Zuid-Centraal Vietnam kinderrijmspel

(VHQN) - In de regio Zuid-Centraal worden veel kinderliedjes mondeling doorgegeven. Door jarenlang onderzoek en verzamelen hebben we een aantal kinderliedjes vastgelegd en geschetst in toonhoogte en duur, voornamelijk gebaseerd op het ritme van het spel.

Kinderspelletjes zijn levendig. Foto: HA NGUYEN

Hoewel de tekst rijmt, letten kinderen op het spel. De tekst van een kinderliedje is vaak gewoon een gewoonte, het ritme is geschikt voor het spel. Tijdens het spelen letten kinderen niet op de zangstem, soms zijn ze zo blij dat ze schreeuwen, soms zingen ze alsof ze praten, zingen ze alsof ze lezen, en begrijpen ze de inhoud van het kinderliedje niet eens.

Kinderen in Vietnam hebben veel kinderliedjes met liedjes. Kinderen in het Noorden hebben: nu na nu nong, dung dang dung de, drop leeches and turtles, hinkelen, capture the flag, capture the cu, schaar en zaag, weven, kaarten doorgeven...

Kinderen in het zuiden hebben: "cumm num cum niu", "bac kim thang", "spoons la" en "spoons lay", "lac co co", "kat jaagt muis", "tao bladbedekking", "banh xo", "kip pikt termieten", "moeder geit vindt kind", "chum rum"...

In de Zuid-Centrale provincies zijn er: het doorgeven van sandalen, het omdraaien van regenboogkleuren, het stampen met een stamper, het gooien van potten en kruiken, "u a u ap", het tikken op bamboestokken, het roepen van kalveren, het poppen van zaden, het gooien van kokospalmen, het gooien van katoenbomen, mussen, "u tu", kinderversjes, het begroeten van de slang, het opzetten van een ladder...

Wij willen onze lezers graag een aantal voorbeelden laten zien van hoe je het spel kunt spelen.

Passerende sandalen

Het spel werd door de auteur opgenomen in de Tempel van Confucius (Hoi An, mei 1977). De tekst van het kinderrijmpje luidt: "Laten we de sandaal doorgeven, laten we hem gelijkmatig doorgeven, snel doorgeven, vakkundig doorgeven, zo niet, zo niet, ga dan alsjeblieft weg"...

Het spel wordt gespeeld door een groep kinderen die in een kring hurken. Ze houden allemaal een pantoffel vast en zingen mee op de maat, terwijl ze de pantoffel in één richting aan elkaar doorgeven.

Bij de zin "als het niet zo is, als het niet zo is", wordt de pantoffel twee keer heen en weer doorgegeven. Degene die de pantoffel niet kan vangen, is af. Het spel gaat zo door tot de laatste persoon. Het spel is levendig en leuk, de winnaar is de laatste persoon die overblijft (niet uit).

Veeg de explosieve zaden weg

Dit is een populair spel voor kinderen van 6 tot 10 jaar. Het spel is zacht en sierlijk, met handen in paren, waarbij je in elkaar klapt en vervolgens in je eigen handen klapt. Dit drukt de oprechtheid, natuurlijkheid en puurheid van vriendschap uit, enthousiast voorlezend met intonatie of zingend een kinderliedje. De ruimte is niet ingewikkeld, het kan een hoekje van de tuin zijn, buiten het steegje, een leeg stuk land of een gemeenschappelijke tuin onder het maanlicht.

In 2000 werkten folkloreonderzoeker Tran Hong ( Da Nang ) en de auteur van dit artikel samen met VTV in Da Nang om de film Sing Together - Play Together te produceren (met daarin het spel Swipe Explosive Seeds), die meerdere malen werd uitgezonden op VTV3.

Twee kinderen staan tegenover elkaar. Vouw je handen voor de borst, zing en klap één keer in je handen, klap dan één hand kruiselings in de hand van je partner (dus je linkerhand in de linkerhand van je partner, je rechterhand in de rechterhand van je partner).

