ការនាំយកទុក្ករបុគ្គលត្រឡប់ទៅម្តាយរបស់ពួកគេវិញតាមរយៈរូបថត

ម្តាយ Ho Thi Que ជាមួយរូបថតកូនស្រីរបស់គាត់ - រូបថត៖ TEAM LEE

កំពុងរង់ចាំរូបថតរបស់អ្នកដោយអន្ទះសារ

ផ្ទះជាន់ទី៤របស់លោកស្រី Ho Thi Que រស់នៅឃុំ Cua Viet ខេត្ត Quang Tri មានសភាពទ្រុឌទ្រោម។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅពេលដែលកូនប្រុសពៅរបស់នាងបានសាងសង់ផ្ទះថ្មីនៅក្បែរនោះ ហើយមានបំណងចង់រុះរើកន្លែងចាស់នោះ អ្នកស្រី Que មិនយល់ព្រមទេ។ ជាច្រើនឆ្នាំមកនេះ នាងបានរង់ចាំកូនស្រីច្បងរបស់នាង។ នាងខ្លាចថាពេលផ្ទះចាស់ត្រូវគេវាយកម្ទេចចោល កូនស្រីត្រឡប់មករកម្ដាយមិនឃើញ។ កូនស្រីរបស់លោកស្រី Que គឺជាទុក្ករបុគ្គល Nguyen Thi Hoa ដែលបានទទួលមរណភាពក្នុងឆ្នាំ ១៩៧២។

ឮរឿងនោះ មនុស្សមួយចំនួនបានគិតថាលោកស្រី ឃ្យូ ជាមនុស្សចាស់។ ឆ្នាំនេះនាងមានអាយុ 89 ឆ្នាំហើយ។ ការភ្លេចភ្លាំង និងទុកចិត្តលើអតីតកាល គឺជារឿងធម្មតាសម្រាប់មនុស្សចាស់។ មានតែសាច់ញាតិទេដែលយល់ថាលោកស្រី Que ដឹងច្បាស់ថាកូនស្រីរបស់គាត់បានបូជាខ្លួន។ ពេលគាត់មានសុខភាពល្អ គាត់ធ្លាប់ប្រើអំពៅទៅមើលផ្នូរកូនស្រីគាត់ជាច្រើនដង។ អ្វីដែលលោកស្រី Que បានរង់ចាំអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំមកហើយនោះគឺរូបថតរបស់កូនស្រីគាត់។

និយាយពីអារម្មណ៍ម្តាយ លោក Nguyen Van Loc កូនប្រុសរបស់លោកស្រី Que បាននិយាយថា៖ ឪពុកម្តាយខ្ញុំមានកូន ៨ នាក់។ ទុក្ករបុគ្គល Nguyen Thi Hoa គឺជាបងស្រីច្បងក្នុងគ្រួសារ។ នាងកើតនៅឆ្នាំ 1954 នៅពេលដែលកិច្ចព្រមព្រៀងទីក្រុងហ្សឺណែវស្តីពីការបញ្ឈប់អរិភាពនៅក្នុងប្រទេសវៀតណាមត្រូវបានចុះហត្ថលេខា។ ឈ្មោះ Hoa ត្រូវបានជ្រើសរើសដោយឪពុកម្តាយរបស់នាងពីពាក្យពីរ " សន្តិភាព " ។

តាំងពីកុមារភាពមក បងស្រីរបស់លោក ឡុក បានធ្វើការជាអ្នកបំរើឲ្យគ្រួសារអ្នកមាន។ ទោះបីនាងមានជីវិតលំបាកយ៉ាងណាក្ដីក្ដីស្រឡាញ់របស់នាងចំពោះមាតុភូមិ និងប្រទេសជាតិរបស់នាងនៅតែពុះកញ្ជ្រោលក្នុងខ្លួននាង។ នៅឆ្នាំ 1972 បន្ទាប់ពី Quang Tri ត្រូវបានរំដោះ ការវាយបករបស់សត្រូវដើម្បីដណ្តើមយកតំបន់នេះ នៅតែខ្លាំងក្លាដដែល។

ទោះបីជាត្រូវបានជម្លៀសចេញក៏ដោយ ក៏លោកស្រី Hoa នៅតែសម្រេចចិត្តត្រឡប់ទៅឃុំ Gio Hai (បច្ចុប្បន្នឃុំ Cua Viet) ដើម្បីចូលរួមជាមួយកងជីវពល និងទ័ពព្រៃក្នុងតំបន់។ នៅថ្ងៃទី 10 ខែវិច្ឆិកាឆ្នាំ 1972 ក្នុងអំឡុងពេលការវាយឆ្មក់ទម្លាក់គ្រាប់បែក B52 នាងបានដកដង្ហើមចុងក្រោយរបស់នាង។

