Οι εθνοτικές μειονότητες διατηρούν τη μητρική τους γλώσσα

Η τάση ενσωμάτωσης, οι εθνοτικές ομάδες ζουν μαζί, χρησιμοποιώντας κοινές γλώσσες. Πολλές εθνοτικές ομάδες με μικρότερους πληθυσμούς «φοβούνται» να επικοινωνούν στη μητρική τους γλώσσα. Στην οικογένεια: Οι παππούδες και οι γιαγιάδες και οι γονείς σπάνια μιλούν τη δική τους εθνική γλώσσα. Τα παιδιά πηγαίνουν στο σχολείο, εκτός από την εκμάθηση της κοινής γλώσσας, προσπαθούν επίσης να μάθουν τουλάχιστον μία ξένη γλώσσα. Η μητρική γλώσσα των εθνοτικών μειονοτήτων επομένως εξαφανίζεται ολοένα και περισσότερο.

Στο σχολείο, τα παιδιά εθνοτικών μειονοτήτων φοιτούν στην κοινή γλώσσα (βιετναμέζικα) - Φωτογραφία τραβήχτηκε στο Οικοτροφείο Εθνικών Μειονοτήτων Thai Nguyen .

Έλλειψη περιβάλλοντος για τη χρήση της μητρικής γλώσσας

Συχνά πηγαίνω στις αγορές των ορεινών περιοχών των κοινοτήτων Λαμ Βι, Ταν Σα και Νγκιν Τουόνγκ, κάθομαι στους πάγκους της αγοράς και πίνω ένα μπολ κρασί από καλαμπόκι με τα «αγόρια του δάσους», ακούγοντας τις φλυαρίες τους για το μάζεμα βλαστών μπαμπού και το ψάρεμα ψαριών του ρυακιού. Το πιο ενδιαφέρον είναι να ακούω τα «αγόρια του δάσους» να μιλάνε μεταξύ τους στη δική τους εθνική γλώσσα.

Αλλά αυτό συνέβη πριν από πολλά χρόνια. Στην ψηφιακή εποχή του μηχανισμού της αγοράς, οι άνθρωποι στις ορεινές κοιλάδες μπορούν επίσης να αγοράσουν αγαθά με ένα κλικ του ποντικιού και ο μεταφορέας θα τα παραδώσει στα χέρια τους. Ωστόσο, η αγορά δεν έχει εξαφανιστεί. Η αγορά εξακολουθεί να πραγματοποιεί συναντήσεις και τα «αγόρια του δάσους» που γνώρισα πριν από χρόνια έχουν πλέον γίνει παππούδες και γιαγιάδες. Η νέα γενιά των «αγόρων του δάσους» είναι πιο δραστήρια, μιλάνε μεταξύ τους στα μανδαρινικά.

Μοιραζόμενος μαζί μας, ο κ. Nong Dinh Long, από την εθνικότητα Tay, από το χωριό Khau Dieu της κοινότητας Binh Yen, είπε: Πριν από περισσότερα από 50 χρόνια, εμείς τα παιδιά δεν τολμούσαμε να μιλήσουμε τη γλώσσα μας όταν πηγαίναμε σχολείο, από φόβο μήπως μας κοροϊδέψουν οι φίλοι μας. Ωστόσο, όταν γυρίζαμε σπίτι, οι μεγαλύτεροί μας μιλούσαν ακόμα μεταξύ τους στα Tay, οπότε μπορούσαμε να τα αφομοιώσουμε.

Κοιτάζοντας τα βουνά χωρίς μεγάλα δέντρα, τα χωράφια καλλιεργούνται από μηχανές αντί για ανθρώπινη εργασία, οι ανοιχτοί τσιμεντένιοι δρόμοι που αγκαλιάζουν την οροσειρά φέρνουν υγιείς νέους ανθρώπους σε βιομηχανικές ζώνες. Είναι η νέα γενιά, που ξέρει πώς να αδράξει την ευκαιρία να ξεφύγει από τη φτώχεια.

Ο κ. Duong Van Phong, μέλος της εθνοτικής ομάδας Mong στον οικισμό Dong Tam, στην κοινότητα Phu Luong, δήλωσε: Οι περισσότεροι άνθρωποι σε ηλικία εργασίας πηγαίνουν στο εξωτερικό για να εργαστούν. Για να διευκολυνθεί η επικοινωνία, όλοι πρέπει να γνωρίζουν πώς να μιλούν την κοινή γλώσσα. Ενώ εργάζονται μακριά, οι άνθρωποι μπορούν να μιλούν την εθνική τους γλώσσα μόνο όταν τηλεφωνούν στους συγγενείς τους στο σπίτι.

