من هرگز برنامه‌ای به بزرگی «آنچه برای همیشه باقی می‌ماند» انجام نداده‌ام.

گذشته از هدف بزرگداشت هشتادمین سالگرد ارتش خلق ویتنام، آیا استفاده از هنرمندان نظامی چیز جدید و جالب‌تری است که این نوازنده می‌خواهد به مخاطب ارائه دهد؟

تران مان هونگ، نوازنده: در طول دوران موسیقی‌ام ، هرگز چنین برنامه‌ی بزرگی اجرا نکرده‌ام. من خودم هم برنامه‌ی امسال را دشوار می‌دانم، اما چاره‌ی دیگری نیست. می‌خواهم اضافه کنم که هر سال «آنچه برای همیشه باقی می‌ماند» می‌خواهد سطوح مختلفی از احساسات را برای مخاطبان به ارمغان بیاورد.

احساسات بسیار متنوع هستند. گل‌ها و درختان نیز احساسات هستند، عشق نیز احساسات است، اشتیاق نیز احساسات است... احساسات امسال برای بزرگداشت ارزش‌های مقدس، روح مقدس کوه‌ها و رودخانه‌ها است، بنابراین قطعاً نمی‌توانیم آنها را نادیده بگیریم.

در مورد انتخاب هنرمندان و خوانندگان، من آنها را بر اساس تناسبشان با اجرا انتخاب می‌کنم. برخی از اجراها نیاز به آواز تک‌نفره دارند، برخی دیگر نیاز به آواز گروه کر دارند.

امسال گروه‌های کر زیادی حضور دارند و لحظاتی از تعالی موسیقی را برای مخاطبان به ارمغان می‌آورند که بسیار هیجان‌انگیز است. علاوه بر این، گروهی از خوانندگان گروه‌های پسرانه نیز حضور دارند که برای آهنگ‌های دیگر مناسب هستند.

در مورد آهنگ‌هایی با روحیه جنگندگی و عناصر نظامی، من گروه آئو لین را می‌شناسم. در مقایسه با سایر گروه‌های کر، آنها بسیار خاص هستند. نکته خاص این است که آنها همیشه با روحیه یک سرباز می‌خوانند: بدون اینکه به تک تک افراد فکر کنند.

اگر گروه‌های پسرانه هر کدام سبک خاص خود را دارند، گروه سربازان بسیار منظم و در مورد نت‌ها، زیر و بمی صدا و دقت ریتم بسیار سخت‌گیر است. علاوه بر این، کاریزمای آنها روی صحنه نیز برای تم امسال بسیار مناسب است.

من همچنین بارها با گروه آئو لین همکاری داشته‌ام و بسیار تحت تأثیر آنها قرار گرفته‌ام. اگرچه آنها فقط یک گروه کر نظامی مردانه هستند که ممکن است برای عموم ناآشنا به نظر برسند، لطفاً منتظر اجراهای آنها باشید. من معتقدم که آنها امسال خواهند درخشید.

به عنوان اولین رهبر ارکستر خارجی که در کنسرت ملی «آنچه برای همیشه باقی می‌ماند» شرکت کرد، چه احساسی دارید و آیا در نزدیک شدن به آهنگ‌های انقلابی ویتنام مشکلی داشتید؟

رهبر ارکستر، اولیویه اوچانین: این یک کنسرت ملی برای جشن روز ملی ویتنام است، اما توسط یک رهبر ارکستر فرانسوی رهبری می‌شود و نشان می‌دهد که مردم ویتنام بسیار دوستانه هستند و از تجربیات گذشته خود چیزی را پنهان نمی‌کنند.

