Trinh Cong Son - ເພງຈາກຫົວໃຈ, ພອນສະຫວັນຈາກຊີວິດ

ນັກດົນຕີ Trinh Cong Son ຖ່າຍຮູບທີ່ລະນຶກກັບນັກສຶກສາຊຸດທີ 2 ຂອງໂຮງຮຽນຂຽນ ຫງວຽນດູ (ຄະນະຂຽນ, ມະຫາວິທະຍາໄລວັດທະນະທຳ ຮ່າໂນ້ຍ ) ປີ 1985 (ຮູບພາບ)

ສະຖານທີ່ເພື່ອບໍາລຸງລ້ຽງພອນສະຫວັນ

ປີ 1961, ທ່ານ Trinh Cong Son ໄດ້ຮຽນວິຊາການຈິດໃຈເດັກ ແລະ ການສຶກສາ ຢູ່ໂຮງຮຽນຄູສອນ ກີເຍີນ, ແຂວງ ບິ່ງດິ້ງ (1962-1964). ໃນໄລຍະທີ່ທ່ານຢູ່ໂຮງຮຽນ Quy Nhon, ສາມຄົນຂອງ Truong Van Thanh ຫລິ້ນ violin, Thanh Hai ຫລິ້ນກີຕາໄຟ, ແລະ Trinh Cong Son ຫລິ້ນກີຕາສຽງໄດ້ສ້າງຕັ້ງເປັນວົງດົນຕີນັກສມັກເລ່ນ Thanh Son Hai. ນີ້ແມ່ນຂີດໝາຍທີ່ໜ້າຈົດຈຳໃນ ການປະພັນ ດົນຕີ Trinh Cong Son.

ພາຍຫຼັງຮຽນຈົບ, Trinh Cong Son ໄດ້ໄປຮຽນຢູ່ B'Lao (ປະຈຸບັນ, ເມືອງ ບ໋າວລ໊ກ, ແຂວງ Lam Dong) ເພື່ອສອນຢູ່ໂຮງຮຽນປະຖົມ ບ້າວອານ ເປັນເວລາ 3 ປີ (1964-1967). ລາວໄດ້ຮັບການຝຶກອົບຮົມຢ່າງເປັນທາງການແລະກາຍເປັນຄູສອນຫົວຫນ້າ.

ໃນບົດຂຽນ Trinh Cong Son ແລະ ພູພຽງຂີ້ຝຸ່ນສີແດງ, ນັກຄົ້ນຄ້ວາ ຫງວຽນດາກຊວນ, ໝູ່ເພື່ອນ Trinh Cong Son, ໄດ້ຂຽນວ່າ: “ນັບແຕ່ລາວຮຽນວິຊາການສຶກສາ, Trinh Cong Son ໄດ້ແຕ່ງເພງຫຼາຍເພງໃຫ້ແກ່ເດັກນ້ອຍ, ເມື່ອໄປສອນຢູ່ ບ້າໂລກ, ໄດ້ປະພັນຫຼາຍເພງ.”

ຕໍ່ມາ, ນັກດົນຕີ Trinh Cong Son ຍັງສອນດົນຕີຢູ່ມະຫາວິທະຍາໄລວິທະຍາສາດທົ່ວໄປ - ມະຫາວິທະຍາໄລເຫ້ວ (ປະຈຸບັນແມ່ນມະຫາວິທະຍາໄລວິທະຍາສາດ - ມະຫາວິທະຍາໄລເຫ້ວ) ເປັນເວລາ 2 ປີ (1973-1974). ໃນໄລຍະນີ້, ນັກສຶກສາຫຼາຍຄົນໄດ້ຕີລາຄາ “ ດົນຕີ Trinh Cong Son ”.

