កវី Truong Anh Tu៖ ក្នុង​កំណាព្យ​តែង​មាន​សំឡេង​បេះដូង​សម្រាប់​មាតុភូមិ

Truong Anh Tu គឺជាឈ្មោះដែលធ្លាប់ស្គាល់នៅក្នុងពិភពអក្សរសាស្ត្រក្នុងស្រុក ហើយត្រូវបានអ្នកអានចាត់ទុកថាជាអ្នកនិពន្ធម្នាក់នៅក្រៅប្រទេស ដែលកំណាព្យត្រូវបានបោះពុម្ពច្រើនជាងគេលើកាសែត និងទស្សនាវដ្ដីវៀតណាម។ ទោះបីលោកបានរស់នៅ និងធ្វើការនៅក្រៅប្រទេសជាង៣០ឆ្នាំក៏ដោយ ក៏លោកនៅតែបង្ហាញពីក្តីស្រឡាញ់ដ៏ជ្រាលជ្រៅចំពោះមាតុភូមិ និងប្រទេសជាតិ តាមរយៈកំណាព្យរបស់លោក។

កវី Truong Anh Tu។

ក្នុងឱកាសឧទ្ទេសនាមបណ្តុំកំណាព្យ White Clouds and Mother's Hair ដែលបោះពុម្ភផ្សាយដោយ Kim Dong Publishing House កវី Truong Anh Tu បានចែករំលែកជាមួយ Dong Nai ចុងសប្តាហ៍នូវអ្វីៗដែលគាត់ចង់បង្ហាញតាមរយៈអក្សរសិល្ប៍។

កំណាព្យកើតចេញពីគ្រប់ទិដ្ឋភាពនៃជីវិត។

🔴 កវី Truong Anh Tu ជាទីគោរព តើអ្វីពិសេសអំពីផ្លូវរបស់អ្នកទៅកាន់កំណាព្យ?

- គ្រួសារខ្ញុំចូលចិត្តកំណាព្យ។ ហើយកំណាព្យបានមករកខ្ញុំដោយធម្មជាតិតាំងពីខ្ញុំនៅរៀន។ ក្រោយមក ពេលខ្ញុំទៅធ្វើការនៅបរទេស ខ្ញុំបានសរសេរបន្ថែម ហើយចាប់ផ្តើមមានស្នាដៃដំបូងរបស់ខ្ញុំ បោះពុម្ពលើកាសែតតាំងពីទសវត្សរ៍ឆ្នាំ 1990 ជាតម្រូវការផ្ទាល់ខ្លួន។ កំណាព្យ និង ភ្លេង សម្រាប់ខ្ញុំ គឺជាសំឡេងនៃបេះដូង អារម្មណ៍ ព្រលឹង។ ខ្ញុំ​ជា​មនុស្ស​បច្ចេកទេស ហើយ​ក្រោយ​ពី​ធ្វើ​ការ ពេល​ត្រឡប់​មក​ផ្ទះ​វិញ កំណាព្យ​ប្រៀប​ដូច​ជា​ថ្នាំ​ព្យាបាល​ព្រលឹង ធ្វើ​ឲ្យ​ជីវិត​មាន​តុល្យភាព និង​តាម​រយៈ​ការ​បង្ហាញ​ពី​ចិត្ត​របស់​ខ្ញុំ​ពី​អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​ឃើញ និង​ឮ​រាល់​ថ្ងៃ។

🔴 តើប្រិយមិត្តយល់យ៉ាងណាដែរ ចំពោះទំនាក់ទំនងរវាងអក្សរសិល្ប៍ និងជីវិតពិត?

- សម្រាប់ខ្ញុំ សម្ភារៈនៃអក្សរសិល្ប៍គឺជាជីវិត។ ការពិតនៃជីវិតនឹងរួមចំណែកដល់ការកសាងអក្សរសិល្ប៍ក្នុងសម័យនោះ។ ប្រសិនបើអ្នកនិពន្ធមិនភ្ជាប់ខ្លួនគាត់ទៅនឹងដង្ហើមនៃជីវិតសហសម័យដែលគាត់ចូលរួមនោះវានឹងពិបាកណាស់ក្នុងការមានស្នាដៃល្អ។ សម្រាប់ខ្ញុំ ការពិតនៃជីវិតគឺជាប្រភពដ៏ល្អនៃការបំផុសគំនិតសម្រាប់ការបង្កើតកំណាព្យ។ សំឡេងនៃសម័យមានន័យថាការសរសេរនិងគិតអំពីអ្វីដែលកំពុងរស់នៅជាមួយនឹងដង្ហើមនៃជីវិត។ សរសេរដោយញើសដោយដៃកម្មករ។ បើកបេះដូងសរសេរអ្វីដែលជីវិតត្រូវការ សរសេរដើម្បីនាំវិញ្ញាណល្អមកជីវិត។