Σε ένα περιβάλλον όπου πολλές εθνοτικές ομάδες ζουν και εργάζονται μαζί, φυσικά όλοι εναρμονίζονται με μια κοινή γλώσσα. Επειδή το να μιλάς τη δική σου γλώσσα σε κάνει επίσης «εκτός τόπου». Ο τεχνίτης Τριέου Βαν Τουάν, μέλος της εθνοτικής ομάδας Τάο, από την κοινότητα Κουάν Τσου, μοιράστηκε: Το Κόμμα και το Κράτος έχουν πολλές προτιμησιακές πολιτικές για τις εθνοτικές μειονότητες, συμπεριλαμβανομένης της διατήρησης της γλώσσας, αλλά η γλώσσα εξακολουθεί να εξασθενεί ολοένα και περισσότερο. Επί του παρόντος, στην κοινότητα Σαν Ντίου, υπάρχουν πολύ λίγοι νέοι που ξέρουν να μιλούν τη δική τους γλώσσα.

Στην κοινωνία, τα παιδιά των εθνοτικών μειονοτήτων επικοινωνούν στα μανδαρινικά· μόνο όταν τηλεφωνούν στο σπίτι σε συγγενείς έχουν την ευκαιρία να μιλήσουν τη μητρική τους γλώσσα.

Έχω γνωρίσει πολλούς τεχνίτες που ανήκουν σε εθνικές μειονότητες. Είναι περήφανοι που μιλούν άπταιστα τη δική τους γλώσσα, αλλά είναι πάντα λυπημένοι επειδή τα παιδιά τους δεν θέλουν να μάθουν τη μητρική τους γλώσσα. Επειδή πηγαίνουν σχολείο. Για να σπουδάσουν καλά, πρέπει να μιλούν άπταιστα την κοινή γλώσσα και να μάθουν τουλάχιστον μία ξένη γλώσσα.

Η μητρική γλώσσα των εθνοτικών μειονοτήτων χάνεται με την πάροδο του χρόνου. Αυτό είναι αναπόφευκτο, επειδή τα παιδιά των εθνοτικών μειονοτήτων πηγαίνουν στο σχολείο και μαθαίνουν την κοινή γλώσσα (τη βιετναμέζικη). Πολλά παιδιά δεν μπορούν πλέον να μιλούν τη μητρική τους γλώσσα.

Συχαρίκια

Στη βεράντα του σπιτιού με τους πασσάλους, ο κ. Chu Van Cam, μέλος της φυλής Nung, από το χωριό Dong Luong της κοινότητας Quang Son, και τα εγγόνια του συγκεντρώθηκαν γύρω από ένα τσαλακωμένο βιβλίο. Σε αυτό το βιβλίο υπήρχαν οι καταβολές, τα έθιμα και οι πολιτιστικές ομορφιές που είχαν καταγραφεί από τους πρεσβύτερους τους στη γραφή Nom Nung. Μας είπε με υπερηφάνεια: Όταν έχω ελεύθερο χρόνο, συχνά διδάσκω στα εγγόνια μου να διαβάζουν κάθε λέξη. Η γραφή είναι δύσκολο να μαθευτεί, αλλά αυτή είναι και η στιγμή που συμπληρώνω τις γνώσεις των παιδιών μου και τη γλώσσα της εθνικής μας γλώσσας.

Ο κ. Chu Van Cam, από τον οικισμό Dong Luong, στην κοινότητα Quang Son, καθοδηγεί τα παιδιά στην εκμάθηση της γραφής Nom Nung.

Από την κούνια, πόσο ευτυχισμένο είναι για ένα μωρό να ακούει τη μητέρα του να νανουρίσματα με το τραγούδι που έχει μεταδοθεί εδώ και χιλιάδες χρόνια από τους προγόνους του. Αυτό το νανούρισμα είναι ο τρόπος με τον οποίο οι μητέρες διδάσκουν στα παιδιά τους τη γλώσσα, ένα μέσο επικοινωνίας και διατηρούν την «πολιτιστική ψυχή» του έθνους τους.

Ερχόμενοι στην κοινότητα Trai Cau, ρωτώντας για τη μετάδοση της μητρικής γλώσσας μεταξύ των εθνοτικών μειονοτήτων, οι κάτοικοι της περιοχής μας θύμισαν αμέσως τον κ. Trieu Van Thuan, ένα άτομο της εθνότητας Dao...

