ແນະນຳພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີສອງໃນໂຮງຮຽນ: ອົງປະກອບເພື່ອຄວາມສຳເລັດ

ຕາມບັນດານັກຊ່ຽວຊານແລ້ວ, ເພື່ອເຮັດໃຫ້ພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີ 2 ໃນບັນດາໂຮງຮຽນແມ່ນຈຸດໝາຍທີ່ ຫວຽດນາມ ໄດ້ວາງອອກໃນໄລຍະຈະມາເຖິງ, ຕ້ອງມີການກຳນົດທິດທາງສະເພາະ ໂດຍມີການປະສານສົມທົບຈາກຫຼາຍຝ່າຍ, ໃນນັ້ນບັນດາປັດໄຈສະເໝີພາບ ແລະ ເອກະລັກແຫ່ງຊາດຄວນໄດ້ຮັບຄວາມເອົາໃຈໃສ່.

Báo Thanh niên•07/09/2025

ປະສົບການຈາກ ອາຊີ ຕາເວັນອອກ

ເພີ່ມທະວີການສອນວິຊາພາສາອັງກິດ ຫຼື ແມ່ນແຕ່ຖືພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີ 2 ດັ່ງທີ່ຫວຽດນາມ ໄດ້ວາງອອກແມ່ນຫົວຂໍ້ທີ່ມີຄວາມສົນໃຈໃນອາຊີຕາເວັນອອກສ່ຽງໃຕ້. ຫນຶ່ງໃນຈຸດທີ່ໂດດເດັ່ນແມ່ນວ່າບັນດາປະເທດອາຊຽນທັງຫມົດໄດ້ອອກກອບກົດຫມາຍຂອງຕົນເອງສໍາລັບການສອນພາສາອັງກິດໃນລະດັບມັດທະຍົມ, ອີງຕາມການສຶກສາທີ່ຈັດພີມມາໃນເດືອນມັງກອນໂດຍອາຈານ Emi Emilia (ອິນໂດເນເຊຍ) ແລະເພື່ອນຮ່ວມງານໃນວາລະສານພາສາອິນໂດເນເຊຍອິນໂດເນເຊຍ.

ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ອີງຕາມຜົນການຄົ້ນຄວ້າ, ສະຖານະພາບຂອງພາສາອັງກິດແຕກຕ່າງກັນລະຫວ່າງປະເທດ. ໃນສິງກະໂປ, ບຣູໄນ, ຟີລິບປິນແລະມາເລເຊຍ, ພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີສອງທີ່ມີອັດຕາແລະລະດັບການນໍາໃຊ້ທີ່ແຕກຕ່າງກັນ. ອິນໂດເນເຊຍ ແລະ ໄທ, ເຖິງວ່າເຂົາເຈົ້າໃຫ້ຄຸນຄ່າພາສາອັງກິດ, ແຕ່ຖືວ່າມັນເປັນວິຊາບັງຄັບ ແລະ ບໍ່ແມ່ນພາສາທີ່ຈະສອນວິຊາອື່ນ. ໃນຂະນະດຽວກັນ, ໃນກໍາປູເຈຍແລະລາວ, ພາສາອັງກິດເປັນວິຊາການເລືອກ.

Những yếu tố thành công trong dạy tiếng Anh tại việt nam và Đông Nam Á - Ảnh 1. — ມະຕິເລກທີ 91 ແລະ ມະຕິເລກທີ 71 ຂອງ ກົມການເມືອງ ເນັ້ນໜັກວິທີການແກ້ໄຂໃຫ້ຂະແໜງການສຶກສາ ແລະ ບຳລຸງສ້າງ ເພີ່ມທະວີການຮຽນ-ການສອນພາສາຕ່າງປະເທດໃຫ້ເຂັ້ມແຂງ, ເຮັດໃຫ້ພາສາອັງກິດກາຍເປັນພາສາທີສອງໃນໂຮງຮຽນ.

