ການກະກຽມຊັບພະຍາກອນຄູເພື່ອເຮັດໃຫ້ພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີສອງ

ຫວຽດນາມ ມຸ່ງໄປເຖິງການສ້າງພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີ 2 ໃນໂຮງຮຽນໃນປີ 2035. ນີ້ແມ່ນທິດທາງຍຸດທະສາດເພື່ອຍົກສູງຄວາມສາມາດເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບສາກົນ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ເພື່ອຮັບຮູ້ສິ່ງດັ່ງກ່າວ, ການສຶກສາທົ່ວໄປຕ້ອງຜ່ານຜ່າສິ່ງທ້າທາຍຫຼາຍຢ່າງ, ໃນນັ້ນພະນັກງານສິດສອນມີບົດບາດສຳຄັນ.

Báo Tin Tức•23/09/2025

ຈາກພາສາຕ່າງປະເທດໄປຫາພາສາທີສອງ

ໃນປັດຈຸບັນ, ພາສາອັງກິດຍັງຖືວ່າເປັນພາສາຕ່າງປະເທດໃນລະບົບ ການສຶກສາ ທົ່ວໄປ. ນັກຮຽນແຕ່ປະຖົມເຖິງມັດທະຍົມສຶກສາພາສາອັງກິດໃນຫຼັກສູດຫຼັກ, ສະເລ່ຍ 3-4 ຊ່ວງ/ອາທິດ. ນອກຈາກນັ້ນ, ໂຮງຮຽນຈໍານວນຫຼາຍຈັດຫຼັກສູດພິເສດ, ສະໂມສອນຫຼືໂຄງການເສີມສ້າງ, ແຕ່ທັງຫມົດແມ່ນຍັງຢູ່ໃນຂອບເຂດຂອງ "ວິຊາຫນຶ່ງ", ບໍ່ໄດ້ຮັບການຍອມຮັບວ່າເປັນພາສາທີສອງ.

ຄຳບັນຍາຍຮູບ — ພາສາອັງກິດຍັງຖືວ່າເປັນພາສາຕ່າງປະເທດໃນລະບົບການສຶກສາທົ່ວໄປໃນທຸກມື້ນີ້. ຮູບປະກອບ

ຕາມທ່ານ Jonny Western, ຫົວໜ້າໂຄງການລິເລີ່ມໃໝ່, ມະຫາວິທະຍາໄລ RMIT ຫວຽດນາມ, ມີພຽງແຕ່ໂຮງຮຽນສາກົນ, ສອງພາສາ ຫຼື ຕ່າງປະເທດຈໍານວນຫນ້ອຍທີ່ນຳໃຊ້ສິດສອນພາສາອັງກິດ-ປານກາງ (EMI). ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ຂະຫນາດນີ້ຍັງນ້ອຍເກີນໄປເມື່ອທຽບໃສ່ກັບຄວາມຕ້ອງການຂອງຊາດ. ສິ່ງດັ່ງກ່າວສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ, ການຫັນຈາກ “ພາສາຕ່າງປະເທດ” ໄປເປັນ “ພາສາທີສອງ” ຈະແມ່ນຈຸດຫັນປ່ຽນອັນໃຫຍ່ຫຼວງຂອງການສຶກສາຫວຽດນາມ.

ທ່ານ Jonny Western ເຊື່ອວ່າການເລືອກຕັ້ງ ຂອງລັດຖະບານ ປີ 2035 ເປັນວັນປະຕິບັດແມ່ນສົມເຫດສົມຜົນ. ນີ້ແມ່ນເວລາຍາວພໍສົມຄວນໃນການຝຶກອົບຮົມ ແລະ ປັບປຸງມາດຕະຖານຄູ, ພ້ອມທັງຮັດແຄບຊ່ອງຫວ່າງໃນສະພາບການສອນ ແລະ ການຮຽນລະຫວ່າງຕົວເມືອງ ແລະ ຊົນນະບົດ. ທ່ານ Jonny Western ເນັ້ນໜັກວ່າ: “ຫວຽດນາມ ບໍ່ສາມາດຫັນປ່ຽນໄດ້ໃນຊົ່ວຄາວ, ແຕ່ຕ້ອງການເສັ້ນທາງຢ່າງໜ້ອຍໜຶ່ງທົດສະວັດ ເພື່ອຮັບປະກັນຄຸນນະພາບ”.

