เมื่อสิ้นปีผมนึกถึงกลิ่นควันถ่านหินที่เคยแสบตาสมัยเด็กๆ...

ฉันไม่มีวันลืมความหนาวเย็นได้เลย แม่ของฉันแบกตะกร้าถ่านหินสองตะกร้าไว้ข้างหน้าฉัน ในขณะที่ฉันแบกตะกร้าไว้บนหลังและจอบด้ามสั้นและเคียว เดินอย่างรวดเร็วบนเส้นทางนาข้าวเล็กๆ ข้ามทุ่งนาที่ยังเปียกชื้นไปด้วยน้ำค้างยามค่ำคืน
ฉันเดินย่องเพื่อหลีกเลี่ยงการเหยียบใยแมงมุมแปดเหลี่ยมเล็กๆ ที่ปกคลุมปลายหญ้า ซึ่งมีน้ำค้างแวววาว มีกลิ่นอ่อนๆ ของข้าวอ่อนและหญ้ายามเช้า
สมัยก่อน ผู้คนต้องการถ่านหินสำหรับทำสิ่งต่างๆ มากมาย ทั้งถ่านหินสำหรับให้ความอบอุ่นแก่ผู้สูงอายุ ถ่านหินสำหรับผู้ป่วย และถ่านหินสำหรับตีเหล็ก ถ่านหินสำหรับให้ความอบอุ่นแก่แม่สามารถนำไปแลกกับข้าวสารได้หนึ่งไห ส่วนถ่านหินสำหรับผู้ป่วยสามารถนำไปแลกกับไหครึ่งได้ แต่ไม่ค่อยมีใครขอใช้ถ่านหินสักหนึ่งไห
บางครั้งเวลาฉันตัดต้นไม้แปลกๆ ฉันต้องถามแม่ว่าไม้พวกนี้เผาด้วยถ่านได้ไหม การจะเผาถ่านได้ คุณต้องรู้จักต้นไม้หลายๆ ชนิด หลีกเลี่ยงต้นไม้เคลือบที่อาจกัดกินเปลือกแม่และลูกได้ ไม่งั้นคุณจะต้องจ่ายค่าชดเชย
ตั้งแต่บ่ายวันก่อน ฉันมัวแต่ตรวจสอบหินเหล็กไฟในกล่องไม้ขีดไฟ ค่อยๆ ร้อยสำลีชุบน้ำมันผ่านไส้ตะเกียง พอไก่ขัน แม่ก็ตื่นขึ้นและเริ่มหุงข้าว โดยห่อข้าวด้วยใบหมาก กดข้าวทั้งยาวและขวางเพื่อให้ห่อแน่น แม่ไม่คนข้าวเพราะกลัวมันสำปะหลังจะปนกับข้าว ทำให้ไม่มีข้าวเหลือให้ปู่ย่าตายายของฉันกิน
ปู่ย่าตายายของฉันก็ตื่นขึ้นมาเหมือนกัน ตรวจดูว่าแม่กับผมลืมอะไรไปหรือเปล่า และอวยพรให้พวกเราโชคดีเสมอ หลังจากที่แม่จากไป ปู่ย่าตายายก็นั่งเฝ้าอยู่ที่หน้าประตูบ้าน เฝ้ามองพวกเราจนกระทั่งเงาของพวกเราค่อยๆ จางหายไปที่ปลายทุ่ง
พอมาถึงก็พักสักหน่อย แล้วแม่กับฉันก็เลยเริ่มสับไม้ ตอนอายุแค่เจ็ดแปดขวบ ฉันเหนื่อยมากจากการสับจนแขนหลุด ต้องหยุดพัก บางครั้งเหนื่อยมากจนต้องนอนแผ่แขนขาบนกองไม้ที่เพิ่งตัด สูดกลิ่นฟืนหอมสดชื่นและกลิ่นใบไม้ฉุน เป็นความรู้สึกที่สดชื่นและสบายใจ
ในวัยที่กินและนอนได้ ฉันปรารถนาที่จะนอนหลับสนิท ไฟค่อยๆ ลุกไหม้ ฟืนแตกกรอบ กลิ่นควันไม้สดหอมฟุ้ง เมื่อฟืนไหม้เป็นถ่าน ฉันกับแม่จะขุดดินร่วนๆ แล้วใช้ตะกร้าดับไฟ เมื่อทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย เราก็นำข้าวสารออกมา โค้งคำนับป้าลุงสองสามครั้งก่อนรับประทานอาหาร ตอนนั้นก็เป็นเวลาบ่ายแก่ๆ แล้ว
ถ่านหินถูกปกคลุมด้วยชั้นดินและอัดแน่น ค่อยๆ มอดไหม้อย่างสม่ำเสมอ ก่อนจะค่อยๆ มอดลงเนื่องจากขาดออกซิเจน ระหว่างที่รอถ่านหินดับ แม่ของฉันใช้โอกาสสับฟืนเพื่อให้รู้สึกดีขึ้นในวันรุ่งขึ้นก่อนที่จะเตรียมถ่านหิน การเตรียมถ่านหินเป็นขั้นตอนที่ยากที่สุดเพราะความร้อนและฝุ่นถ่านหิน
แม่เอาผ้าขนหนูชุบน้ำเช็ดหน้าให้เย็นลงและกันฝุ่นดำ เธอใช้จอบกับเคียวคนถ่าน ส่วนฉันช่วยเธอตักถ่าน ความร้อน ควันฉุน และฝุ่นผงทำให้หายใจไม่ออก ใบหน้าของเธอและแม่เต็มไปด้วยฝุ่นดำ...
ในช่วงเวลาที่ยากลำบาก ปู่ย่าตายายของฉันจากไปอยู่ไกลแสนไกล และแม่ก็ทิ้งฉันกลับไปหาปู่ย่าตายายอย่างกะทันหัน ในช่วงเทศกาลเต๊ด ฉันกลับมาบ้านเกิด มองขึ้นไปบนผืนป่าเขียวขจี ทันใดนั้นฉันก็คิดถึงกลิ่นควันถ่านหินเหลือเกิน ที่นั่น ฉันกับแม่ใช้เวลาทุกวันไปกับการหาฟืนมาเผาถ่านหิน ฉันคิดถึงภาพที่ฉันกับแม่แบกถ่านหินกลับบ้านเพื่อไปพบกับรอยยิ้มไร้ฟันของปู่ย่าตายายที่นั่งรออยู่หน้าประตู...
ตอนนี้ภูเขาถูกถางเพื่อปลูกต้นอะคาเซีย ซึ่งเป็นต้นไม้ที่ดูดซับน้ำได้ดีเยี่ยมและไม่สามารถป้องกันน้ำท่วมหรือการกัดเซาะได้ เทือกเขาแต่ละลูกมีพืชผลหลากหลายชนิด บางชนิดก็แห้งแล้ง ป่าไม้ถูกแบ่งออกเป็นแปลงๆ และมีเจ้าของแล้ว ดินสีแดงถูกกัดเซาะจนดูน่าสงสาร ไม่มีควันให้เห็น มีแต่แสบตาที่หางตา
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)