เขาถือเป็นนักคณิตศาสตร์คนแรกของเวียดนาม เป็นขุนนางที่มีชื่อเสียงในรัชสมัยของพระเจ้าเลแถ่งตง ผู้มีชื่อเสียงจากการคำนวณจำนวนอิฐที่ใช้สร้างป้อมปราการทังลองได้อย่างแม่นยำ
บุคคลที่กล่าวถึงคือ หวู่ฮุ่ (ค.ศ. 1437-1530) จากอำเภอบิ่ญซาง จังหวัด ไห่เซือง ในปัจจุบัน
ตามบันทึกทางประวัติศาสตร์ ในวัยเด็ก หวู่หู่ ยากจนจนไม่ได้ไปโรงเรียน แต่ไม่นานเขาก็มีความสามารถพิเศษด้านคณิตศาสตร์ เมื่อชาวบ้านต้องการซ่อมแซมบ้านเรือนที่ทรุดโทรม ผู้อาวุโสของหมู่บ้านก็สับสนและไม่รู้วิธีการคำนวณเพื่อสร้างวัดให้เสร็จสมบูรณ์ หวู่หู่ในวัยเยาว์เพียงแค่มองดู แล้วใช้ไม้ขีดไฟขีดเส้นบนพื้นคำนวณ ไม่นานนักก็เสร็จ คนงานก่อสร้างก็ทำตามที่หวู่หู่ทำ และก็ถูกต้อง ทุกคนต่างประหลาดใจและยกย่องหวู่หู่ว่าเป็นเด็กอัจฉริยะ นับแต่นั้นมาทั้งหมู่บ้านก็ร่วมบริจาคเงินเพื่อสนับสนุนการศึกษาของเขา
ในปี Quy Mui (ค.ศ. 1463) ในรัชสมัยของพระเจ้า Le Thanh Tong เขาได้ผ่านการสอบราชการ (ตำแหน่งดุษฎีบัณฑิตขงจื๊อในระบบการสอบศักดินา) เมื่อมีอายุได้ 20 ปี จากนั้นก็ได้เป็นข้าราชการจนถึงตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง
ด้วยความรักในคณิตศาสตร์ หวู่ ฮุย จึงได้จัดระบบความสำเร็จทางเรขาคณิตและเลขคณิตในยุคนั้น และได้เขียนหนังสือชื่อ แลป แถ่ง ตว่าน ฟัป (Lap Thanh Toan Phap) ซึ่งให้คำแนะนำที่เจาะจงและแม่นยำเกี่ยวกับวิธีการแบ่งที่ดิน การสร้างบ้าน และการสร้างกำแพงเมือง นี่เป็นหนังสือเล่มแรกที่เน้นด้านคณิตศาสตร์โดยเฉพาะในประเทศของเรา
หวู่หู่ทิ้งผลงาน "การสร้างกฎทางคณิตศาสตร์" ไว้ โดยให้คำแนะนำที่เฉพาะเจาะจงและแม่นยำเกี่ยวกับวิธีแบ่งที่ดินให้กับประชาชน (ภาพประกอบ)
หนังสือ “เล่าเรื่องขุนนางเวียดนาม” บันทึกไว้ว่าในสมัยนั้น พระเจ้าเลแถ่งถงทรงเห็นว่าประตูเมืองทังลองซึ่งสร้างขึ้นในสมัยราชวงศ์ลี้ได้รับความเสียหายอย่างหนัก จึงทรงประสงค์จะบูรณะขึ้นใหม่ ขุนนางหลายคนได้รับมอบหมายให้วัดและสำรวจเป็นเวลานาน แต่ก็ยังไม่สามารถคำนวณจำนวนอิฐที่ต้องใช้สร้างป้อมปราการได้ เมื่อทรงทราบถึงพรสวรรค์ในการคำนวณและการวัดของหวู่ฮุ่ย พระเจ้าจึงทรงส่งหวู่ฮุ่ยไปประเมินจำนวนอิฐที่ต้องใช้สร้างป้อมปราการ
หลังจากวัดเสร็จ เขาก็ทูลกษัตริย์ว่า “ข้าคำนวณมาอย่างละเอียดแล้ว ไม่มีอิฐก้อนไหนใหญ่หรือเล็กเกินไปเลย” ขุนนางคนหนึ่งแสดงความสงสัย บีบให้พระองค์ตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก “ถ้าอย่างนั้น โปรดให้คำมั่นสัญญา หากมีความคลาดเคลื่อนใดๆ พระองค์จะถูกลงโทษ”
พระเจ้าเล แถ่งตงตรัสถามว่า “หากพวกขุนนางมีเจตนาเช่นนี้ พวกท่านจะกล้ายอมรับหรือไม่?” หวู่ฮุ่ยทูลตอบว่า “ฝ่าบาท ข้าพเจ้ายอมรับเจตนาของท่าน”
หวู่หูจึงสั่งให้คนไปซื้ออิฐมาวางเรียงกันอย่างเป็นระเบียบข้างประตูเมือง เมื่องานเสร็จสิ้น เจ้าหน้าที่ผู้นั้นก็ดูพอใจ “ฝ่าบาท ยังมีอิฐเหลืออยู่อีกหนึ่งก้อน”
หวู่ฮู่ถืออิฐก้อนนั้นไว้พลางกล่าวอย่างใจเย็นว่า “ฝ่าบาทและข้าราชบริพารทั้งหลาย อิฐก้อนนี้มิได้เป็นของที่ไม่จำเป็น บนผนังด้านตะวันออกอีกด้านหนึ่งมีอิฐที่แตกหักอยู่ ข้าพเจ้าได้สั่งอิฐก้อนนี้มาทดแทนโดยเฉพาะแล้ว”
ทุกคนต่างเชื่อครึ่งเชื่อครึ่งสงสัย วู่หู่พากษัตริย์ไปยังอีกฝั่งของกำแพง สั่งให้คนงานปีนขึ้นไปเอาอิฐที่แตกออก แล้วใส่อิฐก้อนใหม่เข้าไปแทนที่ ซึ่งเข้ากันได้ดี กษัตริย์เล่อพอพระทัยเป็นอย่างยิ่ง จึงออกพระราชกฤษฎีกาให้รางวัล ทุกคนต่างประหลาดใจและชื่นชมวู่หู่
ราศีตุลย์
ที่มา: https://vtcnews.vn/ky-tai-dat-viet-nguoi-xay-cong-thanh-thang-long-khong-thua-mot-vien-gach-ar925639.html
การแสดงความคิดเห็น (0)