ເມື່ອທຽບໃສ່ບັນດາປະເທດອາຊຽນ, ຫວຽດນາມ ແມ່ນຢູ່ເບື້ອງຫຼັງ ແຕ່ຍັງຢູ່ໃນເສັ້ນທາງເຊື່ອມໂຍງ. ສິງກະໂປໄດ້ນຳໃຊ້ພາສາອັງກິດເປັນພາສາຫຼັກໃນການສຶກສາເປັນເວລາຫຼາຍທົດສະວັດ. ມາເລເຊຍໄດ້ປະຕິບັດ EMI ຢ່າງກວ້າງຂວາງໃນ ວິທະຍາສາດ ແລະວິຊາວິຊາການ. ຟີລິບປິນຖືພາສາອັງກິດເປັນພາສາທາງການ, ສ້າງທ່າໄດ້ປຽບຢ່າງໃຫຍ່ຫຼວງໃນຕະຫຼາດແຮງງານສາກົນ. ສຳລັບ ຫວຽດນາມ, ພາສາອັງກິດກາຍເປັນພາສາທີ 2 ບໍ່ພຽງແຕ່ຈະເປີດກວ້າງກາລະໂອກາດໃນການຮຽນຮູ້ເທົ່ານັ້ນ, ຫາກຍັງເພີ່ມຄວາມສາມາດແກ່ງແຍ້ງຂອງແຫຼ່ງຊັບພະຍາກອນມະນຸດອີກດ້ວຍ.

ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ຜູ້ຊ່ຽວຊານດ້ານການສຶກສາຈໍານວນຫຼາຍເຊື່ອວ່າການຫັນປ່ຽນນີ້ບໍ່ແມ່ນງ່າຍດາຍ. ເມື່ອພາສາອັງກິດເປັນພຽງພາສາຕ່າງປະເທດ, ເປົ້າໝາຍຫຼັກແມ່ນຝຶກທັກສະການສື່ສານ, ແຕ່ເມື່ອກາຍເປັນພາສາທີສອງ, ພາສາອັງກິດຈະມີບົດບາດໃນການສອນວິຊາອື່ນໆຫຼາຍສາຍຕັ້ງແຕ່ວິທະຍາສາດທຳມະຊາດ, ເສດຖະສາດ, ວິທະຍາສາດສັງຄົມ. ການປ່ຽນແປງນັ້ນຮຽກຮ້ອງໃຫ້ມີການປະຕິຮູບຫຼັກສູດ, ອຸປະກອນການຮຽນ, ວິທີການສອນຢ່າງຮອບດ້ານ ແລະ ສຳຄັນກວ່ານັ້ນແມ່ນຄວາມສາມາດຂອງພະນັກງານສິດສອນ.

ສິ່ງທ້າທາຍຂອງການຫັນປ່ຽນຈາກພະນັກງານສອນ

ຕາມທ່ານດຣ Jennifer Howard, ຫົວໜ້າໂຄງການກະກຽມມະຫາວິທະຍາໄລ, School of English and University Pathways, ມະຫາວິທະຍາໄລ RMIT ຫວຽດນາມ, ພະນັກງານການສິດສອນແມ່ນປັດໃຈຫຼັກໃນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດພາສາອັງກິດເປັນການສຶກສາລະດັບປານກາງ (EMI).