បន្ទាប់ពីលោក Hoa បានទទួលមរណៈភាព គ្រួសាររបស់លោក Loc កាន់តែមានការសោកស្ដាយយ៉ាងខ្លាំង ដោយសារតែពួកគេមិនមានរូបចម្លាក់សម្រាប់បូជា។ អរគុណចំពោះរូបថតចាស់ដែលបានផ្ញើដោយសាច់ញាតិរស់នៅឆ្ងាយ គ្រួសារទាំងមូលអាចមានអារម្មណ៍ធូរស្រាលបន្តិច។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយយូរ ៗ ទៅរូបថតបានរសាត់និងព្រិល។ រាល់ពេលអុជធូបមើលរូបថត ម្នាក់ៗមានអារម្មណ៍មិនសប្បាយចិត្ត។ ដូច្នេះហើយ កូនប្រុសរបស់លោក ឡុក ត្រូវបានរូបថតនោះមកវិញ។

ទោះបីជាយ៉ាងណា រូបថតថ្មីនេះមិនគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីផ្តល់ភាពកក់ក្តៅដល់ចិត្តអ្នករស់នៅឡើយ។ “ម្តាយខ្ញុំថារូបនោះមិនដូចកូនស្រីក្នុងជីវិតពិតទេ ហេតុនេះច្រើនឆ្នាំហើយ ដែលនាងរង់ចាំរូបថតថ្មី ប្រៀបដូចជារង់ចាំកូនស្រីដំបូងត្រឡប់មកវិញ តាំងពីតូចមក បងស្រីខ្ញុំក៏ចាកចេញពីផ្ទះ ឈឺចុកចាប់ខ្លាំងណាស់ ពេលស្លាប់ទៅ មិនអាចនៅជាមួយសាច់ញាតិបាន នោះហើយជាអ្វីដែលធ្វើឲ្យម្តាយខ្ញុំកាន់តែខូចចិត្ត”។

បេះដូងម្តាយកក់ក្តៅ

នារសៀលសន្តិភាពចុងខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២៥ គ្រួសារលោកស្រី Ho Thi Que បានស្វាគមន៍ក្រុមភ្ញៀវមកពីរាជធានី។ ពេលទៅលេងគ្រួសារ គេបាននាំយករូបថតរុំយ៉ាងប្រយ័ត្នប្រយែង។ ពេលពួកគេដោះក្រណាត់នីមួយៗចេញដោយឃើញមុខទុក្ករបុគ្គល Nguyen Thi Hoa អ្នកស្រី Que ពោរពេញដោយមនោសញ្ចេតនា។ នាងបានលាន់មាត់ថា៖ «ខ្ញុំបានរកឃើញអ្នក»។ ពេលឃើញទិដ្ឋភាពនោះ ភ្នែករបស់មនុស្សគ្រប់គ្នាប្រែជាក្រហម។

ការនាំយកទុក្ករបុគ្គលត្រឡប់ទៅម្តាយរបស់ពួកគេវិញតាមរយៈរូបថត

Team Lee និងមិត្តភ័ក្តិនាំយករូបភាពនៃទុក្ករបុគ្គល Nguyen Thi Hoa ត្រឡប់មកគ្រួសារវិញ - រូបថត៖ TEAM LEE

លោក Le Quyet Thang ដែលជាប្រធានក្រុមបាននិយាយថា បច្ចុប្បន្ននេះ Team Lee មានសមាជិកចំនួន 17 នាក់ ដែលមានជំនាញក្នុងការគាំទ្រការស្តារឡើងវិញនូវរូបចម្លាក់ទុក្ករបុគ្គល។ ចាប់តាំងពីបង្កើតឡើងមក ក្រុមនេះបានស្តាររូបថតជាង 7,000 សន្លឹករបស់អ្នកដែលបានលះបង់ដើម្បីឯករាជ្យភាព និងសេរីភាពនៃមាតុភូមិ។

ឆ្នាំនេះ ដើម្បីរំលឹកខួបអនុស្សាវរីយ៍លើកទី 78 នៃទិវាយុទ្ធជនពិការ និងទិវាទុក្ករបុគ្គល ក្រុមនេះបានសម្របសម្រួលជាមួយសហភាពយុវជនស្រុក Trieu Phong (ខែមិថុនា ឆ្នាំ 2025) ដើម្បីស្តារឡើងវិញនូវរូបចម្លាក់ទុក្ករបុគ្គលពីខេត្ត Quang Tri។ នេះជាធូបដែលក្រុមបានអុជនៅក្នុងទឹកដីដែលទទួលរងការឈឺចាប់ និងការបាត់បង់ជាច្រើនក្នុងអំឡុងពេលសង្គ្រាម។

ពេលនោះនៅខេត្ត Quang Tri បន្ថែមលើបញ្ជីរាយនាមដែលផ្ញើដោយសម្ព័ន្ធយុវជនស្រុក Trieu Phong នោះ Team Lee ក៏បានរៀបចំពេលវេលា និងការងារដើម្បីបំពេញបំណងរបស់ញាតិសន្តានយុទ្ធជនមួយចំនួនទៀត រួមទាំងម្តាយ Ho Thi Que ផងដែរ។

