De lente en de rivieren echoën in het lied

Mijlpaal nr. 18 (2) Ka Lang (district Muong Te, provincie Lai Chau ).

De rivier gaat het lied in

Ik weet niet hoeveel rivieren ik heb bezocht en elke rivier laat een nostalgische geur achter in de vreugdevolle seizoenen die de zon verwelkomen. Elke rivier heeft zijn eigen schoonheid, met een eeuwige vitaliteit die haar schoonheid in de loop van de tijd uitsnijdt. Geïnspireerd door de rivier hebben artiesten haar in liedjes gedistilleerd.

In elk van die liederen resoneert elke rivier met vele prachtige beelden. De Rode Rivier, rood van het slib, heeft vele aspiraties met zich meegebracht, en er zijn vele liederen: "Sending you at the end of the Red River" van Duong Soai, muziek van Thuan Yen; "Immense 1st part of the Red River" van Pho Duc Phuong; "Improvisation of the Red River" van Tran Tien; Do Nhuan schreef over de Thao-rivier - een deel van de Rode Rivier dat door Phu Tho stroomt met het lied "Gu Kich Song Thao"...

Wat de Lo-rivier betreft, heeft Van Cao "The Lo River Epic", een onsterfelijk werk met een toon die zowel heroïsch als zacht en romantisch is. Of het lied "The Lo River in the Last Afternoon of the Year" van Minh Quang. De Ma-rivier in het bijzonder, en het heroïsche land Thanh Hoa in het algemeen, hebben altijd de speciale aandacht getrokken van veel beroemde muzikanten. Muzikant Xuan Giao componeerde het lied "Hello Heroic Ma River".

Het lied is een heroïsch lied, vol trots over een rivier met de kinderen van het thuisland die standvastig tegen de vijand vochten: "De schaduw van de Ham Rong-brug staat hoog / Weerspiegelt de immense, stromende Ma-rivier / Oh, mijn geliefde thuisland / Het rivierwater echoot met de heroïsche liederen". Ook geïnspireerd door de Ma-rivier, muzikant Phan Lac Hoa heeft "Liefdeslied van de Ma-rivier", muzikant Huy Thuc heeft "Kom terug volgens het volkslied van de Ma-rivier", muzikant Bui Duc Hanh heeft "Liefdeslied van het Noordwesten"...

De Parfumrivier is een van de rivieren met de meeste poëzie en muziek. Voorbeelden hiervan zijn "Aan de Parfumrivier", "Binh-Tri-Thien Khoi Lua" van Nguyen Van Thuong; "Tieng Song Huong" van Pham Dinh Chuong; "Tieng Song naar de Parfumrivier gestuurd" van Tran Huu Phap...

De Vam Co Dong-rivier wordt geassocieerd met vele beroemde liedjes, naast het nummer "Vam Co Dong" van Truong Quang Luc, ingesteld op het gedicht van Hoai Vu, zijn er ook "Len Ngan" van Hoang Viet, "Anh o dau song, em cuoi song" (muziek van Phan Huynh Dieu, ingesteld op het gedicht van Hoai Vu), "Dong song va tieng" van Nguyen Nam, "Anh lai ve ben song Vam Co” van Luu Cau, “Vam Co thuong nho” van Duy Ho…

Het lied "Vam Co Dong" spreekt over de harten van de kinderen in het zuidoosten, standvastig in hun verzet tegen het Franse kolonialisme en vervolgens tegen het Amerikaanse imperialisme: "Hier is Vam Co Dong, hier is Vam Co Dong / We zijn vastbesloten om elke boot, elk net, elke balk te behouden / Iedereen schrijft geschiedenis / En de rivier is het hele jaar door koel...".

Dichter Do Anh Vu deelde: "Het leven, met al zijn problemen, stroomt gewoon door en de rivieren stromen nog steeds onvermoeibaar en volhardend. Poëzie en muziek praten over rivieren, maar in feite praten ze ook over het menselijk lot, het lot van de natie met vele historische hoogte- en dieptepunten. Terugkeren naar de rivieren zal soms een kostbaar spiritueel medicijn zijn, dat al ons verdriet wegspoelt.

De rivier zal ons terugbrengen naar de vredige helderheid met vele dromen uit een kindertijd. Want "In ieders hart is een eigen rivier/ Mijn hart is altijd verbonden met de rivier van mijn kindertijd/ De rivier waarin ik baadde, de rivier die ik zong/ De rivier gaf me een diepe liefde voor mijn vaderland/ De rivier is als die persoon, soms blij, soms verdrietig, soms jaloers, die alleen kinderliefde kan zien/ Oh papieren bootjes, waar zijn de jaren van mijn kindertijd gebleven, waardoor ik ze nu alleen mis (Terug naar de rivier van mijn kindertijd - muziek en tekst: Hoang Hiep).

De schoonheid van de bovenloop van de Ma-rivier.

Emoties waar rivieren Vietnam binnenstromen

Onder de duizenden rivieren die Vietnam binnenstromen, zijn er ook rivieren uit het buitenland. De Da-rivier is een woeste rivier, die al lang een "energierivier" is.

