De persoon die de passie voor Quang Tuong verspreidt

Volksartiest Phan Van Quang leert studenten podiumvaardigheden.

Phan Van Quang, een kunstenaar die opgroeide van uitvoerend kunstenaar tot regisseur van de Tuong-opera, wilde de liefde voor de Tuong-opera graag overbrengen aan het publiek, vooral aan jongeren. De krant Quang Nam sprak met Phan Van Quang over dit onderwerp.

Kruip in je rol

* Met zo'n moeilijke kunstvorm als Tuong, kreeg je na slechts 9 jaar - sinds de titel Verdienstelijk Kunstenaar (in 2015) - de titel Volkskunstenaar. Je strijd moet wel heel zwaar zijn geweest?

- Volkskunstenaar Phan Van Quang : In de zomer van 1987 ging ik naar Tra My om familie te bezoeken toen de Quang Nam - Da Nang Tuong Art Troupe kwam optreden. Ik keek en werd meteen verliefd op het stuk. Ik zat toen in de twaalfde klas, maar had het examen voor de Tuong-groep gehaald. Omdat ik nog jong was, werd ik echter niet aangenomen. Na nog een paar mislukkingen besloot ik toch voor het vak te gaan, omdat ik er zo gepassioneerd over was.

Vanaf het begin had ik het geluk om te studeren en geselecteerd te worden als hoofdrolspeler in historische toneelstukken zoals: Le Loi, Nguyen Trai, Tran Hung Dao... Dat proces dwong me om veel te leren. Ik zal nooit de dankbaarheid vergeten van de docenten en collega's die de voorwaarden voor mijn optreden hebben gecreëerd. Met de prestaties van vandaag besef ik dat ik de missie heb om de volgende generatie te onderwijzen om de kunst van Quang Tuong te behouden.

Kunstenaar Phan Van Quang speelt Kim Lan (4e van rechts) in het toneelstuk "Son Hau"

* U bent geboren en getogen in het thuisland Quang Nam, dat bekend is om het theatergezelschap Duc Giao (Que Son), met de "hat boi missionaris" professor Hoang Chau Ky. Denkt u dat u deze artistieke bron ook hebt geërfd?

- Volkskunstenaar Phan Van Quang : Ik ben geboren in de gemeente Que Tho (Hiep Duc), misschien is dat wel de reden dat ik de "waterader"- en "tuong-genen" heb geërfd van een van de "wiegjes" van Quang Nam tuồng - Que Son bergtuồng. Dit is ook de geboorteplaats van veel beroemde tuồng-kunstenaars, waaronder professor Hoang Chau Ky (geboren in de gemeente Que Loc, Que Son, oorspronkelijk afkomstig uit Hoi An). Hij is een symbool van de tuồng van het hele land, niet alleen van Quang Nam - Da Nang.

Als we het over hem hebben, moeten we twee woorden zeggen: bewondering. Hij is een spiegel voor generaties zoals de onze om naar op te kijken, van te leren, te oefenen en kennis aan te vullen.

* Wat bereid je meestal voor als je de hoofdrol speelt in een toneelstuk? Hoe voel je je als inwoner van Quang Nam als je een beroemdheid uit Quang Nam speelt, zoals Hoang Dieu?

- People's Artist Phan Van Quang : Het eerste is om het personage te leren kennen. Waar komt hij vandaan, wat is zijn achtergrond, wat is zijn persoonlijkheid? Toen ik de rol van Hoang Dieu op me nam, ging ik naar Hanoi om wierook voor hem te branden, om de geest van de militaire leider beter te begrijpen. Toen ik de rol speelde, moest ik acteren op een manier die hem deed opvallen als een hooggeplaatste ambtenaar, maar ook als een kinderlijke zoon. Acteren in Quang Nam moest mensen ook zijn persoonlijkheid laten zien, ontroerd raken, het imago van een uitmuntende intellectueel verheerlijken. Om die kenmerken te begrijpen, nam ik de tijd om onderzoek te doen en meer informatie te verzamelen van zijn familie. Op basis daarvan vond ik een manier om in het personage te transformeren. Dat was ook de manier waarop ik de rol benader, door met mijn personages te leven.

Multigetalenteerde Tuong-artiest

People's Artist Phan Van Quang heeft vele nationale prijzen gewonnen, zoals: een gouden medaille voor de rol van Thi Sach in het toneelstuk "Trung Vuong" (2015); een gouden medaille voor de rol van Tran Phong in het toneelstuk "Nhu tuong dai" (2016); een gouden medaille voor de rol van Dong Kim Lan in het toneelstuk "Son Hau"; een prijs voor beste acteur in het toneelstuk voor de rol van Le Dai Cang in het toneelstuk "Hoan Lo" (2020). In bijna 10 jaar als regisseur heeft People's Artist Phan Van Quang tientallen toneelstukken op de planken gebracht, zoals: "Nang Tam", "Ruc lua hoang cung" en "Nguoi thay cua moi doi". Hij is momenteel docent, gespecialiseerd in het lesgeven in podiumkunsten, het analyseren van werken, theatergeschiedenis en regie aan vele universiteiten en hogescholen in Da Nang.

