ພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີສອງໃນໂຮງຮຽນ: ຊອກຫາວິທີແກ້ໄຂສິ່ງທ້າທາຍ

Tiếng Anh là ngôn ngữ thứ hai trong trường học: Tìm lời giải cho những thách thức - Ảnh 1. — ນັກຮຽນຂອງໂຮງຮຽນປະຖົມແຫ່ງໜຶ່ງຢູ່ນະຄອນ ໂຮ່ຈີມິນ ໂອ້ລົມກັບຄູສອນຕ່າງປະເທດໃນກອງປະຊຸມສະໂມສອນພາສາອັງກິດ - ພາບ: MY DUNG

ທ່ານນາງ T., ຜູ້ອຳນວຍການໂຮງຮຽນມັດທະຍົມສຶກສາແຫ່ງໜຶ່ງຢູ່ນະຄອນ ໂຮ່ຈີມິນ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ, ນາງຮູ້ສຶກດີໃຈຫຼາຍກັບຂ່າວທີ່ນະຄອນ ໂຮ່ຈີມິນ ຈະທົດລອງນຳໃຊ້ພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີ 2 ຢູ່ບັນດາໂຮງຮຽນ.

ທ່ານ ນາງ T.

ຄູຫວຽດນາມໃຊ້ພາສາອັງກິດໃນການສອນວິຊາໃຫ້ນັກຮຽນຖືກຕ້ອງບໍ? ມັນເປັນພາສາອັງກິດທີ່ແຕກຫັກທີ່ນັກຮຽນບໍ່ສາມາດເຂົ້າໃຈໄດ້ບໍ?

ທ່ານ ຮ່ວາງແທ່ງຝູ, ອຳນວຍການໂຮງຮຽນມັດທະຍົມ ບຸ່ຍທິຊວນ, ນະຄອນ ໂຮ່ຈີມິນ.

ຂ້ອຍສາມາດຊອກຫາຄູສອນພາສາອັງກິດໄດ້ຢູ່ໃສ?

ຕາມການປະເມີນຂອງ ນາງ T., ໃນຂະນະທີ່ນັກຮຽນໃນໂຮງຮຽນຂອງລາວສ່ວນຫຼາຍຮຽນພາສາອັງກິດເກັ່ງ ແລະ ມີອັດຕາການສື່ສານພາສາອັງກິດໄດ້ດີ, ກົງກັນຂ້າມ, ພະນັກງານສອນ-ຜູ້ທີ່ຈະປະຕິບັດນະໂຍບາຍໂດຍກົງເຮັດໃຫ້ພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີສອງໃນໂຮງຮຽນມີອັດຕາຄວາມຊໍານານໃນການສື່ສານພາສາອັງກິດຕໍ່າຫຼາຍ.

“ຄູສອນມີລະດັບປະລິນຍາຕີ ແລະ ໃບປະກາດສະນີຍະບັດພາສາອັງກິດຄົບຊຸດຕາມຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການ, ແຕ່ເມື່ອເວລາຜ່ານໄປ, ຈໍານວນຄູສອນທີ່ໃຊ້ພາສາອັງກິດໃນການສື່ສານໄດ້ກາຍເປັນເລື່ອງທີ່ຫາຍາກ, ສະພາບແວດລ້ອມການເຮັດວຽກທີ່ບໍ່ຈໍາເປັນພາສາອັງກິດໄດ້ທໍາລາຍຄວາມສາມາດໃນການໃຊ້ພາສາອັງກິດໃນການປະຕິບັດຂອງຄູແຕ່ລະຄົນ, ປະຈຸບັນ, ຄູສອນໃນໂຮງຮຽນມີພຽງແຕ່ປະມານ 10% ເທົ່ານັ້ນທີ່ສາມາດໃຊ້ພາສາອັງກິດໃນການສື່ສານ, ນັ້ນແມ່ນອຸປະສັກ,” ນາງ T.

ທ່ານນາງ ເຈີ່ນທິແອງ, ເຈົ້າອຳນວຍການໂຮງຮຽນມັດທະຍົມມິນດຶກ, ເມືອງ 1, ນະຄອນ ໂຮ່ຈິມິນ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ, ຕາມຄວາມຮຽກຮ້ອງລວມແລ້ວ, ຄູອາຈານໃໝ່ຕ້ອງມີໃບປະລິຍາຕີພາສາອັງກິດ ແລະ ໃບຢັ້ງຢືນທຽບເທົ່າ.

