
ของขวัญจากภาคเหนือ
บ่ายวันหนึ่งที่ ฮานอย ร้อนอบอ้าว หลงทางในย่านเมืองเก่า แล้วเดินเตร็ดเตร่ไปเรื่อย จู่ๆ ก็นึกขึ้นได้ว่าหลงทางเข้าไปในซอยที่มีที่อยู่ยาวเหยียดและมีบ้านเรือนมากมาย
จู่ๆ ก็รู้สึกเย็นสบายจากร่มเงาของต้นไม้ แสงอาทิตย์ก็หยุดลงกะทันหัน จากนั้นก็แวะร้านแผงลอยริมทาง สั่งบะหมี่เย็นชื่อ “บะหมี่หอยทาก” ใช่แล้ว ของว่างหน้าร้อนของฮานอย นอกจากซุปผักโขมเย็นๆ รสชาติอร่อยและเย็นชื่นใจผสมมะเฟืองเขียวแล้ว ยังมีบะหมี่เย็นอีกถ้วยหนึ่ง
หอยทากตัวอวบอิ่มหางใสพร้อมเสิร์ฟในชาม พิเศษสุดคือน้ำซุปหอยทากใสๆ หอมกลิ่นน้ำส้มสายชูสดชื่น สอดไส้ด้วยเส้นก๋วยเตี๋ยวขาว จิ้มกับหอยทากและสมุนไพร ความร้อนอบอวลหายไปในพริบตาเมื่อได้จิบน้ำซุปรสเปรี้ยว
ตามถนนที่ร่มรื่นของถนน Quang Trung ถนน Nguyen Du ไปจนถึง Hang Chieu หรือ Thanh Ha แวะร้านขายแมงกะพรุนแดง ซึ่งเป็นของว่างที่ขายเฉพาะช่วงต้นฤดูร้อนเท่านั้น
แมงกะพรุนใสๆ ถูกแช่ในใบชะพลูป่า ใบโกงกาง และใบฝรั่ง พวกมันเปลี่ยนเป็นสีแดงสดเหมือนลิปสติกของเด็กสาว และถูกหั่นเป็นชิ้นเล็กๆ เหมือนเยลลี่
แมงกะพรุนแดงชิ้นหนึ่งประกบกับเต้าหู้ย่าง ตามด้วยเนื้อมะพร้าวเก่าๆ ใบชิโสะเขียวเย็นๆ จิ้มกับกะปิคลุกมะนาวเดือดปุดๆ หยิบเข้าปาก คำบ่นเรื่องความร้อน ค่าไฟที่สูงขึ้น เวลาทำงานล่วงเวลา... จะดับลง เหลือเพียงเสียงชื่นชมแมงกะพรุนเย็นๆ
ของขวัญภาคกลาง
หากทางเหนือมีแมงกะพรุนแดง เว้ก็คงคึกคักไปด้วยแมงกะพรุนสายพันธุ์หนึ่งตลอดฤดูร้อน ความนิยมของ วิดีโอ รีวิวอาหารบน TikTok หรือ Facebook ส่งผลให้แมงกะพรุนสายพันธุ์หนึ่งของเว้กลายเป็นกระแสฮิต แม้แต่ชาวเว้เองก็ยังแปลกใจ

เพราะน้ำเต้าหู้ อาหารพื้นเมืองเว้เป็นที่คุ้นเคยกันดี ทุกต้นฤดูร้อน เวลาไปตลาดดงบาหรือเบ๊นงู ก็มักจะมีน้ำเต้าหู้ใสๆ ที่เพิ่งตักขึ้นมากินอยู่เสมอ เชื่อเถอะว่าการกินน้ำเต้าหู้ที่ถูกต้อง ไม่ใช่การกินจากถุงที่แช่ช่องแช่แข็ง แล้วมานั่งจิ้มๆ หน้ากล้อง แล้วร้องอุทานว่า "อยากถ่ายคลิป"
การกินซุปเว้คือตอนบ่ายขณะที่ยังร้อนอบอ้าว ไปร้านอาหารริมน้ำชื่อน่ารักๆ เช่น เก๋ซุง หรือ โกคู แล้วสั่งอาหารจานหนึ่งราคาประมาณสองหมื่นด่ง
หอยทากถูกจับมาตลอดทั้งวัน แช่ในน้ำแข็งเพื่อให้กรอบอร่อย จากนั้นจัดวางบนจานพร้อมกับมะเดื่อหั่นบาง ๆ จิ้มกับกะปิเว้ เพลิดเพลินกับความกรอบและความเย็นสดชื่น ผสมผสานกับสายลมแม่น้ำที่สดชื่น
การนั่งพักผ่อนใต้ร่มเงาต้นมะพร้าว ฟังเสียงลมทะเล พร้อมจิบชาซูโซะผสมน้ำตาลริมชายฝั่งทะเลตอนกลาง ถือเป็นความสุขอย่างหนึ่งของฤดูร้อน
ซู่โซะ ราวโซะ ราวเคา คือวุ้นที่ทำจากสาหร่ายทะเลที่เก็บมาจากแนวปะการังหินของคูลาวจาม หรือแนวปะการังในทัมไฮ ทัมกวาง และลี้เซิน วุ้นฤดูร้อนก็เช่นกัน แต่ซืองซัมเป็นของขวัญจากป่า ใบเถาอ่อนๆ พันรอบต้นไม้โบราณ ทำให้ผู้คนที่กลับมาจากป่าหยิบถุงได้อย่างสะดวก
จากนั้นก็นวดค่ะ นวดจนมือฉันเมื่อยล้าจนได้น้ำสีเขียวเข้ม สมัยนี้คนใช้เครื่องปั่นเพื่อเลี่ยงการนวด แต่ฉันก็ยังเชื่อว่าเฉาก๊วยที่นวดด้วยมือจะอร่อยและหอมกว่าค่ะ