សម្រាប់អ្នកនិពន្ធ និងកវីដូចយើង រឿងសំខាន់គឺត្រូវសរសេរស្នាដៃជីវិតមានន័យ ដើម្បីជួយជីវិត និងមនុស្សឱ្យជួបរឿងល្អៗ។ ជា​ទី​បំផុត​ដើម្បី​ចូល​រួម​ចំណែក​ធ្វើ​ឲ្យ​សង្គម​កាន់​តែ​ប្រសើរ និង​មាន​មនុស្ស​ធម៌។

🔴 វាមិនងាយស្រួលទេក្នុងការធ្វើវា។ តើ​អ្នក​មាន​អ្វី​ចង់​ចែក​រំលែក​ជាមួយ​អ្នក​និពន្ធ ជាពិសេស​អ្នក​និពន្ធ​វ័យ​ក្មេង​សម័យ​នេះ​ទេ?

- អ្នកដែលចង់សរសេរបានល្អ ត្រូវចិញ្ចឹមជីវិត។ ហើយដើម្បីចិញ្ចឹមបីបាច់ស្រឡាញ់នោះ ពួកគេត្រូវជឿជាក់លើយុត្តិធម៌ ក៏ដូចជាសម្លឹងមើលឱ្យឆ្ងាយ ទូលំទូលាយ និងជ្រៅទៅក្នុងលំហូរនៃជីវិតជុំវិញពួកគេ លាយឡំជាមួយធម្មជាតិ និងមនុស្ស។ ពីទីនោះ អ្នកនិពន្ធនឹងបង្កើតភាសា និងព្រលឹងរបស់គាត់។

តាម​រយៈ​ពាក្យ​សម្ដី អ្នក​និពន្ធ​នាំ​សារ​របស់​ខ្លួន​ទៅ​កាន់​សង្គម។ អរគុណដល់អក្សរសិល្ប៍ យើងយល់សង្គមកាន់តែប្រសើរ។ ការពិតនៃសង្គមដែលឆ្លុះបញ្ចាំងនៅក្នុងអក្សរសិល្ប៍ មិនមែនគ្រាន់តែចម្លងតាមនោះទេ ប៉ុន្តែជាការជ្រើសរើសតាមរយៈកែវភ្នែករបស់មនុស្សម្នាក់ៗ។ ស្រង់ខ្លឹមសារ ដើម្បីឱ្យការងារហត់នឿយក្នុងជីវិត ដើម្បីនាំមកនូវបញ្ញា និងអារម្មណ៍ដល់មនុស្សដែលមានសម្រស់សិល្បៈពិត។ នេះជាអ្វីដែលយុវជនត្រូវសង្កេត សរសេរដោយគំនិត ការឆ្លុះបញ្ចាំង និងអារម្មណ៍របស់ពួកគេ ហើយពួកគេប្រាកដជានឹងទទួលបានជោគជ័យ។

មាតុភូមិគឺស្ថិតនៅក្នុងបេះដូងជានិច្ច

🔴 រស់នៅក្រៅប្រទេសជាង៣០ឆ្នាំ តាំងពីក្មេងមក គាត់តែងតែមានក្តីស្រលាញ់យ៉ាងជ្រាលជ្រៅចំពោះមាតុភូមិ តាមរយៈកំណាព្យរបស់គាត់។ តើ Truong Anh Tu អាចរក្សាភាពបរិសុទ្ធបានដោយរបៀបណា?