ການສຶກສາຍັງໄດ້ຍົກໃຫ້ເຫັນອີກວ່າ ຜົນສຳເລັດຂອງສິງກະໂປ ໃນການເຮັດໃຫ້ພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີສອງແມ່ນມາຈາກປະເທດດັ່ງກ່າວໄດ້ນຳໃຊ້ນະໂຍບາຍສອງພາສາໃນຊຸມປີ 1960 ແລະ ປະຈຸບັນໄດ້ສອນທຸກວິຊາເປັນພາສາອັງກິດ. ປະເທດນີ້ຍັງໄດ້ສ້າງຕັ້ງມູນນິທິ Lee Kuan Yew ເພື່ອຊຸກຍູ້ການຮັກສາສອງພາສາໃນເດັກນ້ອຍ. ຟີລິບປິນກຳລັງສອນວິຊາຫຼັກເຊັ່ນ: ຄະນິດສາດ ແລະ ວິທະຍາສາດ ເປັນພາສາອັງກິດ.

ທ່ານ ດຣ ທະນາ ຄູວົງສາ, ອາຈານສອນ ຄະນະ ສຶກສາສາດ ມະຫາວິທະຍາໄລກະເສດສາດ (ປະເທດໄທ) ກ່າວວ່າ: ໃນປະເທດນີ້ ໂຮງຮຽນມັດທະຍົມຕອນປາຍຂອງພາກລັດມັກຈະສອນພາສາອັງກິດ 3-4 ຊົ່ວໂມງຕໍ່ອາທິດ, ໃນຂະນະທີ່ມະຫາວິທະຍາໄລຂອງລັດຄືໜ່ວຍງານຂອງລາວຕ້ອງການໃຫ້ນັກສຶກສາຮຽນພາສາອັງກິດທົ່ວໄປ 2-3 ຫຼັກສູດ ແລ້ວສາມາດຮຽນຕໍ່ວິຊາພາສາອັງກິດສະເພາະໄດ້ຕາມຄະນະວິຊາ. ນອກຈາກນັ້ນ, ມະຫາວິທະຍາໄລຂອງລັດຂະຫນາດໃຫຍ່ຈໍານວນຫຼາຍໄດ້ປະຕິບັດການຝຶກອົບຮົມສໍາລັບບາງສາຂາວິຊາພາສາອັງກິດທັງຫມົດ.

K ຂອບນະໂຍບາຍ ແລະກົດລະບຽບເພື່ອສົ່ງເສີມ ການນຳໃຊ້ ພາສາອັງກິດ

ເພື່ອໃຫ້ການນຳໃຊ້ພາສາອັງກິດເປັນພາສາສອນຢ່າງສຳເລັດຜົນ, ອີງຕາມທ່ານຄູວົງ ແລ້ວ, ຕ້ອງມີນະໂຍບາຍ ແລະ ລະບຽບການເພື່ອຊຸກຍູ້ການນຳໃຊ້ພາສາອັງກິດໂດຍເລີ່ມຈາກຄູອາຈານເອງ. ນີ້ແມ່ນສິ່ງທ້າທາຍອັນໃຫຍ່ຫຼວງຂອງປະເທດໄທ. “ຂ້າພະເຈົ້າເຊື່ອວ່າ ຖ້າມີຄໍາຊີ້ແຈງຢ່າງຈະແຈ້ງວ່າ ວິຊານີ້ຕ້ອງສອນເປັນພາສາອັງກິດ, ຄູສອນຈະມີແຮງຈູງໃຈໃນການປັບປຸງຕົນເອງໃຫ້ແທດເໝາະກັບຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການ,” ດຣ.