ຂະນະທີ່ຄູອາຈານທີ່ຜ່ານການຝຶກອົບຮົມໃນເມື່ອກ່ອນລ້ວນແຕ່ມີໃບຢັ້ງຢືນພາສາອັງກິດທີ່ໄດ້ປ່ຽນເປັນມາດຕະຖານຄວາມສາມາດ 6 ລະດັບຕາມຂອບເຂດຄວາມສາມາດດ້ານພາສາຕ່າງປະເທດ. ແນວໃດກໍດີ, ອີງຕາມການປະເມີນຂອງນາງອານ, ເຖິງແມ່ນວ່າມີໃບຢັ້ງຢືນພາສາອັງກິດ, ຄູອາຈານບໍ່ສາມາດສອນວິຊາພາສາອັງກິດໄດ້.

"ຄວາມສາມາດພາສາອັງກິດພຽງແຕ່ພຽງພໍສໍາລັບການສື່ສານ, ແຕ່ມັນບໍ່ພຽງພໍທີ່ຈະຖືກນໍາໃຊ້ເປັນພາສາສໍາລັບການສອນວິຊາ," ນາງ A ຍອມຮັບຢ່າງຈິງຈັງ.

ນາງ ອານ ກ່າວຕື່ມວ່າ: ໂດຍພື້ນຖານແລ້ວ, ຄູສອນທົ່ວໄປແມ່ນບໍ່ສາມາດສອນວິຊາຂອງເຂົາເຈົ້າເປັນພາສາອັງກິດໄດ້. ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ໃນບັນດາຄູສອນເຫຼົ່ານັ້ນ, ຍັງມີຄູສອນທີ່ຮຽນພາສາອັງກິດຢ່າງຫ້າວຫັນ ແລະ ສາມາດປະຕິບັດໜ້າທີ່ການສອນວິຊາຂອງເຂົາເຈົ້າເປັນພາສາອັງກິດ.

"ໂຮງຮຽນຂອງພວກເຮົາມີຄູສອນ 3 ຄົນທີ່ສາມາດນຳໃຊ້ພາສາອັງກິດເປັນພາສາເພື່ອສອນວິຊາຂອງເຂົາເຈົ້າ, ຄົນໜຶ່ງມີລະດັບປະລິນຍາຕີດ້ານພາສາອັງກິດ ແລະ ມີທັກສະການສື່ສານ ແລະ ພາສາທີ່ດີ, ມີລະດັບປະລິນຍາໂທໃນພາສາອັງກິດ ແລະ ສາມາດສອນ ວິທະຍາສາດ ທຳມະຊາດເປັນພາສາອັງກິດໄດ້, ແລະ ອີກຄົນໜຶ່ງມີລະດັບປະລິນຍາໂທທາງດ້ານຄະນິດສາດ ແລະ ສາມາດສອນຄະນິດສາດເປັນພາສາອັງກິດໄດ້. ເຖິງວ່າອັດຕາສ່ວນບໍ່ສູງກໍ່ຕາມ, ມັນກໍ່ເປັນໄປບໍ່ໄດ້.

ການປັບປຸງຄວາມສາມາດພາສາອັງກິດສໍາລັບຄູອາຈານ

ອີງຕາມຜູ້ອໍານວຍການຈໍານວນຫຼາຍ, ຄຸນລັກສະນະຂອງໂຮງຮຽນທົ່ວໄປໃນມື້ນີ້ແມ່ນແຕກຕ່າງກັນ. ດັ່ງນັ້ນ, ອັດຕາສ່ວນຂອງຄູທີ່ສາມາດໃຊ້ພາສາອັງກິດໃນການສອນແມ່ນບໍ່ຄືກັນ. ເຖິງວ່າຈະຫຍຸ້ງຍາກ ແລະ ທ້າທາຍກໍ່ຕາມ, ແຕ່ຕາມທັດສະນະຂອງໂຮງຮຽນ, ແຕ່ກໍ່ສາມາດປະຕິບັດໄດ້ຖ້າຫາກປະຕິບັດຕາມເສັ້ນທາງດັ່ງກ່າວ.

