انگلیسی به عنوان زبان دوم در مدارس: اجماع و داوطلبانه

Tiếng Anh là ngôn ngữ thứ 2 trong nhà trường: Phải có sự đồng thuận, tự nguyện - Ảnh 1. — یک کلاس زبان انگلیسی از کلاس ۱۲A2، دبیرستان تران فو، ناحیه تان فو، شهر هوشی مین – عکس: NHU HUNG

دکتر علی احمد، مدرس سابق دپارتمان زبان انگلیسی، IBG Kamus Pendidikan Islam - یک موسسه تربیت معلم در مالزی - اخیراً جلسه‌ای برای به اشتراک گذاشتن تجربیات خود با تعدادی از مدیران آموزشی، معلمان و مدیران مدارس در هانوی، هوشی مین سیتی، هوئه و بین دونگ در زمینه تدریس ریاضی و علوم به زبان انگلیسی بر اساس تجربیات و درس‌های مالزی برگزار کرد.

شهر هوشی مین باید تمام عوامل لازم، به ویژه معیارهای انتخاب مدارس برای مشارکت در سیاست تبدیل زبان انگلیسی به زبان دوم مدارس را آماده کند. به طور خاص، توجه به عوامل اجماعی و داوطلبانه والدین و دانش آموزان ضروری است.

دکتر علی احمد

نظر شما در مورد سیاست ویتنام مبنی بر تبدیل زبان انگلیسی به زبان دوم در مدارس چیست؟

– به نظر من، این سیاست برای مردم و جامعه بسیار خوب است و به دانشجویان کمک می‌کند تا فرصت‌های بیشتری برای دسترسی به زبان انگلیسی داشته باشند. وقتی زبان انگلیسی دانشجویان بهتر باشد، فرصت‌های بیشتری برای دسترسی به جهان خواهند داشت. پس از فارغ‌التحصیلی، دانشجویان فرصت‌های شغلی زیادی نیز خواهند داشت، فرصت‌هایی برای تسلط بر بازار کار داخلی و بین‌المللی.

با توجه به رویه تدریس ریاضی، علوم و فناوری به زبان انگلیسی در مدارس دولتی مالزی، به نظر شما ویتنام برای اجرای رسمی این سیاست چه تمهیداتی باید بیندیشد؟

– آموزش ریاضی و علوم به زبان انگلیسی در مالزی تاکنون در دو مرحله انجام شده است: در سال ۲۰۰۳، دولت مالزی اصلاحاتی را در سیستم آموزش عمومی اجرا کرد: از زبان انگلیسی برای تدریس دروس ریاضی، علوم و فناوری استفاده می‌شود.

تا سال ۲۰۱۰، دولت مالزی تصمیم گرفت تدریس دروس ریاضی، علوم و فناوری به زبان انگلیسی را متوقف کند. از سال ۲۰۱۲، دروس ریاضی، علوم و فناوری به زبان باهاسا مالزی تدریس می‌شوند.

اما از سال ۲۰۱۶ تا به امروز، مالزی تدریس ریاضی و علوم به زبان انگلیسی را با روشی و رویکردی جدید احیا کرده است و اکنون این برنامه با استقبال خوبی روبرو شده و موفقیت‌آمیز بوده است و بسیاری از مدارس متقاضی آن هستند و همچنین بسیاری از دانش‌آموزان در حال تحصیل هستند و همچنان در حال توسعه می‌باشند.

به نظر من، مهمترین چیزی که ویتنام هنگام اجرای سیاست تبدیل زبان انگلیسی به زبان دوم در مدارس باید داشته باشد شامل موارد زیر است: منابع معلم و دانش آموز.

عامل معلم، مسئله کلیدی برای اجرای این سیاست است. منابع معلم باید از نظر کمیت کافی و مطابق با استانداردهای کیفی باشند. عامل دانش‌آموز که در اینجا به آن اشاره کردم این است که دانش‌آموزانی که از معرفی زبان انگلیسی به عنوان زبان دوم در مدرسه بهره‌مند می‌شوند، باید رضایت والدین خود را دریافت کنند.

در مالزی، از سال ۲۰۰۳ که آموزش ریاضی، علوم و فناوری به زبان انگلیسی آغاز شد، در آن زمان دانش آموزان برای یادگیری ریاضی و علوم به زبان انگلیسی آماده نبودند و بسیاری از والدین موافق نبودند (به خصوص والدین مناطق روستایی)، بنابراین این سیاست شکست خورد.

بعدها، در سال ۲۰۱۶، مالزی رویکرد خود را برای معرفی زبان دوم در مدارس تغییر داد و به لطف اجماع والدین و همچنین آمادگی دانش‌آموزان، در این امر موفق بود.

* جناب، منابع معلمان برای اجرای سیاست تبدیل زبان انگلیسی به زبان دوم در مدارس چگونه باید آماده شود؟

– در مالزی، منبع معلمان برای تدریس ریاضی و علوم به زبان انگلیسی از طریق بازآموزی افرادی که واجد شرایط نیستند، فراهم می‌شود. این دوره‌ها به معلمان کمک می‌کند تا مهارت‌های زبانی و همچنین دانش حرفه‌ای خود را بهبود بخشند تا بتوانند به زبان انگلیسی تدریس کنند.

به طور خاص، معلمان انگلیسی که هنوز صلاحیت تدریس ریاضی و علوم را ندارند، در زمینه ریاضی و علوم آموزش خواهند دید تا بتوانند این دروس را به زبان انگلیسی تدریس کنند. در همین حال، معلمانی که ریاضی و علوم را تدریس می‌کنند اما هنوز صلاحیت تدریس به زبان انگلیسی را ندارند، در زمینه انگلیسی آموزش خواهند دید...

بنابراین، من فکر می‌کنم ویتنام نیز باید منابعی را بر اساس ارزیابی صلاحیت معلمان و آموزش مجدد آنها برای آماده شدن جهت اجرای برنامه آماده کند.

* انتظار می‌رود شهر هوشی مین اولین شهر ویتنام باشد که سیاست تبدیل زبان انگلیسی به زبان دوم در مدارس را به صورت آزمایشی اجرا کند. چه توصیه‌ای برای شهر هوشی مین دارید؟

مالزی بار اول که سعی کرد ریاضیات، علوم و فناوری را با استفاده از زبان انگلیسی به مدارس دولتی معرفی کند، شکست خورد، اما بار دوم موفق شد.

برای موفقیت در دومین بار، وزارت آموزش و پرورش مالزی مجموعه‌ای از معیارها را صادر کرده است که مدارس باید آنها را رعایت کنند: مدرسه باید منابع کافی داشته باشد؛ مدیر و معلمان باید برای اجرای برنامه آماده باشند؛ برنامه باید رضایت والدین را دریافت کند و مدرسه باید قبل از ادامه، در هنگام اجرای برنامه به عملکرد آموزشی دست یابد.