ส่วนน้ำตาลทราย ถ้าเป็นของแท้ ก็ต้องทำจากน้ำตาลทรายแดงในชามนั่นแหละ แม่นั่งหั่นน้ำตาลเป็นชิ้นเล็กๆ ส่วนเด็กๆ นั่งรอ... ขโมย
ในปัจจุบันที่น้ำตาลทรายแดงหาไม่ได้ง่ายเหมือนเมื่อก่อน เราจึงทำได้เพียงคลายความร้อนของหน้าร้อนด้วยน้ำตาลคาราเมลสักถ้วย ขิงหอมๆ สักสองสามเส้น จากนั้นราดลงบนเยลลี่หญ้าที่ละลายในปากได้อย่างนุ่มนวล เย็นสดชื่นเหมือนฝนแรกของฤดูกาล
ไปทางใต้เพื่อฝนฤดูร้อน
ฤดูร้อนในไซ่ง่อนใต้ร่มเงาของต้นไม้โบราณรอบสวนสาธารณะ ใครที่อยู่ไกลจากไซ่ง่อนคงจำภาพกาแฟบนทางเท้าใต้ร่มเงาสีเขียวนี้ได้ แทบจะเรียกได้ว่าเป็น "ของขึ้นชื่อ" ของไซ่ง่อนเลยทีเดียว
นั่นหมายถึงแค่สั่งเครื่องดื่มเย็น ๆ จากนั้นนั่งบนหญ้าสีเขียว ใต้ร่มเงาของต้นไม้ ชมแอปเปิ้ลสีน้ำตาลที่หมุนไปตามลม
ฝั่งตะวันตกต้อนรับฤดูร้อนด้วยฝน ส่วนทางใต้ไม่มีฤดูร้อน เดือนพฤษภาคมมักเป็นช่วงเริ่มต้นฤดูฝน ฝนทางใต้ช่างแปลกประหลาด ตกแล้วก็ตกอย่างกะทันหัน แปรปรวนเหมือนเด็กผู้หญิง แต่ก็ใสแจ๋วเหมือนเสียงหัวเราะของผู้หญิง
ฤดูฝนมาถึงเพื่อรอคอยน้ำขึ้น รอให้ต้นกระถินณรงค์บานสะพรั่ง รอให้ต้นกระถินณรงค์เจริญงอกงาม กุ้งและปลาก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน หลังฤดูร้อน เสียงนกกระแตร้องเรียกน้ำขึ้นน้ำลงข้างหม้อซุปเปรี้ยว รสชาติแห่งฤดูร้อนที่อบอวลไปด้วยกลิ่นอายแห่งฤดูร้อน เหมาะสำหรับงานสังสรรค์ของครอบครัว
ฉันต้อนรับฝนแรกของฤดูกาลขณะเดินเล่นรอบเมืองบนภูเขา ผู้คนบอกว่าเมืองเปลกูในฤดูกาลนี้มีของพิเศษสองอย่าง คือ ฝนยามบ่าย และเนื้อวัวตากแดดใส่เกลือไข่มด
ฉันเพลิดเพลินกับเนื้อหวานๆ กับไข่มดรสเปรี้ยวและเผ็ด ขณะที่ฝนตก ฉันก็เหลือบมองเนินเขาสีเขียวที่กำลังผลิดอกตูม และได้ยินเสียงหัวเราะคิกคักในสายฝน
ขอเตือนไว้ว่าตราบใดที่ยังมีภูเขา ป่าไม้ แม่น้ำ และทะเล ฤดูร้อนก็จะเป็นช่วงเวลาที่น่ารักและมีของขวัญอยู่เสมอ...
แหล่งที่มา






การแสดงความคิดเห็น (0)