รำลึกถึงเจื่องซา - บทกวีของ Hoang Thuy Anh

ภาพประกอบ : วาน เหงียน

1.

ดวงอาทิตย์แขวนอยู่ด้านหลัง

เงาของคุณเติมเต็มหน้าอกของฉัน

คุณเมาเรือหรือเมากลิ่นลมเค็มๆ จากตาฉันรึเปล่า?

ทะเลเต้นรำและพึมพำในคืนสีขาว

ฉันถามคุณว่าคุณจำบ้านเกิดของคุณได้มากน้อยแค่ไหน?

สามสิบปีแล้ว

พระจันทร์เต็มดวงบนไหล่มนุษย์

2.

พ่อของฉันอยู่ในป่าตอนที่ฉันยังเด็ก

แม่กอดเป้สะพายหลังสีเงินเก่าไว้แน่น

ค่ำคืนแห่งการฟังเสียงลมพัดจากเกิ่นโจ

ทริปนี้ผมพาพ่อไปเที่ยวตรังครับ

หอยทากทะเลยังคงร้องเพลงของชายหนุ่มห้าสิบคนที่แยกคลื่น

ลมหอนจากทุกทิศทุกทาง

คืนนี้ฉันมีคุณและพ่อ

เล่าเรื่องป่ากับเกาะให้ฟังหน่อย

ส่องประกายบนดอกไม้ทะเล

3.

แสงแดดส่องกระทบกันทั้งสี่ด้าน

ฝูงปลากำลังคุยกันอย่างสบาย ๆ

แนวปะการังดาทีรูปวงรี

เหมือนไฟแม่น้ำลาวที่ลุกไหม้มาเป็นเวลาพันปี

จำเมื่อวานนี้ Len Dao Co Lin Sea

เงาทหารที่เอนกายไปทางทะเล

เกาะจมน้ำไม่มีต้นไม้ให้ร่มเงา

เสียงคลื่นและเสียงกระซิบ

ไม่มีที่ไหนเค็มเท่าเกาะที่จมอยู่ใต้น้ำ

รสเค็มของความรัก เลือดและน้ำตา

64 หัวใจเต้นเป็นหนึ่งเดียว

แทรกซึมประกายปะการัง

4.

เสียงมนุษย์อบอุ่นกว่าความฝัน

บอกฉันหน่อยสิว่าน้ำมีสีอะไร

หน้าต่างอาบแดดทะเล

ดอกตูมสีเขียวกำลังบาน

ใครใส่ดาวเต็มคืน

สัมผัสทุกที่นั้นยิ่งใหญ่

เค็มไปหมด

มีเพียงจูบจากท้องทะเลเท่านั้นที่เป็นเหตุการณ์สำคัญแห่งความทรงจำ

ตัวล็อคเสื้อชูชีพ

โบกมืออำลาข้ามคลื่นสีขาว

เสียงนกหวีดรถไฟโอบล้อมพระอาทิตย์ตก

หัวใจยังอ่อนโยนกว่าบ่ายวันอันพายุฝน

( ข้อความจาก Remembering Truong Sa)

ที่มา: https://thanhnien.vn/nho-truong-sa-tho-cua-hoang-thuy-anh-185250621175655818.htm