ໜຶ່ງໃນບັນດາວິທີແກ້ໄຂເພື່ອໃຫ້ຫວຽດນາມເຂົ້າສູ່ 20 ປະເທດດ້ານການສຶກສາສູງສຸດ

ຈາກບົດສະຫຼຸບ 91 (ສິງຫາ 2024) ວ່າດ້ວຍການປະດິດສ້າງພື້ນຖານ ແລະ ຮອບດ້ານດ້ານການສຶກສາ ແລະ ບຳລຸງສ້າງ ເຖິງມະຕິເລກທີ 71 (ສິງຫາ 2025) ວ່າດ້ວຍການພັດທະນາການສຶກສາ ແລະ ບຳລຸງສ້າງ, ກົມການເມືອງໄດ້ກ່າວເຖິງປັດໄຈດ້ານພາສາຕ່າງປະເທດ. ໃນມະຕິ 71, ເປົ້າໝາຍວິໄສທັດຮອດປີ 2045 ແມ່ນໃຫ້ ຫວຽດນາມ ຢືນຢູ່ໃນ 20 ປະເທດອັນດັບຕົ້ນກ່ຽວກັບລະບົບການສຶກສາແຫ່ງຊາດ, ຢ່າງໜ້ອຍມີ 5 ມະຫາວິທະຍາໄລໃນ 100 ອັນດັບຕົ້ນຂອງໂລກ... ໜຶ່ງໃນໜ້າວຽກ ແລະ ມາດຕະການແກ້ໄຂຢ່າງຈະແຈ້ງໃນມະຕິ 71 ບັນລຸໄດ້ເປົ້າໝາຍແມ່ນ “ເສີມຂະຫຍາຍການຮຽນ-ການສອນພາສາອັງກິດໃຫ້ໂຮງຮຽນເປັນເທື່ອລະກ້າວ”.

ອີກບັນຫາໜຶ່ງແມ່ນ ຫວຽດນາມ ຕ້ອງໄດ້ສືບຕໍ່ພັດທະນາ ແລະ ຊຸກຍູ້ການສອບເສັງພາສາອັງກິດພາຍໃນປະເທດ ໃຫ້ສອດຄ່ອງກັບກອບພາສາເອີຣົບທົ່ວໄປ (CEFR) ເຊັ່ນ: MUET ຂອງມາເລເຊຍ ທີ່ນຳໃຊ້ໂດຍມະຫາວິທະຍາໄລທັງໝົດໃນປະເທດ, ອີງຕາມການກ່າວຂອງ ດຣ. MUET ແມ່ນແຕ່ໄດ້ຮັບການຍອມຮັບຈາກມະຫາວິທະຍາໄລຫຼາຍແຫ່ງທົ່ວໂລກວ່າເປັນທາງເລືອກອື່ນຂອງ IELTS, ແລະຕົວເລກນີ້ຍັງສືບຕໍ່ເພີ່ມຂຶ້ນ.

"ຕາມກົດລະບຽບໃນປະຈຸບັນ, ຄູສອນທົ່ວໄປໃນມາເລເຊຍຕ້ອງບັນລຸລະດັບ C1 ຕາມ CEFR ແລະພວກເຮົາກໍາລັງປະຕິບັດທຸກມາດຕະການເພື່ອບັນລຸເປົ້າຫມາຍດັ່ງກ່າວ, ລວມທັງປັດໃຈທາງດ້ານການເງິນກ່ອນ. ເພາະວ່າຄູອາຈານສາມາດສອບເສັງ MUET ໃນລາຄາທີ່ເຫມາະສົມ, ບໍ່ຈໍາເປັນຕ້ອງສອບເສັງລາຄາແພງເຊັ່ນ IELTS. ດັ່ງນັ້ນ, ຫວຽດນາມຄວນມີເຄື່ອງມືການປະເມີນຂອງຕົນເອງເພື່ອຫຼີກເວັ້ນການເອື່ອຍອີງຈາກຕ່າງປະເທດ,".

ອອກແບບເສັ້ນທາງທີ່ຈະແຈ້ງ

ເພື່ອເຮັດໃຫ້ພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີ 2 ໃນໂຮງຮຽນ, ຮອງສາດສະດາຈານ ດຣ.