ທ່ານນາງ Jennifer Howard ໄດ້ວິເຄາະວ່າ ຄູສອນ EMI ບໍ່ພຽງແຕ່ຕ້ອງມີຄວາມຄ່ອງແຄ້ວທາງດ້ານພາສາອັງກິດເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຍັງຕ້ອງມີຄວາມຊໍານິຊໍານານ ແລະ ທັກສະການສອນແບບທັນສະໄໝອີກດ້ວຍ. ໂດຍສະເພາະ, ຄວາມສາມາດໃນການແຍກຄວາມແຕກຕ່າງຂອງເນື້ອຫາແມ່ນຖືວ່າເປັນປັດໃຈສໍາຄັນ. ໃນຫ້ອງຮຽນທີ່ມີຄວາມຊໍານິຊໍານານພາສາອັງກິດບໍ່ສະຫມໍ່າສະເຫມີ, ຄູສອນຕ້ອງຮູ້ວິທີການປັບອຸປະກອນແລະວິທີການເພື່ອໃຫ້ນັກຮຽນທີ່ອ່ອນແອສາມາດຕິດຕາມໄດ້, ໃນຂະນະທີ່ນັກຮຽນເກັ່ງສາມາດເພີ່ມຄວາມສາມາດຂອງເຂົາເຈົ້າໄດ້.

ທ່ານນາງ Jennifer Howard ຍັງໃຫ້ຂໍ້ສັງເກດວ່າ ພາສາອັງກິດໃນ EMI ບໍ່ແມ່ນເປົ້າໝາຍອັນສູງສຸດອີກຕໍ່ໄປ ແຕ່ເປັນພຽງເຄື່ອງມືທີ່ຈະຖ່າຍທອດຄວາມຮູ້ທີ່ເປັນພິເສດເທົ່ານັ້ນ. ດັ່ງນັ້ນ, ຄູສອນຕ້ອງມີຄວາມຫມັ້ນໃຈພຽງພໍທີ່ຈະສອນພາສາອັງກິດທາງວິຊາການ, ອະທິບາຍແນວຄວາມຄິດທີ່ຊັບຊ້ອນ, ແລະຈັດການສະຖານະການໃນຫ້ອງຮຽນໄດ້ດີ. ນາງ Jennifer Howard ກ່າວວ່າ "ຖ້າຄູພຽງແຕ່ຢຸດທັກສະການສື່ສານ, ນັກຮຽນຈະມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນການເຂົ້າເຖິງຄວາມຮູ້ຢ່າງຖືກຕ້ອງແລະຄົບຖ້ວນ,"

ນອກຈາກທັດສະນະຂອງທ່ານດຣ. Howard, ນັກຊ່ຽວຊານດ້ານການສຶກສາພາຍໃນປະເທດຫຼາຍຄົນຍັງຖືວ່າ, ເພື່ອປະຕິບັດ EMI ຢ່າງກ້ວາງຂວາງ, ຫວຽດນາມ ຕ້ອງກຳນົດມາດຕະຖານຄວາມສາມາດດ້ານພາສາໃຫ້ຄູສອນຢ່າງຈະແຈ້ງ. ມາດຕະຖານນີ້ສາມາດທຽບເທົ່າກັບລະດັບ C1 ໃນກອບການອ້າງອີງທົ່ວໄປຂອງເອີຣົບ (CEFR) ຫຼື IELTS ຈາກ 7.0 ຫຼືສູງກວ່າ, ເພື່ອຮັບປະກັນວ່າຄູສາມາດນໍາໃຊ້ພາສາອັງກິດທາງວິຊາການໃນການສອນ. ນີ້ແມ່ນຄວາມຕ້ອງການທີ່ບໍ່ແມ່ນງ່າຍທີ່ຈະບັນລຸໄດ້, ແຕ່ແມ່ນຄວາມຈໍາເປັນເພື່ອຮັກສາຄຸນນະພາບ.

ຄຳຖາມໃຫຍ່ອີກອັນໜຶ່ງແມ່ນຈະອີງໃສ່ຄູພື້ນເມືອງ ຫຼື ພັດທະນາຄູຫວຽດນາມ? ຜູ້ຊ່ຽວຊານສາກົນຕົກລົງເຫັນດີວ່າຄູສອນພື້ນເມືອງມີຂໍ້ໄດ້ປຽບໃນການອອກສຽງແລະວັດທະນະທໍາພາສາ, ແຕ່ຈໍານວນຈໍາກັດແລະຄ່າໃຊ້ຈ່າຍສູງເຮັດໃຫ້ການຂະຫຍາຍຕົວມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ.

