آیا والدین حق دارند هر اسمی که دلشان می‌خواهد روی فرزندانشان بگذارند؟

امروزه، نامگذاری کودکان تغییرات زیادی کرده است که منعکس کننده دیدگاه‌ها و برداشت‌های متنوع فردی است که تولد را ثبت کرده است، و به تدریج دیگر از سبک قدیمی که به طور پیش‌فرض نام میانی «ون» برای پسران و نام میانی «تی» برای دختران را تعیین می‌کرد، پیروی نمی‌کند.

با این حال، در واقعیت، اخیراً شرایطی پیش آمده است که مردم مفاد قانون را به طور کامل درک نمی‌کنند، بنابراین به اشتباه فکر می‌کنند که می‌توانند نام فرزندان و نوه‌های خود را هر طور که دوست دارند ثبت کنند، که در بسیاری از موارد مطابق با آداب و رسوم و رویه‌های ویتنامی نیست.

در این خصوص، طبق مفاد ماده ۲۶ قانون مدنی مصوب ۱۳۹۴:

«۱. افراد حق دارند نام خانوادگی و نام کوچک (از جمله نام میانی، در صورت وجود) داشته باشند. نام خانوادگی و نام کوچک هر شخص بر اساس نام خانوادگی و نام کوچک او در بدو تولد تعیین می‌شود.

۲. نام خانوادگی فرد بر اساس نام خانوادگی پدر بیولوژیکی یا مادر بیولوژیکی و طبق توافق والدین تعیین می‌شود؛ در صورت عدم توافق، نام خانوادگی کودک طبق عرف تعیین می‌شود. در مواردی که هنوز پدر بیولوژیکی مشخص نشده است، نام خانوادگی کودک بر اساس نام خانوادگی مادر بیولوژیکی تعیین می‌شود.

در مورد کودک رها شده‌ای که پدر یا مادر بیولوژیکی او مشخص نیست و به فرزندی پذیرفته می‌شود، نام خانوادگی کودک بر اساس نام خانوادگی پدر یا مادرخوانده و طبق توافق والدین فرزندخوانده تعیین می‌شود. در صورتی که فقط پدر یا مادرخوانده داشته باشد، نام خانوادگی کودک بر اساس نام خانوادگی آن شخص تعیین می‌شود.

در مورد کودک رها شده‌ای که پدر یا مادر بیولوژیکی او مشخص نیست و به فرزندی پذیرفته نشده است، نام خانوادگی کودک بنا به درخواست رئیس مرکز نگهداری از کودکان یا به درخواست شخصی که درخواست ثبت تولد کودک را دارد، در صورتی که کودک به طور موقت تحت مراقبت آن شخص باشد، تعیین می‌شود.

پدر و مادر بیولوژیکی مندرج در این قانون، پدر و مادری هستند که بر اساس واقعه تولد تعیین می‌شوند؛ شخصی که درخواست رحم جایگزین می‌کند و شخصی که از رحم جایگزین متولد می‌شود، طبق قانون ازدواج و خانواده.

۳. نامگذاری در مواردی که به حقوق و منافع مشروع دیگران تجاوز کند یا مغایر با اصول اساسی قانون مدنی مندرج در ماده ۳ این قانون باشد، محدود می‌شود.

نام یک شهروند ویتنامی باید به زبان ویتنامی یا یکی دیگر از زبان‌های قومی ویتنام باشد؛ این نام نباید شامل اعداد یا حروفی غیر از حروف باشد.

۴. افراد حقوق و تعهدات مدنی را تحت نام کامل خود ایجاد و اعمال می‌کنند.

۵. استفاده از نام‌های مستعار و مستعار نباید به حقوق و منافع مشروع دیگران آسیب برساند.

از سوی دیگر، بند ۱ ماده ۶ بخشنامه شماره ۰۴/۲۰۲۰/TT-BTP مورخ ۲۸ مه ۲۰۲۰ وزارت دادگستری تصریح می‌کند: «محتوای ثبت تولد طبق بند ۱ ماده ۱۴ قانون احوال شخصیه، بند ۱ ماده ۴ فرمان شماره ۱۲۳/۲۰۱۵ و دستورالعمل‌های زیر تعیین می‌شود:

«تعیین نام خانوادگی، قومیت و نامگذاری کودکان باید مطابق با قانون و الزامات حفظ هویت ملی، آداب و رسوم و سنت‌های فرهنگی خوب ویتنام باشد؛ نام‌هایی را انتخاب نکنید که خیلی طولانی یا استفاده از آنها دشوار باشد.»

بنابراین، نامگذاری فرزند حق والدین است، اما باید با تعدادی از مقررات قانونی مربوطه که در بالا ذکر شد نیز مطابقت داشته باشد.

علاوه بر این، در مورد مسئولیت ثبت تولد، ماده ۱۵، بخش ۱، فصل دوم قانون احوال شخصیه سال ۲۰۱۴ (قانون شماره ۶۰/۲۰۱۴/QH13 مورخ ۲۰ نوامبر ۲۰۱۴) تصریح می‌کند که ظرف ۶۰ روز از تاریخ تولد، پدر یا مادر مسئول ثبت تولد فرزند هستند. در صورتی که پدر یا مادر نتوانند تولد فرزند را ثبت کنند، پدربزرگ یا مادربزرگ یا سایر اقوام یا افراد یا سازمان‌هایی که فرزند را بزرگ می‌کنند، مسئول ثبت تولد فرزند هستند.

بهتر است والدین نام‌های اصیل ویتنامی یا نام‌هایی که با زبان قومی آنها مطابقت دارد را برای فرزندان خود انتخاب کنند. به طور خاص، آنها نباید نام‌هایی را انتخاب کنند که خیلی طولانی، دشوار برای نوشتن، دشوار برای تلفظ و... غیرضروری باشند، زیرا بعداً ممکن است بر حقوق فرزندان تأثیر بگذارد.

مین هوآ (ساعت/ساعت)

منبع: https://www.nguoiduatin.vn/co-phai-cha-me-muon-dat-ten-con-nhu-the-nao-cung-duoc-a665919.html