Những yếu tố thành công trong dạy tiếng Anh tại việt nam và Đông Nam Á - Ảnh 2. — ນັກສຶກສານະຄອນໂຮ່ຈີມິນຮຽນພາສາອັງກິດກັບຄູຕ່າງປະເທດ. ທາງເມືອງວາງແຜນຈະສ້າງພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີສອງໃນໂຮງຮຽນໃນປີ 2030.

ການມີກອບສະເພາະຍັງຊ່ວຍໃຫ້ພວກເຮົາຮູ້ບ່ອນທີ່ຈະມີຜົນກະທົບຢ່າງມີປະສິດທິພາບ, ແທນທີ່ຈະພຽງແຕ່ເບິ່ງບັນຫາໃນລະບົບນິເວດການສຶກສາເປັນຕ່ອນແຍກຕ່າງຫາກແລະຈັດການກັບພວກເຂົາແຍກຕ່າງຫາກໃນທິດທາງຂອງຄູສອນພາສາອັງກິດທີ່ບໍ່ດີ, ຫຼັງຈາກນັ້ນສົ່ງພວກເຂົາໄປຮຽນພາສາອັງກິດພິເສດ. “ນີ້ພຽງແຕ່ແກ້ໄຂບັນຫາສ່ວນໜຶ່ງເທົ່ານັ້ນ,” ທ່ານນາງ ໂຮ່ຈີມິນ ແບ່ງປັນວ່າ, ໃນຂະບວນການກໍ່ສ້າງໂຄງປະກອບການກໍ່ຕ້ອງອີງໃສ່ບັນດາພື້ນຖານວິທະຍາສາດ, ທິດສະດີໃນໂລກໃນສະພາບການຫວຽດນາມ.

ນອກຈາກນັ້ນ, ການປະຕິບັດພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີສອງໃນໂຮງຮຽນຍັງຈໍາເປັນຕ້ອງໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ສອງປັດໃຈ. ອັນໜຶ່ງແມ່ນເລື່ອງຄວາມບໍ່ສະເໝີພາບທາງດ້ານສັງຄົມ ເພາະບໍ່ແມ່ນທຸກຄົນມີຄວາມສາມາດດ້ານພາສາອັງກິດ, ໂດຍສະເພາະນັກຮຽນຈາກເຂດພູດອຍ, ຫ່າງໄກສອກຫຼີກ ແລະ ຫ່າງໄກສອກຫຼີກ. “ຖ້າພວກເຮົາແນະນຳໂຄງການນີ້, ພວກເຮົາຈະສະໜັບສະໜູນອັນໃດເພື່ອໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເຂົ້າໃຈຖອດຖອນບົດຮຽນ ແລະ ຕິດຕາມມິດສະຫາຍ?”, ນາງ ຮ່ວາຖາມ.

ເລື່ອງທີ 2 ແມ່ນເລື່ອງອະນຸລັກຮັກສາເອກະລັກຂອງຊາດ, ເພາະວ່າພາສາຕິດພັນກັບວັດທະນະທຳ, ຕາມທ່ານດຣ. ສະນັ້ນ, ຜູ້ວາງນະໂຍບາຍກໍ່ຕ້ອງເອົາໃຈໃສ່ເຖິງບົດບາດຂອງຫວຽດນາມ ແລະ ພາສາອັງກິດໃນສະພາບແວດລ້ອມຂອງໂຮງຮຽນ. ໃນຄວາມເປັນຈິງ, ການຄົ້ນຄວ້າຂອງສາດສະດາຈານ Emi Emilia ແລະເພື່ອນຮ່ວມງານສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເຖິງວ່າຈະມີການພິຈາລະນາພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີສອງ, ຟີລິບປິນຍັງສອນພາສາແມ່ຂອງຕົນສໍາລັບສາມປີທໍາອິດຂອງໂຮງຮຽນປະຖົມແລະຫຼັງຈາກເວລານີ້, ບາງວິຊາແມ່ນສອນໃນພາສາແມ່.