ຄວາມຮັກເຂົ້າໄປໃນເພງ

ເມື່ອຍັງຢູ່ເມືອງເຫ້ວ, ນັກດົນຕີ Trinh Cong Son ໄດ້ຮັກຜູ້ສາວຊື່ Ngo Vu Bich Diem. ຄວາມຮັກນີ້ເຮັດໃຫ້ລາວຂຽນບົດເພງ “ດ້ຽນຊວນ”. ຟັງເພງນີ້, ຮູບພາບຂອງຊາຍໜຸ່ມທີ່ລໍຄອຍຮັກຂອງລາວຢ່າງສິ້ນຫວັງ ປາກົດວ່າ: "ຕອນບ່າຍນີ້ຝົນຕົກ, ເປັນຫຍັງເຈົ້າບໍ່ກັບມາ? / ຖ້າມື້ອື່ນເຈັບບໍ? / ເຮົາຈະຢູ່ນຳກັນໄດ້ແນວໃດ? ຄວາມເຈັບປວດຈະຕິດຢູ່ຕີນຂ້ອຍ ຂໍໃຫ້ກັບມາໄວໆ" ແລະ "ຝົນຍັງຕົກຢູ່ ເຮັດໃຫ້ທະເລແຫ່ງຊີວິດ ຈົ່ງຮູ້ວ່າຝົນຈະຜ່ານໄປໄດ້ແນວໃດ? ແຜ່ນດິນອັນກວ້າງໃຫຍ່ / ມື້ຫນຶ່ງ, ຫີນຈະຕ້ອງການເຊິ່ງກັນແລະກັນ."

ຕໍ່ມາ ນັກດົນຕີ Trinh Cong Son ໄດ້ເລົ່າເຖິງຄວາມຮັກນີ້ວ່າ: “ເມື່ອເບິ່ງຈາກລະບຽງຂອງຂ້ອຍ, ຕົວເລກນັ້ນມາເຖິງ 4 ເທື່ອຕໍ່ມື້… ສາວຄົນນັ້ນໄດ້ຂ້າມຂົວຂ້າມແມ່ນ້ຳ, ຜ່ານແຖວຕົ້ນໄມ້ camphor, ຜ່ານລະດູຝົນ ແລະ ແສງແດດອັນແຮງກ້າ, ໃນທີ່ສຸດກໍມາຮອດການພົບປະເຈລະຈາ. ຄວາມຊົງຈໍາ.”

ນັກຄົ້ນຄ້ວາ ຫງວຽນດາກຊວນ, ເພື່ອນນັກດົນຕີ Trinh Cong Son ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: “ລາວຮັກ Diem ເປັນບ້າ. ວັນທີ່ບໍ່ໄດ້ເຫັນ Diem, ລາວເສົ້າສະຫຼົດໃຈທີ່ສຸດ… Diem ຮູ້ວ່າ Trinh Cong Son ຮັກນາງ, ຫົວໃຈຂອງນາງມັກກະວົນກະວາຍ.

Ngo Vu Dao Anh ແມ່ນນ້ອງສາວຂອງ Ngo Vu Bich Diem. ພາຍຫຼັງໄດ້ຮູ້ວ່າຄວາມຮັກແພງຂອງເອື້ອຍກັບນັກດົນຕີ Trinh Cong Son ບໍ່ໄດ້ຮັບຜົນດີ, ນາງໄດ້ຂຽນຈົດໝາຍເພື່ອປອບໃຈ ແລະ ແບ່ງປັນກັບລາວ. ນັກດົນຕີ Trinh Cong Son ໄດ້ຂຽນຄຳຕອບ ແລະ ຄວາມສຳພັນ “ຄວາມຮັກຂອງເອື້ອຍ” ໄດ້ເກີດຂຶ້ນຈາກນັ້ນ. ໃນໄລຍະທີ່ເຂົາເຈົ້າຢູ່ຮ່ວມກັນ, ນັກດົນຕີ Trinh Cong Son ຂຽນ Dao Anh ປະມານ 300 ຈົດໝາຍ. ໃນນັ້ນມີຄຳເວົ້າທີ່ໂຫດຮ້າຍເຊັ່ນ: “ຄິດຮອດອານ, ຄິດຮອດອານ, ຄິດຮອດອານແຕ່ບອກບໍ່ໄດ້. ເໝືອນດັ່ງສຽງຮ້ອງຂອງມົດໂຕໜຶ່ງ.. ຂ້ອຍຄອຍຖ້າຈົດໝາຍຂອງອານທຸກມື້, ທຸກຊົ່ວໂມງ, ທຸກໆເດືອນ, ທຸກໆປີ”. ລາວຍັງໄດ້ຂຽນຫຼາຍເພງສໍາລັບຄົນຮັກຂອງລາວເຊັ່ນ Pink Rain, What Age Is Left For You, Lullaby for You, Spring Fingers, Sad Stone Age, ...

