در تالاب تام گیانگ که دریایی کم عمق محسوب می شود، نوعی غذای دریایی وجود دارد که «میله ماهیگیری» بسیاری از ماهیگیران محسوب می شود.

آخر هفته، فرصتی پیش آمد تا آقای دانگ ون چو (۷۰ ساله)، ماهیگیر روستای کو لاک، بخش کوانگ لوی، منطقه کوانگ دین (توا تین هوئه )، را تا تالاب تام گیانگ دنبال کنیم تا تله‌های میگو و ماهی که شب قبل کار گذاشته شده بودند را بررسی کنیم.

فقط چند صد متر مانده به ساحل، ده‌ها کلاه مخروطی و کلاه سطلی دیدیم که در امواج بالا و پایین می‌رفتند. آنها در کنار قایق‌های آلومینیومی و جعبه‌های یونولیتی سفید ظاهر و ناپدید می‌شدند.

آن چیز عجیب توسط آقای چو (صاحب قایق) توضیح داده شد: «آن‌ها ماهیگیرانی در تالاب تام گیانگ هستند که صدف می‌گیرند، یعنی صدف‌ها را در آب شور می‌گیرند تا امرار معاش کنند.»

وقتی نزدیک‌تر شدند، واقعاً ماهیگیرانی بودند که در آب غوطه‌ور بودند و پاهایشان مدام روی گل و لای می‌کوبید تا حلزون پیدا کنند.

ساعت ۷ صبح زمانی است که مردم شروع به پارو زدن در قایق‌ها می‌کنند تا جایی پیدا کنند که آب تا سینه‌شان باشد و بعد شروع به گشت و گذار کنند.

خانم له تی هوا (۶۳ ساله، ماهیگیر در تالاب تام گیانگ) گفت که ساعت ۷ صبح تا ۱۲ ظهر زمان مناسبی برای جستجوی صدف است. از آنجا که در این زمان، سطح آب در تالاب تام گیانگ هنوز کاملاً کم عمق است، ماهیگیران می‌توانند به راحتی و بدون اینکه آب مانع آنها شود، صدف پیدا کنند.

به گفته خانم هوآ، بعد از ساعت ۱۲ ظهر، سطح آب بسیار بالا می‌آید، و این زمانی است که ماهیگیران شروع به رفتن به ساحل می‌کنند و حدود ۵-۶ ساعت غوطه‌ور شدن در آب را به پایان می‌رسانند.

هر ماهیگیر به یک جعبه فوم بزرگ، چند کیسه و یک قایق کوچک مجهز خواهد بود، هم به عنوان وسیله حمل و نقل به تالاب و هم به عنوان مکانی برای ذخیره صید در مواقعی که صید بزرگی دارند.

به طور خاص، حلزون‌ها حرکت نمی‌کنند، آنها بی‌حرکت زیر گل و لای می‌مانند و مردم آنها را لگد می‌کنند، لمس می‌کنند و با پاهایشان برمی‌دارند و سپس آنها را در یک جعبه یونولیتی قرار می‌دهند.

بسته به آب و هوا، گاهی ماهیگیران صدها کیلوگرم صید می‌کنند، اما گاهی اوقات فقط چند کیلوگرم.

با این حال، در این تالاب بزرگ تام گیانگ، علاوه بر آبزی پروری و ماهیگیری، صید حلزون نیز حرفه ای است که می تواند پولساز باشد.

با وجود سختی‌های فراوان، ماهیگیران اینجا هنوز هم سخت کار می‌کنند تا ساعت‌ها در آب غوطه‌ور شوند و نصف روز را زیر آفتاب بگذرانند تا به زیر آب بروند و صدف پیدا کنند.

خانم هوآ، که صدف صید می‌کند، گفت: «گاهی اوقات از این کار چند صد هزار دونگ درآمد دارم، اما غوطه‌ور شدن در آب برای مدت طولانی مرا خسته می‌کند. اگرچه به آن عادت کرده‌ام، اما وقتی هوا سرد می‌شود، تمام بدنم درد می‌گیرد، دست و پاهایم ضعیف می‌شوند و به خصوص مستعد سرماخوردگی هستم.»

خانم هوآ نفس نفس می‌زد، شاید به خاطر اینکه مدت زیادی با آب کلنجار رفته بود.

درست مثل خانم هوآ، ماهیگیران اینجا بعد از ساعت ۹ صبح خسته بودند، همه به سختی نفس می‌کشیدند و از خستگی بیهوش بودند.

آنها برای دست درازی دور هم جمع نمی‌شوند، هر نفر در موقعیت‌های مختلف و دور از هم پا می‌کوبد.

منظره‌ای پانوراما از تالاب تام گیانگ، جایی که ماهیگیران مشغول کار هستند

برای اینکه جعبه‌های استایروفوم پر از آب باشند، دست‌هایشان رنگ‌پریده شده است.

نتیجه ۵ ساعت صید صدف توسط یک ماهیگیر در تالاب تام گیانگ

پس از رسیدن به ساحل، سبدهای شاخه‌های بامبو توسط بازرگانان در محل خریداری می‌شوند و شاخه‌های بامبوی باقی‌مانده توسط مردم به نیازمندان فروخته می‌شوند.

ماهیگیران هر کیلوگرم میگو را بین ۳۰۰۰ تا ۵۰۰۰ دونگ ویتنامی می‌فروشند.

صدف یک غذای مغذی است و پس از فرآوری طعم بسیار معطری دارد، بنابراین غذاهای خوشمزه زیادی با این غذای دریایی پخته می‌شود.

وقتی میگو را به خانه می‌آوری، باید آن را در آب تمیز خیس کنی، فلفل چیلی تازه را به قطعات کوچک خرد کنی و در یک لگن قرار دهی تا میگو کثیفی‌های داخلش را آزاد کند. قبل از پخت، حدود ۵ ساعت آن را خیس کن.

منبع: https://danviet.vn/o-pha-tam-giang-noi-duoc-vi-la-bien-can-co-loai-hai-san-duoc-coi-la-can-cau-com-cua-bao-ngu-dan-20240530144447677.htm