“ຖ້າບັນດາຜູ້ນຳໂຮງຮຽນມີສະຕິສ້າງນະໂຍບາຍສ້າງພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີສອງໃຫ້ປະກົດຜົນເປັນຈິງ, ມີບັນດາບາດກ້າວທີ່ຕ້ອງປະຕິບັດ. ຕົວຢ່າງຄື: ສ້າງໂອກາດໃຫ້ຄູສອນທີ່ມີຄວາມສາມາດ, ມີຄວາມສາມາດ, ກໍ່ສ້າງຈາກຈຸດທີ່ສະຫວ່າງເປັນຮໍ່າຮຽນ, ເຜີຍແຜ່ໃຫ້ທົ່ວໂຮງຮຽນ.

ທ່ານ ຮ່ວາງແທ່ງຝູ, ອຳນວຍການໂຮງຮຽນມັດທະຍົມປາຍ ບຸ່ຍທິຊວນ, ນະຄອນ ໂຮ່ຈິມິນ ໄດ້ຍອມຮັບວ່າ ຄວາມເປັນຫ່ວງໃຫຍ່ທີ່ສຸດໃນການປະຕິບັດພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີສອງຢູ່ໂຮງຮຽນແມ່ນຄູອາຈານ.

ຕາມທ່ານຝູ໋ຈ້ອງແລ້ວ, ນີ້ແມ່ນບັນຫາທີ່ຕ້ອງເອົາໃຈໃສ່ໃນການປະຕິບັດນະໂຍບາຍນີ້. ຍ້ອນວ່າ ຄູສອນຍຸກປັດຈຸບັນເກີດໃນຊຸມປີ 60 ແລະ 70 ບໍ່ສາມາດເວົ້າພາສາອັງກິດມາດຕະຖານໄດ້ ເພາະກ່ອນໜ້ານີ້ເຄີຍສຳຜັດກັບພາສາອັງກິດທີ່ບໍ່ໄດ້ມາດຕະຖານ.

“ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າ ໃນໄລຍະ 10 ປີ ຄູສອນຈະເກັ່ງຫຼາຍໃນການເວົ້າ ແລະ ນຳໃຊ້ພາສາອັງກິດໃນການສອນ, ເພື່ອປະຕິບັດນະໂຍບາຍເຮັດໃຫ້ພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີ 2 ໃນໂຮງຮຽນໃຫ້ປະສົບຜົນສຳເລັດ, ຂະແໜງການສຶກສາຕ້ອງປັບປຸງຄວາມຮູ້ພາສາອັງກິດຂອງຄູຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ, ຈັດຕັ້ງການຮຽນ-ການສອນຢ່າງເຂັ້ມງວດເປັນເວລາ 3 ເດືອນ, ຫົກເດືອນ ແລະ ເຝິກອົບຮົມເປັນປົກກະຕິໃຫ້ບັນລຸຕາມລະດັບທີ່ກຳນົດໄວ້, ເຂົາເຈົ້າຈະມີຄວາມສາມາດໃນການສອນໄດ້ດີໃນວິຊາຂອງຕົນ”.

ທ່ານ ເລຊວນເກື່ອງ, ຫົວໜ້າໂຄງການພາສາປະລິນຍາຕີ, ມະຫາວິທະຍາໄລ RMIT ຫວຽດນາມ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ນອກຈາກການບຳລຸງສ້າງຄູ ແລະ ບຳລຸງສ້າງວິຊາຊີບເປັນປະຈຳ, ມະຫາວິທະຍາໄລຄູສອນຕ້ອງເລີ່ມປະຕິບັດການຝຶກອົບຮົມພາສາອັງກິດໃຫ້ນັກສຶກສາ, ກ່ອນອື່ນໝົດແມ່ນວິຊາຄະນິດສາດ ແລະ ວິທະຍາສາດທຳມະຊາດ.

ຄວນມີນະໂຍບາຍການລົງທຶນໃຫ້ໂຮງຮຽນສ້າງຄູດ້ວຍໂຄງການສ້າງຄູພາສາອັງກິດແບບນີ້ເພື່ອໃຫ້ມີຄຸນນະພາບມາດຕະຖານ ແລະ ຮັບປະກັນແຫຼ່ງຄູທີ່ສາມາດສອນວິຊາສະເພາະເປັນພາສາອັງກິດແຕ່ຊັ້ນອະນຸບານຮອດມັດທະຍົມປາຍ.

