សម័យប្រជុំនៃក្រុមប្រឹក្សាអាណានិគម

រចនាប័ទ្ម និងការតុបតែងគឺមិនធម្មតាទេ។ ក្រៅពីកង្ហារ panka ព្យួរពីលើពិដាន រំកិលថ្នមៗដោយដៃមើលមិនឃើញ គ្រឿងសង្ហារិមគឺស្ទើរតែដូចគ្នាទៅនឹងបន្ទប់ភាគច្រើនដែលប្រើសម្រាប់ការពិភាក្សា។ បន្ទប់នោះមានពណ៌ស គ្មានស្នាមប្រេះ ហើយច្រករបៀងពីរចំហៀងត្រូវបានបើកសម្រាប់សាធារណជន។ ប្រាកដណាស់ សភាជាច្រើនមានកន្លែងស្អាតតិច។

Du ký Việt Nam: Một phiên họp của Hội đồng thuộc địa- Ảnh 1. — ត្រជាក់នៅលើស្ពាន Binh Loi

ខ្ញុំបានចូលរួមកិច្ចប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាមួយ ហើយមិនស្ដាយពេលរសៀលទេ។ និយាយឱ្យត្រង់ទៅ ការពិភាក្សាមិនសូវចាប់អារម្មណ៍ទេ។ ថ្ងៃនេះត្រូវបានចំណាយលើបញ្ហាតូចតាច៖ ការត្អូញត្អែរ ពាក្យសុំឧបត្ថម្ភធន និងការសង្គ្រោះ - ភាគច្រើននៃពួកគេ។ ពន្ធថ្មីក៏ត្រូវបានពិភាក្សាផងដែរ ការកើនឡើងនៃពន្ធនាំចេញអង្ករ ហើយការពិភាក្សាកាន់តែមានចលនា។ ប៉ុន្តែនេះមិនមានរយៈពេលយូរទេ។ ពួកគេបានត្រឡប់ទៅកាន់បណ្តឹងវិញ។

ជុំវិញតុរាងជាសេះ សមាជិកក្រុមប្រឹក្សាជនជាតិបារាំងក្នុងឈុតស អង្គុយប្រសព្វជាមួយសហសេវិកជនជាតិអាណ្ណាមក្នុងទីងងឹត អូដាយ ឈរនៅលើកំរាលព្រំពណ៌បៃតងដូចដូមីណូ។ អ្នកស្រុកចិត្តធ្ងន់ មានវិន័យណាស់ តាំងចិត្តមិននឹកព្យាង្គ ទោះមិនយល់ក៏ដោយ។ មានតែនៅពេលបោះឆ្នោតទេដែលអ្នកបកប្រែបានជួយពួកគេឱ្យយល់អំពីស្ថានភាព បកប្រែការសន្និដ្ឋានរបស់អ្នករាយការណ៍សម្រាប់ពួកគេ។

ហើយដោយអព្ភូតហេតុ ទោះជាការសន្និដ្ឋានស្មុគ្រស្មាញ អ្នកបកប្រែបានគ្រប់គ្រងដើម្បីបញ្ជូនពួកគេយ៉ាងស្ទាត់ជំនាញដោយអនុវត្តវិធីសាស្រ្តនៃតួអក្សរអន្តរការីនៅក្នុង Bourgeois gentilhomme ពោលគឺកាត់បន្ថយព័ត៌មានទៅជាពាក្យ onomatopoeic បីឬបួនដែលស្តាប់ទៅដូចជា Belmen និង Marababa sahem ដែលបញ្ចុះបញ្ចូលខ្ញុំថា Annamese មានគុណលក្ខណៈជាច្រើនដែលមានភាសាទួរគីមិនតិចទេ។ មិនអើពើ។ បន្ទាប់មក សមាជិកក្រុមប្រឹក្សាស្រុកបានងក់ក្បាលយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ ហើយបញ្ហាក៏បន្តទៅរឿងផ្សេងទៀត។

