Zagrożenie ze strony inwazyjnych gatunków obcych na świecie

[reklama_1]

Dziesiątki tysięcy gatunków obcych powodują szkody o wartości ponad 400 miliardów dolarów rocznie i poważnie wpływają na ekosystemy na całym świecie .

Bangladescy przewoźnicy płyną przez gęste zarośla hiacyntu wodnego na rzece Buriganga w 2014 roku. Zdjęcie: AFP — Bangladescy przewoźnicy płyną przez gęste zarośla hiacyntu wodnego na rzece Buriganga w 2014 roku. Zdjęcie: *AFP*

Gatunki inwazyjne, które niszczą uprawy i lasy, rozprzestrzeniają choroby i zakłócają ekosystemy, rozprzestrzeniają się na całym świecie w niespotykanym dotąd tempie, a ludzkość wciąż nie zdołała powstrzymać tej fali, zgodnie z obszerną oceną naukową Międzyrządowego Panelu Doradczego ds. Nauki ONZ ds. Konwencji o różnorodności biologicznej (IPBES), opublikowaną 4 września. Powoduje to szkody i utratę dochodów wynoszącą ponad 400 miliardów dolarów rocznie, co odpowiada PKB Danii lub Tajlandii, a może być to nadal niedoszacowanie, podaje agencja AFP.

W ocenie wymieniono ponad 37 000 gatunków obcych, które pojawiły się daleko od swojego rodzimego zasięgu. Liczba ta stale rośnie, a szkody zwiększają się czterokrotnie co dekadę od 1970 r.

Rozwój gospodarczy , wzrost populacji i zmiany klimatu zwiększą częstotliwość i skalę inwazji biologicznych oraz wpływ inwazyjnych gatunków obcych – stwierdzono w ocenie. Jedynie 17% krajów posiada obecnie przepisy lub regulacje dotyczące zarządzania takimi inwazjami. Rozprzestrzenianie się gatunków jest wyraźnym dowodem na to, że działalność człowieka tak bardzo zmieniła systemy naturalne, że wprowadza Ziemię w nową epokę geologiczną – antropocen.

Wiele gatunków inwazyjnych jest celowo wprowadzanych przez ludzi. Na przykład uważa się, że hiacynt wodny został wprowadzony jako ozdoba ogrodu przez belgijskich urzędników w Rwandzie, w Afryce Wschodniej. W latach 80. XX wieku przedostał się do rzeki Kagera i w pewnym momencie pokrył 90% Jeziora Wiktorii. Utrudniał żeglugę, dusił życie wodne, uniemożliwiał działanie zapór hydroelektrycznych i tworzył siedliska lęgowe dla komarów.

Everglades na Florydzie w USA zmaga się z inwazyjnymi pytonami birmańskimi o długości 16 stóp, białymi sumami, paprociami Lygodium microphyllum i brazylijskimi drzewami pieprzowymi, potomkami introdukowanych zwierząt domowych i roślin ozdobnych.

Króliki zostały sprowadzone do Australii i Nowej Zelandii w XIX wieku w celach łowieckich i jako pożywienie. Jednak szybko się rozmnożyły, zjadając miejscowe rośliny, powodując degradację siedlisk i zagrażając przetrwaniu wielu rodzimych gatunków.

Jednak gatunki inwazyjne często przybywają na nowe tereny przypadkowo, na przykład „podróżując” statkami towarowymi. Morze Śródziemne jest siedliskiem wielu nierodzimych ryb i roślin, takich jak skrzydlice i trawa morska Caulerpa, które migrują z Morza Czerwonego przez Kanał Sueski.

Pytony birmańskie zostały sprowadzone na Florydę w latach 80. XX wieku. Zdjęcie: Miami Herald — Pytony birmańskie zostały sprowadzone na Florydę w latach 80. XX wieku. Zdjęcie: *Miami Herald*

Według nowego raportu IPBES, Europa i Ameryka Północna mają najwyższe na świecie stężenie gatunków inwazyjnych. Główną przyczyną jest ogromny wolumen handlu w tych krajach.

W Wietnamie w 2019 r. Ministerstwo Zasobów Naturalnych i Środowiska wydało również Okólnik określający kryteria identyfikacji i ogłaszania Listy inwazyjnych gatunków obcych obejmującej 19 gatunków oraz Listy inwazyjnych gatunków obcych obejmującej 61 gatunków.

19 inwazyjnych gatunków obcych podzielono na 6 grup: mikroorganizmy (wirus ptasiej grypy...), bezkręgowce (ślimak kalifornijski...), ryby (ryby komarożerne...), płazy - gady (ślimak czerwonolicy), ptaki - ssaki (bóbr południowoamerykański), rośliny (hiacynt wodny...). Lista inwazyjnych gatunków obcych obejmuje 61 gatunków w 5 grupach: bezkręgowce (motyl białoszyi, krab błękitny...), ryby (ryba białobrzucha, ryba tygrysia...), płazy - gady (żaba lamparcie, wąż brunatny wspinający się na drzewa...), ptaki - ssaki (łasica gronostajowata, wiewiórka brunatna...) i rośliny (hiacynt wodny olbrzymi, stokrotka pnąca...).

Raport IPBES z 4 września wykazał, że gatunki inwazyjne w znacznym stopniu przyczyniły się do 60% odnotowanych wyginięć roślin i zwierząt. Inne przyczyny to utrata siedlisk, globalne ocieplenie i zanieczyszczenie.

Czynniki te również oddziałują na siebie. Zmiany klimatyczne wypychają gatunki obce do nowo ogrzanych wód lub lądów. Rodzime organizmy są tam często narażone na ataki inwazyjnych gatunków, z którymi nigdy wcześniej się nie zetknęły. W zeszłym miesiącu śmiertelny pożar w mieście Lahaina na hawajskiej wyspie Maui był częściowo spowodowany przez inwazyjne trawy wprowadzone dekady temu jako pasza dla zwierząt gospodarskich, a teraz się rozprzestrzeniają.

Międzynarodowy traktat o ochronie różnorodności biologicznej, podpisany w Montrealu w grudniu ubiegłego roku, ma na celu zmniejszenie o połowę tempa rozprzestrzeniania się inwazyjnych gatunków obcych do 2030 roku. Raport IPBES przedstawia ogólne strategie osiągnięcia tego celu, ale nie ocenia prawdopodobieństwa sukcesu. Zasadniczo istnieją trzy linie obrony: zapobieganie, eradykacja oraz kontrola/powstrzymywanie, jeśli zawiodą pierwsze.

Thu Thao ( Synteza )

Link źródłowy