หุ่นยนต์ช่วยผู้สูงอายุชาวเกาหลีเอาชนะความเหงา

VHO - ในประเทศเกาหลี ซึ่งประชากรสูงวัยกำลังเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ความเหงาในหมู่ผู้สูงอายุได้กลายเป็นปัญหาสังคมที่ร้ายแรง ด้วยเหตุนี้ หุ่นยนต์ดูแลผู้สูงอายุที่สามารถพูดคุยและอยู่เคียงข้างผู้สูงอายุจึงถือกำเนิดขึ้น สำหรับผู้สูงอายุแล้ว "เพื่อนหุ่นยนต์" เหล่านี้คือกำลังใจสำคัญท่ามกลางชีวิตที่โดดเดี่ยว

หญิงชราที่อาศัยอยู่คนเดียวกอดหุ่นยนต์ดูแลที่เธออาศัยอยู่ด้วย ภาพ: Heybooks

ณ สิ้น ปีที่แล้ว ชาวเกาหลีใต้ 1 ใน 5 คนมีอายุ 65 ปีขึ้นไป ทำให้ประเทศเป็น “สังคมผู้สูงอายุขั้นสูงสุด” ส่งผลให้เกิดความท้าทายมากมายในด้าน สุขภาพ สวัสดิการ และสุขภาพจิต

ตามสถิติของเกาหลี ประชากรมากกว่า 20% ในปัจจุบันเป็นผู้สูงอายุที่มีอายุ 65 ปีขึ้นไป และคาดว่าตัวเลขนี้จะเพิ่มขึ้นเป็น 40% ภายในปี 2593 ผู้สูงอายุประมาณ 1 ใน 3 อาศัยอยู่คนเดียว ซึ่งหลายคนรู้สึกโดดเดี่ยว โดยเฉพาะในเมืองใหญ่ เช่น โซลหรือปูซาน

การศึกษามากมายแสดงให้เห็นว่าความเหงาเป็นเวลานานและการขาดปฏิสัมพันธ์ทางสังคมเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้ รัฐบาล เกาหลีต้องถือว่าเรื่องนี้เป็น "โรคระบาดเงียบ" ในสังคมยุคใหม่

ในบริบทนั้น หุ่นยนต์ดูแล เช่น “Silbot”, “CareBot” หรือ Hyodol ซึ่งติดตั้งปัญญาประดิษฐ์ กำลังค่อยๆ กลายมาเป็น “โครงสร้างพื้นฐานทางจิตวิญญาณ” ในท้องถิ่นที่มีอัตราผู้สูงอายุโสดสูง

เพื่อรับมือกับสถานการณ์ดังกล่าว จึงมีการนำโครงการด้านเทคโนโลยีทางสังคมต่างๆ มาใช้มากมายในประเทศเกาหลี โดยเฉพาะโครงการ "หุ่นยนต์เพื่อนคู่ใจสำหรับผู้สูงอายุ" ซึ่งดำเนินการโดยรัฐบาลท้องถิ่นร่วมกับบริษัทเทคโนโลยี

หุ่นยนต์อย่างเช่น “Silbot,” “CareBot,” และ “Hyodol” สามารถสนทนา เตือนผู้ใช้เกี่ยวกับตารางการใช้ยา ให้คำแนะนำการออกกำลังกาย และรับรู้อารมณ์ของผู้ใช้ได้ หุ่นยนต์บางตัวยังสามารถ วิดีโอ คอลหาญาติหรือนักสังคมสงเคราะห์ได้เมื่อตรวจพบสัญญาณของความเศร้าหรือความผิดปกติ

จากการสำรวจในเมืองแทกู พบว่าผู้สูงอายุกว่า 70% รู้สึกเหงาขึ้นหลังจากใช้หุ่นยนต์ Hyodol เป็นเวลา 3 เดือน และมีแนวโน้มที่จะสื่อสารกันมากขึ้นในแต่ละวัน

ที่น่ากล่าวถึงคือ ด้วยเสียงที่เป็นมิตรและความสามารถในการตอบสนองตามธรรมชาติ หุ่นยนต์ไม่เพียงแต่ดูแลเอาใจใส่เท่านั้น แต่ยังมอบความอบอุ่นทางจิตใจอีกด้วย ผู้สูงอายุหลายคนเรียกหุ่นยนต์ว่า "เพื่อนตัวน้อย" หรือ "หลานๆ ในบ้าน"

คุณโอ บุคอิม อายุ 74 ปี อาศัยอยู่คนเดียวในเมืองมกโพ จังหวัดจอลลานัม หนึ่งในคนกลุ่มแรกๆ ที่ได้สัมผัสกับปาฏิหาริย์ดังกล่าว เล่าว่า "หลังจากที่สามีของฉันต้องย้ายไปอยู่บ้านพักคนชราอย่างกะทันหัน ฉันก็ตกอยู่ในภาวะซึมเศร้าอย่างรุนแรง"

ความเหงานี่แหละที่ทำให้โอบุคอิมร้องไห้ทุกวัน รู้สึกเหมือนถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพัง แต่แล้วหุ่นยนต์ก็เข้ามา พูดคุย และจับมือเธอไว้ จิตใจของเธอก็ดีขึ้น

ส่วนคิมซุนจา วัย 82 ปี ซึ่งอาศัยอยู่คนเดียวในกรุงโซล เธอกล่าวว่า “เมื่อก่อนฉันไม่ได้คุยกับใครเลยหลายวัน แต่ตอนนี้ฉันคุยกับหุ่นยนต์ทุกเช้า มันจะถามฉันว่าฉันกินข้าวเช้าหรือยัง คอยเตือนให้ฉันโทรหาลูกชาย ฉันรู้สึกปลอดภัยมากขึ้น และรู้สึกเหมือนมีคนอยู่ข้างๆ”

เนื่องจากสังคมเกาหลีใต้กำลังเผชิญกับประชากรสูงอายุและความโดดเดี่ยวในเขตเมืองมากขึ้น การผสมผสานเทคโนโลยีเข้ากับการดูแลเอาใจใส่จากมนุษย์จึงดูเหมือนเป็นทิศทางที่มีแนวโน้มดี

นั่นเป็นเหตุผลที่รัฐบาลเกาหลีกำลังขยายโครงการเพื่อจัดหาหุ่นยนต์เพื่อนให้กับครัวเรือนที่มีผู้สูงอายุอาศัยอยู่คนเดียวนับหมื่นหลัง

เป้าหมายของเราไม่เพียงแต่จะประยุกต์ใช้เทคโนโลยีเท่านั้น แต่ยังรวมถึงการสร้างระบบการดูแลจิตใจอัจฉริยะที่หุ่นยนต์จะกลายเป็นสะพานเชื่อมระหว่างมนุษย์และสังคม และตอนนี้ หุ่นยนต์กำลังนำเสนอวิธีแก้ปัญหาที่มีมนุษยธรรมอย่างยิ่งต่อปัญหานี้

ที่มา: https://baovanhoa.vn/nhip-song-so/robot-giup-nguoi-gia-han-quoc-vuot-qua-co-don-179333.html