Variaties, maar niet 'sesam zaaien en maïs oogsten'

* Wat hebben jonge kunstenaars nodig om succes en erkenning te verwerven in de kunst van Tuong, meneer?

- People's Artist Phan Van Quang : Allereerst moet je van je werk houden. Maar bovenal moet je talent hebben. Een goede Tuong-acteur moet "stem, schoonheid, volwassenheid, bezieling, energie en spirit" hebben, waarbij "stem en schoonheid" de eerste vereisten zijn.

Volksartiest Phan Van Quang leert studenten podiumvaardigheden

Met 'schoonheid' wordt hier niet fysieke schoonheid bedoeld, maar de schoonheid van het personage. In 'Premier Liu de Klokkenluider' is Liu Dung niet fysiek mooi, dus de uitvoering moet de schoonheid van de ziel van het personage laten zien. Wat 'stem' betreft: men mag niet goed zingen, maar moet wel duidelijk spreken, met volledige woorden, en de betekenis van het personage overbrengen.

Ik hoop alleen dat jonge acteurs die van hun vak houden, ervoor zullen leven en sterven, en de waarde van deze kunst zullen begrijpen. Tuong laat duidelijk de menselijke persoonlijkheid zien van "menselijkheid, hoffelijkheid, rechtschapenheid, wijsheid en vertrouwen", een loyale onderdaan tot het einde, een vriend om zinvol te leven... Dat is wat jonge mensen moeten onthouden om zichzelf te perfectioneren, niet alleen tijdens het optreden, maar ook in het leven.

* Tuong-kunst is inherent selectief wat betreft het publiek, vooral onder jongeren die niet erg geïnteresseerd zijn. Waar denk je meestal aan als je voor een publiek optreedt?

- Volksartiest Phan Van Quang : Ik vind het jammer dat een jong publiek niet geïnteresseerd is in de kunst van Tuong. Misschien omdat mensen de Tuong-literatuur niet begrijpen, Tuong-melodieën zijn droog en niet trendy zoals moderne muziek. Jammer omdat er niet veel mogelijkheden zijn om op te treden zoals vroeger vanwege het kleine publiek en gebrek aan motivatie...

Ik geloof echter altijd dat Tuong ooit weer op zijn rechtmatige plek zal terugkeren. Door deel te nemen aan programma's om Tuong naar scholen te brengen, merk ik dat leerlingen echt van podiumkunsten houden. Dat is ook het licht en de overtuiging van kunstenaars zoals wij.

People's Artist Phan Van Quang als Hoang Phi Ho (toneelstuk "Tram Huong Cac")

* Je noemde net het programma om Tuong naar scholen te halen. Wat doe je om leerlingen te helpen Tuong te begrijpen en te voelen bij een moeilijke kunstvorm als Tuong?

- Volkskunstenaar Phan Van Quang : Afhankelijk van de leeftijd zullen de toneelstukken die aan leerlingen worden voorgesteld een passende inhoud hebben. Voorstellingen voor basisschoolleerlingen zorgen vooral voor opwinding en plezier, zoals het toneelstuk "Held van de Rieten Vlag".

Op de middelbare school voeren we toneelstukken op die betrekking hebben op personages zoals Luong The Vinh, Trang Quynh... Op de middelbare school voeren we toneelstukken op die kritiek leveren op slechte gewoonten in de maatschappij, zoals "Nghêu Sò Ốc Hến", over historische helden zoals Trung Trac - Trung Nhi, Tran Hung Dao, Tran Binh Trong... Daardoor krijgen leerlingen een perspectief om de kunst van Tuong te vergelijken met de verschillen in films, met name de dialoog tussen de protagonist en de antagonist. Van daaruit helpen we leerlingen om Tuong beter te begrijpen en te begrijpen.

* Wat vind je belangrijk als je Tuong bij jongeren onder de aandacht brengt?

- Volkskunstenaar Phan Van Quang : Ik hoop dat Tuong dichter bij het publiek komt te staan. Om dat te bereiken, moeten we traditionele kunst aanpassen om het voor jongeren begrijpelijker te maken. Zo moeten toneelstukken die volledig in Chinese karakters zijn geschreven, vertaald worden. Chinese Tuong-werken moeten Vietnamized worden, zodat kijkers de inhoud die ze willen overbrengen en waar ze naartoe willen, kunnen begrijpen. Dat ga ik doen!

Oom Ho leerde ooit dat de toneelstukken van onze voorouders erg goed waren: "Blijf niet op dezelfde plek, maar zaai geen sesamzaadjes om maïs te oogsten." De kunst van Tuong moet zijn traditionele wortels behouden, maar moet wel dicht bij het jonge publiek staan, zodat mensen de diepgaande en goede aspecten van de toneelstukken kunnen zien en de waarheid, goedheid en schoonheid van de kunst van Tuong kunnen zien, die heel specifiek is voor bepaalde mensen.

* Bedankt voor het gesprek!

Bron: https://baoquangnam.vn/nguoi-lan-toa-niem-dam-me-tuong-xu-quang-3145952.html