ONAFHANKELIJKHEIDSDAG – HET FESTIVAL VAN NATIONALE TROTS EN RESPECT

Op twaalfjarige leeftijd keek ik naar documentaires over het verzet, las ik revolutionaire gedichten en luisterde ik naar revolutionaire liederen op de oude radio van mijn grootvader – een invalide veteraan van de derde klasse. En ik heb ook vaak tranen gelaten toen ik mijn grootvader hoorde vertellen over de opoffering van mijn grootmoeder – een vrouwelijke guerrillastrijder die vocht en stierf op het slagveld in het westen van Quang Ngai tijdens de verzetsoorlog tegen de VS om het land te redden, of over heldhaftige generaties zoals de jongen Luom in het gedicht van To Huu, die op jonge leeftijd een uitstekende rechercheur werd, of over mevrouw Vo Thi Sau via de tekst van het lied "Grateful to Ms. Vo Thi Sau"… Generaties jonge mensen kwamen tot de revolutie, leefden sterk, vochten heldhaftig, vastbesloten zich niet over te geven aan de vijand, en vielen vervolgens heldhaftig, waarbij ze hun bloed en botten gebruikten om de onoverwinnelijke vlag voor het vaderland van vandaag en morgen te bouwen.

80 jaar zijn verstreken sinds die historische herfstochtend, 2 september 1945, op het historische Ba Dinh-plein. President Ho Chi Minh las de "Onafhankelijkheidsverklaring" voor, waarmee de Democratische Republiek Vietnam werd geboren - de eerste democratische volksstaat in Zuidoost-Azië. Oom Ho wilde hiermee een boodschap overbrengen aan het Vietnamese volk en de wereld: nationale rechten zijn niet alleen het recht op zelfbeschikking, maar ook het recht op gelijkheid, vrijheid, eenheid en territoriale integriteit. Nationale onafhankelijkheid is nauw verbonden met de beginselen van nationale gelijkheid en zelfbeschikking, met het recht op leven en het recht op geluk van elke natie. De nationale onafhankelijkheid van het Vietnamese volk heeft veel bloedvergieten en honderden strijdpunten gekend, zoals de Ba Dinh-opstand in het verleden.

President Ho Chi Minh zei hier: " Mijn landgenoten. Alle mensen worden gelijk geboren, door hun Schepper begiftigd met bepaalde onvervreemdbare rechten; tot deze rechten behoren het recht op leven, het recht op vrijheid en het recht op het nastreven van geluk ." (Uittreksel uit de "Onafhankelijkheidsverklaring" van president Ho Chi Minh)
Helder)

Het moment waarop president Ho Chi Minh de Onafhankelijkheidsverklaring voorlas aan miljoenen mensen in het hele land. Foto met dank aan VNA.

Mijn generatie – mensen die in vredestijd zijn geboren en nooit het geluid van geweren en bommen, het gebrul van vliegtuigen in de lucht of het geluid van kanonnen die door de vredige ruimte scheuren – hoeven niet terug te denken aan de oude herfst.

Na meer dan een halve eeuw slavernij onder het Franse kolonialisme leek het alsof alle strijd werd verdronken in een zee van bloed. Maar uiteindelijk heeft ons volk zoveel offers gebracht om die schitterende herfstmorgen met de rode vlag en de gele ster te kunnen creëren.

Nationale onafhankelijkheid is het kostbaarste dat een klein land als Vietnam, dat altijd in de gaten wordt gehouden door de grootmachten, meer dan ooit beseft. " We zouden liever alles opofferen dan ons land te verliezen, nooit slaven worden" , het citaat uit "De oproep tot nationaal verzet" van president Ho Chi Minh resoneert nog steeds diep in het hart van elk kind dat van het vaderland houdt, dat geen spijt heeft van zijn jeugd, dat geen spijt heeft van zijn bloed en botten om zich bij het leger aan te sluiten. Omdat ze begrijpen dat "het leven begint met de dood", en:

"Als het land ons nodig heeft, weten wij hoe we moeten opofferen.

Houd de brug vast

Houd vast aan het betelhouten rek

Houd je haar groen…”

(Citroenbloem – Nguyen Bao)

"Eerst de vaderklasse, later de zoonklasse"

"Wij zijn kameraden in de strijd geworden."

(Lentelied – Aan Huu)

De herfst keert nog steeds terug zoals gepland en "het land is al een tijdje stil van bommen en geweervuur". Overal op straat bloeien vlaggen en bloemen, het voelt alsof we in het heilige moment van 80 jaar geleden leven. Op de Nationale Dag is iedereen, van ouderen, oude dames, degenen die de ontberingen van de oorlog hebben meegemaakt tot de naoorlogse generatie die van het land houdt, ontroerd. Mijn kleine vreugde, jouw kleine vreugde, en talloze andere vreugden dragen bij aan de grote vreugde van het land.

Bloed en botten werden vergoten voor dat simpele geluk, waardeer je dat? Wat mij betreft: "Het land is mijn bloed en botten." Net als iedereen vier ik de nationale feestdag en hang ik de vlag op met alle trots van mijn volk, mijn land, klein, maar veerkrachtig en dapper.

Ik zie:

“De herfst is nog steeds zacht en zacht

"Vreedzaam terugkeren en rustig groen hoog"

(Ho Bat Khuat)

De nationale feestdag van Vietnam markeert niet alleen een belangrijke mijlpaal voor elke Vietnamees, maar ook een wonder voor landen over de hele wereld. Het is de geboorte van een onafhankelijk Vietnam, de trots van elke Vietnamees, het geloof in de Communistische Partij van Vietnam en het geloof in een zekere overwinning.

Al 80 jaar lang, in de reis van het opbouwen, vechten en verdedigen van het socialistische vaderland van Vietnam, leeft de betekenis van Onafhankelijkheidsdag voort.

Het vieren van de 80e verjaardag van het succes van de Augustusrevolutie en de Nationale Dag van de Socialistische Republiek Vietnam, in een sfeer waarin de hele partij, het hele volk en het hele leger enthousiast strijden om het 14e Nationale Partijcongres te verwelkomen, biedt ons de gelegenheid om de grote historische betekenis van de herfstdagen van 1945 verder te verdiepen – toen ons volk in opstand kwam om zijn mensenrechten te herwinnen en heer en meester van het land te worden. Het is ook een herinnering aan de verantwoordelijkheid van vandaag: de ontembare geest en het streven naar onafhankelijkheid – vrijheid – geluk van onze voorouders voortzetten, de Vietnamese geest en intelligentie koesteren, krachtig innoveren en voortdurend creëren, en vastberaden zijn om de ambitie te verwezenlijken om een Vietnam te bouwen dat volledig en duurzaam ontwikkeld is in het nieuwe tijdperk – het tijdperk van nationale groei.

Reactie (0)