ການແກ້ໄຂອີກອັນໜຶ່ງ ກໍ່ຄືການຮັບສະໝັກຄູສອນພາສາອັງກິດພື້ນເມືອງ ຫຼື ຄູຕ່າງປະເທດເຂົ້າມາຮັບຜິດຊອບບາງວິຊາ ຫຼື ກິດຈະກຳການສຶກສາຢູ່ໂຮງຮຽນ, ເພື່ອປັບປຸງ ແລະ ຍົກລະດັບທັກສະການສື່ສານພາສາອັງກິດໃຫ້ດີຂຶ້ນເທື່ອລະກ້າວ. ຄຽງຄູ່ກັນນັ້ນ, ຍັງສາມາດສົມທົບກັນ “ຄູຫວຽດນາມ-ຄູຕ່າງປະເທດ” ໄດ້ຂຶ້ນກັບສະພາບການສິດສອນຕົວຈິງຢູ່ແຕ່ລະໂຮງຮຽນ.

ກອງປະຊຸມສຳມະນາ "ເຮັດໃຫ້ພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີສອງໃນໂຮງຮຽນ"

ແຕ່ເວລາ 9 ໂມງເຊົ້າຫາ 11 ໂມງ 30 ໂມງຂອງມື້ນີ້ (ວັນທີ 2 ຕຸລາ), ໜັງສືພິມ Tuoi Tre ຈະຈັດລາຍການສົນທະນາ “ເຮັດໃຫ້ພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີສອງໃນໂຮງຮຽນ: ຈະເຮັດແນວໃດເພື່ອຜ່ານຜ່າສິ່ງທ້າທາຍ?”.

ກອງປະຊຸມສຳມະນາມີບັນດາຜູ້ຊ່ຽວຊານ, ນັກສຶກສາ, ຄູອາຈານ, ພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນ ແລະ ຜູ້ຄຸ້ມຄອງເພື່ອສະແຫວງຫາຂໍ້ລິເລີ່ມ, ແນະນຳ, ແກ້ໄຂບັນດານະໂຍບາຍ “ເຮັດໃຫ້ພາສາອັງກິດຄ່ອຍໆເປັນພາສາທີສອງຢູ່ໂຮງຮຽນ” ຕາມບົດສະຫຼຸບ 91 ປີ 2024 ຂອງ ກົມການເມືອງ .

ແຂກຜູ້ເຂົ້າຮ່ວມກອງປະຊຸມປະກອບມີ:

* ທ່ານ ຫງວຽນບ໋າວກວກ, ຮອງຫົວໜ້າພະແນກສຶກສາ ແລະ ບຳລຸງສ້າງ ນະຄອນໂຮ່ຈິມິນ.

* ດຣ ຫງວຽນແທ່ງບິງ (ຫົວໜ້າພາກວິຊາພາສາອັງກິດ, ມະຫາວິທະຍາໄລສຶກສານະຄອນໂຮ່ຈີມິນ)

* ດຣ Le Xuan Quynh (ຫົວຫນ້າໂຄງການປະລິນຍາຕີພາສາ, ມະຫາວິທະຍາໄລ RMIT ຫວຽດນາມ)

* ດຣ ດ່າວກວາງມິນ (ຮອງຫົວໜ້າກຸ່ມ Equest - ໜ່ວຍງານທີ່ພວມຈັດຕັ້ງປະຕິບັດໂຄງການສອນຄະນິດສາດ ແລະ ວິທະຍາສາດພາສາອັງກິດຢູ່ໂຮງຮຽນມັດທະຍົມຕອນປາຍ).

* ທ່ານນາງ ຟ້າມທິແທ່ງບິ່ງ (ຮອງຜູ້ອຳນວຍການໂຮງຮຽນມັດທະຍົມສຶກສາ ຫງວຽນວັນໂຕ, ເຂດ 10, ນະຄອນໂຮ່ຈິມິນ)

* ທ່ານນາງ ບຸ່ຍທິແທ່ງເຈົາ (ຮອງຫົວໜ້າກຸ່ມພາສາຕ່າງປະເທດ, ໂຮງຮຽນມັດທະຍົມ ເຈິ່ນດ໋າຍງຽນ, ນະຄອນ ໂຮ່ຈີມິນ).

ທີ່ມາ: https://tuoitre.vn/tieng-anh-la-ngon-ngu-thu-hai-trong-truong-hoc-tim-loi-giai-cho-nhung-thach-thuc-20241002080832712.htm