Πρόσωπο Ποίησης: Tran Chan Uy | Ηλεκτρονική Εφημερίδα Gia Lai

(GLO)- Ο ποιητής Tran Chan Uy διαμένει στο Nha Trang. Προηγουμένως ήταν καθηγητής λογοτεχνίας στο Παιδαγωγικό Κολλέγιο και στη συνέχεια μετατέθηκε για να εργαστεί στον Ραδιοτηλεοπτικό Σταθμό Khanh Hoa . Αλλά πάνω απ' όλα, είναι ποιητής, ένας ποιητής παθιασμένος με την ποίηση, θεωρώντας την ποίηση ως ανάσα, ως πηγή ζωής.

Το Facebook του είναι γεμάτο ποιήματα, κάθε ποίημα συνοδεύεται από μια φωτογραφία του συγγραφέα. Οι φωτογραφίες είναι προσεγμένες, κομψές και γεμάτες λογική, αλλά τα ποιήματα είναι λυρικά, γεμάτα νοσταλγία από την πατρίδα, τη μητέρα στις φευγαλέες ομορφιές. Αυτή είναι η πατρίδα: «Έφτασε η εποχή της γκουάβα, τα λουλούδια xuyến chi είναι κατάλευκα/Το γρασίδι είναι άγριο, οι τοίχοι από τούβλα είναι καλυμμένοι με πράσινα βρύα/Το άρωμα της γκουάβας αναδίδει ένα καθαρό άρωμα/Είμαι μόνος, ο κήπος της μητέρας μου είναι κρύος με την απογευματινή δροσιά». Και αυτή είναι η μητέρα μου: «Η μητέρα μου είναι ένα λευκό σύννεφο στην άκρη του ουρανού/Η πατρίδα μου είναι μια απέραντη και μακρινή ομίχλη». Και εσύ: «Στην ψηφιακή εποχή, υπάρχουν πάρα πολλοί παράξενοι ιοί/Ο υπολογιστής έχει διαγράψει τα αρχεία των αναμνήσεων και της αγάπης/Επιστρέφω για να ψάξω στην καρδιά μου για μια εποχή λαθών/Βλέπω την εικόνα σου ακόμα αγκυροβολημένη στην καρδιά μου».

Είναι πρόεδρος της Ένωσης Συγγραφέων του Βιετνάμ στην επαρχία Καν Χόα.

Ο ποιητής Βαν Κονγκ Χουνγκ επέλεξε και παρουσίασε.

Λωτός

Εικονογράφηση: Τενεσί

Φωτιά λωτού στις αρχές του καλοκαιριού

Τα μπουμπούκια του τριαντάφυλλου λαμπυρίζουν

Τα λουλούδια στα τέλη του καλοκαιριού μαράθηκαν

Μια νότα έντονου αρώματος.

Σε περιμένω από τα τέλη του καλοκαιριού.

Επιστρέφω με το φθινόπωρο

Χρυσό πουκάμισο με μάτια σε σχήμα φύλλου

Τι άλλο μου δίνεις;

ΑΚΟΥΣΕ ΤΟ ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΠΟΥ ΜΑΓΟΥΡΕΥΕΙ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ, ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ Η ΜΑΜΑ

Εικονογράφηση: Χουγιέν Τρανγκ

Πολύ καιρό άκουγα τον ήχο των κοτόπουλων το μεσημέρι

Ξαφνιασμένος, νόμιζα ότι δεν ήμουν μακριά από το σπίτι.

Νόμιζα ότι ήμουν ακόμα στην πόλη του πατέρα μου

Ήρεμος απογευματινός υπνάκος, σπίτι από άχυρο.

Η μητέρα μου άναψε τη φωτιά για να μαγειρέψει ρύζι.

Ο άνεμος τραντάζει τις όχθες από μπαμπού, ο καπνός μυρίζει από τα χωράφια.

Ο πελαργός κουβαλάει το κρύο πέρα ​​από το ποτάμι

Η μητέρα μου άναψε τη σόμπα και κάθισε περιμένοντάς με να γυρίσω σπίτι.

Απογευματινός υπνάκος με το πνεύμα της πόλης που διακατέχει

Η μητέρα μου ορθώνεται στο ανάχωμα στο τέλος του χωριού.

Ένας ξαφνιασμένος απογευματινός υπνάκος

Ξαφνιασμένος, νόμιζα ότι το φέριμποτ διέσχιζε το ποτάμι το απόγευμα.

Η μητέρα επιστρέφει από τη μοναξιά

Ο άνεμος θρόισμα στα χωράφια, το ηλιοβασίλεμα είναι έρημο.

Είμαστε μακριά από την ακτή και την αμμουδιά

Μισή ζωή γεμάτη σκαμπανεβάσματα, ανόητος και σοφός σε ξένη χώρα.

Η μητέρα μου είναι το λευκό σύννεφο στην άκρη του ουρανού

Η ομιχλώδης πατρίδα είναι μακριά.

ΝΥΧΤΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ

Εικονογράφηση: HT

Τα πόδια της ημέρας μόλις έφτασαν στην ακτή

Το νυχτοχέρι έχει κλείσει μια αγκαλιά

Ο ύπνος δεν έχει έρθει ακόμα

Έξω από το παράθυρο το βραδινό αστέρι λαμπυρίζει.

Ο ερωδιός περπατάει στις μύτες των ποδιών του στην κρύα δροσιά τη νύχτα

Το ψάρι δαγκώνει το νεαρό φεγγάρι και πέφτει από τη λίμνη με τα φύκια.

Το δειλό πουλί ξαφνικά κουνάει τα φτερά του τη νύχτα

Ο γερανός ξαφνικά ξαφνιάστηκε και κοίταξε προς τα πάνω.

Μακριά από τα χωράφια με το ρύζι, το ρύζι είναι ακόμα γεμάτο γάλα.

Υπόσχεση για χρυσά χωράφια ρυζιού

Έρημη παραλία, ο άνεμος μόλις άναψε φωτιά

Το καβούρι έβγαλε το καβούκι του και φλέρταρε με το φεγγάρι.

Τα κύματα αναπνέουν, το ποτάμι ρέει, η βάρκα κοιμάται

Ο άνεμος φυσάει άγρια, το γκονγκ ηχεί για να παρακολουθεί

Ποιος φέρνει νοσταλγία στην παλιά γειτονιά

Το άρωμα του γκρέιπφρουτ που ανθίζει τη νύχτα παραμένει.

Τιτίβισμα

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο

Σύνδεσμος πηγής: https://baogialai.com.vn/guong-mat-tho-tran-chan-uy-post244288.html