ប៉ុន្តែភាពប្លែកនៃក្រុមប្រឹក្សានេះ ដែលជារឿងសំខាន់ដែលផ្តល់ក្តីស្រលាញ់ដល់យើង គឺសាមញ្ញ ដោយមិនខ្មាស់អៀន និងជាការគោរពដ៏សាមញ្ញបំផុតចំពោះភាពទន់ខ្សោយរបស់មនុស្ស និងកំដៅខ្លាំងនៃរដូវកាលផ្លាស់ប្តូរ។

ផ្ទុយពីអ្វីដែលកើតឡើងនៅក្នុងសភាផ្សេងទៀត ដែលបរិយាកាសអ៊ូអរច្រើនតែគ្របដណ្ដប់លើសំឡេងអ្នកនិយាយ នៅទីនេះមនុស្សនិយាយជាមួយគ្នា... និងរីករាយជាមួយភាពស្រស់ស្រាយ។

មុនមនុស្សម្នាក់ៗគឺជាភេសជ្ជៈនៃជម្រើសដែលពនរដោយទឹកកក និងទឹកសូដា។ ម្តងម្កាល អ្នករត់តុបានដើរជុំវិញបន្ទប់ ដោយចាក់កែវ និងនាំយកបារី និងបារីទៅឱ្យអ្នកដែលចង់បាន។

សាយហ្គនទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ

ជាទូទៅ ទីក្រុងពិតជារីករាយណាស់ បើទោះបីជាជីវិតត្រូវបានបែកបាក់ក៏ដោយ។ ផ្ទុយទៅនឹងអ្វីដែលកើតឡើងនៅក្នុងទីក្រុងត្រូពិច ដែលចូលគេងលឿនហើយក្រោកពីព្រលឹម សៃហ្គនចូលគេងយឺត ហើយចូលគេងនៅត្រឹមម៉ោង ៩ ព្រឹក លើកលែងតែក្នុងតំបន់លំនៅឋានក្នុងតំបន់ និងតំបន់ជុំវិញផ្សារ ផ្លូវស្ងាត់ទ្វារបិទ។

មានតែ Cha Chetty និងជនជាតិចិនប៉ុណ្ណោះដែលបង្ហាញសញ្ញានៃសកម្មភាព៖ អតីតក្រុមនេះអង្គុយនៅតូបដែលមានទទឹងកន្លះម៉ែត្រការ៉េដើម្បីទូទាត់គណនី។ ក្រុមចុងក្រោយដែលមានជាងកាត់ដេរ ជាងកាត់ស្បែកជើង និងជាងឈើ នៅជាន់ផ្ទាល់ដីតូចចង្អៀត ហៅថា "បន្ទប់" នៅទីនេះ បានចាប់ផ្តើមធ្វើការជាមួយម៉ាស៊ីនដេរ អូវុល និងយន្តហោះ។

វាមិនមែនរហូតដល់ម៉ោង 9 ឬ 10 ព្រឹកទេដែលឈុតពណ៌សនិងឯកសណ្ឋានបានបង្ហាញខ្លួននៅលើផ្លូវ Catinat ។ នៅម៉ោង 11 ព្រឹកមនុស្សបានទទួលទានអាហារថ្ងៃត្រង់។ បន្ទាប់មកម្តងទៀត ចាប់ពីថ្ងៃត្រង់ដល់ម៉ោង៣រសៀល ហាងនានាបានបិទ។ វាគឺជាពេលអាហារថ្ងៃត្រង់៖ ផ្លូវនិងហាងកាហ្វេត្រូវបានគេបោះចោល សាយហ្គនក៏ស្ងាត់ម្ដងទៀត។