Waar de Da-rivier Vietnam binnenstroomt bij mijlpaal 18 (2), in de gemeente Ka Lang (district Muong Te, provincie Lai Chau), heeft de natuur een schilderachtig landschap gecreëerd. Op bijna 300 kilometer van het centrum van de provincie Lai Chau duurt het bijna twee dagen om Keng Mo te bereiken. Om er te komen, moet je mistige bergen oversteken, bewolkte passen passeren, wegen over kliffen oversteken en wegen die zich onder het bladerdak van oude bossen slingeren.

Langs de route van Thu Lum, Ka Lang, Pac Ma en Ta Ba langs de Da-rivier in Muong Te liggen nu vele dorpen van het La Hu-volk, een van de weinige etnische groepen die dankzij de gezamenlijke inspanningen en bijdragen van mensen uit het hele land weer tot leven is gewekt. Sinds 2009 is de grenswacht begonnen met het reanimeren van het La Hu-volk door geld in te zamelen voor de bouw van dorpen, het bouwen van dankhuizen, het bos ingaan om het La Hu-volk te overtuigen hun hutten te verlaten en terug te keren naar hun dorpen, en hen te leren rijst te verbouwen en dieren te houden.

Ook de plek waar de Rode Rivier Vietnam binnenstroomt is bijzonder. Dat is het dorp Lung Po, in de gemeente A Mu Sung (Bat Xat, Lao Cai). Niet alleen omdat dichter Duong Soai hier het lied "Gui em o cuoi song Hong" schreef voor muzikant Thuan Yen om op muziek te zetten, een lied dat al jarenlang diepgeworteld is in het onderbewustzijn van muziekliefhebbers, maar ook omdat dit de rivier is die grote spirituele en materiële waarden met zich meebrengt.

Lung Po betekent in de lokale taal drakenkop. Vanaf hier mondt de Lung Po-rivier uit in de Rode Rivier en vormt zo een prachtige rivierverbinding. De Rode Rivier staat ook wel bekend als de Moederrivier. Vanaf de drakenkop van Lung Po lijkt de rivier uit de bek van de draak te sproeien, waardoor het water al generaties lang als een lyrisch lied stroomt en alluvium afzet voor geurige rijst op de velden, bloeiende bloemen op de heuvels en gewassen in de delta. Vóór 2008 moest men vele zware etappes afleggen om Lung Po te bereiken, omdat de weg moeilijk begaanbaar was. Nu is de weg gemakkelijker en trekt hij veel toeristen, vooral backpackers.

Meneer Ma Seo Pao heeft samen met zijn familieleden hard gewerkt om het land te verbeteren, bomen te planten, gewassen te verbouwen en Lung Po te vitaliseren. Nu hebben maïs, cassave, rijst, mango, suikerriet, banaan, kaneel, jackfruit... bijgedragen aan een welvarender leven in het grensgebied.

De heer Pao vertrouwde toe: "Wij, het volk, beschermen samen met de grenswacht de grensveiligheid, beoefenen geen illegale religies en vervullen alle taken die door de partij en de staat zijn opgedragen. Van een woestenij is Lung Po het eerste nieuwe plattelandsdorp in de gemeente A Mu Sung geworden."

De Ma-rivier is een legende geworden in de poëzie, een proces dat de harde natuur van de bevolking van de westelijke regio Thanh Hoa heeft overwonnen. De "backpackers" geloven nog steeds dat de Ma-rivier een rivier is met een speels en romantisch karakter. Dit komt mede doordat de rivier ontspringt in het ruige bergachtige gebied van het district Tuan Giao (Dien Bien), en zich slingert onder het bladerdak van het district Song Ma (Son La).

De rivier stroomt niet stil, maar keert terug naar Laos, "trouwt" met de rivieren Nam Et en Nam Kan in Laos en keert vervolgens terug naar Vietnam in de gemeente Ten Tan (district Muong Lat, Thanh Hoa). Op de Ma-rivier worden talloze verhalen, zowel waargebeurd als bovennatuurlijk, van generatie op generatie doorgegeven.

Mensen in het district Muong Lat vertellen elkaar nog steeds het verhaal van een moeder die als vlotter werkte en haar kind verloor. Ze zocht hem door vele bloeiseizoenen heen, tot haar haar wit werd, maar ze kon hem nog steeds niet vinden. Op een dag, op hoge leeftijd, leunde ze tegen een rots bij de rivier en die plek veranderde in een stroomversnelling. De Ma-rivier is een woeste rivier met veel stroomversnellingen en watervallen, maar hij levert nog steeds water om het bamboebos en de mensen te voeden waar hij stroomt.

Vele rivieren stromen nog steeds dagelijks naar het moederland. Aan de grens van het vaderland, aan de bovenloop van de rivier, bloeit de lente, is het leven prachtig, zijn de gewassen groen. Er zijn soldaten die "het station als thuis, de grens als thuisland" beschouwen en de soevereiniteit en territoriale integriteit van Vietnam krachtig beschermen. Zij zijn degenen die bijdragen aan de vormgeving van het land, zodat samen met de stromen het leven altijd gevuld is met liederen.

Bron: https://daidoanket.vn/mua-xuan-va-nhung-dong-song-vang-trong-cau-hat-10273219.html