และสิ่งที่ฉันรอคอยเสมอคือช่วงเวลาที่คู่สามีภรรยาสูงวัยปรากฏตัว พวกเขามักจะนำสิ่งพิเศษมาด้วยเสมอ นั่นคือถุงข้าวสารใบเล็ก พวกเขามาที่สนามหญ้าไม่ใช่เพื่อมองทะเลหรือถ่ายรูป แต่เพื่อโรยข้าวให้นกกระจอก เหล่านกดูเหมือนจะจำพวกเขาได้แต่ไกล ส่งเสียงร้องเจื้อยแจ้วและบินมาใกล้เท้า หยิบเมล็ดข้าวเล็กๆ ขึ้นมาทีละเมล็ดราวกับกำลังต้อนรับอาหารที่คุ้นเคย ฉันยืนอยู่ไกลๆ มองเห็นภาพนั้นและรู้สึกอบอุ่นในหัวใจ สำหรับคู่สามีภรรยาสูงวัย พวกเขาเหมือนเพื่อนเก่า ไม่ต้องฝึก ไม่ต้องโทร แค่ความรักและความสม่ำเสมอที่มากพอ แล้วมันกลายเป็นสายสัมพันธ์ที่ไร้คำพูด
ใกล้ ๆ กับที่ที่พวกเขานั่งอยู่ มีแท่นหินเก่า ๆ มีหลุมเล็ก ๆ อยู่บนพื้นหิน ซึ่งมักจะมีน้ำขังอยู่บ้าง ฉันสังเกตเห็นว่าทุกครั้งที่พวกเขามา พวกเขาจะเทน้ำสะอาดลงไป และอย่างน่าอัศจรรย์ เมื่อนกกระจอกกินเสร็จ พวกมันก็จะลงมาดื่มน้ำที่เดิมเช่นเคย
ผมเริ่มทำตาม ตอนแรกด้วยความอยากรู้อยากเห็น แต่แล้วก็กลายเป็นนิสัย ตอนนี้ทุกบ่ายเวลาออกกำลังกาย ผมมักจะพกขวดน้ำเล็กๆ ติดตัวไปด้วย พอเข้าใกล้แท่น ผมก็จะเติมน้ำเพิ่ม แล้วก็ยืนนิ่งๆ ดูนกน้อยเพลิดเพลินกับของขวัญเล็กๆ น้อยๆ จากมนุษย์
ทะเลยามบ่ายก็ยังคงเหมือนเดิม กว้างใหญ่และอ่อนโยน แต่สิ่งเล็กๆ น้อยๆ ที่เรียบง่ายเช่นนี้ต่างหากที่ทำให้ทิวทัศน์ดูมีชีวิตชีวาและซาบซึ้งใจยิ่งกว่าที่เคย...
เหงียน ถั่น ตัม
ที่มา: https://baokhanhhoa.vn/van-hoa/sang-tac/202505/vo-chong-gia-va-bay-chim-se-b9c098a/
การแสดงความคิดเห็น (0)