ເຖິງວ່າຄວາມຮັກນີ້ໄດ້ສິ້ນສຸດລົງ, ແຕ່ນັກດົນຕີ Trinh Cong Son ຍັງຈື່ຈຳໄດ້. ປີ 1993, ລາວໄດ້ພົບ Dao Anh ອີກເທື່ອໜຶ່ງ ແລະຂຽນເພງ “ຂໍຈ່າຍໜີ້ໃຫ້ຜູ້ໜຶ່ງ” ດ້ວຍເນື້ອເພງທີ່ໂຫດຮ້າຍດັ່ງນີ້: “ຊາວປີທີ່ເຮົາໄດ້ຈ່າຍຄືນ/ ຂ້ານ້ອຍໄດ້ຊຳລະໜີ້ຕະຫຼອດຊີວິດທີ່ບໍ່ມີແຂນ/ 20 ປີແຫ່ງການເປົ່າຫວ່າງແລ້ວເຕີມລົງມາ/ ຂ້ານ້ອຍໄດ້ຊຳລະໜີ້ຂອງເວລາທີ່ປາກຂອງພວກເຮົາບໍ່ຢູ່ / ... ເວລາສອງສິບປີນີ້ຍັງຄືເກົ່າ. ຊີວິດຂອງຄົນອື່ນ."

ວັນທີ 1 ເມສາປີ 2001, ນັກດົນຕີ Trinh Cong Son ໄດ້ເຖິງແກ່ມໍລະນະກຳ. ຈິດຕະກອນ Dinh Cuong, ເພື່ອນຂອງນັກດົນຕີ Trinh Cong Son, ເລົ່າຄືນວ່າ: “ເດືອນສຸດທ້າຍກ່ອນທີ່ Son ຈະເສຍຊີວິດ, Dao Anh ໄດ້ມາຢາມ, ທຸກໆເຊົ້າຂອງອາທິດ, ນາງໄດ້ມານັ່ງຢູ່ຂ້າງລໍ້ຍູ້ຂອງ Son, ພຽງແຕ່ເບິ່ງ Son, ຈົນເຖິງຕອນກາງຄືນເມື່ອນາງກັບບ້ານ.”

“ຮັກຊີວິດນີ້ດ້ວຍສຸດຫົວໃຈ”

ນັກດົນຕີ Trinh Cong Son (ຂວາ) ແລະ ນັກດົນຕີ Van Cao, ຜູ້ປະພັນເພງ Tien Quan Ca (ເພງຊາດ) (ຮູບພາບ)

ນອກຈາກເປັນຄູສອນແລ້ວ, ນັກດົນຕີ Trinh Cong Son ຍັງແມ່ນນັກປັນຍາຊົນທີ່ຕໍ່ສູ້ເພື່ອສັນຕິພາບຢູ່ພາກໃຕ້. ໃນບົດຂຽນຂອງນັກຄົ້ນຄ້ວາ ເຫ້ວ ຫງວຽນດາກຊວນ, ທ່ານ ເລຂາກ່າມ, ນັກປັນຍາຊົນທີ່ເປັນມູນເຊື້ອຂອງຄະນະພັກນະຄອນເຫ້ວ ໄດ້ເລົ່າຄືນວ່າ: “ທ່ານເຊີນຮູ້ວ່າຂ້າພະເຈົ້າແມ່ນຖານທີ່ໝັ້ນຂອງຄະນະພັກນະຄອນ... ພວກຂ້າພະເຈົ້າໃນນັ້ນມີ Trinh Cong Son ໄດ້ອ່ານປຶ້ມ, ໜັງສືພິມຫຼາຍສະບັບທີ່ສົ່ງມາຈາກເຂດສົງຄາມ ແລະ ພິເສດແມ່ນທຸກໆຄືນໄດ້ກອດວິທະຍຸ ແລະ ຟັງວິທະຍຸກະຈາຍສຽງຮ່າໂນ້ຍ.

