เกี่ยวกับหนังสือ "Vietnamese Idioms Handbook"

(Baothanhhoa.vn) - ผู้อ่าน Le Van Hoc ถามว่า: “เมื่อไม่นานมานี้ ผมได้สั่งซื้อคู่มือสำนวนภาษาเวียดนาม (สำหรับนักเรียน) จากสำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยแห่งชาติฮานอย โดยหวังว่าจะช่วยให้เด็กๆ ได้รับความรู้เกี่ยวกับสำนวนและสุภาษิตมากขึ้น ผู้เขียนหนังสือเล่มนี้เป็นรองศาสตราจารย์ ปริญญาเอก และบทนำของหนังสือเล่มนี้ก็ทำให้ผมรู้สึกมั่นใจมากเช่นกัน: “หนังสือเล่มนี้ไม่ได้จัดทำขึ้นเพื่อนักเรียนเท่านั้น แต่ยังช่วยให้ครูและผู้ปกครองมีสื่อการสอนมากขึ้นเพื่อสนับสนุนการเรียนของบุตรหลาน”

หนังสือเล่มนี้ช่วยให้ผู้คนเข้าใจความหมายของสำนวนที่ใช้ในตำราเรียน และในขณะเดียวกันก็นำเสนอวิธีการสื่อความหมายที่เข้มข้น หลากหลาย และมีชีวิตชีวา นอกจากนี้ยังช่วยให้เด็กๆ ได้ขยายสำนวนภาษาเวียดนาม ช่วยให้พวกเขาเรียนรู้ภาษาเวียดนามได้ดีขึ้น การใช้สำนวนภาษาเวียดนามจะช่วยให้พวกเขาสื่อสารได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น และเข้าใจภาษาแม่ของตนเองได้อย่างถ่องแท้ยิ่งขึ้น...

แต่พออ่านดูก็รู้สึกแปลกๆ หน่อย เพราะมีประโยคบางประโยคที่รู้แน่ชัดว่าเป็นสุภาษิต แต่หนังสือกลับจัดเป็นสำนวน เช่น “หัดกิน หัดพูด หัดห่อ หัดเปิด” “เคี้ยวให้ละเอียด อิ่มนาน ไถให้ลึก ได้ข้าวดี”... เลยงงๆ ไม่รู้ว่าหนังสือมีข้อผิดพลาดหรือข้อผิดพลาดอะไรอีกนอกจากนั้น หวังว่าคอลัมน์ “คุยเรื่องคำศัพท์” จะมีรีวิวหนังสือเล่มนี้นะคะ

ขอบคุณมาก".

คำตอบ: ดังที่ผู้อ่าน Le Van Hoc ได้แสดงความคิดเห็นไว้ว่า คู่มือสำนวนภาษาเวียดนามสำหรับนักเรียน (รวบรวมโดยรองศาสตราจารย์ ดร. ห่า กวาง นัง - ห่า ถิ เกว่ เฮือง - สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยแห่งชาติ ฮานอย ปี 2016) มีข้อผิดพลาดอยู่ค่อนข้างมาก ในที่นี้ เราขอแสดงความคิดเห็นสั้นๆ ดังต่อไปนี้

1 - การเข้าใจผิดระหว่างสุภาษิตกับสำนวน

หนังสือ “คู่มือสำนวนภาษาเวียดนามสำหรับนักเรียน” ให้ความสำคัญอย่างยิ่งในการช่วยให้นักเรียนสามารถแยกแยะและแยกแยะความแตกต่างระหว่างสำนวนและสุภาษิต อย่างไรก็ตาม ในส่วนทฤษฎีนี้ ผู้เขียนกลับเข้าใจผิดว่าสุภาษิตคือสำนวน ตัวอย่างเช่น ดาญ จิญ งอน ถวน; แมวแก่กลายเป็นจิ้งจอก; หัวใจมะเดื่อเปรียบเสมือนหัวใจมะเดื่อ; ไวน์เข้า คำพูดออก; จุดเริ่มต้นราบรื่น จบราบรื่น; ไผ่แก่ ไผ่อ่อน; แมวน้อยจับหนู; แป้งเท่านั้นจึงจะทำน้ำพริกได้... สุภาษิตเหล่านี้สรุปประสบการณ์พื้นบ้าน ไม่ใช่สำนวน