Όταν φτάσαμε στο σπίτι, είδαμε έναν πίνακα γραφής και οι μαθητές εξασκούνταν επιμελώς στη γραφή της γραφής Νομ του λαού Ντάο. Όταν ρωτήθηκαν αν τους άρεσε να μαθαίνουν τη μητρική τους γλώσσα, οι μαθητές χαμογέλασαν ντροπαλά και είπαν: Ναι, αλλά η γραφή των προγόνων μας είναι πιο δύσκολο να θυμηθεί κανείς από την κοινή γραφή. Ο κ. Thuan είπε ότι για σχεδόν 9 χρόνια, περίπου 100 άτομα έχουν έρθει στο σπίτι του για να μάθουν τη γραφή Νομ Ντάο.

Ένα καλό σημάδι είναι ότι σε περιοχές όπου ζουν πολλοί άνθρωποι της ίδιας εθνοτικής ομάδας, όπως οι οικισμοί Ντάο στις κοινότητες Τράι Κάου, Κουάν Τσου και Φου Ξουγιέν, οι οικισμοί Μονγκ στις κοινότητες Φου Λουόνγκ, Βαν Λανγκ και Ταν Σα, οι οικισμοί Σαν Ντίου στις κοινότητες Ταν Καν, Ναμ Χόα και στην περιφέρεια Φουκ Τουάν... που επισκεφτήκαμε, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που μιλούν άπταιστα τη «διγλωσσία» - την εθνική τους γλώσσα και την κοινή γλώσσα.

Μοιραζόμενος μαζί μας, ο κ. Luc Thanh Lam, επικεφαλής του οικισμού Da Bac, στην κοινότητα Tan Khanh, δήλωσε: Ο οικισμός έχει περισσότερα από 210 νοικοκυριά, περίπου 1.000 άτομα, εκ των οποίων το 99% ανήκει στην εθνοτική ομάδα San Diu. Οι περισσότερες οικογένειες μιλούν μεταξύ τους στη μητρική τους γλώσσα, επομένως τα παιδιά ουσιαστικά ξέρουν πώς να ακούν και να μιλάνε... λίγο.

Ο κ. Trieu Trung Nguyen, από τον οικισμό Dao Khe Khoang, στην κοινότητα Yen Trach, δήλωσε: 74 νοικοκυριά στον οικισμό έχουν μόνο 1 άτομο από άλλη εθνική ομάδα (εθνοτική ομάδα Muong). Γι' αυτό η γλώσσα Dao στον οικισμό είναι η κοινή γλώσσα.

Για να περιοριστεί η απώλεια μητρικών γλωσσών μεταξύ των εθνοτικών μειονοτήτων, τα τελευταία χρόνια η επαρχία Thai Nguyen έχει δώσει μεγάλη προσοχή και έχει επενδύσει στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των εθνοτικών μειονοτήτων, ιδίως στη διατήρηση των μητρικών τους γλωσσών.

Εκατοντάδες επαρχιακοί αξιωματούχοι έχουν οργανωθεί από το Υπουργείο Εσωτερικών Υποθέσεων για να μάθουν τις εθνοτικές γλώσσες Tay και Mong. Το Υπουργείο Πολιτισμού, Αθλητισμού και Τουρισμού έχει ενισχύσει την οργάνωση της οικοδόμησης πολιτιστικών προτύπων και προτύπων μεταξύ των εθνοτικών μειονοτήτων· έχουν ιδρυθεί πολιτιστικοί και καλλιτεχνικοί σύλλογοι, γεγονός που αποτελεί ένα καλό περιβάλλον για τις εθνοτικές μειονότητες ώστε να μεταδώσουν και να διατηρήσουν τις εθνοτικές τους γλώσσες.

Αν και δεν έχουν ειπωθεί πολλά, είναι ένα καλό σημάδι ότι όλο και περισσότερες εθνοτικές μειονότητες συμμετέχουν στην εκμάθηση της μητρικής τους γλώσσας, δείχνοντας την επίγνωσή τους για τη διατήρηση της «εθνικής ψυχής». Αλλά είμαι βέβαιος ότι δεν υπάρχει καλύτερο περιβάλλον για τη διατήρηση και τη διατήρηση της γλώσσας των εθνοτικών μειονοτήτων από την οικογένεια, τη φυλή και την εθνική κοινότητα. Αυτό είναι ταυτόχρονα το οικογενειακό σπίτι και το πρώτο σχολείο κάθε ατόμου.

Πηγή: https://baothainguyen.vn/van-hoa/202507/nguoi-dan-toc-thieu-so-giu-gin-tieng-me-de-bb9230b/