ວັນທີ 30/4/1975, ນັກດົນຕີ Trinh Cong Son ໄດ້ຮ້ອງເພງ “Noi vong tay lon” ຢູ່ສະຖານີວິທະຍຸກະຈາຍສຽງ Saigon, ເຊິ່ງໄດ້ຮັບການເຄື່ອນໄຫວໂດຍການປະຕິວັດ. ທ່ານກ່າວວ່າ: “ຂ້າພະເຈົ້າ, ນັກດົນຕີ Trinh Cong Son, ດີໃຈທີ່ສຸດ ແລະ ໄດ້ມາພົບປະເຈລະຈາກັບບັນດານັກສິລະປະກອນຫວຽດນາມ, ມື້ນີ້ແມ່ນວັນທີ່ພວກເຮົາທຸກຄົນໄຝ່ຝັນ, ເປັນວັນປົດປ່ອຍປະຊາຊົນຫວຽດນາມ ຢ່າງຄົບຖ້ວນ”.

ປີ 1981, ພ້ອມກັບນັກດົນຕີ ເຈີ່ນລອງອານ ແລະ ຟາມຕົງກາວ, ນັກດົນຕີ ເຈີ່ນກົງເຊີນ ໄດ້ໄປສຳຜັດກັບຊີວິດໃໝ່ຢູ່ຟາມ ເຫີຊວນ (ເມືອງ ໂຮກມອນ, ນະຄອນ ໂຮ່ຈີມິນ), ເຊິ່ງມີບັນດາຊາວໜຸ່ມອາສາສະໝັກທັງກາງເວັນ ແລະ ກາງຄືນ ປະກອບສ່ວນສ້າງສາປະເທດຊາດສັງຄົມນິຍົມ. ຈາກນັ້ນ, ໄດ້ປະພັນເພງ “ອ່ອນໜອງທ້ວງເອິມຣາບຽນ” ເພື່ອສັນລະເສີນປະຊາຊົນສັງຄົມນິຍົມວ່າ: “ເສື້ອແຕ່ລະຊຸດຈະເຮັດໃຫ້ຊີວິດຂຽວສົດໃສ/ ມືສ້າງລະດູການທີ່ມີຄວາມສຸກ/ ຈາກແຜ່ນດິນນີ້, ຄົນໃໝ່ພັດທະນາ/ ເໝືອນດັ່ງຕາເວັນໃນຂອບເຂດ”. ພິເສດແມ່ນນັກອາສາສະໝັກຊາວໜຸ່ມຍິງ ໄດ້ເຮັດໃຫ້ລາວຊົມເຊີຍທີ່ສຸດ. ພວກເຂົາເປັນເດັກຍິງ "ມີຕີນທີ່ຍ່າງໂດຍບໍ່ມີການລັງເລ", "ຄຸ້ນເຄີຍກັບຝົນແລະແດດ", "ຜົມເທິງບ່າຂອງເຂົາເຈົ້າມີຂີ້ຝຸ່ນສີແດງ" ແລະ "ຫົວໃຈ passionate" ທີ່ເຂົາຈື່ຕະຫຼອດໄປ.

