لائو کای: پس از سیل ناگهانی، بسیاری از روستاها از گل و لای بیرون آمدند

در امتداد جاده بتنی منتهی به روستاهای بن و وان (کمون ویت هونگ، لائو کای)، مردم مشغول پاکسازی سنگ و خاک و تعمیر نرده‌ها هستند. در مزارع، مردان مشغول بیل زدن و کندن گل و لای هستند؛ در حالی که زنان از این فرصت برای خشک کردن برنج و دانه‌ها پس از سیل استفاده می‌کنند.

آقای هوانگ کیم هیو، ساکن روستای وان، تخته‌های خیس را از کنار رودخانه حمل می‌کرد و می‌گفت: «سیل بیشتر دارایی‌های ما را با خود برد، اما اراده‌مان را نه. تا زمانی که زمین داشته باشیم، می‌توانیم کار کنیم. هر جا که آب فروکش کند، به آنجا نقل مکان می‌کنیم و از نو شروع می‌کنیم.»

یک هفته پس از فاجعه، ۲۳۶ خانوار به خانه‌هایشان بازگشتند؛ جاده‌های روستا پاکسازی شدند، برق دوباره وصل شد و مدارس و مراکز درمانی از گل و لای پاکسازی شدند.

طبق گزارش کمیته مردمی کمون ویت هونگ، سیل ناشی از طوفان شماره ۱۰ به ۱۱۰ هکتار برنج و ۱۳ هکتار محصول کشاورزی آسیب رسانده است؛ هزاران دام و طیور را آب برده است؛ ده‌ها تأسیسات آبیاری، پل و خاکریز به شدت آسیب دیده‌اند. کل خسارت تخمینی بیش از ۹۱ میلیارد دونگ ویتنام بوده است.

با این حال، تنها چند روز پس از فروکش کردن سیل، مردم داوطلبانه به روستا بازگشتند و با شبه‌نظامیان، سربازان و جوانان برای پاکسازی گل و لای، بازسازی خانه‌ها و پاکسازی جاده‌ها و جوی‌های روستا همکاری کردند.

آقای نگوین تین چین، رئیس کمیته مردمی کمون ویت هونگ، گفت: «ما هر روز بیش از ۴۰۰ نفر را بسیج کردیم تا به مردم در غلبه بر این وضعیت کمک کنیم. تاکنون ۲۳۶ خانوار تخلیه شده بازگشته‌اند، ۱۰۰٪ روستاها و دهکده‌ها برق و آب آشامیدنی پایدار برای زندگی روزمره دارند.»

پس از سیل، دامداران خرده‌پا بیشترین خسارت را متحمل شدند. در روستای بن، آغل‌های گاومیش، آغل‌های خوک و استخرهای ماهی بسیاری از خانواده‌ها در زیر سنگ و خاک مدفون شد.

خانم تران تی تان توان، یکی از ساکنان روستا، به زمین گل‌آلود اشاره کرد: «بیش از ۵۰ مرغ و ده‌ها اردک را سیل برد. آغل خوک‌ها فرو ریخت و برکه ماهی‌ها نیز از بین رفت. اکنون فقط یک آغل خالی وجود دارد که باید به تدریج آن را تمیز کنیم تا دوباره محل پرورش پرندگان پیدا کنیم.»

در سراسر روستا، مردم کم‌کم راه بازگشت به زندگی را پیدا می‌کنند: برخی برای بذر ذرت گدایی می‌کنند، برخی بامبو جمع می‌کنند تا قفس بسازند، برخی برای آبیاری باغ‌هایشان جوی آب حفر می‌کنند. همه امیدوارند بتوانند سبزیجات زمستانی بکارند و دامداری را زودتر شروع کنند تا بتوانند چیزی برای خوردن و فروش داشته باشند.

در گوشه حیاط خانه فرهنگی موقت، جمعی از جوانان روستای وان در حال تعمیر حصار آسیب دیده یک استخر پرورش ماهی هستند.

آقای لی تان نام خوش‌بین است: «سیل همه چیز را با خود برد، اما حالا تا زمانی که آب در برکه باشد، ما هنوز امید داریم. چند روز دیگر، وقتی بذرها را داشته باشیم، دوباره آنها را رها خواهیم کرد.»

۱۱۰۰ جوجه اردک و خوراک به مردم سیل‌زده در کمون ویت هونگ، استان لائو کای اهدا کرد.

در حالی که مردم برای یافتن این نژاد تلاش می‌کردند، در ۱۱ اکتبر، کمون ویت هونگ از یک هیئت کاری از گروه بین‌المللی تغذیه شرکت ورلد فید استقبال کرد.

آقای تو نهو نگوک، مدیر شرکت، مستقیماً ۱۱۰۰ جوجه اردک و خوراک دام را به خانوارهایی که متحمل خسارات سنگین شده بودند، اهدا کرد.

برنامه درست در حیاط خانه فرهنگی روستای بن برگزار شد. قفس اردک سالم به هر خانوار توزیع شد. فضا پر از شور و شوق بود، چشمان همه پر از شادی و امید بود.

آقای نگوک گفت: «ما نه تنها می‌خواهیم حمایت فوری ارائه دهیم، بلکه امیدواریم که مردم بتوانند تولید را در درازمدت احیا کنند. پرورش اردک آسان است، به سرعت رشد می‌کند و برای زمین‌های نهرها و مزارع پلکانی در ویتنام هونگ مناسب است. اگر به خوبی از آنها مراقبت شود، تنها پس از سه ماه درآمد خواهند داشت.»

این شرکت علاوه بر ارائه نژاد، کادر فنی را نیز برای راهنمایی فرآیند مراقبت و پیشگیری از بیماری اعزام می‌کند و متعهد می‌شود در صورت رعایت استانداردها توسط کشاورزان، از خرید محصولات خروجی حمایت کند.

خانم توآن قفس کوچک اردک را محکم در آغوش گرفت و به آرامی لبخند زد: «حالا که نژاد، خوراک و کسی را دارم که مرا راهنمایی کند، این کار را با دقت بیشتری انجام خواهم داد. فقط امیدوارم هوا خوب باشد و باران بند بیاید تا اردک‌ها بتوانند با خیال راحت بزرگ شوند.»

آقای هوانگ کیم هیو متأثر شد: «سیل تمام دارایی ما را با خود برد، اما به لطف کمک دولت، ارتش و کسب‌وکارها، اعتماد به نفس بیشتری داریم. این بار، اردک‌ها را برای پرورش گله پرورش می‌دهیم، تخم می‌گذاریم و آنها را برای غذا می‌فروشیم.»

جاده‌های رانش زمین مسطح شده‌اند، پل‌های موقت روی نهر ساخته شده‌اند، صدای موتورسیکلت‌هایی که آجر و شن حمل می‌کنند دوباره به گوش می‌رسد. در مزارع مرتفع، بذر ذرت تازه کاشته شده است. در زمین‌های کنار نهر، مردم لانه‌های مرغ و اردک را بازسازی کرده‌اند، دود عصرگاهی از دودکش‌های آشپزخانه درخشش گرمی می‌دهد.

بلایای طبیعی باعث شده است که کمون ویت هونگ متحمل خساراتی شود، اما روحیه خوداتکایی و همبستگی مردم در ارتفاعات را نیز برجسته کرده است.

baoxaydung.vn

منبع: https://baolaocai.vn/lao-cai-sau-lu-ong-nhieu-ban-vuc-day-tu-bun-dat-post884331.html