Goed boek: Littekens en laat geluk

In het korte verhaal "Ook al moet ik minder leven" beklaagt schrijfster Da Ngan zich over het lot van haar personage met de zin "Dit late geluk is werkelijk zielig".

"Laat" en "littekens op haar middel" zijn de twee bijvoeglijke naamwoorden die haar korte verhalen het best beschrijven. En Se Mang Doi is de bundel die dat laat zien. Geen nieuwe bundel, maar een werk van 21 korte verhalen, zorgvuldig geselecteerd door Da Ngan – van het meest recente, het gelijknamige verhaal geschreven tijdens de periode van social distancing in de stad tijdens de pandemie in 2020, tot het werk dat haar in 1985 hielp furore te maken in de Vietnamese literaire wereld, De Hond en de Scheiding. Geselecteerd gedurende 4 decennia die de geesten van lezers voortdurend hebben beroerd, is dit een werk met vele betekenissen: het helpt degenen die Da Ngan hebben liefgehad om terug te blikken op haar reis, maar tegelijkertijd is het een kans voor de volgende generatie om een ​​"rijk" te betreden met veel van Da Ngans eigen gevoelens.

Schrijver Da Ngan

FOTO: FBNV

Vrouwenharten

In 21 korte verhalen is het niet moeilijk om twee thema's te onderscheiden die steeds terugkeren in haar schrijfcarrière, en een daarvan is de gevoelens van vrouwen. Veel critici hebben opgemerkt dat Da Ngan alleen al met de korte roman Het kleine gezin en het korte verhaal De hond en de scheiding haar positie in de harten van lezers heeft bevestigd. Wat ze gemeen hebben, is dat ze allemaal vrouwen als hoofdpersonages nemen, waardoor de gevoelens en gedachten worden benadrukt die inherent verborgen en zeer moeilijk te doorgronden zijn. Da Ngan schetst niet alleen de oppervlakkige kenmerken, maar graaft ook diep in de diepte om alle vreugde, woede, liefde en haat van dit leven te ontdekken .

"Laat" en "littekens in haar taille" zijn de twee bijvoeglijke naamwoorden die haar korte verhalen het best beschrijven. En "Shall Carry " is de bundel die dat bewijst. Het is geen nieuwe bundel, maar een werk van 21 korte verhalen, zorgvuldig geselecteerd door Da Ngan – van het meest recente, het gelijknamige verhaal geschreven tijdens de periode van social distancing in de stad tijdens de pandemie in 2020, tot het werk dat haar in 1985 een grote indruk maakte in de Vietnamese literaire wereld, " De hond en de scheiding".

De bovengenoemde beelden in Da Ngans korte verhalen zijn vaak erg kleinzielig en vol littekens. Het zijn geen "sterke vrouwen", maar juist heel dichtbij. Haar sterke punt is dat ze schrijft alsof ze ademt. Ze "doet geen make-up op" om ze op te smukken tot gemakkelijk belangrijke personages. Hun wereld bestaat uit velden, tuinen, dorpen, families en verantwoordelijkheden. Ze deinzen terug voor traditionele etiquette en ondergaan in het geheim het trauma van de tijd. In de ogen van anderen zijn ze bewegingloos, maar in hun hart zijn er ondergrondse golven die constant schreeuwen. Ze bestaan ​​parallel tussen het goede, het mooie en het lelijke, tussen edelmoedigheid en egoïsme, tussen oppervlakkige hypocrisie en het ondoorgrondelijke, complexe innerlijk...

Voor Da Ngan is het die bron die haar eigen schrijfsels verrijkt. Er schuilt schoonheid in hun gevoeligheid, opoffering, sympathie en begrip voor de mensen om hen heen, of ze nu bekenden of onbekenden zijn, in de korte verhalen "Vrouw van een soldaat", "Samen met het einde van de aarde", "Wie is de Hanoian" , "Op het dak van de vrouw"... Maar tegelijkertijd dragen ze altijd het tegenovergestelde aspect met zich mee. Het zijn mensen in een familie die, in naam van alles, traditie en normen, liefde en opoffering, hun kinderen ervan weerhouden de liefde te vinden (Huis zonder mannen) . Het is ook jaloezie en pijn wanneer de "metgezel" van een "leven zonder echtgenoot" nu een nieuwe plek heeft gevonden, in "Trinh Nu Lat" en "Bac Giac Song Long".