ໃນຕົ້ນປີ 1984, ນັກດົນຕີ Trinh Cong Son, ເມື່ອມາຢ້ຽມຢາມຫໍພິພິທະພັນແຂວງ ກວາງບິ່ງ, ຮູ້ສຶກຕື່ນເຕັ້ນເມື່ອໄດ້ເຫັນຮູບພາບແມ່ຊູດ (1908-1968). ແມ່ໄດ້ຂີ່ເຮືອຂ້າມຟາກຢ່າງໝັ້ນຄົງພາຍໃຕ້ຝົນຂອງລູກລະເບີດແລະລູກປືນ, ພາທະຫານຂ້າມແມ່ນ້ຳໃນໄລຍະຫລາຍປີຂອງການຕໍ່ສູ້ຕ້ານກັບສົງຄາມທຳລາຍຂອງຜູ້ຮຸກຮານອາເມລິກາ. ຈາກນັ້ນ, ກໍໄດ້ແຕ່ງເພງ ນິທານແມ່ ທີ່ມີເນື້ອຮ້ອງດ້ວຍອາລົມວ່າ: "ຕອນກາງຄືນນັ່ງໂຄມໄຟ, ຈື່ໄດ້/ ແຕ່ລະເລື່ອງໃນອາດີດ/ ແມ່ກັບມາຢືນຝົນ/ ຄຸມລູກນອນ/ ເຝົ້າຍາມສັດຕູທຸກກ້າວ/ ແມ່ນັ່ງຝົນ/ ແມ່ຍ່າງຂ້າມສາຍນ້ຳ/ ໃຕ້ຝົນລູກລະເບີດບໍ່ຢ້ານ/ ແມ່ຄ່ອຍໆນຳທາງ/ ສົ່ງລູກຂ້າມພູ". ເພງນິທານຂອງແມ່ໄດ້ສ້າງອະນຸສອນສະຖານທີ່ເປັນອະມະຕະເຖິງແມ່ແຫ່ງປະເທດຊາດໃນຊຸມປີແຫ່ງການຕໍ່ຕ້ານຊາວອາເມລິກາເພື່ອກອບກູ້ປະເທດ.

ນອກຈາກນັ້ນ, ນັກດົນຕີ Trinh Cong Son ໄດ້ປະພັນເພງ “ຜ້າບ່ຽງໃຫ້ຮຸ່ງເຊົ້າ” ເພື່ອເປັນອາລົມຈິດພິເສດຂອງບັນດາສະມາຊິກຊາວໜຸ່ມ ໂຮ່ຈີມິນ, ເຈົ້າຂອງອະນາຄົດຂອງສາທາລະນະລັດ ສັງຄົມນິຍົມ ຫວຽດນາມ: “ເບິ່ງລູກງາມ, ຍ່າງໄວໄປໂຮງຮຽນ/ ຜ້າພັນຄໍແຕ່ລະຜືນທີ່ເຈົ້າຫໍ່ດ້ວຍແສງອາລຸນ/ ແຂນໜຸ່ມແຕ່ລະຄົນພວມສ້າງຄວາມຫວັງໃຫ້ຊາວໜຸ່ມໃນມື້ອື່ນ/ ສະຫະພັນຊາວໜຸ່ມຫວຽດນາມ.

ດຳລົງຊີວິດຢູ່ພາຍໃຕ້ລະບອບສັງຄົມນິຍົມພາຍຫຼັງການປົດປ່ອຍພາກໃຕ້ ແລະ ໂຮມປະເທດຊາດເປັນເອກະພາບ, ນັກດົນຕີ Trinh Cong Son ໄດ້ປະກອບບັນດາຜົນງານທີ່ຜ່ານມາໃນຊຸມປີມໍ່ໆມານີ້ກ່ຽວກັບປະຊາຊົນສັງຄົມນິຍົມ. ໃນເພງ Every Day I choose a Joy, ລາວໄດ້ສະແດງຄວາມຮັກຂອງຊີວິດແລະຄົນທີ່ມີຊີວິດໃຫມ່: "ແລະດັ່ງນັ້ນຂ້ອຍໄດ້ດໍາລົງຊີວິດຢ່າງມີຄວາມສຸກທຸກໆມື້ / ແລະດັ່ງນັ້ນຂ້ອຍຈຶ່ງເຂົ້າມາໃນຊີວິດ / ຮັກຊີວິດນີ້ດ້ວຍສຸດຫົວໃຈຂອງຂ້ອຍ"./.

ຫງວຽນວັນຕວນ

ທີ່ມາ: https://baolongan.vn/trinh-cong-son-tieng-hat-tu-trai-tim-tai-hoa-tu-cuoc-doi-a196992.html