ในเนื้อหาหลัก ชุดสุภาษิตยังคงถูก "เปลี่ยนแปลงอย่างน่าอัศจรรย์" เป็นสำนวน รวมถึงประโยคที่ผู้อ่าน Le Van Hoc ค้นพบ: แขวนสุนัข คลุมแมว แผ่นดินดี นกทำรัง รวบรวมลม สร้างพายุ เรียนรู้ที่จะกิน เรียนรู้ที่จะพูด เรียนรู้ที่จะห่อ เรียนรู้ที่จะเปิด หลังจากความยากลำบากมาถึงความหวาน มดแบกเป็นเวลานาน รังของมันจะเต็ม ตวงข้าวของคุณตามน้ำปลาของคุณ ควายผูกเกลียดการกินควาย ปรับตัวตามสถานการณ์ เลือดไหลเวียน ลำไส้อ่อนตัว ริมฝีปากและฟันที่เปิดจะเย็นลง ไม่มีใครร้องไห้หาพ่อที่ธรรมดา เมื่อรั้วล้มลง ผักบุ้งก็ปีนขึ้นไป น้ำโคลนทำให้อ้วนขึ้น ตาบอดเกินกว่าจะทำให้ฝนตกได้ ชายชราขาดเชือก ดึงเชือกทำให้ป่าเคลื่อนไหว สะสมสิ่งเล็กๆ น้อยๆ เพื่อสร้างสิ่งใหญ่โต การยึดฟางเป็นเรื่องหนัก/เก็บ/ดื้อรั้น ผักแต่ละชนิดมีหนอนของตัวเอง เคี้ยวให้ละเอียด อิ่มนาน ไถลึกจึงได้ข้าวดี มอบและรับเพื่อเอาใจกัน สุนัขพึ่งพาการอยู่ใกล้บ้าน ไก่พึ่งพาการอยู่ใกล้เล้า สงบลงและทำงาน ความดีจะได้รับผลตอบแทน ไฟไหม้บ้านเผยให้เห็นหนู สิ่งของราคาถูกเป็นสิ่งไม่ดี กินดี เรียนดี...

สุภาษิตข้างต้นทั้งหมดเป็นการสรุปประสบการณ์ของชาวบ้านในหลายสาขา สำนวนไม่มีหน้าที่นี้

2 - คำอธิบายไม่ถูกต้อง

สำนวนหลายสำนวนได้รับการตีความผิดโดยผู้เขียน เช่น

- “กินในมุมหม้อ” ในเชิงเปรียบเทียบหมายถึงชนชั้นล่างที่อาศัยอยู่อย่างหลบซ่อนและอยู่ในสภาพทรุดโทรม อย่างไรก็ตาม ผู้เขียนอธิบายง่ายๆ ว่า “กินและดื่มโดยไม่ได้จัดจานอย่างเหมาะสม”

- เดิมที “ใบหยกและกิ่งทอง” หมายถึงลูกหลานของกษัตริย์และขุนนางในสังคมศักดินา แต่ต่อมามีการใช้ในความหมายที่กว้างขึ้น หมายถึง [ธิดา] ของตระกูลขุนนางโดยทั่วไป อย่างไรก็ตาม ผู้เขียนอธิบายว่าเป็น “ชีวิตที่ผ่อนคลายและมีความสุข” (!),...

3 - ให้เวอร์ชันแปลกๆ

คู่มือสำนวนภาษาเวียดนามควรรวบรวมและนำเสนอสำนวนภาษาเวียดนามที่เข้าใจง่ายเพื่อช่วยให้นักเรียนเข้าใจสำนวนภาษาเวียดนามดั้งเดิมที่เป็นมาตรฐาน อย่างไรก็ตาม หนังสือเล่มนี้ยังรวบรวมประโยคที่ไม่ถูกต้องหรือแม้กระทั่งประโยคที่ไม่ถูกต้อง ซึ่งผู้เขียนอาจจำผิด หรืออาจใช้ภาษาพูดแบบชาวบ้าน ตัวอย่างเช่น วลีที่ว่า "เมื่อบุคคลใดกลายเป็นข้าราชการ ครอบครัวย่อมได้รับพร" หนังสือเล่มนี้ระบุว่าวลีดังกล่าวมาจากวรรณกรรมขั้นสูง (NVNC) ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 อันที่จริง สำนวนที่ถูกต้องควรเป็น "เมื่อบุคคลใดกลายเป็นข้าราชการ ครอบครัวย่อมได้รับพร" และนี่คือสุภาษิต ไม่ใช่สำนวน นิทานพื้นบ้านได้สรุปว่าผู้มีอำนาจมักแสวงหาผลประโยชน์และแจกจ่ายให้แก่ญาติพี่น้อง

แล้วก็มีเวอร์ชั่นแปลกๆ บ้าง เช่น "ช่องเขาปีนป่ายและธารน้ำ"; "ดอกมะลิ ถั่ว มูลควาย",...

ด้วยความผิดพลาดร้ายแรงที่ว่า “มูลควายดอกมะลิ” ไม่มีข้อผิดพลาดตรงนี้ เพราะในหน้า 254 ผู้เขียนขอให้นักเรียน “อธิบายประโยค ‘มูลควายดอกมะลิ’” ส่วนในหน้า 295 คำตอบคือ “มูลควายดอกมะลิ” ใช้เพื่อพูดถึงความไม่สมส่วนในรูปลักษณ์ระหว่างภรรยาและสามี เปรียบเสมือนหญิงสาวสวยแต่งงานกับสามีที่น่าเกลียด”

หนังสือประเภทที่เรียกว่า “คู่มือ” ถือเป็น “สมบัติ” ขนาดเล็กที่รวบรวมและรวบรวมความรู้พื้นฐานที่จำเป็นที่สุดเกี่ยวกับสาขาหรือความเชี่ยวชาญเฉพาะด้าน อย่างไรก็ตาม “คู่มือสำนวนภาษาเวียดนาม” มีข้อผิดพลาดพื้นฐานมากมายในความรู้ดังที่ได้กล่าวมาแล้วข้างต้น

ฮวง ตวน กง (ผู้สนับสนุน)

ที่มา: https://baothanhhoa.vn/ve-cuon-so-tay-nbsp-thanh-ngu-tieng-viet-252340.htm