ចាប់ពីម៉ោង 5 ដល់ 7 ល្ងាច ប្រជាពលរដ្ឋតែងតែទៅស្តាប់តន្ត្រី ឬទស្សនាដំណើរត្រួតពិនិត្យមើលទេសភាព។ ការប្រគុំតន្ត្រី ជួនកាលនៅសួនរុក្ខសាស្ត្រ [ឥឡូវសួនសត្វ] ជួនកាលនៅមុខក្លឹបមន្ត្រី [ឥឡូវទីស្នាក់ការគណៈកម្មាធិការប្រជាជនខណ្ឌទី១] នៅលើវិថីព្រះនរោត្តម [ឥឡូវផ្លូវឡឺឌួន] មិនឆ្ងាយពីកន្លែងដែលរូបសំណាកសំរិទ្ធ ហ្គាមបេតាត្រូវបានសាងសង់។ […]

អ្នកខេត្តហៅដំណើរអធិការកិច្ចថាជាទេសចរណ៍ក្រុង។ វាជាការធ្វើដំណើរ 10 គីឡូម៉ែត្រដ៏រីករាយតាមដងផ្លូវដែលមានទេសភាពដែលមិនអាចប្រៀបផ្ទឹមបាន ដែលឆ្លងកាត់ប្រឡាយដ៏មមាញឹក វាលស្រែវិលជុំកន្លងមក និងដើមដូងដែលស្រក់។ ចរាចរណ៍មានភាពមមាញឹក និងរីករាយ ចាប់ពីរទេះភ្លើង Victorian ដឹកស្ត្រីដែលមានរូបរាងស្អាត និងសុភាពរាបសារ រហូតដល់កាប៊ីនដ៏រាបទាប។

នៅលើផ្លូវ អ្នកជិះសេះ និងអ្នកជិះកង់ប្រណាំងក្នុងល្បឿនលឿន។ ប៉ុន្តែទោះបីជាការជិះកង់មានចំនួនច្រើននៅទីនេះក៏ដោយ ក៏វាមិនទាន់ជា កីឡា ដែលត្រូវបានគេចាត់ទុកខ្ពស់ដែរ។

បួនដងក្នុងមួយសប្តាហ៍មានការលេងចាប់ពីម៉ោង 9 ព្រឹកដល់ពាក់កណ្តាលអធ្រាត្រ។ ក្នុងចំណោមទីក្រុងទាំងអស់នៃបូព៌ាឥណ្ឌូ និងចុងបូព៌ា មានតែទីក្រុង Saigon និង Batavia ដែលមានរោងមហោស្រព។ សាលប្រជុំត្រូវបានរៀបចំតាមរបៀបដូចគ្នា។ អគារនេះស្ថិតនៅកណ្តាលការ៉េ ក្រោមម្លប់ដើមឈើ អាចផ្ទុកអ្នកទស្សនាបាន 1,000 នាក់ ដែលលើសពីគ្រប់គ្រាន់។ ការតុបតែងខាងក្នុងគឺសាមញ្ញណាស់ ប៉ុន្តែក៏មានភាពប្រណិតដែរ សាលប្រជុំត្រូវបានរចនាឡើងឲ្យសមនឹងអាកាសធាតុ។ កៅអីប្រអប់ត្រូវបានបំបែកចេញពីផ្ទៃរាបស្មើដែលមើលឃើញសួនច្បារដោយគ្រាន់តែភាគថាសទាបសម្រាប់ខ្យល់ចេញចូល។ ក្នុងលក្ខខណ្ឌបែបនេះ ការលេងមិនសូវគួរឲ្យរន្ធត់ទេ ហើយការលេងក៏មិនសូវមានសោកនាដកម្មដែរ។ (ត)

Nguyen Quang Dieu ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ ជុំវិញអាស៊ី៖ កូសាំងស៊ីន វៀតណាមកណ្តាល និង Bac Ky បកប្រែដោយ Hoang Thi Hang និង Bui Thi He បោះពុម្ពដោយ AlphaBooks - National Archives Center I និង Dan Tri Publishing House ក្នុងខែកក្កដា ឆ្នាំ 2024

ប្រភព៖ https://thanhnien.vn/du-ky-viet-nam-mot-phien-hop-cua-hoi-dong-thuoc-dia-185241204223959157.htm