Maar toch is er een reden om mee te leven – en dat is de pijn en het verlies die oorlogen hen bezorgen. Hoewel Da Ngans literatuur over kleine levens gaat, maar dan op een overdreven en grootse manier, zijn het ook werken die anti-oorlog zijn. Niet vanuit het mannelijke perspectief, met bloed en kogels die neerdalen, maar in deze verhalenbundel zien we het vanuit het verlies van vrouwen. Ze handelen soms irrationeel en laten zich leiden door woede... maar uiteindelijk is er niets dan pijn dat ervoor zorgt dat geluk te laat komt.

Omslag van het boek Will Carry It uitgegeven door Lien Viet Books en Vietnam Women Publishing House

FOTO: Uitgeverij

De vorm van de oorlog

Da Ngan begon in 1980 met schrijven en zag om zich heen het trauma van de naoorlogse periode. Dit waren in vele opzichten scheidingen, van onbeantwoorde gevoelens toen het leven van de soldaat en het thuisfront van elkaar gescheiden werden in Silent Love, Spring Girl ... tot, toen de felheid voorbij was, de pijn nog steeds kleefde aan de beperkingen die hen wegdreven (White Pillow's Nostalgia) en een min of meer beschadigde psychologie (Our Hole) .

In The White Pillow's Nostalgia, dat in 2024 in het Engels werd vertaald en opgenomen in de Longings -bundel met 22 korte verhalen van 22 vooraanstaande Vietnamese schrijfsters, schrijft Da Ngan over het trauma dat een man ertoe aanzet geen vader te zijn en zijn vrouw daarom af te wijzen. Jarenlang wist de vrouw alleen hoe ze elk jaar haar kussen moest verschonen, hoewel ze wel wist hoe ze haar bed schoon moest houden, kon dit huwelijk niet anders zijn. De vrouw in haar korte verhaal is als de kleur wit en dat pure katoen - fris, schoon, verlangend naar liefde, maar het was de oorlog die verdriet in haar hoofd bracht en haar hoofd er elke slapeloze nacht op liet rusten.

De naoorlogse periode zorgde er ook voor dat mensen plotseling veranderden, toen het lot hen naar een wirwar van verschillende paden leidde, waardoor velen in dilemma's terechtkwamen of niet wisten wat ze moesten doen, zoals in het verhaal van een gedeelde echtgenoot in Even If We Have to Live Less . We zien het ook terug in het gelijknamige korte verhaal, wanneer verlegen gevoelens nu plaats moeten maken voor moeilijke beslissingen voor de volgende generatie, waardoor de belofte "Kom terug, oké?" is veranderd in "Ga weg, oké?"...

Door middel van korte, emotionele verhalen kan Da Ngan worden beschouwd als een van de auteurs die de psychologie van vrouwen met volle emotie weet te benutten, zodat we ze beter kunnen begrijpen, liefhebben en waarderen. Tegelijkertijd zullen we in deze verhalen een gemeenschappelijke pijn van de hele natie zien, wanneer "oorlogen met elkaar verweven zijn als de ringen van een touw; ongeacht wat er gezegd wordt, het blijft bloed en botten, hoe lang het touw ook is", om deze wreedheden niet te herhalen.

De echte naam van schrijfster Da Ngan is Le Hong Nga, geboren in 1952 in Long My, Hau Giang. Ze werkte 9 jaar als journaliste in het oorlogsgebied in het zuidwesten en begon in 1980 met schrijven. Ze heeft 8 verhalenbundels gepubliceerd (naast 9 mede-uitgegeven verhalen), 3 romans en 7 essaybundels. Veel van haar werken zijn vertaald in het Engels, Frans...

Bron: https://thanhnien.vn/sach-hay-nhung-hanh-phuc-eo-theo-va-muon-man-185250207201641661.htm