บ้านพักชุมชนอายุ 300 ปี เครื่องหมายประวัติศาสตร์ของป้อมปราการจาดิญห์

บ้านชุมชนชีฮวา ซึ่งเดิมเรียกว่าบ้านชุมชนฮวาหุ่ง (เนื่องจากตั้งอยู่บนที่ดินของหมู่บ้านฮวาหุ่ง) ต่อมาได้เปลี่ยนชื่อเป็นบ้านชุมชนชีฮวา (เนื่องจากหมู่บ้านเปลี่ยนชื่อ) ปัจจุบันตั้งอยู่ในซอย 475 ถนนกั๊กมังทังทัม นครโฮจิมินห์ ประเทศเวียดนาม บ้านชุมชนแห่งนี้เป็นหนึ่งในบ้านชุมชนที่เก่าแก่ที่สุดในเมือง และได้รับการรับรองให้เป็นโบราณสถานทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมแห่งชาติโดยกระทรวงวัฒนธรรมภายใต้มติหมายเลข 1460 - QD/VH ที่ลงนามเมื่อวันที่ 28 มิถุนายน 1996

Hành trình Đất Việt•15/04/2025

บันทึกประวัติศาสตร์: ในปี ค.ศ. 1698 ผู้บัญชาการเหงียนฮู่ กันห์ ถูกส่งตัวไปยังนามกิงห์ เขาได้สร้างตำบล หมู่บ้าน และหมู่บ้านเล็กๆ... ในชีวิตอันยาวนานของชาวใต้ เมื่อมีหมู่บ้าน ย่อมต้องมีบ้านเรือนชุมชน และผู้คนก็มักจะใช้ชื่อสถานที่เป็นชื่อบ้านเรือนชุมชนทันที บ้านเรือนชุมชนชีฮวาจึงถือกำเนิดขึ้นและได้ชื่อมาจากขนบธรรมเนียมและปัจจัยต่างๆ ที่กล่าวมาข้างต้น

บ้านชุมชนชีฮัวยังบันทึก เหตุการณ์ ทางประวัติศาสตร์ และวัฒนธรรมมากมายของ ดินแดน เจียดิ่ญ โบราณ เช่น:

ในช่วงปี ค.ศ. 1785 - 1792 ครู Vo Truong Toan ได้เปิดโรงเรียนในบริเวณบ้านของชุมชน จากชั้นเรียนนี้ บุคคลสำคัญทางประวัติศาสตร์มากมายได้ปรากฏตัวขึ้น เช่น โง ตุง เชา , ตรินห์ ฮวาย ดึ๊ก , เล่อ กวาง ดิญ , โง นัน ติญ เป็นต้น

ใน ปีพ . ศ. 2458 - 2460 ขบวนการเทียนเดียโหย ซึ่งนำ โดย ฟานซิชลอง ต่อต้าน นักล่าอาณานิคมชาวฝรั่งเศส ได้เลือกบ้านชุมชนชีฮัวเป็นสถานที่ฝึกศิลปะการต่อสู้ลับของขบวนการ

ใน ปี 1945 ขบวนการเยาวชนแวนการ์ดได้ลุกขึ้นมาทุกหนทุกแห่ง และบ้านชุมชนชีฮวาก็กลับมาคึกคักอีกครั้ง ในวันที่ 25 สิงหาคม 1945 เยาวชนในขบวนการได้ใช้หอก ไม้ ฯลฯ จาก บ้านชุมชน พุ่งออกไปบนถนนเพื่อสกัดกั้นและโจมตีกองทัพฝรั่งเศส ในบ้านชุมชน ใต้เวที (โรงละครศิลปะการต่อสู้) มีอุโมงค์ลับที่กองกำลังเยาวชนแวนการ์ดใช้ในช่วงเวลานั้น ^[2 ]

นอกจาก คุณค่า ทางประวัติศาสตร์ ที่กล่าวไปแล้ว ศิลปวัตถุในอาคารชุมชนแห่งนี้ก็น่าสังเกตเช่นกัน ได้แก่ ชุด อักษรจีน ฝัง มุก และวัตถุบูชายัญ (เช่น ชุดเครื่องบูชาแปดชิ้น ฆ้อง กลอง ร่ม ฯลฯ) ที่สร้างขึ้นเมื่อหลายปีก่อน ก่อนหน้านี้ ภายในอาคารชุมชนแห่งนี้เคยมีชุดประโยคคู่ขนานเก่าๆ ที่ลูกศิษย์ของอาจารย์ หวอ เจื่อง ตว่าน เขียนขึ้น เพื่อเป็นของขวัญแด่อาจารย์ โดยมีประโยคสองประโยคฝังอยู่ด้านบน:

บุคคลที่ได้รับการศึกษาอบรมสั่งสอนมาแล้วจะไม่มีบุตร แต่จะมีบุตร

บุคคลที่มีชื่อเสียงในโลกนี้ แม้จะตายไปแล้ว แต่ก็ไม่ตาย

การแปล:

ตอนที่มีชีวิตอยู่ ถ้าคุณสามารถสอนผู้คนได้ แม้ว่าคุณจะไม่มีลูก ก็เหมือนกับการมีลูก

แม้ว่าเขาจะเสียชีวิตไปแล้วก็ตาม แต่ชื่อเสียงของเขายังคงอยู่ในโลกนี้