Opening: Klapzang - twee handen slaan elkaar. Volgende zang: Popping seed - steek je rechterhand op en sla de rechterhand van je vriend. Volgende zang: Do - twee handen slaan elkaar. Volgende zang: Banh beo - steek je linkerhand op en sla de linkerhand van je vriend. En zo verder tot het liedje samen gezongen wordt.

Je kunt verder spelen met andere kinderliedjes: "Ronde pot met scheef deksel. Kleermakersschaar. Ploeg voor de landbouw. Fluit voor het bedijken van de oever. Visfuik. Katapult voor het schieten van vogels. Naald voor het naaien van kleding. Speer voor de jacht. Hoofddoek. Mok voor de handel. Cakevorm. Wijnkan." Het handgeklap gaat steeds sneller. Wie het niet kan bijhouden of met de verkeerde hand klapt, verliest. Het handgeklap moet kloppen met de tekst.

Zoem!

Het aantal spelers varieert van 6 tot 8 kinderen. Neem een standaardstok, de zogenaamde "Cot dong". Eén kind fungeert als "degene" door zijn hand uit te steken zodat de andere kinderen hun wijsvingers erop kunnen leggen (hij mag de hand niet omhoog of omlaag trekken).

Kinderen spelen de rol van "de" en zingen het hele rijmpje, tot het woord "ap" en sluiten hun handen. Wie zijn handen niet terug in de tijd kan trekken, moet zijn vrienden blinddoeken en hen laten verstoppen. Wanneer hun vrienden zich verstoppen, openen de kinderen hun ogen en gaan ze op zoek, zingend en zingend.

De verstopte kinderen moeten snel terugrennen naar de doelpaal, zodat de zoekende kinderen hen niet te pakken krijgen. Zodra ze de doelpaal bereiken, moeten ze de doelpaal omhelzen en "Bang" roepen. Als de zoekende kinderen niemand te pakken krijgen, moeten ze hun ogen sluiten en verder spelen.

Loop langzaam

Tekst van het kinderliedje: "Dung dang dung de. Neem de kinderen mee naar buiten om te spelen. Naar de hemelpoort. Bid tot oom en tante. Laat het kind naar huis gaan. Laat de geit naar school gaan. Laat de pad thuisblijven. Laat de kip in de keuken scharrelen. Kook kleefrijst. Mijn familie kookt zoete soep. Slurp slurp slurp. Ga hier zitten."

De manier van spelen is dat kinderen elkaars hand vasthouden in tweetallen of in rijen van 4-5 kinderen, lopend en zingend. Zwaai je armen naar voren bij het zingen of lezen van het woord "dung", zwaai je armen naar achteren bij het lezen van het woord "dang", ga zo door tot de laatste zin en ga dan door je knieën. Sta dan op, zing opnieuw vanaf het begin en speel verder.

Chi chi chan

Er is een grote ruimte nodig met verstopplekken voor kinderen. Veel kinderen spelen samen. Om een kind te kiezen, blinddoek je het en zoek je de kinderen die zich verstoppen. Een ouder kind verzamelt de kinderen die graag spelen, staat in een kring, steekt zijn rechterhand omhoog en laat elk kind de wijsvinger van zijn rechterhand in de palm van zijn hand leggen, en hij legt die op de wijsvinger van zijn linkerhand.

De leider van de groep zingt het lied: "Chi chi chan chan. De vuurspuwende vogel. Het paard is gezwollen. De drie koningen en vijf keizers. De rechter gaat het zoeken. Zoem... boem... boem." Bij het bereiken van de laatste "boem"-regel kan de leerling het interval tussen de klanken zo lang of kort maken als hij wil, om de andere leerlingen te verrassen wanneer ze de "boem"-klank bereiken. Want bij het zingen van de laatste "boem"-klank van het lied vouwt de leerling onmiddellijk zijn rechterhand en moeten de leerlingen snel hun vingers terugtrekken.

Het kind wiens vinger door de hand van de leider wordt vastgepakt, moet een blinddoek om en moet ernaar zoeken. Als ze niemand te pakken krijgen, moeten ze opnieuw beginnen. Dit spel speelt zich meestal af in een huis, zodat iedereen het eens kan worden over de plek waar ze zich verstoppen.

Bron