
หลังจากฝึกฝนศิลปะป๊อปอาร์ตหรือศิลปะหลังอิมเพรสชันนิสม์มาระยะหนึ่ง ศิลปิน ตรัน จุง ลินห์ หันมาแสวงหาการเดินทางสำรวจตนเอง นิทรรศการนี้เป็นจุดบรรจบระหว่างศิลปะทัศนศิลป์ตะวันออกและแนวคิดเซน ที่ซึ่งภาพกลายเป็นเครื่องมือนำทางอารมณ์ ไม่เพียงแต่เพื่อการเห็นเท่านั้น แต่ยังเพื่อการเข้าใจอีกด้วย

ผลงานที่จัดแสดงในนิทรรศการนี้สะท้อนแนวคิด “รูปคือความว่าง ความว่างคือรูป” ในพระสูตรหฤทัย ชุดภาพวาดนี้เปี่ยมล้นด้วยภาษาเชิงปรัชญาอันลึกซึ้ง ภาพที่ซ้อนชั้น และการเคลื่อนไหวภายใน จิตรกรรมเหล่านี้ไม่ได้เป็นเพียงภาพวาดที่ดุดันและเปี่ยมล้นด้วยภาพเหมือนในยุคก่อนอีกต่อไป แต่กลับลงลึกในรายละเอียด ตั้งแต่ความเจิดจรัสสู่ความเรียบง่าย จากอารมณ์สู่ความสงบ จากรูปสู่ความว่าง และสุดท้ายคือปัญญา


ศิลปิน Tran Trung Linh เล่าว่า “นี่ไม่ใช่แค่ศิลปะภาพ แต่เป็นอุปมาอุปไมยของจิตสำนึก สีไม่ได้มีไว้เพียงการนำเสนอภาพเท่านั้น แต่เป็นสื่อกลางในการสนทนาระหว่างมุมมองภายนอกและความเงียบภายในตัวผู้ชม ผลงานชิ้นนี้กลายเป็นพื้นที่เปิดโล่งให้แต่ละคนได้หวนคืนสู่ส่วนหนึ่งของตัวตนของตนเอง”

ในนิทรรศการที่กลับมาครั้งนี้ ตรัน จุง ลินห์ ไม่ได้พยายามอธิบายศีลธรรม หรือสร้างวาทกรรมแบบปิดตาย เขาเลือกที่จะถอยห่างออกมาเพื่อวาดภาพความเงียบ โดยใช้ภาพต่างๆ เพื่อเปิดพื้นที่ให้ผู้ชมได้สัมผัสด้วยตนเอง ซึ่งอาจหมายถึงกระบวนการปล่อยวาง หรืออาจเป็นการเริ่มต้นใหม่ด้วยวิสัยทัศน์อันชัดเจนของการตระหนักรู้
เจิ่น จุง ลินห์ เกิดในปี พ.ศ. 2520 ที่เมืองฮอยอัน สำเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยวิจิตรศิลป์นครโฮจิมินห์ในปี พ.ศ. 2544 เขาเป็นหนึ่งในศิลปินผู้เปี่ยมด้วยเส้นทางอันโดดเด่น ผสมผสานศิลปะจิตรกรรม ภาพถ่าย ภาพยนตร์ และการออกแบบ ผลงานของเขาได้รับอิทธิพลอย่างมากจากแวนโก๊ะ เออกอน ชีเล และสุนทรียศาสตร์ร่วมสมัย และเคยจัดแสดงผลงานในเวียดนาม บาหลี (อินโดนีเซีย) และเนเธอร์แลนด์...
ที่มา: https://www.sggp.org.vn/trien-lam-tranh-sac-va-khong-hanh-trinh-tu-nghe-thuat-thi-giac-den-tue-giac-cua-hoa-si-tran-trung-linh-post794546.html
การแสดงความคิดเห็น (0)