รำลึกถึงเจื่องซา - บทกวีของ Hoang Thuy Anh

ภาพประกอบ: วัน เหงียน

1.

ดวงอาทิตย์แขวนอยู่ด้านหลัง

เงาของคุณเติมเต็มหน้าอกของฉัน

คุณเมาเรือหรือเมาลมเค็มๆ จากตาฉันหรือเปล่า?

ทะเลเต้นรำพึมพำในราตรีสีขาว

ฉันถามคุณว่าคุณจำบ้านเกิดของคุณได้มากน้อยแค่ไหน?

ประมาณสามสิบปีได้

พระจันทร์เต็มดวงบนไหล่มนุษย์

2.

พ่อของฉันนอนอยู่ในป่าตอนที่ฉันยังเด็ก

แม่กอดกระเป๋าเป้สีเงินเก่าๆ ไว้แน่น

ค่ำคืนฟังเสียงลมพัดจากกานโจ

ทริปนี้ผมพาคุณพ่อไปเที่ยว Truong Sa

หอยทากทะเลยังคงร้องเพลงของชายหนุ่มห้าสิบคนที่แยกคลื่น

ลมหอนมาจากทุกทิศทุกทาง

คืนนี้กับคุณและพ่อ

เล่าเรื่องป่าและเกาะให้ฉันฟังหน่อย

แสงแห่งดอกไม้ทะเล

3.

แสงแดดสี่ด้านสอดประสานกัน

ฝูงปลาพูดคุยกันอย่างสบาย ๆ

แนวปะการังดาทิรูปวงรี

เหมือนไฟแม่น้ำ Lac Viet ที่ลุกไหม้มานับพันปี

จำได้ไหมเมื่อวานนี้ บริเวณทะเลเลนดาวโคหลิน

เงาของทหารที่เอนกายลงสู่ทะเลเปิด

เกาะจมไม่มีต้นไม้ให้ร่มเงา

เสียงคลื่นและเสียงกระซิบ

ไม่มีที่ไหนเค็มเท่าเกาะที่จมอยู่ใต้น้ำ

รสเค็มของความรัก เลือดและน้ำตา

หัวใจ 64 ดวงเต้นพร้อมกัน

แทรกซึมไปด้วยปะการังประกายแวววาว

4.

เสียงมนุษย์อบอุ่นกว่าความฝัน

บอกฉันหน่อยเกี่ยวกับสีของน้ำ

หน้าต่างรับแสงแดดทะเล

ดอกตูมสีเขียวหอม

ใครใส่ดาวเต็มคืน

สัมผัสทุกที่นั้นยิ่งใหญ่มาก

เค็มทุกที่

มีเพียงจูบแห่งท้องทะเลเท่านั้นที่เป็นก้าวสำคัญของความทรงจำ

ตัวล็อคเสื้อชูชีพ

โบกมืออำลากันข้ามคลื่นสีขาว

เสียงนกหวีดรถไฟโอบล้อมพระอาทิตย์ตก

หัวใจอ่อนโยนยิ่งกว่าบ่ายวันพายุฝน

( ข้อความคัดลอกจาก Remembering Truong Sa)

ที่มา: https://thanhnien.vn/nho-truong-sa-tho-cua-hoang-thuy-anh-185250621175655818.htm