ກ່ຽວກັບວຽກງານເສີມຂະຫຍາຍແຫຼ່ງຊັບພະຍາກອນມະນຸດດ້ານການສຶກສາ, ມະຫາວິທະຍາໄລສຶກສານະຄອນໂຮ່ຈິມິນ ໄດ້ປະຕິບັດບັນດາໂຄງການຝຶກອົບຮົມສອງພາສາໃນວິຊາຄູຄະນິດສາດ, ຄູສອນຊັ້ນປະຖົມ ແລະ ໄດ້ສ້າງແຜນການຝຶກອົບຮົມສອງພາສາດ້ານຟີຊິກ, ເຄມີ, ຊີວະສາດ ແລະ ວິທະຍາສາດທຳມະຊາດ. ນີ້ແມ່ນພື້ນຖານເພື່ອໃຫ້ຄູສອນເປັນພາສາອັງກິດ, ຕາມທ່ານດຣ ຫງວຽນທິທູຮັ່ງ, ຜູ້ອຳນວຍການສູນຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ນຳໃຊ້ການສຶກສາ STEM (ວິທະຍາສາດ, ເຕັກໂນໂລຢີ, ວິສະວະກຳ, ຄະນິດສາດ) ຂອງມະຫາວິທະຍາໄລແຫ່ງນີ້.

ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນປັດຈຸບັນແມ່ນຄູສອນຫຼາຍຄົນຈະບໍ່ສາມາດສອນວິຊາພາສາອັງກິດໄດ້, ສ່ວນໜຶ່ງແມ່ນຍ້ອນຂະບວນການຝຶກອົບຮົມຜ່ານມາຕ້ອງການຄູສອນພາສາອັງກິດທົ່ວໄປເທົ່ານັ້ນ, ບໍ່ແມ່ນວິຊາພາສາອັງກິດສະເພາະ, ຫຼັກສູດການສຶກສາທີ່ຜ່ານມາບໍ່ໄດ້ກຳນົດໃຫ້ຄູສອນເປັນພາສາອັງກິດ. ສະນັ້ນ, ຄ້າຍຄືກັນກັບຄວາມຄິດເຫັນຂອງທ່ານນາງ Hoa, ທ່ານນາງ Trang ກໍ່ເຊື່ອໝັ້ນວ່າ ຕ້ອງມີການນຳໃຊ້ພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີສອງຢູ່ໂຮງຮຽນ.

"ອັນນີ້ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ມີການປະສານງານຂອງຫຼາຍພາກສ່ວນ, ລວມທັງຜູ້ນໍາໃນທຸກລະດັບແລະຄູອາຈານ. ແຕ່ໃນຄວາມຄິດເຫັນຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ກ່ອນອື່ນຫມົດ, ພວກເຮົາຈໍາເປັນຕ້ອງເຮັດໃຫ້ໂຮງຮຽນແລະຄູອາຈານເຂົ້າໃຈຢ່າງຈະແຈ້ງຜົນປະໂຫຍດຂອງນັກຮຽນໃນການເຂົ້າເຖິງວິຊາພາສາອັງກິດ, ເຮັດໃຫ້ຄູອາຈານມີຄວາມຮູ້ສຶກຕ້ອງການທີ່ຈະເຮັດແນວນີ້ແທນທີ່ຈະມີຄວາມຮູ້ສຶກບັງຄັບ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ພວກເຮົາຈໍາເປັນຕ້ອງສ້າງກົນໄກການປະສານງານລະຫວ່າງຄູສອນພາສາອັງກິດແລະຄູອາຈານຂອງວິຊາອື່ນໆ, ແລະກໍານົດໄລຍະເວລາທີ່ຈະເລີ່ມຕົ້ນການສອນເປັນພາສາອັງກິດແລະວິທີການເພີ່ມຂຶ້ນ.