លោក ថាង បាននិយាយថា នៅពេលដែលគាត់បានឮរឿងម្តាយចាស់ និងទន់ខ្សោយរង់ចាំរូបថតកូនស្រីរបស់គាត់យ៉ាងអន្ទះសារ គាត់រំជួលចិត្តយ៉ាងខ្លាំង។ ទោះជាយ៉ាងណា លោកក៏បានដឹងថា នេះមិនមែនជាកិច្ចការងាយស្រួលនោះទេ។ ជាមួយនឹងបទពិសោធន៍របស់គាត់ លោក Thang បានយល់ថា រូបភាពរបស់យុទ្ធជននារី Nguyen Thi Hoa បានដក់ជាប់ក្នុងចិត្តម្តាយយ៉ាងខ្លាំង។

ដូច្នេះហើយ បើទោះបីជាគ្រាន់តែមួយបន្ទាត់ខុសពីការពិតក៏ដោយ ក៏នាងនឹងមានអារម្មណ៍ចម្លែកដែរ។ ខណៈពេលនោះ រូបថតដែលបានផ្ញើចេញត្រូវបានព្រាលៗ។ “ខ្ញុំបានទទួលការស្តាររូបថតនេះឡើងវិញ។ យប់មួយ រូបថតជិតរួចរាល់ហើយ គ្រាន់តែរង់ចាំការបោះពុម្ព ប៉ុន្តែនៅព្រឹកបន្ទាប់ ខ្ញុំត្រូវធ្វើម្តងទៀត… វាចំណាយពេលជិតមួយសប្តាហ៍ដើម្បីបញ្ចប់រូបថត” Thang បាននិយាយ។

ដោយអស់ពីដួងចិត្ត និងព្រលឹង លោក Thang និងសមាជិកក្រុម Team Lee សប្បាយរីករាយយ៉ាងខ្លាំងដែលបាននាំយកការលើកទឹកចិត្តដល់ម្តាយរបស់ Que និងសមាជិកគ្រួសាររបស់នាង។ ក្រោយស្រក់ទឹកភ្នែកដោយក្តីអាឡោះអាល័យ អ្នកស្រី ឃ្វី បាននិយាយថា គ្រួសារតែងតែមានមោទនភាពចំពោះកូនប្រុសដែលធ្វើទុក្ខ។

កាលពីមុន នាងនិងស្វាមីស្មោះត្រង់នឹងបដិវត្តន៍។ ដូច្នេះហើយ ពួកគេទាំងពីរមិនដែលព្យាយាមរារាំងកូនស្រីរបស់ពួកគេមិនឱ្យដើរតាមផ្លូវនោះឡើយ។ គិតពីកូនស្រីចាកចេញទៅស្រុកទៅថ្ងៃអនាគត ទុក្ខចិត្តរបស់លោកស្រី ឃ្យូ បានធូរស្រាល។ លោកស្រី Que បាននិយាយថា “ខ្ញុំជឿថាចៅៗរបស់ខ្ញុំក៏នឹងធ្វើតាមប្រពៃណីគ្រួសារដែរ ដោយធ្វើតាមបក្ស និងបដិវត្តន៍”។

ក្រៅពីដំណើររឿងអំពីម្តាយ និងកូនស្រីរបស់យុទ្ធជនពលី Nguyen Thi Hoa ដំណើរទៅកាន់ខេត្ត Quang Tri ដើម្បីបង្ហាញរូបគំនូរចំនួន ៦២ ជូនគ្រួសារយុទ្ធជនពលីដោយ Team Lee និងសមាជិកគណៈប្រតិភូបានបន្សល់ទុកនូវអនុស្សាវរីយ៍ជាច្រើនទៀត។

វាជារឿងគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍អំពីកុមារ 62 នាក់ដែលបានពលីដើម្បីឯករាជ្យភាពនិងសេរីភាពនៃមាតុភូមិ; អំពីការលះបង់ដោយស្ងៀមស្ងាត់របស់គ្រួសារដែលមានសេវាបុណ្យ; អំពីស្មារតីនៃការបន្តមាគ៌ាបដិវត្តន៍ក្នុងយុគសម័យបច្ចុប្បន្ន...

តាមរយៈសកម្មភាពដឹងគុណ រឿងទាំងនោះត្រូវបានបើកឡើងដោយធម្មជាតិ ក្លាយជាមេរៀន អប់រំ ប្រពៃណីដ៏មានអត្ថន័យ។

ខណៈលោកស្រី Truong Thi Thanh Nhan អតីតលេខារងសហភាពយុវជនស្រុក Trieu Phong បច្ចុប្បន្នជាអនុប្រធានការិយាល័យក្រុមប្រឹក្សាប្រជាជន និងគណៈកម្មាធិការប្រជាជនឃុំ Trieu Phong ដែលអមដំណើរលោក Team Lee ពេញមួយការធ្វើដំណើរនៅខេត្ត Quang Tri បាននិយាយថា “ការដឹងគុណមិននៅឆ្ងាយទេ ពេលខ្លះ គ្រាន់តែជារូបភាព ការចាប់ដៃ… គឺគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីផ្តល់ភាពកក់ក្តៅដល់បេះដូងប្រជាជន”។

ក្វាងហៀប

ប្រភព៖ https://baoquangtri.vn/dua-liet-si-ve-voi-me-qua-anh-196339.htm