ໃນຂະນະນັ້ນ, ລຸ້ນໜຸ່ມຫວຽດນາມ ກໍນັບມື້ນັບເກັ່ງດ້ານພາສາອັງກິດ. ນັກຮຽນຈົບມັດທະຍົມປາຍຫຼາຍຄົນໄດ້ບັນລຸ IELTS 7.0 - 8.0, ຫຼືສູງກວ່າ. ຖ້າຫາກວ່າໄດ້ຮັບການຝຶກອົບຮົມຢ່າງຖືກຕ້ອງໃນ pedagogy ແລະວິທີການສອນທີ່ທັນສະໄຫມ, ຜົນບັງຄັບໃຊ້ນີ້ຢ່າງແທ້ຈິງຈະກາຍເປັນຫຼັກຂອງ EMI ໃນປີ 2035.

ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ການຫັນປ່ຽນຍັງມີຄວາມສ່ຽງຫຼາຍ. ນັກຄົ້ນຄວ້າບາງຄົນເຕືອນວ່າການຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງຫຼວງຫຼາຍຂອງ EMI ສາມາດສ້າງຄວາມກົດດັນທາງດ້ານການເງິນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍຕໍ່ພໍ່ແມ່ແລະໂຮງຮຽນ. ຄວາມສ່ຽງຂອງການໂຄສະນາທາງດ້ານການຄ້າຂອງການຝຶກອົບຮົມ, ໂດຍສະເພາະໃນໂຄງການສາກົນ "ຕິດປ້າຍ" ເປັນ EMI, ສາມາດນໍາໄປສູ່ຄວາມບໍ່ສະເຫມີພາບໃນໂອກາດການຮຽນຮູ້ລະຫວ່າງຕົວເມືອງແລະຊົນນະບົດ. ຖ້າຫາກວ່າບໍ່ໄດ້ຮັບການຕິດຕາມຢ່າງໃກ້ຊິດ, ຄຸນນະພາບການຝຶກອົບຮົມຍັງອາດຈະມີການຜັນແປໄປຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ, ເຮັດໃຫ້ການສູນເສຍຄວາມໄວ້ວາງໃຈຂອງສັງຄົມ.

ເພື່ອຫຼີກລ້ຽງສະຖານະການດັ່ງກ່າວ, ຜູ້ຊ່ຽວຊານຫຼາຍຄົນແນະນໍາວ່າ, ຄຽງຄູ່ກັບການຝຶກອົບຮົມຄູ, ມັນຈໍາເປັນຕ້ອງສ້າງລະບົບການຮັບປະກັນຄຸນນະພາບຢ່າງເຂັ້ມງວດ, ລວມທັງມາດຕະຖານທີ່ຊັດເຈນກ່ຽວກັບຄວາມສາມາດທາງດ້ານພາສາ, ຄວາມຕ້ອງການດ້ານວິຊາຊີບແລະປະສິດທິຜົນຂອງ pedagogical; ກົນໄກການປະເມີນແຕ່ລະໄລຍະ ແລະ ຕໍານິຕິຊົມໃຫ້ແກ່ຄູເພື່ອຍົກລະດັບທັກສະຂອງເຂົາເຈົ້າຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ.

ນອກຈາກນັ້ນ, ການສ້າງສະພາບແວດລ້ອມທາງວິຊາການທີ່ຊຸກຍູ້ການນໍາໃຊ້ພາສາອັງກິດໃນການຄົ້ນຄວ້າແລະກິດຈະກໍາດ້ານວິຊາຊີບຍັງຖືວ່າເປັນປັດໃຈສໍາຄັນ, ຊ່ວຍໃຫ້ຄູຮັກສານິໄສຂອງການປະຕິບັດພາສາປະຈໍາວັນ.

ທີ່ມາ: https://baotintuc.vn/ban-tron-giao-duc/chuan-bi-nguon-luc-giao-vien-de-dua-tieng-anh-tro-thanh-ngon-ngu-thu-hai-20250915164211776.htm