ກ່ຽວກັບວິທີ pedagogical ເມື່ອພິຈາລະນາພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີສອງ, ຮອງສາດສະດາຈານ Dr. Rhonda Oliver, ຫົວຫນ້າໂຮງຮຽນການສຶກສາ, Curtin University (ອົດສະຕາລີ), ສະເຫນີສອງວິທີການ: ການນໍາໃຊ້ພາສາອັງກິດເປັນສື່ກາງຂອງຄໍາແນະນໍາ (EMI) ແລະການສອນປະສົມປະສານເນື້ອໃນແລະພາສາ (CLIL). ຄວາມແຕກຕ່າງແມ່ນວ່າ EMI ສຸມໃສ່ການສອນເນື້ອໃນແລະຄູສອນມີບົດບາດໃນການໃຫ້ຄວາມຮູ້ໃນຂະນະທີ່ CLIL ເນັ້ນຫນັກໃສ່ພາສາແລະເນື້ອຫາ, ແລະຄູອາຈານມັກຈະສອນທັງສອງດ້ານ.

ນາງ Oliver ແບ່ງປັນວ່າ "EMI ເປັນທີ່ນິຍົມກັນໃນລະດັບມະຫາວິທະຍາໄລ ແລະປະຈຸບັນຍັງຖືກນຳໃຊ້ຢູ່ໃນໂຮງຮຽນປະຖົມ ແລະ ມັດທະຍົມໃນຫວຽດນາມ, ໃນຂະນະທີ່ CLIL ມັກຈະຖືກນຳໃຊ້ໃນການສຶກສາທົ່ວໄປ," ນາງ Oliver ແບ່ງປັນ.

ສິ່ງທ້າທາຍຕົ້ນຕໍ

ກ່າວຄຳເຫັນທີ່ກອງປະຊຸມສາກົນກ່ຽວກັບການຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ການສອນພາສາອັງກິດຈັດໂດຍສູນຝຶກອົບຮົມພາກພື້ນຂອງອົງການຈັດຕັ້ງລັດຖະມົນຕີສຶກສາອາຊີຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້ຫວຽດນາມ (SEAMEO RETRAC) ໃນກາງເດືອນສິງຫານີ້, ທ່ານ David Fay, ຫົວໜ້າຫ້ອງການພາສາອັງກິດພາກພື້ນ (RELO) ສະຖານທູດອາເມລິກາ ປະຈຳ ຫວຽດນາມ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ນອກຈາກການເຊື່ອມໂຍງພາສາອັງກິດກັບຄວາມຮູ້ດ້ານວິຊາການແລ້ວ, ຄູສອນຍັງຕ້ອງເຊື່ອມໂຍງກັບການເຈລະຈາແກ້ໄຂຄວາມຂັດແຍ່ງກັນ, ບຳລຸງສ້າງເປັນຕົ້ນ.

ອີກປະເດັນໜຶ່ງທີ່ ທ່ານ Fay ຍົກຂຶ້ນມານັ້ນ, ບໍ່ພຽງແຕ່ ຫວຽດນາມ ເທົ່ານັ້ນ, ຫຼາຍປະເທດ ແລະ ເຂດແຄ້ວນຍັງຕ້ອງການເພີ່ມອັດຕາການນຳໃຊ້ພາສາອັງກິດຢູ່ໂຮງຮຽນມັດທະຍົມຕອນປາຍ ແລະ ມະຫາວິທະຍາໄລ ເຊັ່ນ: Türkiye, Finland, Taiwan… ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ສິ່ງທ້າທາຍທີ່ພົ້ນເດັ່ນແມ່ນການຂາດຄູສອນທີ່ໝັ້ນໃຈໃນການສອນວິຊາຕ່າງໆເຊັ່ນ: ຄະນິດສາດ, ວິທະຍາສາດສັງຄົມ… ພາສາອັງກິດ, ພ້ອມກັບຄວາມສ່ຽງຂາດຄວາມເຂົ້າໃຈຈາກພໍ່ແມ່ ແລະ ຜູ້ຄຸ້ມຄອງການສຶກສາ.

ທີ່ມາ: https://thanhnien.vn/dua-tieng-anh-thanh-ngon-ngu-thu-hai-trong-truong-hoc-nhung-yeu-to-de-thanh-cong-185250907213715805.htm