเงินเดือนของ Tr.

นอกจากนี้ หญิงสาวจากเมืองบิ่ญถ่วนที่กล่าวถึงข้างต้น ทราบผ่านโซเชียลมีเดียว่า ทร. กำลังมองหาแม่อุ้มบุญ เธอจึงติดต่อ ทร. ผ่านทางเฟซบุ๊กของทร. ทั้งสองตกลงกันเรื่องค่าเลี้ยงดูแม่อุ้มบุญประมาณ 250 ล้านดอง

หลังจากตรวจสุขภาพและระบุว่าหญิงคนดังกล่าวมีสิทธิ์ตั้งครรภ์แล้ว ทร. พาชายหนุ่มและหญิงคนดังกล่าวไปที่โรงพยาบาลเพื่อเก็บอสุจิและไข่ ทำการปฏิสนธิในหลอดแก้ว แล้วจึงฝังตัวอ่อนเข้าไปในร่างกายหญิงเพื่อให้เธอสามารถตั้งครรภ์ได้

นับตั้งแต่ตั้งครรภ์ ทร. ได้เช่าที่พักให้หญิงผู้นี้ที่ห้อง 908-C1 ของอพาร์ตเมนต์วิโคแลนด์ แขวงซวนฟู เมือง เว้ ทร. จัดหาสิ่งของจำเป็นทุกอย่างให้หญิงผู้นี้ทุกวัน และจัดการให้เธอไปตรวจครรภ์เป็นประจำ เมื่อตำรวจพบเรื่องนี้ ทร. จึงไม่มีเวลาหาผลประโยชน์จากคดีนี้อย่างผิดกฎหมาย

เพื่อตอบสนองต่อความต้องการเด็กของครอบครัวหนึ่งในจังหวัด ด่งนาย โดยใช้วิธีการดังกล่าวข้างต้น Tr. ยังคงจัดการเรื่องการอุ้มบุญต่อไป อย่างไรก็ตาม เขาก็ถูกตำรวจพบตัวเช่นกัน ดังนั้นเขาจึงไม่มีเวลาที่จะแสวงหากำไรที่ผิดกฎหมายใดๆ

ในกรณีที่สาม Tr. และ Th. ได้จัดการอุ้มบุญให้กับคู่รักเลสเบี้ยนที่ต้องการมีลูกด้วยกัน หลังจากหารือกันแล้ว ทั้งสองฝ่ายได้ตกลงกันว่าจะจัดการอุ้มบุญอย่างไร โดยฝ่ายหนึ่งจะเป็นหญิงตั้งครรภ์ และไข่ที่จะปฏิสนธิจะมาจากอีกฝ่ายหนึ่ง Tr. จะติดต่อและซื้ออสุจิด้วยตนเอง

ทร. จะดำเนินการผ่าตัดที่โรงพยาบาล โดยมีค่าใช้จ่ายทั้งหมด 200 ล้านดอง ส่งผลให้หญิงคนดังกล่าวตั้งครรภ์และให้กำเนิดทารกเพศชาย หลังจากผ่าตัดสำเร็จแล้ว ทร. ได้รับเงิน 26.5 ล้านดอง หลังจากหักค่าใช้จ่ายแล้ว ทร. ได้รับเงิน 15 ล้านดองอย่างผิดกฎหมายระหว่างการก่ออาชญากรรม

ท. และ ท. ถูกสำนักงานอัยการจังหวัดฟ้องร้องดำเนินคดีในข้อหา "จัดการอุ้มบุญเพื่อวัตถุประสงค์เชิงพาณิชย์" ตามมาตรา 187 ข้อ 2 แห่งประมวลกฎหมายอาญา มีโทษจำคุกตั้งแต่ 1 ถึง 5 ปี ปัจจุบันศาลประชาชนจังหวัดกำลังเตรียมนำคดีเข้าสู่การพิจารณาของศาล ซึ่งทั้งท. และ ท. จะต้อง "เผชิญหน้า" กับคำพิพากษาของศาล

นี่ก็เป็น “คำเตือน” ให้ทุกคนอย่าหลงเชื่อ “งาน” และผลกำไรที่ผิดกฎหมายซึ่งกฎหมายห้ามไว้

กวิน อันห์