من بسیار مفتخر و مفتخرم که در این برنامه شرکت می‌کنم. من ۷ سال در ویتنام کار و زندگی کرده‌ام، عاشق تک تک لحظات زندگی در اینجا هستم و برای آن ارزش قائلم. با این حال، زبان ویتنامی بسیار دشوار است، بنابراین باید وقت خود را صرف مطالعه نت‌ها و معانی اشعار کنم و هر زمان و هر مکان، حتی در پرواز امشب، یاد بگیرم. من از شرکت در "آنچه برای همیشه باقی می‌ماند" بسیار تحت تأثیر قرار گرفته‌ام و مفتخرم.

من عاشق ویتنام هستم. مردم ویتنام را خونگرم می‌دانم. من شهروند فرانسه و آمریکا هستم، اما از سال ۲۰۱۵ که به ویتنام آمدم، متوجه شدم که مردم ویتنام با من بسیار مهربان هستند. چیزی که مرا تحت تأثیر قرار داد این بود که می‌توانی با هر کسی در خیابان صحبت کنی، چیزی که در فرانسه و آمریکا امکان‌پذیر نیست. این باعث شد تجربه موسیقی من سرگرم‌کننده‌تر و شگفت‌انگیزتر شود و در ارکستر، همه با من مثل خانواده رفتار می‌کردند.

به عنوان یک خواننده موسیقی مجلسی، چه احساسی در مورد شرکت در "آنچه برای همیشه باقی می‌ماند" امسال دارید؟ با چه فشاری روبرو هستید؟ چه تمهیداتی برای برآورده کردن الزامات برنامه در نظر گرفته‌اید؟

خواننده نگوین بائو ین: من حدود ۱۰ سال در روسیه در خارج از کشور تحصیل کردم، بنابراین سال‌های زیادی فقط کنسرت «چیز ماندگار» را از دور تماشا می‌کردم. سال گذشته توانستم شخصاً در آن شرکت کنم و آن را از ابتدا تا انتها تماشا کنم و احساسات زیادی را در من برانگیخت. برای همه، «چیز ماندگار» یک برنامه معنادار است، چه از نظر محتوا و چه از نظر مکان. به خصوص برای هنرمندان، به ویژه کسانی که موسیقی مجلسی می‌خوانند، انقلاب ویتنام همه آرزوی ایستادن روی صحنه «چیز ماندگار» را دارند.

اجرا در خانه اپرا، در روزی مهم، زمانی پرمعنا برای تمام ملت، آواز خواندن با ارکستر سمفونی، همکاری با نوازندگان و مدیران موسیقی بسیار متخصص، این یک آرزو و افتخار برای هر هنرمندی است.

امسال اولین سالی است که در «آنچه برای همیشه باقی می‌ماند» شرکت می‌کنم. فشار بسیار زیاد است. نوازنده تران مان هونگ و رهبر ارکستر اولیویه اوچانین هر دو حرفه‌ای‌های سخت‌گیر و دقیقی در کارشان هستند.

همچنین فشار اجرا در خانه اپرا، پخش زنده تلویزیونی و نشستن رهبران ارشد در طبقه پایین وجود دارد. اما اینها انگیزه و آگاهی هستند که به من کمک می‌کنند تا تمرکز بالایی داشته باشم.

برای آماده شدن برای برنامه پیش رو، خیلی زود نت موسیقی را از نوازنده تران مان هونگ دریافت کردم و در حال تمرین هستم. در آینده نزدیک، به صورت خصوصی با آقای تران مان هونگ و رهبر ارکستر همکاری خواهم کرد، به این امید که اجراهای باکیفیت و حرفه‌ای را به این برنامه ارائه دهم.

با اینکه ده سال در خارج از کشور درس خواندم و یاد گرفتم آهنگ‌های بین‌المللی بخوانم، همیشه متوجه بودم که به عنوان یک ویتنامی، باید موسیقی ویتنامی بخوانم و هویت ملی‌ام را از دست ندهم.

منبع: https://www.baogiaothong.vn/nhac-si-tran-manh-hung-toi-chua-tung-lam-chuong-trinh-nao-lon-nhu-dieu-con-mai-192240821135322499.htm