- ខ្ញុំបានចាកចេញពីប្រទេសវៀតណាមនៅពេលខ្ញុំមានអាយុជាង 20 ឆ្នាំ ហើយបានរស់នៅក្នុងប្រទេសអាល្លឺម៉ង់អស់រយៈពេលជាង 30 ឆ្នាំ។ នោះ​មាន​ន័យ​ថា​ខ្ញុំ​បាន​រស់​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​អាល្លឺម៉ង់​ជិត​ពីរ​ដង​ដែល​ខ្ញុំ​ធ្លាប់​រស់​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​វៀតណាម។ មិនថាខ្ញុំនៅទីណា ធ្វើអ្វីក៏ដោយ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ធម្មជាតិទាំងស្រុងថាជាជនជាតិវៀតណាម។ ខ្ញុំកើត និងធំនៅវៀតណាម ជាស្រុកកំណើតរបស់ខ្ញុំ ដូចម្តាយរបស់ខ្ញុំ។

ការរស់នៅក្រៅប្រទេស មានលំហរសម្រាប់ក្រឡេកមើលមាតុភូមិវិញ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា កាន់តែភ្ជាប់ជាមួយមាតុភូមិ និងប្រទេសរបស់ខ្ញុំ។ មិនថាខ្ញុំនៅទីណា ខ្ញុំតែងតែមានអារម្មណ៍ថាមាតុភូមិនៅក្នុងចិត្តរបស់ខ្ញុំ។ ទោះខ្ញុំទៅទីណានៅលើផែនដីនេះ ពេលក្រឡេកមើលទៅក្រោយខ្ញុំតែងតែឃើញពីក្រោយខ្នងខ្ញុំ មាតុភូមិ ដែលជាស្រុកកំណើតធ្លាប់ស្គាល់។

ឆ្នាំនេះ ប្រទេសរបស់យើងទើបតែបានឃើញព្រឹត្តិការណ៍ដ៏អស្ចារ្យចំនួនពីរគឺ ខួបលើកទី 50 នៃរំដោះភាគខាងត្បូង និងការបង្រួបបង្រួមជាតិ និងខួបលើកទី 80 នៃទិវាជាតិ។ យើងបានឃើញការអំពាវនាវរបស់ប្រជាជនតាមរយៈព្រឹត្តិការណ៍ដ៏មានអត្ថន័យទាំងនេះ។

ខ្ញុំដូចជាប្រជាជនវៀតណាមភាគច្រើនដែលរស់នៅឆ្ងាយពីផ្ទះ តែងតែងាកទៅរកមាតុភូមិដោយក្តីស្រឡាញ់ និងក្តីបារម្ភរបស់ខ្ញុំ។ អ្វី​ដែល​យើង​ធ្វើ និង​កន្លែង​ដែល​យើង​មិន​សំខាន់ សូម​ឲ្យ​យើង​ងាក​ទៅ​រក​រឿង​ល្អ​បំផុត​អំពី​មនុស្ស និង​មាតុភូមិ។ អាស្រ័យហេតុនេះ មាតុភូមិ និងមាតុភូមិ តែងតែជាវត្ថុសំខាន់បំផុត ដែលមានការរួមវិភាគទាន និងការលះបង់របស់ប្រជាជនវៀតណាមជំនាន់ក្រោយ។

🔴 ប្រទេស​យើង​ដូច​ជា​យើង​ឃើញ​មាន​ការ​រីក​ចម្រើន​ឡើង​វិញ​ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ។ តើអ្នករំពឹងអ្វីពីការអភិវឌ្ឍន៍នោះ?

-នោះជារឿងល្អណាស់ វៀតណាមបាននិងកំពុងរីកចម្រើនយ៉ាងខ្លាំងក្លាលើគ្រប់វិស័យ ធ្វើសមាហរណកម្មជាមួយពិភពលោក។ ខ្ញុំសង្ឃឹមថាប្រទេសរបស់ខ្ញុំនឹងបន្ត “អន្តរកាល” លើវិស័យជាច្រើន ធ្វើសមាហរណកម្ម និងអភិវឌ្ឍន៍កាន់តែខ្លាំងឡើងជាមួយ ពិភពលោក ដើម្បីឲ្យកូនចៅវៀតណាម ទោះនៅទីណាក៏ដោយ អាចស្វែងរកមាតុភូមិរបស់ពួកគេ។

🔴 ថ្មីៗនេះ អ្នកមានឱកាសណែនាំបណ្តុំកំណាព្យ ពពកស និងសក់របស់មាតា ដល់អ្នកអាននៅវិថីសៀវភៅទីក្រុងហូជីមិញ។ កម្រងកំណាព្យនេះត្រូវបានបោះពុម្ពឡើងវិញដោយគ្រឹះស្ថានបោះពុម្ព Kim Dong ប៉ុន្មានខែបន្ទាប់ពីការបោះពុម្ពលើកដំបូង។ តើអ្នកមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាដែរ?

