Reżyser Le Quy Duong: Działania mające na celu promocję wietnamskiego teatru na świecie

Komitet ten odpowiada za zarządzanie, łączenie, tworzenie, organizację i prowadzenie festiwali oraz międzynarodowych programów wymiany teatralnej Światowego Stowarzyszenia Teatralnego.

Reporter: Jako prezes IFCPC/ITI, co jako pierwsze przychodzi Panu na myśl?

- Dyrektor LE QUY DUONG : Myślę, że różnorodne i wyjątkowe ścieżki dziedzictwa kulturowego i twórczości artystycznej zostaną otwarte i przecięte, spotykając się w taki sposób, aby ludzie z wielu różnych cywilizacji i tożsamości mogli bezpośrednio dzielić się i towarzyszyć sobie nawzajem, dążąc do wspólnych celów.

Dlaczego teatr wietnamski nie odniósł dotychczas większych sukcesów na arenie międzynarodowej?

- Ponieważ drogi międzynarodowej wymiany i integracji nie zostały jeszcze w pełni otwarte, drzwi współpracy i kreatywności nie zostały jeszcze otwarte.

Istnieją trzy powody, dla których nasz teatr wciąż boryka się z wieloma trudnościami we współpracy i wymianie międzynarodowej. Po pierwsze, w obszarze kształcenia. Dopóki system nauczania w szkołach teatralnych nie zostanie ukończony, uzupełniony i zaktualizowany, nasz teatr pozostanie zacofany. Jeśli jest zacofany, nie może się integrować.

Po drugie, chodzi o mechanizm zarządzania i funkcjonowania życia scenicznego. Wydaje się, że mamy jedynie ruch sceniczny, który koncentruje się wyłącznie na konkursach, występach i festiwalach; tak naprawdę nie skupiliśmy się na rozwijaniu twórczości artystycznej skierowanej do publiczności. Dowodem jest to, że mamy wielu artystów scenicznych z tytułami, ale teatry nie są oświetlone.

Reżyser Le Quy Duong i koreańscy aktorzy na 36. Światowym Kongresie Teatralnym w Fudżajrze w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. (Zdjęcie: TOM JOHNSON)

Po trzecie, wciąż istnieje bardzo stronnicza i wypaczona koncepcja teatru państwowego i prywatnego, teatru krajowego i międzynarodowego; zapewnienie równej atmosfery twórczości teatralnej w kraju jest trudne, co jeszcze bardziej utrudnia integrację i wymianę międzynarodową.

Co zamierza Pan zrobić na nowym stanowisku, aby kontynuować wymianę i promować wietnamski teatr na świecie?

- Od czasu, gdy studiowałem reżyserię w Australii, pracowałem nad wieloma projektami współpracy teatralnej między Wietnamem a resztą świata. Moje nowe stanowisko pomoże mi w uzyskaniu bardziej wszechstronnej i głębokiej wizji, chłonąc wartości teatralne narodu, aby koledzy i publiczność międzynarodowa mogli zrozumieć kraj i mieszkańców Wietnamu z bardziej wyrafinowanymi i wyrafinowanymi emocjami.

Chciałbym podkreślić, że międzynarodowi przyjaciele, współpracownicy i publiczność z ogromnym szacunkiem, zainteresowaniem i ciekawością podchodzą do wietnamskiego teatru. Nie chcą oni jedynie oglądać czysto teatralnego dzieła, ale także odkrywać emocjonalne ścieżki, otwierać nowe drzwi percepcji, aby zrozumieć i dotrzeć do naszego narodu i kraju w wielu różnych obszarach współpracy. Postaram się nawiązać kontakt, aby nie przegapić tych okazji.

Czy Twoim zdaniem, aby mieć źródło dobrych scenariuszy, należy zmienić model obozów scenariuszowych, który funkcjonuje od kilku lat?

- Wietnamska scena szczyci się nazwiskami wielu wybitnych dramaturgów w całym kraju. Jednak, aby mieć więcej dobrych scenariuszy, konieczne jest obiektywne i sprawiedliwe spojrzenie na nie, ocena oraz wprowadzenie nowych metod szkoleniowych, zachęcanie i motywowanie młodych dramaturgów. Wymagania dotyczące dobrego scenariusza teatralnego wymagają bardzo konkretnych zasad. Obecne modele obozów kreatywnych muszą ulec całkowitej zmianie i wzbogacić je o wiele nowych metod. Istnieje potrzeba pogłębionych programów szkoleniowych z zakresu umiejętności dla obiecujących młodych dramaturgów.

Jaki specjalny mechanizm jest potrzebny, aby teatr wietnamski mógł w przyszłości współdziałać i rozwijać się z teatrem międzynarodowym?

- Zasady, które stały się powszechne w wymianie teatralnej i festiwalach międzynarodowych, to koordynacja i koleżeństwo. Istnieją dwie formy współpracy. Pierwsza to komercyjny biznes nastawiony na zysk. Druga to współpraca non-profit.

W tym przypadku konieczny jest mechanizm obejmujący zasoby ludzkie, finanse i konkretne produkty artystyczne, który umożliwi stworzenie programów nadających się do udziału w dużych międzynarodowych profesjonalnych teatrach.

Jakie projekty planujecie dla teatru wietnamskiego w 2023 roku?

- Obecnie kilka dużych międzynarodowych festiwali teatralnych w Afryce, Europie i Azji podniosło kwestię zaproszenia wietnamskich spektakli teatralnych do udziału. Mam szczerą nadzieję, że nasz teatr spotka się ze wspólnym zainteresowaniem państwa, stowarzyszeń zawodowych, teatrów publicznych i niepublicznych, zespołów, a nawet indywidualnych artystów teatralnych, aby nie zmarnować tych możliwości.

Jak bardzo jest Pan pewien, że w „Strategii rozwoju kultury do roku 2030” wspomniano, że „Wietnam będzie dążył do tego, aby przychody z przemysłu kulturalnego stanowiły 7% PKB”?

– Uważam, że zaufanie musi opierać się na ocenie i analizie praktycznej rzeczywistości, która musi być niezwykle obiektywna, transparentna i rzetelna. W szczególności w dziedzinie teatru, a także kultury i sztuki w ogóle, głęboko wierzę, że tę strategię uda się wdrożyć do 2050 roku.

Każda branża potrzebuje profesjonalizmu. Aby być profesjonalną, musi być wysoce wyspecjalizowana. Aby być wysoce wyspecjalizowaną, muszą być ludzie. Ludzie są zawsze najważniejszym wymogiem i tworzą najważniejszą wartość.

Codziennie na wszystkich pięciu kontynentach odbywają się międzynarodowe wydarzenia teatralne. Dlatego możliwości współpracy Wietnamu ze światem teatralnym są ogromne. Wiele międzynarodowych festiwali teatralnych chce, aby Wietnam brał w nich udział.

Źródło: https://nld.com.vn/van-nghe/dao-dien-le-quy-duong-no-luc-quang-ba-san-khau-viet-ra-the-gioi-2023031421114127.htm