កវី Truong Anh Tu បានចុះហត្ថលេខាលើសៀវភៅសម្រាប់អ្នកអានក្នុងពិធីឧទ្ទេសនាមអំពីសៀវភៅកំណាព្យ White Clouds and Mother's Hair។

- ខ្ញុំសប្បាយចិត្តណាស់ដែលស្នាដៃរបស់ខ្ញុំត្រូវបានទទួលដោយអ្នកអានក្នុងស្រុក ហើយសារព័ត៌មាននោះអញ្ជើញខ្ញុំឱ្យសហការ និងទន្ទឹងរង់ចាំវា។ វាគឺជាសេចក្តីរីករាយដ៏អស្ចារ្យដែលកំណាព្យជាច្រើនរបស់ខ្ញុំបានទៅដល់អ្នកអានគ្រប់វ័យ។ ហើយខ្ញុំជឿថាអ្នកអានគ្រប់វ័យអាចស្វែងរកអត្ថន័យ ភាពរីករាយ និងសារនៅក្នុងកំណាព្យទាំងនោះ អាស្រ័យលើសមត្ថភាពភាសា និងការយល់ឃើញរបស់ពួកគេ។

កវី Truong Anh Tu (កើតនៅឆ្នាំ ១៩៦៧ នៅទីក្រុងហាណូយ) បច្ចុប្បន្នរស់នៅ និងធ្វើការនៅប្រទេសអាល្លឺម៉ង់។ លោក​មាន​ស្នាដៃ​ជា​ច្រើន​ដែល​បាន​បោះពុម្ព​ក្នុង​ពិភព​អក្សរសាស្ត្រ​ក្នុងស្រុក។ កម្រង​កំណាព្យ​ដែល​បាន​បោះពុម្ព​ផ្សាយ​មួយ​ចំនួន​រួម​មាន៖ អារម្មណ៍, រដូវ​ផ្កា​ដែល​គាត់​និយាយ, ផ្កា​ពេល​ព្រឹក, ពពក​ស​របស់​ម្ដាយ។ គាត់គឺជាអ្នកនិពន្ធជនជាតិវៀតណាមម្នាក់នៅបរទេស ដែលស្នាដៃរបស់គាត់ត្រូវបានណែនាំនៅក្នុងសារព័ត៌មានក្នុងស្រុក។ កំណាព្យខ្លះរបស់គាត់ត្រូវបានប្រើប្រាស់ជាឯកសារស្រាវជ្រាវ បង្រៀនភាសាវៀតណាមដល់និស្សិតបរទេស និងត្រូវបានជ្រើសរើសសម្រាប់សៀវភៅសិក្សាទូទៅនៅប្រទេសវៀតណាម។

ពពកស និងសក់របស់ម្តាយក៏ជាកំណាព្យប្រធានបទនៃការប្រមូលផ្តុំផងដែរ។ កំណាព្យមិនត្រឹមតែនិយាយអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់ខាងរាងកាយចំពោះម្តាយប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែតាមរយៈវា ខ្ញុំចែករំលែកអំពីមាតុភូមិ។ សម្រាប់ខ្ញុំ កំណាព្យគឺជាម្តាយទាំងសាច់ឈាម និងមាតុភូមិ។ ពពកស និងសក់របស់ម្តាយត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាកំណាព្យសម្រាប់កុមារ ប៉ុន្តែគ្រប់គ្នាគឺជាអ្នកអានរបស់ខ្លួន ហើយក្រៅពីកំណាព្យសម្រាប់កុមារ ខ្ញុំក៏សរសេរអំពីប្រធានបទជាច្រើនទៀតផងដែរ។ តាមរយៈអក្សរសិល្ប៍ និងកំណាព្យ ខ្ញុំមានឱកាសជួបជាមួយមិត្តភក្តិអន្តរជាតិ ហើយនៅពេលដែលស្នាដៃរបស់ខ្ញុំត្រូវបានណែនាំនៅសាកលវិទ្យាល័យ វាក៏ជាឱកាសដើម្បីឧទ្ទេសនាមអំពីវប្បធម៌ ប្រទេស និងមាតុភូមិវៀតណាមផងដែរ។ នោះ​ជា​សុភមង្គល​ដែល​មិន​ងាយ​មាន។

🔴 សូមអរគុណ!

Vuong The (សម្តែង)

ប្រភព៖ https://baodongnai.com.vn/van-hoa/202509/nha-tho-truong-anh-tu-trong-tho-luon-co-tieng-long-ve-to-quoc-79e078e/